🌈 موعود در دین زرتشت از کتاب: سوشیانت منجی ایرانویج فرگرد نخست هزارۀ هوشیدر؛ هوشیدرماه و سوشیانس 🔏سید حسن آصف آگاه مرکز علمی وآموزشی دارالادیان 👇 🆔 @daraladyan

🔰 آخرالزمان در ادبیات پیشگویانه زرتشتی فرگرد دوم از کتاب: سوشیانت منجی ایرانویج 🔏سیّد حسن آصف آگاه مرکز علمی وآموزشی دارالادیان 👇 🆔 @daraladyan

🔰 متون مکاشفه ای و پیشگویانه دردین زرتشت ⚜️ فرگرد سوم بخش ۱و۲ بهمن یشت، زند وهمن یسن از کتاب: سوشیانت منجی ایرانویج 🔏 سیّد حسن آصف آگاه مرکز علمی وآموزشی دارالادیان 👇 🆔 @daraladyan

🔰 متون مکاشفه ای و پیشگویانه دردین زرتشت ⚜️ فرگرد سوم بخش 3- پیشگوئیهای جاماسپ حکیم و جاماسپ نامۀ فارسی از کتاب: سوشیانت منجی ایرانویج 🔏 سیّد حسن آصف آگاه مرکز علمی وآموزشی دارالادیان 👇 🆔 @daraladyan

🔰 متون مکاشفه ای و پیشگویانه دردین زرتشت ⚜️ فرگرد سوم بخش 4- یادگار جاماسپ - ترجمۀ صادق هدایت از کتاب: سوشیانت منجی ایرانویج 🔏 سیّد حسن آصف آگاه مرکز علمی وآموزشی دارالادیان 👇 🆔 @daraladyan

🔰 متون مکاشفه ای و پیشگویانه دردین زرتشت ⚜️ فرگرد سوم بخش 5 زراتشت نامه منظوم از کتاب: سوشیانت منجی ایرانویج 🔏 سیّد حسن آصف آگاه مرکز علمی وآموزشی دارالادیان 👇 🆔 @daraladyan

📘 نسخه pdf کتاب شریف " الملاحم و الفتن " ♨️ فتنه ها و آشوبهای آخرالزمان و علامات ظهور امام زمان صلوات الله علیه ✍🏼 مؤلف: سید بن طاووس مرکز علمی وآموزشی دارالادیان 👇 🆔 @daroladyan

حکومت مهدی علیه السلام و آخرالزمان از دیدگاه معصومین علیه السلام / محمدرضا غیاثی کرمانی http://download.ghbook.ir/downloads.php?id=12623&file=12623-fa-hokumate%20mahdi%20va%20akharozzaman.pdf مرکز علمی وآموزشی دارالادیان 👇 🆔 @daroladyan

فتنه های آخرالزمان/ نویسنده سیدمحمد حسینی بهارانچی http://download.ghbook.ir/downloads.php?id=12244&file=12244-fa-fetnehaye-akharo-zaman.pdf مرکز علمی وآموزشی دارالادیان 👇 🆔 @daroladyan

