چهارصدو سی وچهارمین ویلچر #پویش_دربطری_قم به پدری ۶۴ ساله اهدا گردید . نیکوکار بزرگوار هرینه تهیه دو دستگاه ویلچر را تقبل نموده که این ویلچر دومین ویلچر ایشان بود که به این پدر اهدا شد. ضمنا این نیکوکار قبلا نیز در اهدای ویلچر های دیگر مشارکت فعال دلشته اند

خیلی جالبه تو همین دنیایی که آدم با آدم دیگه ای نمیتونه ارتباط سالم و درست برقرار کنه؛ تو همین دنیایی که آدم نمیتونه به راحتی یکیو پیدا کنه که باهاش ساعت ها حرف بزنه و درک بشه؛ تو همین دنیای که بین این همه آدم سخته پیدا کردن کسی که شبیه تو فکر کنه، تورو بخاطر خودت دوستت داشته باشه، اخلاقای بد و خوبت رو ببینه و بازم کنارت بمونه، تو همین دنیایی که سخته پیدا کردن کسی که رفیقت باشه، همراهت باشه.. ما یکدیگر را پیدا کردیم! بودنتان یاد اور می نماید که دنیا هنوز میتونه چیزای قشنگشو وسطِ سختیای زندگی بهمون ببخشه❤

وقتی افراد ناراضی صحبت می کنند فرار کنید !! گوش دادن به صحبت های افرادی که همیشه از زندگی ناراضی و گله مند هستند،می تواند شما را افسرده کرده و باعث نارضایتی شما از زندگیتان نیز بشود...

لحظه هاى قشنگ امروز ، خاطره هاى قشنگ فردا هستن . براى همديگه لحظه ها و خاطره هاى خوشگل بسازين....🍁

۷کوهنورد همچون یک مهاجر است از رویایی به رویای دیگر از کوهستانی به کوهستان دیگر سفری همیشگی و عشقی تمام نشدنی ...🍁

خدایا شکرت! واسه شبای که فکر نمیکردیم صبح بشه... واسه عزیزانمون که هر روز سلامتیشونو میبینیم... واسه رفیقامون که تو دنیای هزار رنگ اونا یه رنگه نابن... واسه آبی آسمون؛ واسه هوای خوب... واسه دیدن دوباره ی سبز شدن درختا... واسه فرصتایی که میدی تا اشتباهاتمونو جبران کنیم... سختیایی که میتونست از این سخت تر باشه... زمین خوردنا و واسه دوباره بلند شدنا... واسه بودنت بهترینم... خدایا واسه بودنت کنارم شکر...

این برنامه رفت و برگشت: تقریبا ۶ کیلومتر زمان برنامه: یک ساعت و سی دقیقه برنامه روزهای یکشنبه، سه شنبه و پنج شنبه هرهفته راس ساعت ١۶:١۵ (۴:١۵ عصر) اجرا می گردد. محل شروع برنامه: روبروی باغ پرندگان، خیابان شهید آوینی (بین میدان مفید و شهرڪ قدس) کمیته پیاده روی استان

یک معلم بازنشسته مسن به دیدن پسرش به اروپا رفت. پسر یک نشان کوچک روی یقه کت او نصب کرد و گفت حالا تنها هم میتوانی بیرون بروی پدر هرجا میرفت احترام میدید هنگامی که پیاده عبورمیکرد از خیابان، ماشین ها به احترامش می ایستادند در فروشگاه ها و مغازه ها برایش صندلی میگذاشتند . می دانید روی نشان چه نوشته بود ؟! فقط یک جمله ؛ این یک معلم است ! 📝