🌹ولادت مولای متقیان امیرالمؤمنین علی "ع" و روز پدر بر همۀ همراهان مبارکباد. #مرکز_دارالادیان 👇👇 🆔 https://eitaa.com/daraladyan

💢این علی عالی اعلی امیرالمومنینه شعری زیبا در مدح مولا امیرالمؤمنین علی"ع" ✍️از: نور علیشاه اصفهانی این کیه این کیه این کیه این بای بسم الله الرحمن الرحیمه این کیه این کیه معنیه یا و سین و اصل و حا و میمه این کیه این کیه نامش به جای نام سبحان العظیمه این کیه در خلوت و جلوت محمد را امینه این کیه این کیه راهش به راه حق صراط المستقیمه این کیه مسند نشین همواره در عرش برینه این علی عالی اعلی امیرالمومنینه این علی عالی اعلی امیرالمومنینه این کیه این کیه مرشد به میکائیل و جبرئیل امینه این کیه رهبر به عزرائیل واسرافیل و ویله این کیه این کیه او مستعان و آدم اورا مستعینه این کیه هم شیث وهم ایوب و ادریس کبیره این کیه این کیه بر یوسف و بر هود وبریونس معینه این کیه موسی و عیسی،خضر والیاس آفرینه این علی عالی اعلی امیرالمومنینه این علی عالی اعلی امیرالمومنینه این کیه این کیه مونس به صالح،یار داوود خلیله این کیه با احمد مرسل به اوادني رحیله این کیه کروبیان را در شفاعت بس دخیله این کیه بر اولیا و انبیا دائم کفیله این کیه کاو اسقیا را ساقی اندر سرسبیله این کیه این کیه رویش جمیل وجه رب العالمینه این علی عالی اعلی امیر المومنینه این علی عالی اعلی امیر المومنینه این کیه این کیه اندر دو عالم بی پناهان را پناهه این کیه کاو نا امیدان را امید و تکیه گاهه این کیه بیچارگان را چاره ساز و عجز و آهه این کیه خیل یتیمان را انیس و سوز و آهه این کیه این کیه بر جمله درویشان هماره خضر راهه این کیه با جمع مسکینان جلیس و همنشینه این علی عالی اعلی امیرالمومنینه این علی عالی اعلی امیرالمومنینه ولادت با سعادت مولا ی عشق امیرالمؤمنین علی (ع ) بر همۀ عاشقان و پیروان ولایت مبارک باد 💐 بنیاد شرق شناسی دارالأدیان 👇👇 🆔 @daraladyan

💠 سرودی بسیار زیبا در مدح مولا امیرالمؤمنین علی علیه السلام به مناسبت ولادت آن حضرت و روز پدر تقدیم همراهان گرامی 👇👇 💢این علی عالی اعلی امیرالمومنینه شعری زیبا در مدح مولا امیرالمؤمنین علی"ع" ✍️از: نور علیشاه اصفهانی 🎙خواننده #مصطفی_مداحی در تلگرام بنیاد شرق شناسی دارالأدیان 👇👇 🆔 https://t.me/daroladyan مرکز_دارالأدیان 👇👇 🆔 @daraladyan

🎥مستند داستان آفرینش جهان هستی 🔻 فسمت 2 کانال دارالأدیان در آپارات 👇👇 http://www.aparat.com/daroladyan بنیاد شرق شناسی دارالادیان ⬇️ 💎 @daraladyan

💠 یهود؛ دین یا قوم؟ 🔰ده‌فرمان جنبش صهیونیسم (4) ⚡️فرمان چهارم: توسعه‌طلبی صهیونیستی 👇 https://jscenter.ir/jewish-history/zionism/15031/ 🔸بخش اول بنیاد شرق شناسی دارالأدیان ⬇️ 🆔 @daraladyan