بنیاد شرق شناسی دارالأدیان ⬇️ 🆔 @daraladyan

بنیاد شرق شناسی دارالأدیان ⬇️ 🆔 @daraladyan

🔰 ده فرمان جنبش صهیونیسم ⚡️فرمان پنجم: اخراج مردم فلسطین 👇 https://jscenter.ir/jewish-history/zionism/18789/ 🔸بخش دوم اخراج مردم فلسطین و روز نکبت این روند حتی با پیوستن اسرائیل به سازمان ملل متحد که به موجب آن عضو جدید باید تابع مقررات سازمان گردد نیز متوقف نشد. چرا که سازمان ملل پشت سر هم قطعنامه صادر می‌کرد و از سران اسرائیل می‌خواست که آوارگان فلسطینی را به موطنشان باز گرداند. ولی این اقدام هم مؤثر نیفتاد و مردم فلسطین دیگر از پی‌گیری اخبار آن مأیوس و دلسرد شدند. مدتی بعد در سال ۱۹۶۷ که مصیبت‌بارترین سال برای اعراب بود، صهیونیست‌ها، آن بخش از فلسطینی را که در جنگ ژوئن این سال به اشغال خود درآورده بودند، اخراج کردند. پس از آن یهودیان با بهانه‌های واهی چون انتقال عشایر از نقب و غور، و تبعید نخبگان فرهنگی، سیاسی، اقتصادی و اجتماعی عرب به اتهام اقدام بر ضد امنیت ملی به روند اخراج گروه‌های مختلف فلسطینی از کشور سرعت بخشیدند و محافل فلسطینی را از چهره‌های سرشناس و مشهور خود محروم ساختند تا به این شکل توان اعتراض و مقاومت آنان به نحو چشم‌گیری تحلیل رود. پس از ذکر تمام این مطالب بد نیست به سایر اقدامات صهیونیست‌ها برای اخراج کامل و همه‌جانبه‌ی فلسطینیان که به اَشکال گوناگون آشکار شد، اشاره‌ای مختصر داشته باشیم: ۱- صهیونیست‌ها پس از اخراج اعراب، تمامی آثار برجای مانده از آنان مانند روستاها، محلات مسکونی و اماکن تجاری را منهدم کرده و طرح‌های جدیدی را به سبک یهودی به مرحله‌ی اجرا می‌گذاشتند. همچنین صهیونیست‌ها اسامی تمام اماکن و نقاط جغرافیایی فلسطین مانند دشت‌ها، کوه‌ها، رودخانه‌ها، دریاچه‌ها، قلّه‌ها، سلسله‌جبال، شهرها، روستاها، شهرک‌ها و مناط عربی را به اسامی عبری تغییر دادند. آنان سپس اسامی عربی را که قرن‌ها سابقه‌ی تاریخی داشت، از نقشه‌های جغرافیایی، سیاسی و طبیعی حذف کرده و اسامی بی اصل و نسب و ساختگی عبری را جایگزین آن‌ها ساختند. و به این شکل تمام هویّت و ریشه‌های تاریخی و فرهنگی ملت و کشور فلسطین را از صفحه‌ی روزگار محو کردند. اخراج مردم فلسطین و حق بازگشت ۲- مقامات صهیونیست به هیچ عنوان اجازه‌ی بازگشت به آوارگان عرب و فرزندانشان را ندادند. البته منظور ما «بازگشت گروهی» که سازمان ملل خواستار آن بود، نیست. بلکه آنان حتی مجوز «بازگشت فردی» را هم صادر نکرده و اعلام کردند هر کس که رفته جایش پُر شده و دیگر حق برگشت ندارد! ۳- رژیم صهیونیستی به دو شکل اعرابی را که طیّ سال‌های ۱۹۴۸ و ۱۹۶۷ میلادی از فلسطین خارج نشدند، تشویق یا به عبارت بهتر مجبور به خروج از کشور ساخت و زمینه‌ی لازم برای این مهم را فراهم کرد: ابتدا با محدود کردن امکانات تحصیل در داخل کشور، اعراب را وادار به مهاجرت به خارج برای ادامه تحصیل نموده و سپس کارگران یهودی و خارجی شرق آسیا یا اروپای‌شرقی را استخدام کردند تا اعراب بیکار مانده و برای یافتن شغلی مناسب، خود به خود به خارج مهاجرت کنند! این روند که بهتر است آن را تبعید پنهانی بنامیم، یک تصمیم فردی از سوی اعراب بود که صد البته از روی بی‌میلی و برای رهایی از شرّ صهیونیست‌ها اتخاذ می‌شد. ۴- اخراج امنیتی که به دو شکل به مرحله اجرا درآمد: اخراج اعراب از اماکن و مناطقی که نزدیک یهودیان به‌شمار می‌رفت. مانند: شهرهای مقدّس پنج‌گانه و مزارع و اماکنی که یهودیان آن را از نظر تاریخی و دینی مقدّس می‌دانند. و یا اخراج اعراب از مناطق به‌اصطلاح استراتژیک امنیتی مانند شهرک‌ها و محلات یهودی، گذرگاه‌ها، پادگان‌های نظامی، فرودگاه‌ها، بنادر، لنگرگاه‌ها، کارخانجات جنگ‌افزارسازی‌ها، پادگان‌های آموزشی، مراکز علمی و تحقیقاتی و مرزها. سیاست اخراج هرگز متوقف نشد و شرایط زمانی و مکانی نیز نتوانست مانع از ادامه‌ی روند آن گردد. چرا که تا وقتی جنبش صهیونیسم برقرار است این سیاست نیز ادامه خواهد یافت. اخراج مردم فلسطین روی دیگرِ سکه‌ی اسکان یهودیان است. اعراب اخراج می‌شوند تا یهودیان اسکان یابند! معادله‌ای پر از ظلم و ستم و به بازی گرفتن تمامی قوانین بین‌المللی، حقوق بشر و اصول و ارزش‌های انسانی و اخلاقی. در این میان توافقنامه‌ها و پیمان‌هایی چون اسلو و الخلیل، نمادی آشکار از پافشاری طرف صهیونیست در مذاکرات بر حق خود برای اخراج یا عدم صدور مجوز بازگشت فلسطینیان به‌شمار می‌رود. 3 بنیاد شرق شناسی دارالأدیان ⬇️ 🆔 @daraladyan

