🔸ترتیل صفحه ۳۵ قرآن کریم با صدای استاد حامد ولی زاده 🔸مقام‌ : عجم بیات #تلاوت‌روزانه‌یک‌صفحه‌قرآن🕊👇 ┏━━━🍃═♥️━━━┓   @darolquran_mahalat ┗━━━♥️═🍃━━━┛

🌺قرآن ترجمه المیزان🌺 سوره ۲ سوره مبارکه البقرة صفحه ۳۵ فِي الدُّنْيَا وَالْآخِرَةِ ۗ وَيَسْأَلُونَكَ عَنِ الْيَتَامَىٰ ۖ قُلْ إِصْلَاحٌ لَهُمْ خَيْرٌ ۖ وَإِنْ تُخَالِطُوهُمْ فَإِخْوَانُكُمْ ۚ وَاللَّهُ يَعْلَمُ الْمُفْسِدَ مِنَ الْمُصْلِحِ ۚ وَلَوْ شَاءَ اللَّهُ لَأَعْنَتَكُمْ ۚ إِنَّ اللَّهَ عَزِيزٌ حَكِيمٌ (220) در مورد دنيا و آخرت، و از تو درباره يتيمان مى پرسند؟ بگو: اصلاحى که به سود آنان باشد بهتر است، و اگر [در معيشت ]با آنان آميزش داشته باشيد [آنها ]برادران شما هستند، و خدا مصلح را از مفسد مى شناسد، و اگر خدا مى خواست شما را [در مورد يتيمان ]به مشقّت مى انداخت، همانا خدا عزّتمند و حکيم است. (220) وَلَا تَنْكِحُوا الْمُشْرِكَاتِ حَتَّىٰ يُؤْمِنَّ ۚ وَلَأَمَةٌ مُؤْمِنَةٌ خَيْرٌ مِنْ مُشْرِكَةٍ وَلَوْ أَعْجَبَتْكُمْ ۗ وَلَا تُنْكِحُوا الْمُشْرِكِينَ حَتَّىٰ يُؤْمِنُوا ۚ وَلَعَبْدٌ مُؤْمِنٌ خَيْرٌ مِنْ مُشْرِكٍ وَلَوْ أَعْجَبَكُمْ ۗ أُولَٰئِكَ يَدْعُونَ إِلَى النَّارِ ۖ وَاللَّهُ يَدْعُو إِلَى الْجَنَّةِ وَالْمَغْفِرَةِ بِإِذْنِهِ ۖ وَيُبَيِّنُ آيَاتِهِ لِلنَّاسِ لَعَلَّهُمْ يَتَذَكَّرُونَ (221) و با زنان مشرک تا ايمان نياورده اند ازدواج نکنيد، و قطعاً کنيزى مؤمن بهتر از زنى مشرک است هر چند شما را شيفته خود کند. و به مردان مشرک تا ايمان نياورده اند زن ندهيد، و قعطاً برده اى مؤمن بهتر از مردى مشرک است هر چند شما را شيفته خود کند. اينان به سوى آتش فرا مى خوانند، و خدا به اذن خود به بهشت و آمرزش فرا مى خواند و آياتش را براى مردم بيان مى کند باشد که آنان متذکرّ شوند. (221) وَيَسْأَلُونَكَ عَنِ الْمَحِيضِ ۖ قُلْ هُوَ أَذًى فَاعْتَزِلُوا النِّسَاءَ فِي الْمَحِيضِ ۖ وَلَا تَقْرَبُوهُنَّ حَتَّىٰ يَطْهُرْنَ ۖ فَإِذَا تَطَهَّرْنَ فَأْتُوهُنَّ مِنْ حَيْثُ أَمَرَكُمُ اللَّهُ ۚ إِنَّ اللَّهَ يُحِبُّ التَّوَّابِينَ وَيُحِبُّ الْمُتَطَهِّرِينَ (222) و از تو درباره حيض مى پرسند، بگو: آن رنج و آزارى است، پس به هنگام حيض از زنان کناره بگيريد و نزديکشان نشويد تا پاک گردند، پس وقتى که خود را پاکيزه کردند از جائى که خدا به شما امر کرده است بر آنان درآييد، همانا خدا توبه کاران و پاکيزگان را دوست مى دارد. (222) نِسَاؤُكُمْ حَرْثٌ لَكُمْ فَأْتُوا حَرْثَكُمْ أَنَّىٰ شِئْتُمْ ۖ وَقَدِّمُوا