این نخستین دسترسی رسمی کشمیری به اسناد سری بود و در برهه پنج ماهه‌ی ابتدای پیروزی انقلاب اسلامی هیچ نشانه‌ای از فعالیت های مسعود کشمیری نیست، در حالیکه سه نفر معرفی شده دیگر سوابق نسبتا واضحی پیش از پیروزی انقلاب داشتند و عمدتا به گروه‌هایی که بعدا سازمان مجاهدین انقلاب را تشکیل دادند وابسته بودند.
ص ۲۵
متن نامه‌ی معرفی مسعود کشمیری خطاب به فرماندهی ستاد نیروی هوایی ارتش جمهوری اسلامی ایران که رونوشت آن به ناصر فربد، رئیس ستاد کل ارتش و سرهنگ حاتمی راد رئیس اداره دوم ارتش ارسال شده بود به این شرح است:
«بدینوسیله آقای مسعود کشمیری از دفتر نخست وزیری برای بررسی اسناد و مدارک طبقه بندی شده تا رده به کلی سری تعیین گردیده‌اند. به آن نیرو معرفی می‌شوند دستور فرمایید مسئولین امر در زمینه تسهیلات لازم معمول و همکاری بایسته به عمل آید.»
(پرونده انفجار نخست وزیری، معرفی نامه مسعود کشمیری به اداره دوم ارتش)
ص ۲۸
همچنین مهدی هادوی، دادستان کل انقلاب وقت، در نامهای خطاب به سرهنگ فوقانی، در معرفی مسعود کشمیری، در تاریخ ۵۸/۴/۲۳ ، می‌نویسد:
«آقای مسعود کشمیری ماموریت دارند که پرونده‌های ضد اطلاعات و سیار اسناد را بررسی نمایند و جز ایشان و افرادی که از طرف مشارالیه معرفی می‌گردند، پرونده‌ها و اسناد موجود را در اختیار دیگری قرار ندهید.
چنانچه فرماندهی نیروی هوایی پرونده‌ای را برای مطالعه خواستند، می‌توانند در اختیار ایشان قرار دهند و مجددا تحویل بگیرند.»
ص ۲۹
با این معرفی نامه ها ، عملا مسعود کشمیری بر اسناد و مدارک ضد اطلاعات نیروی هوایی ارتش، حتی بیش از فرماندهی این نیرو تسلط یافت.
فرح پور، جلال طالبی، عباس تاجیک، افتخارپور، ناصر زلفی، محمد حسین طائفه، سرهنگ صفوی، ستوان سرلک از همکاران مسعود کشمیری در نیروی هوایی بودند.
ص ۳۰
در این میان، گروهبان یکم ابراهیم البرز، استوار یکم قاسم رحیم‌زاده، استوار دوم افتخار پور، استوار دوم حسن نادر محمد، استوار دوم رمضان جهانی، گروهبان یکم ناصر زلفی از نیروهای ضد اطلاعات ارتش شاهنشاهی بودند که عباس تاجیک آنها را به کشمیری معرفی کرده بود و پس از مصاحبه حضوری از سوی کشمیری به کار گرفته شده بودند.
ص ۳۱
همکاران کشمیری نیز نوعا دچار مشکل پرسنلی بودند، از جمله خسرو تهرانی درباره ناصر زلفی می‌نویسد که د
پرونده زلفی خیلی تاریک و شلوغ است و نشان می‌دهد که چندان صالح نیست.
همچنین محمد حسین طائفه معاون کشمیری در نیروی هوایی درباره داود افتخارپور اظهار می‌دارد:
داود افتخارپور از قرار معلوم از طرف عباس تاجیک یا ناصر زلفی به نیروی هوایی معرفی شد و در آنجا، در ابتدا مشغول مرتب کردن بایگانی پرسنلی نیروی هوایی بود ناگفته نماند اینجانب هنگامی که به نیروی هوایی معرفی شدم، افتخارپور در آنجا و همسرش در مخابرات قصر فیروزه مشغول به کار بودند.