🔰ده‌فرمان جنبش صهیونیسم (4) ⚡️فرمان چهارم: توسعه‌طلبی صهیونیستی 👇 https://jscenter.ir/jewish-history/zionism/15031/ 🔸بخش اول همان‌طور که گفتیم صهیونیسم در طول نیم قرن (۱۸۹۷-۱۹۴۲)، آرزوی خود برای داشتن جای پایی کوچک در این کره‌ی خاکی را به تشکیل یک دولت کاملاً مستقل یهودی در فلسطین تبدیل کرد. خوب، دولت باید مرز داشته باشد، اما مرزهای این رژیم به کجا ختم شده است؟ در قسمت‌های قبل دریافتیم صهیونیسم، جنبشی توسعه‌طلب است که هیچ فرقی میان اسکان ملتش و توسعه‌طلبی قائل نیست و ما در این قسمت به آن خواهیم پرداخت. حقیقت آن است که مسأله مرزهای فلسطین هم‌چنان مهم‌ترین موضوع برای صهیونیست‌ها به‌شمار می‌رود. زیرا فلسفه‌ی توسعه‌طلبی صهیونیست‌ها در فلسطین بر پایه‌ی اصول ثابت و غیر قابل انعطافی قرار دارد که هرگز حاضر به تغییر آن نیستند. از نظر سران صهیونیست، فلسطین اولین سنگ بنای دولت یهود است که می‌تواند بزرگ شود ولی هرگز نمی‌تواند کوچک شود! به‌همین خاطر اسرائیل دارای مرز ثابت جغرافیایی نیست. بلکه مرزهای آن با توجه به شرایط و موقعیت هر عصر و دوره ترسیم می‌گردد. یعنی هر اندازه که امکان داشته باشد وسیع و وسیع‌تر می‌شود. در اینجا ذکر یک نکته ضروری‌است و آن این‌که هرکس فکر کند مرزهای اسرائیل بر اساس آیات تورات تنها از نیل تا فرات است، بسیار اشتباه می‌کند. البته صهیونیست‌ها در قرن بیستم به‌ویژه در ۲۵ سال اول آن، با تمسّک به اصول مذهبی و غیرمذهبی این ادعا را بارها مطرح کردند و در آن جوهره‌ای یافتند که به آنان امکان می‌داد در جهت مطامع سیاسی خود آن را به‌کار گیرند. به این دلیل که از نظر قوم یهود، شعار نیل تا فرات وعده‌ای است که خداوند (یهوه خدای یهود) به آنان داده، یعنی ملّتی ممتاز و برگزیده که حق تملّک اراضی فلسطین و مهاجرت به آن از سراسر نقاط جهان را دارند!! البته صهیونیست‌ها بارها و در مناسبت‌های مختلف اعلام کرده‌اند که مرزهای دولت [جعلی] اسرائیل، از نیل تا فرات می‌باشد. ولی باور این شعار، بسیار احمقانه است. زیرا همان‌گونه که گفتیم اسرائیل هرگز مرز ثابتی ندارد و همواره درصدد گسترش و توسعه‌ی مرزهایش است. شعار مذکور برای اولین‌بار پس از جنگ جهانی اول، صدور اعلامیه بالفور، فروپاشی امپراطوری عثمانی و آغاز قیمومیت انگلستان بر فلسطین مطرح شد. یعنی در زمانی‌که کشورهای فاتح جنگ به فکر مسأله یهودیان و ایجاد یک وطن ملی یهود در فلسطین افتادند. در آن دوران، صهیونیست‌ها با مشکلی دوگانه مواجه شدند، زیرا باید هم‌زمان با تلاشی برای راضی کردن اروپائیان نسبت به ایجاد دولت یهودی، مرزهای جغرافیایی این کشور را نیز مشخص می‌ساختند. در اولین زمینه، هرتزل دائماً و به‌طور علنی از تأسیس رژیم یهودی سخن می‌گفت که نطفه‌ی آن در کنگره بال در سال ۱۸۹۷ میلادی بسته شد. اما در مورد دوم رهبران صهیونیست هرگز مرز مشخصی را ترسیم نکرده و آن را منوط به نظر سایرین دانستند. این درحالی بود که آرزوی اکثریت ملت یهود بر پایه‌ی شعار نیل تا فرات قرار داشت، ولی برخی کشورهای اروپایی مانند انگلیس و فرانسه نسبت به یهودی‌شدن چنین منطقه‌ی بزرگی با احتیاط عمل کرده و آن را بر اساس منافع و مطامع خویش می‌خواستند. یعنی هدفشان این بود که شعار مذکور را در جهت دست‌یابی به مقاصد و منافع خود کانالیزه کنند. 1 بنیاد شرق شناسی دارالأدیان ⬇️ 🆔 @daraladyan