⚡️اخراج مردم فلسطین توسط یهودیان بنیاد شرق شناسی دارالأدیان ⬇️ 🆔 @daraladyan

اخراج مردم فلسطین و حق بازگشت آوارگان متأسفانه علیرغم تمام این مسائل، رهبران عربی، فلسطینی و غیرفلسطینی با افتادن در باتلاق صلح، بر عدم بازگشت فلسطینین و اخراج آنان صحّه گذاردند و صلح را به حساب اخراج گذاشتند. صلح در حالی محقّق می‌شود که آوارگان حق بازگشت به سرزمینشان را ندارند. به تعبیر مناسب‌تر، رهبران فلسطین از حق آن دسته از مردم فلسطین که طیّ سال‌های ۱۹۴۸ و ۱۹۶۷ آواره شدند، صرف‌نظر کردند و آن را نادیده گرفتند. و به این ترتیب همان‌طور که فرمان پنجم صهیونیسم مبنی بر اخراج مردم فلسطین در زمان جنگ با قدرت و صلابت به مرحله‌ی اجرا درآمد، این سیاست در زمان صلح نیز با همان شدت و حدّت انجام می‌شود! اینک، طرف‌های فلسطینی و صهیونیست توافق کرده‌اند که اگر جنگ نباشد، صلح برقرار می‌شود. زیرا اسرائیلی‌ها دریافته‌اند که جنگ و ترور علیه اعراب، رهبران فلسطین را به زانو درآورده و باعث می‌شود آنان برخلاف میل مردم، دست خود را به علامت تسلیم بالای سر ببرند و از سوی دیگر عافیت‌طلبان عرب از توان و قدرت نظامی اسرائیل بهانه‌ای برای عدول از آرمان‌های ملت فلسطین ساخته‌اند. تا به این طریق از مبارزه در راه آزادی طفره روند. از نظر ما، اخراج، ادامه‌ی سیاست تروریسم اسرئیل و تروریسم، یکی از اصول ثابت و لایتغیر صهیونیسم است که اجداد صهیون همواره بر آن تأکید داشتند. هدف صهیونیسم تنها مهاجرت یهودیان اروپا یا به عبارت بهتر “مازاد بشری” اروپا به فلسطین نبود، بلکه هدف آن چیزی فراتر از مهاجرت بود. یعنی نابود کردن یک تمدن اصیل شرقی و ایجاد تمدنی عجیب در سرزمینی غریب. 4 🔖 پی‌نوشت‌ها: ۱- گلدا مایر در سال ۱۸۹۸ در کیف به دنیا آمد نام واقعی او گلدا مییرسون است. در سال ۱۹۰۶ همراه با خانواده اش به ایالات متحده‌ی آمریکا و در سال ۱۹۲۱ به فلسطین مهاجرت کرد. وی یکی از فعالان هستدروت و حزب کارگری ماپای در سال ۱۹۲۴ و عضو هیئت اجرایی و سپس دبیرکل هستدروت بود. تا این‌که در سال ۱۹۳۶ ریاست اداره‌ی سیاسی آن را بر عهده گرفت. پس از بازداشت موشه شاریت از سوی مقامات قیمومیت در سال ۱۹۴۶، وی رئیس بخش سیاسی آژانس یهود شد. پس از مدتی در سال ۱۹۴۷ و ۱۹۴۸، برای قانع کردن ملک عبدالله شاه وقت اردن، نسبت به عدم حمله به اسرائیلیها، با وی دیدار و گفتگو کرد. در سال ۱۹۴۸ سفیر اسرائیل در اتحاد شوروی، و در سال ۱۹۴۹ وزیر کار اسرائیل بود که در این زمان مؤسسه‌ی بیمه همگانی را تأسیس نمود. وی همچنین تا سال ۱۹۷۴ عضو کنست بود. مایر پس از مدتی در سال ۱۹۵۶ به پست وزارت خارجه رسید و روابط با کشورهای جهان سوم را تقویت کرد. در سال ۱۹۶۶ دبیر کل حزب کار و در سال ۱۹۶۹ پس از مرگ لوی اشکول، نخست‌وزیر اسرائیل شد. و پیمان قطع رابطه با مصر و سوریه را امضا کرد. مایر در سال ۱۹۷۵ به‌دلیل تلاش در جهت ساخت جامعه اسرائیل، مورد تشویق قرار گرفت تا این‌که در دسامبر ۱۹۷۸ مُرد. شخصیات اسرائیلی ص ۱۸۱-۱۸۲. (م) ۲- دیوید بن گوریون که نام واقعی‌اش دیوید گرین است در سال ۱۸۸۶ در بلونسک که قبلاً جزء روسیه و اینک بخشی از لهستان می‌باشد، به دنیا آمد. در سال ۱۹۰۴ همراه با خانواده‌اش به ورشو و در سال ۱۹۰۶ به فلسطین رفت و در سال ۱۹۱۰ شاخه حزب بوالیی زیون را تحت نام اگودات هاوادا، همراه با دوستانش بنا نهاد. در سال ۱۹۱۱ برای تحصیل در رشته حقوق به استامبول رفت ولی به‌دلیل آغاز جنگ جهانی اول به فلسطین بازگشت و پس از آن به منظور تقویت روابط جنبش‌های کارگری یهود در فلسطین و آمریکا، راهی ایالات متحده شد. پس از پایان جنگ در تأسیس حزب اگودات هاوادا و هستدروت شرکت جست و در خلال سال‌های ۱۹۲۰- ۱۹۳۵ رئیس هستدروت و همچنین یکی از مؤسسات حزب ماپای بود. بن گوریون در سال‌های ۱۹۳۵ تا ۱۹۴۸ ریاست هیئت اجرایی آژانس یهود را بر عهده داشت. وی یکی از طرفداران سر سخت ایجاد دولت یهود در فلسطین بود. همچنین طرح تقسیم سازمان ملل در سال ۱۹۴۷ مبنی بر تشکیل دولت یهود را مورد تأیید قرار داد. 4 بنیاد شرق شناسی دارالأدیان ⬇️ 🆔 @daraladyan

