آی قارداشیم آی قارداشیم

محمد رسول الله (ص)

✨﷽✨ ✅آیت الله حائری شیرازی توکل و ظرفیتِ توکل حضرت علی (ع) دربارۀ نبی مکرّم ما (ص) نقل می‌کنند که ایشان در جنگ‌ها از همۀ ما به دشمن نزدیک‌تر بود. در جنگ احد، دشمن در چندقدمی ایشان بود، اما از جایشان تکان نخوردند. همه جز عدۀ کمی فرار کردند ولی ایشان جا خالی نکرد؛ زیرا به وعدۀ الهی مطمئن بود. این یک صحنه است. اما همین ایشان که همه چیز را به اذن خداوند می‌داند و در میان دشمن از جایش تکان نمی‌خورد، وقتی می‌خواهد به جنگ بیاید، دو تا زره روی هم می‌پوشد! مگر این نیست که تا تقدیر خدا نباشد هیچ تیری نمی‌آید؟ مگر ایشان معتقد نیست که تا مقدّر نباشد، چیزی به من کارگر نمی‌شود؟ پس چرا زره را جفت جفت می‌پوشد؟ این، نشانۀ «وسعت» ایشان است. این، «سعه» است. حضرت وقتی در عالم اسباب می‌آید، چنان معتقد به اسباب است که مادی‌ها از او عقب می‌مانند در ملاحظۀ اسباب و تهیۀ وسائل. وقتی هم که در مقام توکل است، حتی با وجود اینکه همۀ اسباب از کف رفته و همۀ رشته‌ها بریده شده، چنان خداوند را حاکم بر اسباب می‌بیند که می‌گوید: او همه چیز را می‌تواند فراهم کند. این شرح صدر می‌خواهد. انسان وقتی ظرفیت ندارد، با یک کشمش گرمی‌اش می‌شود و با یک غوره، سردی‌اش می‌شود. ظرفیتش، کم است. زمانی که معتقد به اسباب می‌شود، منکر مسبّب الأسباب است؛ و زمانی که معتقد به مسبّب الأسباب است، بی‌اهمیت نسبت به اسباب می‌شود.

🔅عالی ترین اسوه فنای در ذات حق🔅 ✍علامه طهرانی رضوان الله: 🔹عالی‌ترين‌ اسوه‌ و الگوی فنای در ذات‌ حقّ تعالی آن‌ امام‌ معصوم‌ بود ـ روحی و أرواحُ العالَمينَ فداه‌ ـ كه‌ نه‌ تنها در روز عاشورا از هرچه‌ بود گذشت‌، بلكه‌ نفس‌ مقدّسش‌ در راه‌ خدا اينطور بود. سيّدالشّهداء عليه‌السّلام‌ در روز عاشورا سيّدالشّهداء نشد؛ قبلاً هم‌ همينطور بود، نفسش‌ اينگونه‌ بود. روز عاشورا روز تجلّی و ظهور بود، روز انكشاف‌ بود كه‌ بر اهل‌ عوالم‌ و خلائق‌ روشن‌ كرد آنچه‌ را كه‌ بايد روشن‌ نمايد. 📚 الله‌شناسی، ج۱، ص۱۲۶

بی گمان قارون ازقوم موسی وستمکاربود آنقدرازگنج و(سکه طلا)به اوداده بودیم ک حمل کلیدهایش برگروهی نیرومنددشواربود هنگامیکه قومش گفت: بخاطر مالت زیادشادی مکن بدرستیکه الله دوست نداردبسیار شادهارا و درآنچه الله به تو داده سرای آخرت را بجوی و نیکی کن [[نیکی کن به فقیر و فقرا نه به من[[علی نائبی]] چرا که من از گرسنگی بمیرم هم نان نامرد را نمیخورم]] همانطور که الله به تو نیکی کرده است و هرگز در زمین فساد مکن بدرستیکه الله دوست ندارد فساد کنندگان را قارون گفت: تنها به سبب دانشی که نزد من است مال و ثروت به من داده شده آیا او نمی دانست که الله پیش از او قوم هایی را هلاک کرد که از او نیرومندتر و ثروتمندتر بودند و مجرمان از گناهانشان پرسیده نمی شوند کسانیکه خواهان زندگی دنیا بودند گفتند: ایکاش همانند آنچه به قارون داده شده است ما نیز داشتیم بدرستیکه او برخوردار ازبهره عظیمی است پس او و خانه ش را درزمین فرو بردیم وهیچ گروهی نداشت که او را یاری کند و کسانیکه دیروز آرزو میکردند به جای قارون باشند می گفتند:وای بر ما گویی که الله روزی را بربندگانش بخواهد فراخ میگرداند یا تنگ میگیرد اگر الله بر ما منت ننهاده بود بی ترید ما را هم به قعر زمین فرو میبرد القصص

