eitaa logo
آیت الله العظمی جوادی آملی
16.2هزار دنبال‌کننده
3.3هزار عکس
1.3هزار ویدیو
208 فایل
کانال رسمی دفتر حضرت آیت الله العظمی جوادی آملی (مدظله) 💬 تلفن دفتر قم: 02537841841 🗨 سامانه پیامکی سوالات شرعی 100007233 💻ایمیل : daftar@esra.ir ارتباط با ادمین @ad_javadi_amoli کانال ما در تلگرام https://t.me/+VXIEqclS3sGLHASk
مشاهده در ایتا
دانلود
﴿لا إِكْراهَ فِی الدِّینِ﴾ به معنای مجاز بودن اباحی گری نیست / عقل و قلب ما از بردگی، بداخلاقی و خودفروشی منزجر است 🔸
پایگاه اطلاع رسانی اسراء: 
جلسه درس اخلاق هفتگی آیت الله العظمی جوادی آملی امروز چهارشنبه در محل مسجد اعظم قم به صورت حضوری و با حضور اقشار مختلف مردم برگزار گردید. 👈 آیت الله العظمی جوادی آملی در این جلسه، به شرح حکمت 133 نهج البلاغه پرداختند. معظم له بیان داشتند: کلام امیرالمومنین علی علیه السلام این است که «الدُّنْیا دَارُ مَمَرٍّ لَا دَارُ مَقَرٍّ وَ النَّاسُ فِیهَا رَجُلَانِ رَجُلٌ بَاعَ فِیهَا نَفْسَهُ فَأَوْبَقَهَا وَ رَجُلٌ ابْتَاعَ نَفْسَهُ فَأَعْتَقَهَا»؛ فرمود دنیا جای عبور است نه جای قرار. قرارگاه یوم القیامه است که است. مردم در دنیا دو گروه اند؛ یا خودشان را فروختند و به هلاکت رساندند یا خودشان را خریدند و آزاد کردند. این ترجمه ظاهری این بیان نورانی است... . 🔸 ذات اقدس الهی یک به انسان داد بنام عقل و فطرت و امثال ذلک. یک سلسله رهبران الهی فرستاد که راه را تشخیص بدهند و مردم را به راه هدایت کنند. سراج روشنی است، در قبال این سراج، و راه آفرید بنام انبیاء و اولیاء و پیغمبر و اهل بیت. اینها صراط مستقیم اند. سراج و چراغ کارش آن است که صراط را ببیند، از خود چراغ کاری ساخته نیست. چراغ راه نیست، قانون گذار نیست، قانون شناس است. قانون و قانون گذاری به وسیله صراط است. در زیارت این ذوات قدسی عرض می کنیم سلام بر شما ای کسانی که هستید، میزان اعمالید. 🔸 مردم در دنیا دو گروه اند؛ یا کوشش کردند مالی تهیه کردند خودشان را آزاد کردند. یا رفاه طلب بودند کاری نکردند خودشان را فروختند و از پول خودشان لذت بردند. آنهایی که خودشان را فروختند به هلاکت رسیدند، آنها که کوشیدند خودشان را خریدند آزاد شدند و راحت شدند؛ خداوند در قرآن می فرماید شما . کمتر از بهشت خودتان را نفروشید که مغبون می شوید. 🔸 در قرآن کریم آمده است که ﴿لا إِكْراهَ فِی الدِّینِ﴾ این آیه شریفه، مسئله فقهی و حقوقی نیست. بلکه مسئله ای کلامی است؛این آیه مبارکه یعنی . هیچ کاری به مسئله فقهی و حقوقی ندارد، تا یک کسی بخواهد بی حجاب راه برود بگوید ﴿لا إِكْراهَ فِی الدِّینِ﴾. این ﴿لا إِكْراهَ﴾ منظور این نیست که شما آزادی هر کاری بکنی... . 🔸 بنابراین یک سلسله بحث های است که آیه مبارکه ﴿لا إِكْراهَ فِی الدِّینِ﴾ عهده دار آن است، نه یعنی ، نه یعنی هر کاری بکند آزاد هستی، نخیر! در ساختار تکوین، انسان نه مجبور است نه مفوّض. اما در ساختار حقوقی و در ساختار اخلاقی و در ساختار فقهی، ذات اقدس الهی به انسان عقلی داد و قلبی داد همان طوری که شامّه ما از بوی بد منزجر است عاقله ما و قلب ما از بردگی و بداخلاقی و خودفروشی منزجر است. 🔸 در و یک بخش های اوّلی دارد که وظیفه همه است، نهی از منکر اولش گفتن است، تذکر دادن است، با نوع نگاه و بی اعتنایی کردن است، بعد جلوگیری کردن است، آن بخش های عملی اش که بخش های تنبیهی است، به عهده است؛ اگر واقعاً مردم نهی از منکر بخواهند بکنند، وقتی ببینند کسی دارد می کند، را رعایت نمی کند، اول با نوع نگاه خودشان به این شخص، با بی اعتنایی به او نگاه کنند، این در خیابان خودش را جمع می کند... . ↙️ مطالعه کامل: https://news.esra.ir/fa/w/2657103 📚 درس اخلاق تاریخ: 1403/02/26 🌐 https://esra.ir 👈🏻کانال رسمی دفتر آیت الله العظمی جوادی آملی
﴿لا إِكْراهَ فِی الدِّینِ﴾ به معنای مجاز بودن اباحی گری نیست / انسان یک دوست دارد و آن عقل اوست / شکر نعمت انسان را بالا می برد 🔸