بن گوریون در سال ۱۹۴۸ به‌عنوان اولین نخست‌وزیر اسرائیل برگزیده شد و سپس به‌عنوان وزیر دفاع، هدایت جنگ بر ضد اعراب را بر عهده گرفت. همزمان با این اقدمات او با اقداماتی نظیر غرق کشتی التالنا که برای ایرگون اسلحه حمل می‌کرد و همچنین انحلال پالماخ و بر کنار نمودن تعدادی از سران هاگانا و پالماخ، رقبای خود را از صحنه کنار زد. او در سال ۱۹۵۳ از تمام سمت‌هایش استعفا داد و در کیبوتص سدیه بوکر در نقب رحل اقامت افکند. اما در فوریه ۱۹۵۵ بار دیگر به صحنه سیاست بازگشت و تا سال ۱۹۷۰ به فعالیت‌های سیاسی ادامه داد. اما در این سال باز هم استعفا کرد. و دیگر به سیاست بازنگشت. تا این‌که در چهارم دسامبر ۱۹۷۳ میلادی مرگش فرار سید و در کیبوتس استوبکر در جنوب اسرائیل دفن شد. بسیاری از سیاستمداران هنوز هم او را معمار دولت اسرائیل می‌دانند. شخصیات اسرائیلی ۷۵-۷۶-۷۷-۷۸. (م) ۳- آریل شارون یا آریل شاینرمن در سال ۱۹۲۸ در شهرک کفار حلال متولد شد. در جوانی به هاگانا پیوست و در جنگ سال ۱۹۴۸ فرمانده‌ی یک گردان بود. پس از جنگ به‌عنوان افسر اطلاعات مشغول به کار شد و در سال ۱۹۵۳ واحد ۱۰۱ را به منظور جنگ با اعراب تشکیل داد. پس از مدتی به دلیل خودسری بیش از حد، از ارتقاء درجه وی ممانعت به عمل آمد ولی با به قدرت رسیدن اسحاق رابین در پست رئیس ستاد مشترک ارتش، شارون بار دیگر اعتبار خود را بازیافت و در سال ۱۹۶۷ به درجه‌ی ژنرالی رسید. در جنگهای ۱۹۶۷ و ۱۹۶۹ فرمانده‌ی لشکرهای جبهه‌ی جنوب بود. سپس در سال ۱۹۷۰ مسئولیت سرکوب انتفاضه را بر عهده گرفت تا این‌که در سال ۱۹۷۳ ارتش را ترک کرد و به حزب لیبرال پیوست. در سال ۱۹۷۴ به عضویت کنست درآمد و پس از مدتی مشاور اسحاق رابین که اینک نخست‌وزیر بود، گردید. در سال ۱۹۷۶ حزب شلومزیون را تأسیس کرد. وی مدتی وزیر کشاورزی بود و سپس در سمت وزارت دفاع، جنگ ۱۹۸۲ را بر ضد لبنان هدایت نمود. و جنایات صبرا و شتیلا را به‌وجود آورد که منجر به اعتراض شدید افکار عمومی و برکناری وی از پست وزارت گردید. اما با این حال در سال ۱۹۸۴ به‌عنوان وزیر صنعت و تجارت در سال ۱۹۹۰ به‌عنوان وزیر مسکن برگزیده شد. و پس از آن در کابینه‌ی نتانیاهو وزارت امور زیربنایی برای وی تأسیس شد و نهایتاً بعد از نتانیاهو به‌عنوان رئیس حزب لیکود به فعالیت سیاسی خود ادامه داد. شارون که دو فرزند دارد، یکی از مهم‌ترین چهره‌های حزب لیکود و از دشمنان خونی اعراب به‌شمار می‌رود. لازم به ذکر است وی در سال‌های ۱۹۵۲-۱۹۵۳ در بخش علوم شرقی و تاریخی مرکز تحقیقات دانشگاه عبری مشغول به تحصیل شد و سپس در سال ۱۹۶۲ تحصیلاتش را در رشته حقوق دانشگاه تل‌آویو تکمیل کرد. شخصیات اسرائیلی ۱۳۲-۱۳۳. (م) منبع: انیس صایغ؛ ده‌فرمان جنبش صهیونیسم، ترجمه: سعید طبیعت‌شناس، تهران: انتشارات المعی، چاپ سوم ««« پایان »»» 5 بنیاد شرق شناسی دارالأدیان ⬇️ 🆔 @daraladyan

