#########مرثیه########### "اینکه از زهر جفا جای به بستر دارد طشتی از خون دل خویش برابر دارد   چشمهایش به در و منتظر آمدنیست زیر لب زمزمه مادر مادر دارد   جگرش سوخته از یک غم و یک غربت نیست داغ ارثیست که در سینه مکرر دارد   زهر تنها کس و کار دل او گشت اگر یادگاریست که از کینه همسر دارد لحظه های سفرش در بغلش می گیرد چادری را که بوی یاس معطر دارد   آرزو داشت نمی دید در آن کوچه تنگ مادرش روی زمین لاله پرپر دارد گفت با گریه حسینم تو دگر گریه مکن که حسن میرود و سایه خواهر دارد آه... لایوم کیوم تو که در صحرا کیست؟ جسم صدچاک تو از روی زمین بردارد محمد علی بیابانی" #########سینه زنی########## من جگر پاره زهرایم و پاره جگرم  همه را یارم و خود از همه مظلوم‌ترم  خانـه‌ام قتلگـه و یـار ستمگر قاتل  سوخته از شرر زهر، ز پا تا به سرم  (مظلوم یا حسن جان ۴) عمر من بود محرّم، همه روز و همه شب  قاتل از زهر جفا کشت به ماه صفرم  لب فرو بستم و دیدم که اهانت می‌کرد  قاتـل مـادر مظلومه مـن بـر پدرم  (مظلوم یا حسن جان ۴) با وجودی که خزان کُشت بهارانم را  طشت شد باغ گل و لاله ز خون جگرم  من که طاووس بهشتم به چه جرم و گنهی  سوختـه از شـرر دوزخیان بال و پرم؟  (مظلوم یا حسن جان ۴) قسمتم بود به مسجد که ز طفلی هر روز  قاتـل مـادر خـود را سـر منبـر نگـرم  تا در آن کوچه رخ یاس نبی گشت کبود  تیره شد صورت خورشید به پیش نظرم  (مظلوم یا حسن جان ۴) مضطرب بـودم و لرزیدم و حیـران بودم  که چسان مادر خود را به سوی خانه برم  در همان لحظه که شد مادر من نقش زمین  مـن نگـه کـردم و او گفت خدایـا پسرم  (مظلوم یا حسن جان ۴) «میثم» از آه تو گر سوخت جهان، نیست عجب ۲ از شـرار جگـر و سـوز دلـت بـا خبـرم ۲ (مظلوم یا حسن جان ۴) غلامرضا سازگار