لِأَنْفُسِكُمْ ۚ وَاتَّقُوا اللَّهَ وَاعْلَمُوا أَنَّكُمْ مُلَاقُوهُ ۗ وَبَشِّرِ الْمُؤْمِنِينَ (223) زنان شما کشتزار شما هستند، پس هرگونه خواستيد به کشتزارتان در آييد، و براى خودتان [توشه آخرت ] پيش فرستيد، و از خدا پروا داشته باشيد، و بدانيد که شما او را ملاقات خواهيد کرد، و به مؤمنان بشارت ده. (223) وَلَا تَجْعَلُوا اللَّهَ عُرْضَةً لِأَيْمَانِكُمْ أَنْ تَبَرُّوا وَتَتَّقُوا وَتُصْلِحُوا بَيْنَ النَّاسِ ۗ وَاللَّهُ سَمِيعٌ عَلِيمٌ (224) و براى نيکى کردن و اختيار تقوا نمودن و اصلاح دادن@ ميان مردم، نام خدا را در معرض قسم هاى خود قرار ندهيد، و خدا شنوا و داناست. (2) #تلاوت‌روزانه‌یک‌صفحه‌قرآن🕊👇 ┏━━━🍃═♥️━━━┓   @darolquran_mahalat ┗━━━♥️═🍃━━━┛

🌺نکته تفسیری صفحه ۳۵:🌺 لحظه­ ای برتر از یک سال: شاید هیچ مکتب و آیینی مانند اسلام، انسان­ها را به «تفکّر» دعوت نکرده باشد. قرآن 17 بار از تفکّر، و بارها از عقل و فهم و ... سخن به میان آورده و احادیث پیشوایان ما لبریز از دعوت به تفکّر است. خداوند در آیات وحی، زیان­های شراب و قمار را برشمرده و توصیه می کند که در حد میانه ـ و نه با افراط و تفریط ـ انفاق کنیم. سپس می فرماید: این­ چنین خداوند آیاتش را برای شما توضیح می­دهد و علّت پاره­ ای از دستورهایش را روشن می­ کند تا در مورد زندگی­تان در دنیا و آخرت اندیشه کنید. یعنی اگرچه خدا به شما فرمان می­ دهد که از دستورهایش اطاعت کنید، از شما می­ خواهد که در باره­ ی آن​ها فکر کنید و آن­ها را با چشم باز بپذیرید؛ نه اجباری و کورکورانه.[1] هر یک از این دستورها، برنامه­ ای برای تکامل انسان است که اگر به درستی و با فهم و درک صحیح انجام شود، تأثیر فوق­العاده­ ای در رشد انسان می­ گذارد. شناخت صحیح گناهان و اندیشه در باره­ ی زیان آن​ها نیز باعث می­شود که انسان با میل و رغبت از آن​ها دوری کند و پرهیز از آن​ها را نوعی محرومیت و رنج نپندارد. امام رضا علیه السلام در این­ باره فرموده است: «عبادت راستین، نماز و روزه­ ی فراوان و بی­ فکر و اندیشه نیست؛ بلکه عبادت حقیقی، تفکّر در آفرینش خدا و دستورهای اوست.»[2] تاریخ، سرگذشت­ های فراوانی را از عبادت­ های خشک و بی­ مغز روایت کرده که هیچ فایده­ ای برای انجام­ دهنده­ ی آن نداشته است. داستان خوارج نهروان، نمونه­ ی روشنی از آن­هاست. آنان، افراد خشک​ مغز و به­ ظاهر دین​داری بودند که اعتقادات جاهلانه و پوچی داشتند و بر سر دشمنی با بزرگ­ترین عبادت­ کننده­ ی زمانشان، علی علیه السلام ، سر دوستدار او را بریدند