✡️ مستند #برنامه_شیطان، جامع‌ترین مستند یهود و صهیونیسم‌شناسی 1️⃣ سریال مستند #برنامه_شیطان به همت مؤسسه مطلع فجر صادق و به سفارش آستان قدس رضوی، با موضوع «بررسی حرکت نظام‌مند جبهه‌ باطل با محوریت صهیونیسم جهانی و مبانی پروتکل‌های دانشوران صهیون» تهیه شده است. 2️⃣ این سریال با نگاهی کلان و استراتژیک به جریان #جبهه_باطل و اصیل‌ترین ایادی حزب‌ شیطان یعنی #صهیونیسم_جهانی، بندهای کلیدی #پروتکل‌های_صهیون را بررسی می‌کند؛ پروتکل‌هایی که حاکی از یک برنامه مرموز و شیطانی برای جهان است. 3️⃣ بررسی صریح و بی‌پرده از این جریان منسجم شیطانی به منظور #دشمن‌شناسی عمیق‌تر و نیز تنوع عناوین و موضوعات، همراه با رویکرد قرآنی و غلبه جریان حق و نابودی جبهه باطل از دیگر خصوصیات این مستند است. 💢 بنیاد شرق شناسی دارالادیان مستند «برنامه شیطان» را در 50 قسمت به همراهان خود در آپارات تقدیم می‌كند 👇🏿 https://www.aparat.com/daroladyan مرکز_دارالأدیان 👇👇 🆔 @daraladyan

✡️ مستند #برنامه_شیطان 🎯 قسمت بیست‌وچهارم: 👈 سلطه - انحصار 💰 پول، قدرت و رسانه باید در انحصار ما باشد! 💢 بنیاد شرق شناسی دارالادیان مستند «برنامه شیطان» را در 50 قسمت به همراهان خود در آپارات تقدیم می‌كند 👇🏿 https://www.aparat.com/daroladyan مرکز دارالادیان 👇👇 💎 https://eitaa.com/daraladyan

✡️ مستند #برنامه_شیطان 🎯 قسمت بیست‌وپنجم: 👈 سلطه - استثمار 💰 آمارهای حیرت‌انگیز از توزیع ثروت در جهان! 💢 بنیاد شرق شناسی دارالادیان مستند «برنامه شیطان» را در 50 قسمت به همراهان خود در آپارات تقدیم می‌كند 👇🏿 https://www.aparat.com/daroladyan مرکز دارالادیان 👇👇 💎 https://eitaa.com/daraladyan