🔸از نیل تا فرات در سفر پیدایش تورات بنیاد شرق شناسی دارالأدیان ⬇️ 🆔 @daraladyan

🔸هرتزل و توسعه‌طلبی اسرائیل بزرگ بنیاد شرق شناسی دارالأدیان ⬇️ 🆔 @daraladyan

صهیونیست‌ها در چنین شرایطی در کنفرانس ورسای که به سال ۱۹۱۹ در پاریس برگزار شد به همان مرزهای نیل تا فرات بسنده کردند. هم‌چنین حاخام ایزاکس رئیس سازمان تحقیقات مذهبی با مبنا قرار دادن تورات به‌عنوان منبع ترسیم مرزهای جغرافیایی، مرزهای اسرائیل را از جنوب، صحرای سینا در مصر و از شمال، صیدا و رودخانه لیطانی در لبنان اعلام کرد. ولی فرانسه که به‌طور سنّتی منافعی در لبنان داشت و در ضمن در پیمان سایکس – پیکو (۱۹۱۶)، با انگلیس بر سر تصاحب جنوب لبنان به توافق رسیده بود، سیطره یهودیان بر بخش شمالی را نپذیرفت و خواستار کاهش میزان آن شد، که صهیونیست‌ها نیز تحت فشارهای بین‌المللی مجبور به پذیرش خواست فرانسه گشتند. در سال ۱۹۲۲ کشورهای جهان از یک‌سو و انگلستان از سوی دیگر مقرّر کردند فلسطین به دو منطقه‌ی عربی و صهیونیستی تقسیم شود که این امر در طول ۲۵ سال قیمومیت انگلیس بر فلسطین به قوت خود باقی ماند. و طرح‌های تقسیمی چون توافقنامه بیل در سال‌های ۱۹۳۷-۱۹۳۶ و قطعنامه‌ی ۱۹۴۷/۱۱/۲۹ سازمان ملل متحد بر این امر صحّه گذارد. البته اعطای بخشی از خاک فلسطین به یهودیان مغایرتی با منویات صهیونیست‌ها نداشت، زیرا فرمان چهارم صهیونیسم خواستار کسب جای پایی در فلسطین بوده و گسترش آن را به شرایط زمانی و مکانی و امکانات نظامی، اقتصادی و جهانی یهودیان در هر دوره منوط می‌دانست. به‌همین دلیل رهبران صهیونیست موقتاً به این طرح‌ها رضایت دادند و به انتظار فرصتی مناسب برای گسترش مرزهای کشورشان نشستند. به‌طور مثال، صهیونیست‌ها قطعنامه سازمان ملل در نوامبر ۱۹۴۷ را پذیرفتند ولی تنها در عرض ۲۰ ماه، مساحت اراضی خود را از حدود ۷% از خاک فلسطین به بیش از ۱۲% رساندند و بخش‌های وسیعی از اراضی فلسطینیان را ضمیمه‌ی مناطق تحت نفوذشان ساختند. سپس در سال ۱۹۵۶، هم‌پیمانان بزرگ خود یعنی انگلیس و فرانسه را وادار به تأیید اشغال نوار غزه و نزدیک شدن به کانال سوئز کردند. مدتی بعد در سال ۱۹۶۷ تمام خاک فلسطین، سینا، بخشی از اراضی اردن در جنوب شرقی فلسطین، و بخشی از مناطق سوریه در شمال‌شرقی از جمله ارتفاعات جولان و قنیطره را تحت سیطره خود درآورند. و سرانجام در فاصله سال‌های ۱۹۷۸ تا ۱۹۸۲ میلادی، جنوب لبنان و بقاع غربی را نیز اشغال کردند. آری، اسرائیل مرز ثابتی ندارد، هر قدر که تیغش بِبُرّد پیش می‌رود و مرزهایش را گسترش می‌دهد و عقب‌نشینی نمی‌کند. به‌همین دلیل اسرائیل از معدود کشورهای جهان است که هرگز مایل به ترسیم و مشخص شدن حدود مرزهایش نبوده و نمی‌باشد. لذا یک روز از مرزهای سیاسی سخن می‌راند، روزی از مرزهای امنیتی (کمربند امنیتی)، روز دیگر از مرزهای توراتی و یک روز هم از مرزهای بین‌المللی داد سخن می‌دهد. 👈🏽 #ادامه_دارد .... 2 بنیاد شرق شناسی دارالأدیان ⬇️ 🆔 @daraladyan