و همسر باردارش را کشتند و شکمش را دریدند و سر فرزندش را بریده، بر سر نیزه گذاشتند؛ در حالی­ که بسیاری از آنان، حافظان قرآن بودند و پیشانی­ هایشان از سجده­ ی فراوان پینه بسته بود! امیر مؤمنان علی علیه السلام در سرزمین نهروان به آنان نصیحت فراوانی کرد و پس از اتمام حجت، با آنان پیکار کرد و بیشتر آنان را به جهنّم فرستاد. به​ راستی چه می­ شود که چنین بلایی بر سر انسان می­آید؟ در روایتی می­ خوانیم که شخصی نزد امام صادق علیه السلام از عبادت فراوان همسایه­ اش سخن به میان آورد. امام از او پرسید: «عقلش چگونه است؟» او گفت: «عقل درستی ندارد.» امام فرمود: «مقام او با آن عبادت­ ها بالا نمی­ رود.»[3] در مقابل، تاریخ از سعادت انسان­هایی سخن می­گوید که با لحظه­ ای فکر و اندیشه، از هلاکت ابدی نجات یافتند. ماجرای «حُرّ بن یزید ریاحی»، یکی از نمونه­ های روشن این مطلب است. او نخستین کسی بود که مأمور شد حرکت امام حسین علیه السلام را مهار کند و اجازه ندهد آن حضرت تغییر مسیر دهد؛ امّا در روز عاشورا به فکر فرو رفت. شخصی به ­نام مهاجر بن اوس می­ گوید: «در روز عاشورا، بدن حر به لرزه افتاده بود. با تعجّب به او گفتم: آیا  ترسیده­ ای؟ اگر از من می­ پرسیدند که شجاع­ت رین شخص کوفه کیست، تو را معرفی می­ کردم. حر گفت: من خود را بین بهشت و دوزخ می­بینم. به خدا سوگند، اگر قطعه­ قطعه و سوخته شوم ، هیچ چیز را به جای بهشت انتخاب نمی­ کنم.» حر، این را گفت و به سپاه امام حسین‰ پیوست[4] و اکنون بیش از هزاروسیصد سال است که درود و سلام خدا و خوبان عالم به او می­رسد. آری، بدین­گونه انسان می­فهمد که چرا امام صادق علیه السلام یک لحظه تفکّر را از یک سال عبادت برتر شمرده است. [5] [1] . اقتباس از المیزان فی تفسیر القران ، ج2 ، ص197 [2] . کافی ، ج2 ، ص55 [3] . کافی ، ج1 ، ص24 [4] . زندگی امام حسین(ع)، تألیف محمد جواد نجفی، ص18   [5] . تفسیر عیاشی، ج2، ص208 #تلاوت‌روزانه‌یک‌صفحه‌قرآن🕊👇 ┏━━━🍃═♥️━━━┓   @darolquran_mahalat ┗━━━♥️═🍃━━━┛

#هر_روز_یک_صفحه_قرآن #جزء_دوم #سوره_مبارکه_بقره #صفحه_سی_و_شش به نیت سلامتی و تعجیل در فرج آقا امام زمان (عج) #تلاوت‌روزانه‌یک‌صفحه‌قرآن🕊👇 ┏━━━🍃═♥️━━━┓ @darolquran_mahalat ┗━━━♥️═🍃━━━┛

🔸ترتیل صفحه 36 قرآن کریم با صدای استاد حامد ولی زاده_مقام بیات 🔸به همراه ترجمه گویای فارسی با صدای مرحوم استاد اسماعیل قادرپناه #تلاوت‌روزانه‌یک‌صفحه‌قرآن🕊👇 ┏━━━🍃═♥️━━━┓ @darolquran_mahalat ┗━━━♥️═🍃━━━┛