💠 #روزه_در_کیش_زرتشتی ⚡️روزه معنوی زرتشتیان زرتشتیان در تمام اوستا و بخصوص در گاتها بسیار به روزه معنوی تشویق شده اند و زمان آن در همهء طول سال است. - در اوستا مفهوم روزه به روزه باطنی نسبت داده می شود، اگرچه امساک و تحت فشار قرار دادن جسم برای تمرکز بیشتر بر اعمال و مناسک دینی نزد موبدان عملی ستودنی است اما نه برای مردمِ عادی. 👈🏿 توجه کنید 👇👇👇 زرتشتیان باید در سه بخش معنویِ شنوایی، اندیشه و احساس همیشه روزه داشته باشند؛ به این معنا که از طریق این سه حس از نیکی و "امر نیک" دور نشوند و “اندیشه و احساس و شنوایی” باید همیشه سرشاز از نیکی باشد. ⚡️همچنین در اوستا بر روزۀ بزرگتری نیز تاکید شده است، و آن حفظِ هفت عضو بدن، مشتمل بر دو چشم، دو دست، دو پا و زبان در تمام طول زندگی از هر گونه آلودگی و زشتی و پلیدی است. و این هفت عضو همیشه باید پاک نگه داشته شوند که از این عمل نیز تحت عنوان "روزه" یاد می شود. 🔰 زرتشتیان در باور سنتی خود، چهار روز در هرماه را از خوردن هرگونه خوراک حاوی گوشت پرهیز میکنند. 《آشکار است که در سرودهای زرتشت چنین پیشنهادی سفارش نشده است بنابراین چنین باوری یک رفتار دینی زرتشتی نیست بلکه یک پبمان و تراداد (:سنت) ارزشمند هازمانی (اجتماعی) است.》 ⚡️ زرتشت تنها در بندی از گات ها به جمشید، پسر ویونگهان اشاره می کند که درپایان روزگار خود دچار سرافکندگی و اندوه شده است. ⚡️ در شاهنامه نیز جمشید نخستین کسی است که گوشت خوردن را به مرتومان (:مردم) آموخته و فره ایزدی از او کاسته شده است. شاید این دو اشاره در گات ها و شاهنامه، باهم شباهتی داشته باشند. درگزارشی نداریم که تراداد (سنت) کشتار نکردن ونخوردن خوراکی های گوشت دار از چه زمانی و چگونه پدیدار شده است. لیکن باید بپذیریم که خوردن گوشت زیاد برتن و روان مرتومان (= مردمان، بشر) ، آسیب وارد خواهد کرد و کشتار زیاد جانوران در روزگار باستان نیز نسل آنان را نابود می کرده است. ۱ بنیاد شرق شناسی دارالأدیان 👇👇 🆔 @daraladyan

⚡️ روزه در مزدیسنا، نخوردنِ گوشت و نیالودنِ دست به خونِ جانورانِ حلال گوشت در چهار روز در هر ماه است. ضمناً مزدیسنان در زمانِ روزه گرفتن ، در خوردنِ آب آزاد هستند. ⚡️زیاد روزه گرفتن در مزدیسنا، چون باعث سستی بدن و عدم فعالیت مفید و کار روزانه می شود ناپسند می باشد. پس زیاده روی در این موارد در کیش زرتشت نکوهیده شده و بی کاری و تن پروری بشدت نهی شده است. 📜 در وندیداد، فرگرد سوم بند 33 آورده شده: «… آن کس که سیر غذا می خورد، توانایی می یابد که نیایش بکند، کشاورزی کند و فرزندان به وجود آورد. جاندار از خوردن زنده می ماند و از نخوردن می میرد». 🔰 چهار روز "نبر" روزه در دین زرتشت چهار روز در هر ماه است. بعبارت دیگر، مزدیسنان حدودِ چهل و هشت روز در سال روزه می گیرند اما نه بصورتِ متناوب. زرتشتیان برای افراط نکردن در خوردن گوشت جانوران، روزهای دوم و دوازدهم و چهاردهم و بیست و یکم هر ماه (درگاهشمارزرتشتی) از خوردن گوشت پرهیز می کنند. 👈🏿توجه داشته باشید 👇👇 این چهار روز متعلق به چهار امشاسپندِ 《وهمن، ماه، گوش و رام》 میباشد. در نزد زرتشتیان برای هر سی روز ماه اسم خاصی وجود دارد. ⚡️یکی از این روزها «وهومن» است که بعدها به نام بهمن تغییر شکل داده و به معنای منش نیک است. ⚡️روز «ماه»، روز «گئوش» یا گوش و روز «رام» نیز به همراه روز «وهومن» روزهایی هستند که گوشت خوردن درآنها حرام است و اصطلاحا به آن نبر(Nabor) می گویند. ▪️"نبُر" فعلی امریست. یعنی نبریدن و منظور از آن نکشتنِ حیوانات و سر آنها را نبریدن بوده است. در قدیم، برخی از زرتشتیان در کلِ ماه بهمن نیز لب به گوشت نمی زدند. ۲ بنیاد شرق شناسی دارالأدیان 👇👇 🆔 @daraladyan