او بعد از مرتب کردن بایگانی پرسنل، به تهیه خلاصه پرونده‌ها مشغول شد، ولی در این مورد زیاد دقت نداشت و گاهی مورد سوال واقع می‌شد ضمنا از ایشان خواسته شد، پرونده های ضداطلاعاتی‌های نیروی هوایی را خلاصه کند و ایشان به علت اینکه خوب خلاصه نمی‌کرد، به خلاصه کردن پرونده‌های عادی پرسنل پرداخت
(توضیح اینکه : بعضی از مطالب را در خلاصه قید نمی‌کرد که از نظر تصمیم گیرنده ممکن بود بنا به گفته خودش اعلامیه‌های منافقین را مطالعه می کرد و گاهی نیز تحت تاثیر آنها واقع می‌شد... پرونده ایشان نشان می‌داد که جزو محافظین خط پرواز پسر شاه معدوم و داری کارت ساواک بوده است.)
ص ۳۲
محمد مهدی کتیبه، رئیس اداره دوم ارتش، که در اوایل تیرماه ۱۳۵۹ به این سمت منصوب شد، درباره‌ی فعالیت‌های مسعود کشمیری در نیروی هوایی می گوید:
«در اواخر سال ۵۷ از طرف نخست وزیری عده‌ای را برای حفظ اسناد و مدارک سری و طبقه بندی شده در ارتش مامور کردند.
از جمله این افراد، آقای کشمیری بود، که با دستخط رسمی رئیس دفتر نخست وزیری وقت یعنی مهندس بازرگان به ارتش معرفی شد، تا حفاظت از اسناد و مدارک نیروی هوایی را به عهده بگیرد.
رئیس دفتر نخست وزیر آقای بازرگان، شخصی بود به نام آقای حکیمی.
بدین ترتیب، کشمیری به کلیه اسناد سری و طبقه بندی شده نیروی هوایی، ضد اطلاعات و حفاظت اطلاعات دسترسی پیدا کرد.
ص ۳۳
او تا کمی قبل از انفجار نخست وزیری در نیروی هوایی بود و با آقایان محمد رضوی و حبیب الله داداشی، که آنها هم از نخست وزیری معرفی نامه داشتند، در ستاد مشترک فعالیت اطلاعاتی و ضد اطلاعاتی انجام می‌دادند، کار می‌کرد.
ص ۳۴
کشمیری به اینصورت وارد تشکیلات نظامی شد و بعد از مدتی کارش را در نیروی هوایی رها کرد و به شورای امنیت آمد.
او قیافه حق به جانب و ریش توپی و قشنگ و صورت سرخ و سفید موجهی داشت؛ بطوریکه هر کسی که او را می‌دید، نماز شبش هم ترک نمی‌شود.
ص ۳۵
فعالیت‌های کشمیری در ستاد نیروی هوایی و کمیته اداره دوم ارتش، کاملا زیر نظر محمد رضوی، رئیس کمیته اداره دوم ارتش صورت می‌گرفت.
محمد حسین طائفه در این باره می‌گوید:
«همه مسئولین قسمت‌ها موظف بودند در مورد موانع ومشکلات و مواردی که در بخش خود داشتند به آقای رضوی گزارش بدهند و برای انجام کاری هم که مستلزم تغییری بود، می‌بایست از ایشان کسب تکلیف کنند و کار را با مشورت ایشان انجام بدهند.
طبیعی هم بود، زیرا تمام مسئولیت کمیته اداره دوم به عهده ایشان بود و اکثرا گزارش کار خود را به مسئولین کشور می داد.»
(پرونده انفجار نخست وزیری، بازجویی از محمد حسین طائفه، ۶۱/۵/۲)
ص ۳۶
محمدعلی دهقان و جواد عباس‌زاده واقفی، از اعضای لیست ۲۶۲ نفره بودند، که به وسیله عباس تاجیک به کشمیری معرفی شدند.
تاجیک می‌گفت آنها انقلابی هستند؛ بعدا هم با اطلاعات و ارشاد همکاری کردند.
اطلاعات و ارشاد هم خبر داشت، که این سه نفر جزو پرسنل ضد اطلاعات هستند و کمیسیون آنها را انتخاب نکرده است.
کمیته اداره دوم هم از این جریان خبر داشت که اینها جزو ضد اطلاعات هستند، ولی من فکر می‌کنم عباس تاجیک به آنها گفته بود که این دو نفر جزو افرادی هستند که مستقیما در صحنه عملیات (۱۷ شهریور) درگیر بوده‌اند.»