قرآن ترجمه المیزان سوره 2 سوره مبارکه البقرة صفحه 36 لَا يُؤَاخِذُكُمُ اللَّهُ بِاللَّغْوِ فِي أَيْمَانِكُمْ وَلَٰكِنْ يُؤَاخِذُكُمْ بِمَا كَسَبَتْ قُلُوبُكُمْ ۗ وَاللَّهُ غَفُورٌ حَلِيمٌ (225) خدا شما را به قسم هاى لغوتان مؤاخذه نمى کند، ولى شما را به آنچه قلب هايتان کسب کرده است مؤاخذه مى کند و خدا بسيار آمرزنده و بردبار است. (225) لِلَّذِينَ يُؤْلُونَ مِنْ نِسَائِهِمْ تَرَبُّصُ أَرْبَعَةِ أَشْهُرٍ ۖ فَإِنْ فَاءُوا فَإِنَّ اللَّهَ غَفُورٌ رَحِيمٌ (226) براى کسانى که بر ترک آفرينش با زنانشان قسم مى خورند چهار ماه مهلت مقرّر است، پس اگر برگشتند [مورد عنايت خدا خواهند بود ]همانا خدا بسيار آمرزنده و رحيم است. (226) وَإِنْ عَزَمُوا الطَّلَاقَ فَإِنَّ اللَّهَ سَمِيعٌ عَلِيمٌ (227) و اگر عزم طلاق کردند [بدانند که ]قطعاً خدا شنوا و داناست. (227) وَالْمُطَلَّقَاتُ يَتَرَبَّصْنَ بِأَنْفُسِهِنَّ ثَلَاثَةَ قُرُوءٍ ۚ وَلَا يَحِلُّ لَهُنَّ أَنْ يَكْتُمْنَ مَا خَلَقَ اللَّهُ فِي أَرْحَامِهِنَّ إِنْ كُنَّ يُؤْمِنَّ بِاللَّهِ وَالْيَوْمِ الْآخِرِ ۚ وَبُعُولَتُهُنَّ أَحَقُّ بِرَدِّهِنَّ فِي ذَٰلِكَ إِنْ أَرَادُوا إِصْلَاحًا ۚ وَلَهُنَّ مِثْلُ الَّذِي عَلَيْهِنَّ بِالْمَعْرُوفِ ۚ وَلِلرِّجَالِ عَلَيْهِنَّ دَرَجَةٌ ۗ وَاللَّهُ عَزِيزٌ حَكِيمٌ (228) و زنان مطلّقه سه پاکى را انتظار مى کشند، و اگر به خدا و روز واپسين ايمان دارند براى آنان روا نيست که آنچه را خدا در رَحِم هايشان آفريده است کتمان کنند; و شوهرانشان اگر اراده اصلاح داشته باشند سزاوارترند که آنان را در اين مدّت برگردانند; و براى اين زنان به طور شايسته [حقوقى بر مردان ]است مانند آنچه [براى مردان ]بر عهده آنان است، و مردان بر آنان مرتبتى دارند; و خدا عزّتمند و حکيم است. (228) الطَّلَاقُ مَرَّتَانِ ۖ فَإِمْسَاكٌ بِمَعْرُوفٍ أَوْ تَسْرِيحٌ بِإِحْسَانٍ ۗ وَلَا يَحِلُّ لَكُمْ أَنْ تَأْخُذُوا مِمَّا آتَيْتُمُوهُنَّ شَيْئًا إِلَّا أَنْ يَخَافَا أَلَّا يُقِيمَا حُدُودَ اللَّهِ ۖ فَإِنْ خِفْتُمْ أَلَّا يُقِيمَا حُدُودَ اللَّهِ فَلَا جُنَاحَ عَلَيْهِمَا فِيمَا افْتَدَتْ بِهِ ۗ تِلْكَ حُدُودُ اللَّهِ فَلَا تَعْتَدُوهَا ۚ وَمَنْ يَتَعَدَّ حُدُودَ اللَّهِ فَأُولَٰئِكَ هُمُ الظَّالِمُونَ (229) اين گونه طلاق دو بار است، پس [بعد از هر طلاقى ]بايد يا [زن را ]به طور شايسته نگاه دارد و يا او را با خوشرفتارى رها کند، و براى شما حلال نيست که از آنچه به آنان داده ايد چيزى باز ستانيد مگر اينکه زن و شوهر بترسند که [اگر با هم زندگى کنند ]حدود خدا را بر پا ندارند، پس اگر بترسيد که آن دو، حدود خدا را بر پا ندارند، در مورد آنچه زن براى آزادى خود فديه دهد بر آن دو، گناهى نيست. اينها حدود خداست، پس، از آنها تجاوز نکنيد. و کسانى که از حدود خدا تجاوز کنند اينان خود ستمکارند. (229) فَإِنْ طَلَّقَهَا فَلَا تَحِلُّ لَهُ مِنْ بَعْدُ حَتَّىٰ تَنْكِحَ زَوْجًا غَيْرَهُ ۗ فَإِنْ طَلَّقَهَا فَلَا جُنَاحَ عَلَيْهِمَا أَنْ يَتَرَاجَعَا إِنْ ظَنَّا أَنْ يُقِيمَا حُدُودَ اللَّهِ ۗ وَتِلْكَ حُدُودُ اللَّهِ يُبَيِّنُهَا لِقَوْمٍ يَعْلَمُونَ (230) پس اگر [بار سوّم ]او را طلاق داد، از آن پس، ديگر آن زن براى او حلال نيست تا اينکه با شوهرى غير او نکاح کند. پس چنانچه [شوهر جديد ]طلاقش داد اگر [شوهر اوّل و زن ]گمان دارند که حدود خدا را برپا مى دارند بر آن دو، گناهى نيست که به [همسرى ]يکديگر باز گردند. و اينها حدود خداست که آنها را براى مردم دانا بيان مى کند. (230) #تلاوت‌روزانه‌یک‌صفحه‌قرآن🕊👇 ┏━━━🍃═♥️━━━┓ @darolquran_mahalat ┗━━━♥️═🍃━━━┛

نکته تفسیری صفحه ۳۶: سوگند­های بی­اساس: یکی از عادت­های ما در زندگی روزمره، قسم خوردن است. اگر به صحبت کردن معمول خود یا اطرافیانمان دقّت کنیم، عبارات «وَ الله»، «به خدا» و... را زیاد می­ شنویم. البتّه معمولاً ما از گفتن آن​ها قصد جدی نداریم و این کلمات را ناخودآگاه به زبان می­ آوریم. این عادت اگرچه پسندیده نیست و بهتر است انسان مراقب سخن گفتن خود باشد و بیهوده به خدا سوگند نخورد، طبق این آیه، سوگندهای بیهوده­ ای که از روی عمد گفته نمی­ شود، حکم سوگندهای شرعی را ندارند؛ چراکه سوگند واقعی به خدا، یکی از موضوعات مهم در دین اسلام است. اگر انسان از روی فهم و دقّت به خدا قسم بخورد که کاری را انجام دهد یا انجام ­ندهد، بر او لازم است که به سوگندش عمل کند، و اگر آن را بشکند، باید کفّاره بدهد. بر اساس آیه­ ی 89 سوره­ ی مائده، کفاره­ ی شکستن سوگند، غذا دادن به ده شخص بینوا یا لباس پوشاندن بر آن​ها یا آزاد کردن یک برده است، و اگر کسی نمی­ تواند هیچ­یک از این کارها را انجام دهد، باید برای شکستن سوگندش، سه روز روزه بگیرد. البته برخی از سوگندهای عمدی را می­ توان شکست؛ بلکه برخی از آنان را باید شکست. مثلاً اگر کسی سوگند بخورد که به دیدار مادر یا برادرش نرود، یا این​که سوگند بخورد که دیگر نماز نخواند، سوگندش باطل است و هیچ ارزشی ندارد؛ چون با سوگند خوردن به خدا خواسته است که فرمان او را زیر پا بگذارد. گفته­ اند که این آیه پس از آن نازل شد که میان داماد