نیک است بدانید که نمادِ بهمن، سپیدی و پاکی است از همین رو موبدان زرتشتی سپید می پوشند چرا که، منش نیک یعنی سپیدی. همچنین برای اطلاعاتِ عمومی می گویم که وهومن نزدِ مزدیسنان (زرتشتیان) احترام زیادی دارد. چراکه با وهومن است که یک مزدیسن هوخت/Hovakht و هورشت/Hovarasht را ادراک و رعایت می کند. یعنی با پندار نیک به کردار نیک و گفتار نیک نیز می رسد و منطقی می شود. از نگاهی دیگر وهمن، که به چم (:معنی)نیک اندیشی است، درجایگاه مادی خود نگهبان جانوران سودمند است. برپایه این نگرش نباید برجانوران نیز ستم روا داشت بلکه باید آنان را نیز گرامی داشت و مهربانی کرد. به همین روی در سنت های آیینی زرتشتیان مانند "گاهنبارها" برسفره آیینی خوراک گوشتی وجود نداردو به جای آن جامی از«شیر» و «تخم مرغ» گذاشتهومی شود تا به ریخت (:شکل) نمادین به فرآورده های حیوانی وجایگاه سودمند آنها ارج گذاشته باشند. 💠 فلسفه روزهای نبر یا پرهیز از خوردن گوشت درسنت دیرینه ایرانیان، پاسداری از حیوانات سودمند، از كارهای ارزشمند و سفارش شده بوده است. ▪️نام ‌روز های نبر 1- وهمن، روز 2 هر ماه زرتشتی. 2- ماه، روز 12 هر ماه. 3- گوش، روز 14 هر ماه. 4- رام، روز 21 هر ماه. شایدایرانیان باستان، و (اکنون زرتشتیان) باور دارند تا فلسفه نیك اندیشی را بیشتر آشکار سازند. بنابراین از كشتار حیوانات نیز پرهیز كنند؛ و در این چهار روز ویژه از «گوشت» در خوراک خود استفاده نمی کنند، در باور خویش به این نتیجه رسیده اند كه خوردن گوشت زیاد نه تنها سودی برای بدن ندارد بلكه زیان آور نیز می باشد. 3 بنیاد شرق شناسی دارالأدیان 👇👇 🆔 @daraladyan

. 🔸سخنان ارزشمند روانشاد موبد رستم شهزادی درباره فلسفه نخوردن گوشت 4 بنیاد شرق شناسی دارالأدیان 👇👇 🆔 @daraladyan

. 🔸سخنان ارزشمند روانشاد موبد رستم شهزادی درباره قربانی (کشتار حیوانات) 5 بنیاد شرق شناسی دارالأدیان 👇👇 🆔 @daraladyan

💠 در چیستی گاهنبار و فلسفۀ وجودی آن گاهنبار، گاهنبار یا گاهبار یا گَهَنبار در اسطوره‌های زرتشتی و آریایی آن شش روزی است که خدا دنیا را آفرید و در کتاب زند از زرتشت نقل می‌کنند که اهورامزدا دنیا را در شش «گاه»آفرید و اولِ هر گاهی نامی دارد و در اولِ هر گاهی جشنی سازند. همانطور که در دین‌های سامی، آفریدگار، جهانِ هستی را در شش روز می‌آفریند.... بنیاد شرق شناسی دارالأدیان 👇👇 🆔 @daraladyan