(بازجویی از ناصر زلفی ۶۱/۴/۶)
ص ۳۸
محمدحسین طائفه هم درباره این ماجرا می‌گوید:
«روزی ناصر زلفی از میان اسناد و مدارک سندی را پیدا کرد که افرادی را که در طرح جوش (۱۷ شهریور خونین) شرکت داشتند، نشان می‌داد.
او سند را به کشمیری ملعون داد.
چندی بعد نامهای از دادگاه آمد که مشخص کرده بود افراد شرکت‌کننده در آن طرح باید از خدمت برکنار و حقوقشان قطع شود.
افتخارپور که نامش جزو پرسنل آن طرح بود، شدیدا ناراحت شد که چرا این نامه در اختیار شهید فلاحیان قرار گرفته و او اقدام کرده است؟
می‌گفت اصلا ما دراین طرح شرکت نداشتیم و فلاحیان (شهید) با ما دشمن است. به هر حال با کشمیری ملعون صحبت کردند(جهانی و افتخارپور) و فلاحیان توسط کشمیری مجاب شد و با دخالت‌های آنها در دادگاه، مسئله منتفی گردید و افراد فوق دوباره استخدام شدند و حقوشان را دریافت کردند.
نکته‌ای که در این طرح حائز اهمیت است و اینجانب الان متوجه آن شدم این است که دو نفر به نامهای واقفی و دهقان که مستقیما در عملیات درگیر شده بودند، برای عضویت در گروه تعقیب و مراقبت، توسط عباس تاجیک به آقای فرخزاد معرفی شدند.
آقای فرخزاد نیز آنها را پذیرفت و از کار آنها اظهار رضایت و کمیسیون پاکسازی نیز این افراد را به خدمت اعاده کرد.
توضیح اینکه، عباس تاجی با همکاری کشمیری ملعون و فرخزاد به عضویت گروه تعقیب و مراقبت اطلاعات و ارشاد درآمد و چون اطلاعات و ارشاد به نیروی بیشتری احتیاج داشت، دهقان و واقفی نیز از طرف تاجیک با هماهنگی با کشمیری ملعون به آن گروه تعقیب و مراقبت پیوستند.»
ص ۳۹
یکی از مهمترین بخشهای رکن دو نیروی هوایی، بخش مربوط به فعالیت‌های جاسوسی مستشاران آمریکایی از شوروی و پروژه‌های آنها بود.
کشمیری و تیم همراهش تا یک ماه، ساختمان مرکزی ضد اطلاعات نیروی هوایی و قسمت مستشاری آمریکایی را انحصاراً در اختیار داشتند و طی این مدت اقدام به انهدام و مهمترین از آن سرقت اسناد، اسلایدها، فیلم‌ها و حتی دستگاه‌های مهمی کردند.
ص ۴۰
برخی از این اسناد و نقشه‌ها به همراه یک دستگاه رمز کننده تلفن، پس از انفجار نخست وزیری از منزل کشمیری کشف شد.
(پرونده انفجار نخست وزیری، صورت جلسه تفتیش منزل مسعود کشمیری ۶۰/۶/۱۰)
ص ۴۱
پس از تسخیر لانه جاسوسی نیز، هنگامیکه دانشجویان پیرو خط امام به برخی از اسناد مراجعه می‌کردند، جز یک کُد سوخته و به دردنخور چیزی به دست نمی‌آوردند.
ص ۴۲
جالب اینکه، در آخرین روزهای ماموریت کشمیری در رکن دو ارتش، به صورت اتفاقی مشخص می‌شود که او برخی از اسناد سری را خارج کرده است، ولی این اقدام او با اغماض مسئول مربوطه روبرو می‌شود.
ص ۴۳
سید رضا زواره‌ای، نماینده مجلس اول، در بخشی از سوالات خود از اصغری وزیر دادگستری وقت این موضوع را این گونه بیان می‌کند:
«مسائلی که برادرانی از نیروی هوای در همین چند روزه در مورد اقدامات کشمیری گفته‌اند در خور توجه است یک روز نزدیک به آمدنش به نخست وزیری، شخصی به نام ستوان یکم هرمز یعقوبی او را در کنار خیابان صف در اتوبوس می‌بینند و یقه‌اش را می‌گیرد و او را می‌آورد. بعد کیفش را می‌گیرد و باز می‌کند و می‌بیند اسناد سری در کیفش هست و دارد آنها را می‌برد.