و دختر یکی از یاران پیامبر صلوات الله علیه به نام عبدالله بن رواحه اختلاف ایجاد شد و او سوگند یاد کرد که برای آشتی دادن میان آن دو، هیچ دخالتی نکند. در این هنگام، این آیه نازل شد و این​گونه سوگندها را ممنوع و بی­ اساس اعلام کرد. کسی ­که عمداً به دروغ سوگند بخورد، مرتکب گناه بزرگی شده است. امام صادق علیه السلام در این ­باره فرموده است: «کسی که قسمی بخورد و بداند که دروغ می­ گوید، در حقیقت با خدا جنگیده است.»[1] حتّی انسان تا جایی که می​ تواند، باید از خوردن سوگند راست هم خودداری کند؛ زیرا مقام خدا والاتر از این است که برای گذراندن امور زندگی­مان، پیوسته به نام او قسم بخوریم. در روایتی آمده است که حضرت عیسی علیه السلام به حواریون خود فرمود: «موسی علیه السلام به شما دستور می­ داد که به دروغ به خدا سوگند نخورید؛ ولی من به شما فرمان می­دهم که نه به دروغ به خدا سوگند بخورید و نه به راست.»[2] [1] . سفینه البحار ، ج8 ، ص759 [2] . بحارالانوار ، ج101 ، ص280 / غیر از این دو منبع ، بقیه متن از تفاسیر نمونه و آلاء الرحمن اقتباس شد . #تلاوت‌روزانه‌یک‌صفحه‌قرآن🕊👇 ┏━━━🍃═♥️━━━┓ @darolquran_mahalat ┗━━━♥️═🍃━━━┛

#هر_روز_یک_صفحه_قرآن #جزء_دوم #سوره_مبارکه_بقره #صفحه_سی_و_هفت به نیت سلامتی و تعجیل در فرج آقا امام زمان (عج) #تلاوت‌روزانه‌یک‌صفحه‌قرآن🕊👇 ┏━━━🍃═♥️💙━━━┓ @darolquran_mahalat ┗━━━💙♥️═🍃━━━┛

🔸ترتیل صفحه ۳۷ قرآن کریم با صدای استاد حامد ولی زاده_مقام صبا - بیات 🔸به همراه ترجمه گویای فارسی با صدای مرحوم استاد اسماعیل قادرپناه #تلاوت‌روزانه‌یک‌صفحه‌قرآن🕊👇 ┏━━━🍃═♥️━━━┓ @darolquran_mahalat ┗━━━♥️═🍃━━━┛

🌺قرآن ترجمه المیزان🌺 سوره ۲ سوره مبارکه البقرة صفحه ۳۷ وَإِذَا طَلَّقْتُمُ النِّسَاءَ فَبَلَغْنَ أَجَلَهُنَّ فَأَمْسِكُوهُنَّ بِمَعْرُوفٍ أَوْ سَرِّحُوهُنَّ بِمَعْرُوفٍ ۚ وَلَا تُمْسِكُوهُنَّ ضِرَارًا لِتَعْتَدُوا ۚ وَمَنْ يَفْعَلْ ذَٰلِكَ فَقَدْ ظَلَمَ نَفْسَهُ ۚ وَلَا تَتَّخِذُوا آيَاتِ اللَّهِ هُزُوًا ۚ وَاذْكُرُوا نِعْمَتَ اللَّهِ عَلَيْكُمْ وَمَا أَنْزَلَ عَلَيْكُمْ مِنَ الْكِتَابِ وَالْحِكْمَةِ يَعِظُكُمْ بِهِ ۚ وَاتَّقُوا اللَّهَ وَاعْلَمُوا أَنَّ اللَّهَ بِكُلِّ شَيْءٍ عَلِيمٌ (231) و هنگامى که زنان را طلاق داديد و به آخر مدّتشان رسيدند، يا آنان را به گونه اى شايسته نگهداريد و يا به گونه اى شايسته رهايشان سازيد، و براى ضرر رساندن نگاهشان نداريد که [به حقوقشان ]تجاوز کنيد، و هر کس چنين کند قطعاً به خود ستم کرده است. و