✨﷽✨ 🟢 خلط «توکل در سرنوشت» و «توکل در وظیفه» 🔹 یکی از اشتباهاتی که در باب توکل می‌‏شود، خلط میان «توکل در سرنوشت» و «توکل در وظیفه» است. ما در باب توکل یک وظیفه داریم که همان اطاعت است. ما باید کار را به منظور اطاعت و به منظور امتثال‏ امر انجام دهیم ولی اوست که ما را در حفاظت خود قرار می ‏دهد. 🔹بعضی از افراد به جای اینکه توکل در سرنوشت کنند، توکل در وظیفه می‏‌کنند، یعنی به جای اینکه اطاعت کنند، توکل می‏‌کنند. نه، اطاعت کن، ببین او چه دستور داده است؛ اگر دستور داده است که حرکت کنی حرکت کن و اگر دستور داده است نروی نرو، تو خود را آماده اجرای دستور او کن و آنوقت اعتماد داشته باش که او تو را به خود وا نمی‏‌گذارد... اگر بگویی به جای کارکردن توکل می‌کنم صحیح نیست. 📙 استاد مطهری، آشنایی با قران، ص۱۹۶

القصص اعوذ بالله من الشیطان الرجیم بسم الله الرحمن الرحیم طسم (۱) [[طا سین میم]] از حروف رمز قرآن مجید ما بین نبی اکرم حضرت محمد مصطفی (صلی الله علیه و آله و سلم) و فرشته وحی حضرت جبرئیل (علیه السلام) که باذن الله عزوجل بر حضرت ختمی مرتبه(ص) نازل میشد

✍امام حسين (عليه السلام) فرمودند: امر به معروف و نهى از منكر، آن است كه كافران را به اسلام دعوت كنى؛ حقوق ستمديدگان را بازستانى؛ با ستمگر به مخالفت برخيزى؛ غنيمت ها و بيت المال را عادلانه بين اهل‌اش قسمت كنى؛ زكات را از آنجا كه بايد، بگيرى و در آنجا كه بايد، مصرف كنى. 📚تحف العقول، ص 270

و سیعلم الذین ظلموا ائ منقلب ینقلبون لعن الله آل زبير لعن الله آل مروان لعن الله آل زیاد لعن الله ابن مرجانه لعن الله عمر بن سعد لعن الله شمرا لعن الله عبیدالله ابن زیاد لعن الله معاویه ابن ابی سفیان و لعن الله یزید ابن معاویه لعن الله بنی امیه قاطبه الی یوم القیامه

غربال حضرت امام علی بن ابیطالب (درود خدا بر ایشان و پدر بزرگوارشان)