او را پیش آقای باقری می‌برد، ولی او می‌گوید که آقای کشمیری نادم است و این آخرین بارش هست و رهایش کنید، صدای قضیه را هم در نیاورید.»
(ویژه نامه رمز عبور. خرداد ۸۸، صفحه ۱۴۱)
ص ۴۴
کشمیری در مدتی که در ضد اطلاعات نیروی هوایی بود، با اعمال نفوذ خود مانع اخراج عناصر بدنام و مرتبط با ساواک و ارتشیان ضد انقلاب می‌شد.
جلوگیری از به جریان افتادن پرونده عاملان کشتار ۱۷ شهریور و محاکمه آنان نیز، از دیگر اقدامات او در زمان کار در اداره دوم و محل تامل فراوان است.
ص ۴۵
قابل ذکر است که سرهنگ آصف فرمانده ضد اطلاعات نیروی هوایی شاهنشاهی پس از کشتار ۱۷ شهریور ۱۳۵۷ در نامهای به فرماندهی نیروی هوایی، خواستار تشویق پرسنل این واحد به دلیل حضور در این ماجرا شد، متن این نامه به این شرح است:
«پرسنل اطلاعات و ضد اطلاعات وابسته به ستاد نیروی هوایی شاهنشاهی در جریانات اخیر به نحو مطلوبی انجام وظیفه نموده و علاقمندی و روحیه آنان چشمگیر بوده و با وظیفه شناسی کامل و تشخیص حساسیت زمان، چه در ساعت خدمت و ... روزهای تعطیلی و نیمه تعطیلی در طرح‌های جوش، لوطی و زنجیره به نحو مطلوب شرکت نمودند. در اجرای اوامر صادره، صورت اسامی ۲۵۵ آنان به ترتیب انتخاب و برابر صورت به پیوست به عرض می‌رسد.»
(پرونده انفجار نخست وزیری،نامه فرمانده ضد اطلاعات نیروی هوایی ارتش به تاریخ ۵۷/۷/۱۷)
ص ۴۶
در این فهرست، نام چند تن از همکاران کشمیری در نیروی هوایی دیده می‌شد و همین مسئله سبب گردید تا کشمیری این فهرست را به رغم دستور شهید فکوری، فرمانده وقت نیروی هوایی ارتش مبنی بر اخراج تمام این افراد، از دستور کار خارج کند ناصر زلفی از همکاران کشمیری در این باره می‌گوید:
«سرگرد طلوعی و سرگرد محمدی از اداره دوم مخالف می‌کردند و می گفتند که بررسی پرونده این ۲۶۲ نفر از کمیسیون باید انجام بدهد، نه دادگاه، ولی من و همافر عباسی و ستوان دوم فرخزاد و کشمیری مخالف بودیم و می گفتیم دادگاه باید تصمیم بگیرد مسئولین دادگاه هم از کمیته اداره دوم و نام یکی شان سعید (حجاریان) بود و کارهایشان را با کشمیری هماهنگ می کردند بعد از مدتی تعدادی سوال درباره ۱۷ شهریور ت وسط کمیسیو تنظیم و به ۲۶۲ نفر داده شد و آنها هم جواب دادند.
چند روز بعد افتخارپور و عباس تاجیک به کمیسیون آمدند و گفتند که لیست ۲۶۲ نفری چندان اعتباری ندارد و حتما افراد آن را در ۱۷ شهریور شرکت نداشته‌اند.
جهانی می‌گفت من در روز ۱۷ شهریور در مرخصی بودم. اسم من چرا در لیست است؟
خلاصه هر کدام چیزی گفتند.
بالاخره با مخالفت سرگرد طلوعی و سرگرد محمدی و سروان خلیلیان، لیست ۲۶۲ نفری از دادگاه بیرون کشیده شد و حقوقشان هم پرداخت گردید. من فکر می‌کنم کشمیری لیست را از دادگاه بیرون آورده است چون او و سعید (حجاریان) و یک نفر دیگر که در دادگاه بودند، جزو کمیته اداره دوم بودند.
ص ۴۷
از دقت و توجه دوستان سپاسگزارم... هفته ی آینده با بخشهای دیگر این سلسله گفتار همراهِ ما باشید