🔰ده‌فرمان جنبش صهیونیسم (4) ⚡️فرمان چهارم: توسعه‌طلبی صهیونیستی 👇 https://jscenter.ir/jewish-history/zionism/15031/ 🔸بخش دوم اسرائیل بزرگ، اصطلاحی رایج در میان یهودیان است که در اصل از اسرائیل فعلی و سرزمین‌های اشغال شده‌ی فلسطین نشأت می‌گیرد. اسرائیل بزرگ تنها طرح عده‌ای صهیونیست تندرو، افراطی و توسعه‌طلب نیست، بلکه سلسله‌جنبان یک قاعده، فکر و اندیشه و در اصل آرزوی تمام صهیونیست‌ها اعم از راست‌گرا و چپ‌گرا، تندرو و کندرو، مذهبی و غیرمذهبی، سفاردی (۱) و اشکنازی (۲)، سیاه و سفید و زرد و سرخ است. اسرائیل فعلی تنها بخش کوچکی از اسرائیل بزرگ است، چرا که در قاموس صهیونیسم، تفاوتی میان اسرائیل در بخشی از فلسطین، اسرائیل در تمام خاک فلسطین، اسرائیل در ماورای فلسطین و یا اسرائیل در ماورای ماورای فلسطین وجود ندارد. فقط باید دانست اسرائیل کوچک بخشی جداناپذیر از اسرائیل بزرگ به‌شمار می‌آید. و آن‌چه که در سال ۱۹۴۸ فقط در نیمی از فلسطین بود اگر امکان داشته باشد، می‌تواند تمام جهان عرب یا حداقل بخشی از آن را در برگیرد. جالب این‌جاست در دهه‌ی ۹۰ قرن بیستم، که دهه‌ای پر از تغییر و تحولات مهم بین‌المللی، منطقه‌ای و فرامنطقه‌ای بود، اسرائیل بزرگ تبدیل به اسرائیل عظیم شد و سران صهیونیست اذعان کردند که گسترش کشورشان ضرورتاً نظامی و از طریق اشغال فیزیکی زمین نیست. آنان به‌جای سیطره‌ی نظامی، راه سیطره‌ی سیاسی، اقتصادی، فرهنگی و روانی را در پیش گرفته‌اند. زیرا دریافته‌اند که این راه ارزان‌تر، مطمئن‌تر و بسیار پُرسودتر از روش‌های قبلی است. هم‌چنین یهودیان می‌توانند با بهایی بسیار نازل اهداف توسعه‌طلبانه خود را محقّق ساخته و از خوان گسترده‌ی غنائم بهره‌مند شوند. از همین‌جا باید بفهمیم که صلح، توهّمی بیش نیست و در واقع نوعی پیروزیِ بدون خونریزی برای اسرائیل و شکستی فضاحت‌بار برای فلسطین و جهان عرب محسوب می‌شود. اسرائیل بزرگ و اسرائیل عظیم، دو روی یک سکه‌ی عبری هستند که بر هر طرف نام اسرائیل حک شده است. بله، صهیونیست‌ها تز اسرائیل بزرگ را مطرح کردند و اعراب در طی سال‌های پایانی قرن بیستم، اسرائیل عظیم را با دست خود بنا نهادند! در این‌جا بد نیست به شرق رود اردن که در درجه‌ی سوم اولویت صهیونیست‌ها برای یهودی‌سازی جهان عرب یعنی بعد از فلسطین و قبل از لبنان، سوریه، مصر و تمام سرزمین‌های عربی قرار دارد، اشاره‌ای داشته باشیم، چرا که این منطقه به دلایل متعدد از جمله؛ عوامل دینی، احساسی، تاریخی، جغرافیایی و عملی، در لیست سیاه طمع‌ورزی‌های صهیونیسم قرار گرفته که مختصراً به آن اشاره می‌کنیم. 3 بنیاد شرق شناسی دارالأدیان ⬇️ 🆔 @daraladyan