✨ وصف مومن ✨ 🌹🌹إِنَّمَا التَّوْبَةُ عَلَى اللَّهِ لِلَّذِينَ يَعْمَلُونَ السُّوءَ بِجَهَالَةٍ ثُمَّ يَتُوبُونَ مِن قَرِيبٍ فَأُولَٰئِكَ يَتُوبُ اللَّهُ عَلَيْهِمْ ۗ وَكَانَ اللَّهُ عَلِيمًا حَكِيمًا. پذیرش توبه از سوى خدا، تنها براى کسانى است که کار بد را از روى جهالت انجام مى دهند، سپس بزودى توبه مى کنند. خداوند، توبهء چنین کسانى را مى پذیرد. و خدا دانا و حکیم است. ۱۷ نساء. تفسیر: منظور از جهالت در این آیه، طغیان غرائز و تسلط هوس هاى سرکش و چیره شدن آنها بر نیروى عقل و ایمان است، و در این حالت، علم و دانش انسان به گناه، گرچه از بین نمى رود، اما تحت تأثیر آن غرائز سرکش قرار گرفته و عملاً بى اثر مى گردد، و هنگامى که علم ( به معنی دانستن ) اثر خود را از دست داد، عملاً با جهل و نادانى برابر خواهد بود، و تبدیل به عملى بدون توجه به دستورات عقل خواهد شد. که توبه از آن پذیرفته است ان شاءالله. ◾ ولى اگر گناه بر اثر چنین جهالتى نباشد، بلکه از روى انکار حکم پروردگار و عناد و دشمنى انجام گیرد، چنین گناهى حکایت از کفر مى کند و به همین جهت توبهء آن قبول نیست، مگر اینکه از این حالت بازگردد و دست از عناد و انکار بردارد. 👈 و منظور از توبهء نزدیک (ثُمَّ یَتُوبُونَ مِنْ قَریب)، اینست که توبه، کامل باشد و توبهء کامل آنست که آثار گناه را بطور کلى از روح و جان انسان بشوید، و کمترین اثرى از آن در دل باقى نماند، و این در صورتى ممکن است که در فاصلهء نزدیک قبل از آنکه گناه در وجود انسان ریشه بدواند، و به شکل طبیعت ثانوى در آید، از آن پشیمان شود، در غیر این صورت غالباً اثرات گناه در قلب و جان انسان باقى خواهد ماند. پس توبهء کامل توبه اى است که زود انجام شود. ✔ درست است که اگر پس از زمان طولانی، توبه صورت بگیرد باز هم در موارد بسیاری پذیرفته است، اما بسیار تفاوت دارد با توبه ای که زود صورت بگیرد. در واقع پذیرش توبهء سریع از طرف خداوند، حقی است برای بندگان، اما توبهء دور، اگر پذیرفته شود، البته اگر پذیرفته شود، تنها از روی تفضل خداوند است، یعنی ممکن است توبه را نپذیرد. آیهء بعد، اشاره به کسانى است که اصلاً توبهء آنها پذیرفته نمى شود، مى فرماید: 🌹وَلَيْسَتِ التَّوْبَةُ لِلَّذِينَ يَعْمَلُونَ السَّيِّئَاتِ حَتَّىُٰ ... ولى توبهء کسانیکه کارهاى بد انجام مى دهند، تا هنگامى که مرگ یکى از آنها فرا مى رسد مى گوید: الان توبه کردم، پذیرفته نیست. و نه کسانیکه در حال کفر از دنیا مى روند. اینها کسانى هستند که عذاب دردناکى برایشان فراهم کرده ایم. ۱۸ نساء. بر اساس آیات قرآن، در حال احتضار و در آستانهء مرگ، پرده ها از برابر چشم انسان کنار مى رود، و قسمتى از حقایق مربوط به جهان دیگر، و نتیجهء اعمالى را که در این زندگى انجام داده با چشم خود مى بیند، و مسائل، جنبهء حسى پیدا مى کند. 👈 توبه در این هنگام پذیرفته نیست. این پشیمانى نه فضیلت است، نه افتخار و نه تکامل، و به همین جهت چنین توبه ای بی اثر است. ◾ گروهى دیگر از کسانى که توبهء آنها پذیرفته نمى شود، آنها هستند که در حال کفر از جهان مى روند. 👈 اکنون این سؤال مهم پیش مى آید، کسانیکه در حال کفر از دنیا مى روند چه موقع توبه مى کنند که توبهء آنها پذیرفته نخواهد شد؟ کسانیکه از گناهان خود در حال صحت و سلامت و ایمان توبه کرده اند، ولى در حال مرگ با ایمان از دنیا نمی روند، توبه هاى گذشتهء آنها بى اثر است. 👈 👈 در حقیقت، یکى از شرائط قبولى اعمال نیک انسان، باقی بودن بر ایمان است تا زمان مرگ. و کسانیکه در لحظهء پایان زندگى کافر باشند، اعمال نیک گذشتهء آنها طبق صریح آیات قرآن حبط و نابود مى گردد(۲۱۷ بقره). توبه هاى آنان از گناه اگر چه در حال ایمان انجام شده نابود خواهد شد. ✅ بطور خلاصه، شرط قبولى توبه دو چیز است: نخست اینکه قبل از مشاهدهء نشانه هاى مرگ باشد. دیگر اینکه انسان، با ایمان از دنیا برود. 💚 صلَّی اللهُ عَلَیکَ یَا اَبَاعَبدِاللهِ 💚