#گاهنبار_جشن_های_آفرینش گهنبارها جشن بزرگداشت آفرینش هستند زیرا در اسطوره‌های زرتشتی جهان در هفت مرحله آفریده شده‌است. نخست آسمان، سپس آب، سوم زمین، چهارم گیاه، پنجم جانور، ششم انسان، هفتم آتش که همانا انرژی، نیرو و توان جنبش در هستی ست. شش گهنبار جشن پاسداشت این آفریده‌هاست و به همین سبب برخی دانشمندان نوروز را جشن آفرینش آتش و بزرگداشت آن می‌دانند. این آفرینش‌ها در تفسیر پهلوی و پازند و فارسی آفرینگان گهنبار نیز آمده‌است. گهنبار، آیین و جشنی است که از دیرباز در پهنهٔ ایران فرهنگی، به‌پا داشته می‌شده، جشنی که نخستین پایه و مایهٔ آن گرد هم آمدن، هم‌افزایی، همازوردی و شادی است. این واژه به گونهٔ گاهنبار یا گاسان‌بار (صورت پهلوی) نیز خوانده می‌شود که به معنای بار عام یا زمان گرد آمدن مردم در جایی، یا به معنای زمان نتیجه گرفتن است. گهنبار را جشن‌های سالیانه می‌نامند زیرا واژهٔ اوستایی آنیااریه‌یسنه است که به معنای سالیانه است. “زرتشتیان در عین فقر به جشن ها و آیین های سنتی کهن می پرداختند که خیرات و مبرات و شادی بنیان آن ها بوده است. باید افزود که این ها را مایه برکت و خیر و روی آوردن اقبال نیک می دانستند.” فلسفه غم و شادی و نبرد مینوی شان از آغاز آفرینش با هم در فرهنگ ایرانیان بخوبی نمایان است. در این فلسفه وجود بدی و شر (انگره مینو) که غم و بیماری و مرگ می آفریند نادیده گرفته نمی شود اما بیش از اندازه نیز به آن ها توجه نمی‌شود؛ زرتشتیان و ایرانیان می‌دانند که شادی فروزه ای نیکو و خداوندی است که باید جانشین غم و اندوه کرد و همانطور که بر اساس پیام گاتاها باید بدی را به دست نیکی سپرد می‌دانند که باید غم و اندوه بی بنیان را با شادی و نیایش و ستایش زدود تا مبادا غوطه ور شدن در افسردگی و نومیدی بند بر پای مرغ امید و آرزو و تلاش آدمی ببندد. جشن‌های سلسله بندی شده در مدت یک سال بهترین نمونه برای پایداری این فلسفه در بین ایرانیان است چنانچه هنوز بسیاری از جشن‌های به یادگار مانده از گذشتگان امروزه هم نه کاملا به شکل و روش گذشته اما با قوت و عشق پیشین در میان زرتشتیان ایران و هند برگزار می‌شوند. “درجامعه سنتی زرتشتی این جشن ها با زندگانی روزمره به شدت سرشته و با آن عجین شده است. نوع ارتباطات اجتماعی و روابط میان خانواده‌ها در یکی دو نسل پیش لازم می کرد که برگزاری این آیین‌ها جزیی باشد از حوادث روزانه و عادی. بدین شمار بود که همراه و هم پای کارهای کشاورزی در مزرعه و باغ تهیه دیدن و فراهم آوردن ابزارهای واجب برای مراسم آیینی هم تکلیفی روزمره و عادی بود … در طی آن نوعی خیرات و مبرات و اشتراک در خورد و خوراک هم مطرح می گشت… و غنی و فقیر را در آن شریک و همکار و همراه میشد دید و نیز نمادهای رنگین و دلپذیر حیاتی و زنده را.” بنیان دین زرتشتی همان پیام نهفته در جشن ها می باشد که چیزی نیست به جز خواستاری شادمانی برای همه؛ در این کوشش برای ایجاد شادکامی همگانی است که می توان رگه های پیام گات ها را دید که خرد و منطق زندگی را با شوق و شور حس “دیگرخواهی” همراه می کند و آدمی را در تراز خرد و احساس نگه داشته تا نتیجه این تراز را که شادی درون است بیابد. در دین زرتشتی دیگرخواهی انسان از سر لبریزی است آنکه از داشتن لبریز است ناخواسته می بخشد. از سر فراوانی و لبریزی است که جرعه جرعه بخشش، سود و رامش از پیمانه اش سرریز می شود. این پشتوانه ارزشمند، فلسفه ای است که سنت ها و آیین های رایج در میان زرتشتیان بر پایه آن شکل و صورت پذیرفته اند. در فلسفه بخشش زرتشتی باید بذل هر چیز در راه پرورش و بهبود و سامان دهی احوال درماندگان باشد نه از سر چاپلوسی و یا اجبار. ۱ بنیاد شرق شناسی دارالأدیان 👇👇 🆔 @daraladyan