🔸توهم پادشاهی اسرائیل و اسرائیل بزرگ بنیاد شرق شناسی دارالأدیان ⬇️ 🆔 @daraladyan

منطقه‌ی شرق رود اردن در طول تاریخ و در هر شرایطی به‌صورت کنفدراسیونی با سوریه یا یکی از کشورهای عربی و حتی در زمان سیطره‌ی بیگانگان بر آن همواره بخشی از فلسطین بوده و مناطق دو طرف رود اردن از دیرباز از نظر اقتصادی، سیاسی و اداری، مکمل یکدیگر بوده‌اند. این ارتباط به‌قدری تنگاتنگ و نزدیک می‌نمود که کمتر کسی می‌توانست آن دو را مناطقی جدا از یکدیگر به حساب آورد. راه‌های مواصلاتی و کاروان‌های بازرگانی، حج و… از این منطقه می‌گذشتند و رود اردن مانند دو شعبه یک رود بوده است. حتی روستای کوچکی نظیر طبریه در شمال شرقی فلسطین بیشتر به پایتخت یا مرکز ایالت اردن شباهت داشت. همچنین اگر روایات تورات پیرامون خروج قوم بنی‌اسرائیل از مصر و وارد شدن آنان به فلسطین را درست بدانیم، مشخص می‌شود که این مهاجرت از شرق رود اردن صورت گرفته و قوم بنی‌اسرائیل از آن پس در شرق و غرب رود سکنی گزیدند. برای یهودیان، دو طرف رود اردن همان سرزمین موعود است. یعنی سرزمینی که هرتزل برای احیای جنبش صهیونیسم و تشکیل دولت یهود آن را بهانه قرار داد. اما با تمام این احوال، به‌دلیل شرایط خاص جهانی و طمع‌ورزی‌های استعمارگران، صهیونیست‌ها هرگز موفق به اسکان یهودیان در شرق رود اردن یا ضمیمه کردن آن به اسرائیل از زمان اعلامیه بالفور، دوران قیمومیت و قطعنامه‌ی تقسیم سال ۱۹۴۷ تا به امروز نشدند و به‌همین خاطر مسأله‌ی اردن را تا زمان مناسب کنار گذاشتند. سران صهیونیست همواره برای برنامه‌ریزی‌ها و طرح‌های توسعه‌طلبانه خود شرایط بین‌المللی و سیاسی را مدنظر قرار داده و سعی کرده‌اند تا میان طرح‌های آنان با اوضاع سیاسی و منویات ابرقدرت‌های هر دوره تداخلی پیش نیاید. به‌طور مثال انگلستان که در دهه‌ی ۲۰ از حامیان پروپاقرص صهیونیست‌ها به‌شمار می‌رفت، در نشست‌های بین‌المللی سال‌های ۱۹۱۹ تا ۱۹۲۳، بیش از همه برای جداسازی شرق اردن از فلسطین و ایجاد ایالتی مستقل در آن تلاش کرد (البته مستقل از فلسطین و برنامه‌هایش برای اجرای اعلامیه بالفور و ایجاد یک رژیم صهیونیستی در فلسطین، نه مستقل از قیمومیت). این بدان معنا بود که مقامات انگلیسی، قبل از آن‌که فروشندگان (برخی شیوخ و رؤسای قبایل اردنی) و خریدار (آژانس یهود) مجبور به فسخ تمام قراردادهای فیمابین شوند، خود مانع از خرید زمین‌های شرق رود اردن توسط یهودیان و اسکان اقوام یهود در آن شدند به همین دلیل مقامات بریتانیا بخش عرب‌نشین فلسطین در طرح تقسیم سال ۱۹۴۷ را به شرق رود اردن ضمیمه کرده و کشوری با نام اردن هاشمی تشکیل دادند. 👈🏽 #ادامه_دارد .... 4 بنیاد شرق شناسی دارالأدیان ⬇️ 🆔 @daraladyan