 پایگاه اطلاع رسانی اسراء:
جلسه درس اخلاق هفتگی آیت الله العظمی جوادی آملی چهارشنبه در محل مسجد اعظم قم به صورت حضوری و با حضور اقشار مختلف مردم برگزار گردید. آیت الله العظمی جوادی آملی در این جلسه که درس ایشان در سال تحصیلی و قبل از تعطیلات تابستانی بود، به شرح حکمت 134 و 135 نهج البلاغه پرداختند. 👈 معظم له بیان داشتند: کلام امیرالمومنین علی علیه السلام این است که حضرت می فرماید اگر بخواهید دوست پیدا کنید دوست اولاً باید خودش دوست دیگران باشد تا دیگران دوست او باشند. فرمود وقتی انسان دوست کسی است یا کسی دوست انسان است که در فراز و فرودها هر دو به یاد هم باشند، یار هم باشند، آنجا که انسان غفلت کرده است او را یادآوری کند، آنجا که بیراهه می رود او را هدایت کند، آنجایی که تندروی کرده است تعدیلش کند، آنجایی هم که مشکلی پیدا کرده است بیمار شده است یا غیبت کرده یا نیست تا مشکلات خودش را حل کند، انسان به یاد او باشد. 🔸 فرمود رفیق آدم این است که اگر لازم به مساعدت یا معاضدت بود، انجام دهد و مشکل مالی او و فرزندان او قبیله او دودمان او هر چه نیاز اوست را حل بکند. بیمار شده افتاده، مشکلی پیدا کرد، حل بکند. بعد از مرگ او هم او را فراموش نکند. این می شود صدیق آدم. این است. همان است که امام رضا (سلام الله علیه) فرمود: «صَدِیقُ كُلِّ امْرِئٍ عَقْلُه» یعنی انسان یک دوست دارد و آن عقل اوست. 🔸 جمله دیگری که وجود مبارک حضرت امیر فرمود این بود که خدا چهار راه را گذاشته برای چهار خیر. فرمود اگر مشکل بیماری دارید یا مشکل دیگری دارید یک راهی است. دعا را فراموش نکنید. خود است. هم عقل را هدایت می کند که سبب سازی کند. هم دیگران را راهنمایی می کنند که سبب سوزی نکنند... . 🔸 ، خود انسان را بالا می برد! در سوره مبارکه «هود» آمده است که ﴿لَئِنْ شَكَرْتُمْ لَأَزیدَنَّكُمْ﴾، نه «لأزیدنّ نعمتکم»! یعنی خودتان را بالا می آورم. عقل به شما می دهم. علم به شما می دهم. گوهر هستی شما با دعا بالا می آید. فرمود: ﴿لَئِنْ شَكَرْتُمْ لَأَزیدَنَّكُمْ﴾ اصلاً شما را بفهم میکنم. یک آدم بفهم بالا آمده است. آدم بفهم نه بیراهه می رود نه راه کسی را می بندد. تولید می کند، تقسیم می کند، تواضع دارد، بیکار نمی نشیند، در درجه اول ، اگر نشد، تولید مال می کند. 🔸 این آیه ﴿لا إِكْراهَ فِی الدِّینِ﴾ نه در صدد مسئله فقهی است و نه در صدد مسئله اخلاقی. فقط در صدد مسئله کلامی است. بیان این علوم سه گانه این است که در فقه وقتی گفته می شود که مختاری بین این و آن، حالا یا واجب تخییری است، یا دو تا راه مباح است؛ در مسائل اخلاقی هم از نظر تربیت بعضی ها راه خاص دارند می گویند یا از این راه و با فلان عبادت خود را به کمال برسانید یا از آن راه و با فلان عبادت؛ اینها تخییر است. اما این ﴿لا إِكْراهَ فِی الدِّینِ﴾ معاذالله در صدد بیان این نیست می خواهی قبول بکنی یا می خواهی نکنی فرق نمی کند. در صدد تخییر بین دو امر و اباحه دو امر نیست. این که می شود ! و این آیه به معنای اباحه گری نیست... . 🔸 این آیه نورانی می خواهد بگوید نه جبر در عالم هست که مستحیل است، نه دقیق تر و عریق تر و عمیق تر از آن تفویض در کار است. ﴿لا إِكْراهَ فِی الدِّینِ﴾ فشاری در عالم نیست. یا راه جهنم، یا راه بهشت. یا قبول یا نکول. یا ایمان و یا کفر. در هر دو حال، مختار است. نه اباحه گری است. اگر این گونه معنا کنیم که می خواهی این راه را بروی، می خواهی آن راه را بروی هر دو حلال است، این که می شود اباحه گری! لذا سرجایش محفوظ است، تهدید سر جایش محفوظ است، البته امر به معروف مراتب چهارگانه دارد اول و دوم برای مردم است، سوم و چهارم برای حکومت است. اینجور نیست که هر کسی آزاد باشد هر کاری را بخواهد انجام بدهد. ↙️ مطالعه کامل: https://news.esra.ir/fa/w/2735390 📚 درس اخلاق تاریخ: 1403/03/09 🌐 https://esra.ir 🆔 @daftar_ayatollah_javadi_amoli