دیشب با خدا دعوایم شد، با هم قھر کردیم، فکر کردم دیگر من را دوست ندارد، رفتـم گوشھ‌ای نشسـتم، چند قطـره اشڪ ریختم، و خوابـم برد ! صبح کہ بیدار شدم؛ مادرم گفت : نمیدانۍ که از دیشب تا صبح چه بارانـے می‌آمد :)

~

از تموم شدنا متنفرم . مثلِ آخرین روز مسافرت، مثلِ آخرین لحظه بودن با کسایۍ کہ بهم خوش میگذره، مثلِ تموم شدن سریالِ مورد علاقم، و کلی چیزای دیگه .. تموم شدنا غمگینه، نمی‌خوام چیزی تموم بشه (:

اگہ دیدی من به اون مرحله رسیدم که دیگه حتۍ دلمم نمی‌خواد باهات حرف بزنم، شک نکن گذاشتمت کنار.

گیر کردیم بینِ ساعتی که نمیگذره و عمری که میگذره ..

همان دخترِ مغرور بارها پایِ تلفن گریھ کرد .

تا استخوان به تو مبتلایم !

شماهم ؛ آدمای سمی زندگیتون رو دور نندازین اونا خیلی بدرد‌بخورن، از اونا پله بسازید و از روشون رد شین و به هدفاتون برسید، بعد که رسیدید از اون بالا زبونتونو در بیارید بیرون و بگین دیدی موفق شدم، بسوز احمق بسوز و خاکستر شو .✌️🏽

!

فراموش میکنی اون صدایی که یہ روز باهاش آرامش میگرفتی.

نمیدونم کی و چہ وقت، اما انگار از یہ تاریخۍ به بعد دیگه هیچی تو زندگیامون حال نداد، انگار کھ هممون شدیم تعبیره این بیت از جناب داریوش : تا قیامت دلم گریه می‌خواد :)

من اینطوریم که یا برات میمیرم، یا جلوم تیکه تیکه شۍ به هیچجام نیست، انتخاب با خودته .