الله اکبر الله اکبر الله اکبر

نکاتی از قرآن 252 فرشتگان مامور ستاندن جان ها برای کافران به سختی و برای مومنین به نرمی هستند. آفرینش انسان سخت تر بوده یا آسمان ? چه سقف با عظمت و زیبایی با تاریک و روشن شدن توسط خورشید تابان. دنیا گزینی منتج به جهنم است. و ترس از خدا و دوری از خواسته های نفسانی منتج به بهشت. طول عمر هرکس در زمان قیامت همچون ساعتی از روز یا شب، بیشتر نیست.

و مکروا و مکرالله و الله خیر الماکرین آل عمران

آگاه باش! امام شما ازدنیای خود به ۲جامه فرسوده و ۲قرص نان رضایت داده است بدانید که شماتوانایی این کارراندارید سوگندبخدا،طلا ونقره ی نیندوخته ام و از زمین دنیا یک وجب در اختیار نگرفته ام نهج البلاغه

اسلام مکتب تحرک اسلام مکتب تحرک است و قرآن_کریم کتاب تحرک؛ تحرک از طبیعت به غیب، تحرک از مادیت به معنویت، تحرک در راه عدالت، تحرک در برقراری حکومت_عدل. بیانات‌ حضرت‌ امام ۵۸/۰۴/۰۵ منبع: سایت جامع امام خمینی (ره)

کلام حضرت امیرالمومنین امام علی علیه السلام :خطبه ۱۵۶ نهج البلاغه

الله لا اله الا هو له الاسماء الحسنی الله که نیست جز او معبودی و تمام نام هاي نیک تنها مختص ذات پاک[[منزه از هر عیبی]] و ذات غیور و باشکوه اوست . ---------------- هو الله [[ او الله است ]] الذی لا اله الا هو الرحمن الرحیم کسی که هیچ معبودی جز او نیست و بخشنده مهربان است الملک[[فرمانروای مطلق]] القدوس[[پاک و منزه]] السلام[[سلامت بخش]] المومن[[ایمن و نگهدارند]] المهیمن[[نگهبان]] العزیز[[ توانای شکست ناپذیر]] الجبار[[ دارای اراده نافذ بر هر موجودی]] المتکبر[[دارای کبر و بزرگوار]] الخالق [[خلق کننده]] البارئ[[ دوباره خلق کننده]] المصور[[ صورتگر انسان ها و سایر موجودات]] الغفار[[بخشاینده بزرگوار]] القهار [[دارای قهر --بسیار چیره]] الوهاب[[بسیار بخشاینده نعمت ها به مخلوقاتش]] الرزاق[[روزی دهنده]] الفتاح [[گشاینده]] العلیم[[دانا]] القابض الباسط الخافض الرافع المعز المذل السمیع البصیر الحکم العدل اللطیف (باریک نگر و ریزبین) الخبیر(آگاه ترین) الحلیم (بسیار بردبار) العظیم (باعظمت) الغفور الشکور العلی الکبیر الحفیظ المقیت الحسیب الجلیل الکریم الرقیب المجیب الواسع الحکیم الودود المجید الباعث الشهید الحق الوکیل القوی المتین الولی الحمید المحصی المبدئ المعید المحی الممیت الحی القیوم الواجد الماجد الواحد الصمد القادر المقتدر المقدم الموخر الاول و الاخر الظاهر الباطن الوالی المتعال البر التواب المنتقم العفو الرئوف مالک الملک ذوالجلال و الاکرام المقسط الجامع الغنی المغنی المانع الضار النافع النور الهادی البدیع الباقی[[باقی و ماندگار]] الوارث الرشید الصبور (بسیار صبور)