آيات خدا را به استهزا نگيريد، و نعمت خدا را بر خودتان و آنچه را از کتاب و حکمت بر شما نازل کرده است که با آن اندرزتان مى دهد به ياد آريد، و از خدا پروا داشته باشيد و بدانيد که خدا به هر چيزى داناست. (231) وَإِذَا طَلَّقْتُمُ النِّسَاءَ فَبَلَغْنَ أَجَلَهُنَّ فَلَا تَعْضُلُوهُنَّ أَنْ يَنْكِحْنَ أَزْوَاجَهُنَّ إِذَا تَرَاضَوْا بَيْنَهُمْ بِالْمَعْرُوفِ ۗ ذَٰلِكَ يُوعَظُ بِهِ مَنْ كَانَ مِنْكُمْ يُؤْمِنُ بِاللَّهِ وَالْيَوْمِ الْآخِرِ ۗ ذَٰلِكُمْ أَزْكَىٰ لَكُمْ وَأَطْهَرُ ۗ وَاللَّهُ يَعْلَمُ وَأَنْتُمْ لَا تَعْلَمُونَ (232) و هنگامى که زنان را طلاق داديد و به پايان مدّتشان رسيدند مانعشان نشويد که با همسرانشان چنانچه با يکديگر به خوبى تراضى کنند ازدواج نمايند، و کسى از شما با اين سخن اندرز مى گيرد که به خدا و روز واپسين ايمان داشته باشد اين براى شما پر برکت تر و پاکيزه تر است، و خدا مى داند و شما نمى دانيد. (232) ۞ وَالْوَالِدَاتُ يُرْضِعْنَ أَوْلَادَهُنَّ حَوْلَيْنِ كَامِلَيْنِ ۖ لِمَنْ أَرَادَ أَنْ يُتِمَّ الرَّضَاعَةَ ۚ وَعَلَى الْمَوْلُودِ لَهُ رِزْقُهُنَّ وَكِسْوَتُهُنَّ بِالْمَعْرُوفِ ۚ لَا تُكَلَّفُ نَفْسٌ إِلَّا وُسْعَهَا ۚ لَا تُضَارَّ وَالِدَةٌ بِوَلَدِهَا وَلَا مَوْلُودٌ لَهُ بِوَلَدِهِ ۚ وَعَلَى الْوَارِثِ مِثْلُ ذَٰلِكَ ۗ فَإِنْ أَرَادَا فِصَالًا عَنْ تَرَاضٍ مِنْهُمَا وَتَشَاوُرٍ فَلَا جُنَاحَ عَلَيْهِمَا ۗ وَإِنْ أَرَدْتُمْ أَنْ تَسْتَرْضِعُوا أَوْلَادَكُمْ فَلَا جُنَاحَ عَلَيْكُمْ إِذَا سَلَّمْتُمْ مَا آتَيْتُمْ بِالْمَعْرُوفِ ۗ وَاتَّقُوا اللَّهَ وَاعْلَمُوا أَنَّ اللَّهَ بِمَا تَعْمَلُونَ بَصِيرٌ (233) و مادران [مطّلقه ]فرزندانشان را دو سال کامل شير دهند. [اين حکم ]براى کسى است که بخواهد دوران شيرخوارگى را تمام کند. و خوراک و پوشاک مادران به طور شايسته بر عهده پدر است. هيچ کس جز به قدر وُسعش مکلّف نمى شود. نبايد هيچ مادرى به فرزندش زيان برساند، و نه هيچ پدرى به فرزندش [زيان برساند ]و [با فوت پدر ]مثل اين [هزينه ]بر عهده وارث است. و اگر [پدر و مادر ]بخواهند با رضايت و مشورت يکديگر [پيش از تمام شدن دو سال ]طفل را از شير بگيرند گناهى بر آن دو نيست. و اگر خواستيد براى فرزندانتان دايه بگيريد گناهى بر شما نيست، به شرط اينکه بهائى که مى دهيد به خوبى بپردازيد; و از خدا پروا داشته باشيد و بدانيد که خدا به آنچه مى کنيد بيناست. (233) #تلاوت‌روزانه‌یک‌صفحه‌قرآن🕊👇 ┏━━━🍃═♥️━━━┓ @darolquran_mahalat ┗━━━♥️═🍃━━━┛