📌میلاد با سعادت امام حسین(ع) ابوالاحرار مبارک باد.
امام حسين(ع) در دوران خلافت امیرمؤمنان #علی(ع) و برادرش امام #حسن(ع)، سربازی مطیع و #ولایتمدار بود و آنان را بر علیه جریانهای معاند از #ناکثین، #قاسطین و #مارقین یاری کرد.
بنابر فرمایش امام #باقر(ع): «هيچگاه حسين در حضور حسن به جهت حفظ احترام او، سخن نگفت.»
«ما تَكَلَّمَ الْحُسينُ بَيْنَ يَدَيِ الْحَسَن اِعْظَاماً لَه...»
📚ابن شهرآشوب، مناقب آل ابیطالب، ج3، ص401.
📌 #علی_اصغر...
📍اسم دیگر جناب علی اصغر چیست؟
📍آیا علی اصغر در کربلا شش ماهه بوده است؟
📍جناب علی اصغر کی به دنیا آمده است؟
📍 #پاسخ:
◀️بیشتر منابع تاریخی از طفلی به نام #عبدالله یا عبدالله #رضیع(شيرخواره) برای امام حسین(ع) نام برده اند.
🏴عبدالله بن #حسین(ع) که نزد ما به علی اصغر مشهور است بنا به نقل ابومخنف از امام #باقر(ع) به تیر یکی از بنیاسد در دستان پدرش #شهید شد. تعبیر بلاذری صریحتر و دلخراشتر است:
رَمى حرملةُ بن كاهل الوالبي [الاسدی] عبدَالله بن حسين(ع) بسهم فَذَبَحَهُ.
◀️طبری شیعی، نام او را علی #اصغر نهاده است.
◀️این منابع، درباره #سن او سخنی نگفته اند و تنها به عناوینی مانند:
#صبی، #صغیر، #طفل و #رضیع یعنی #شيرخواره اکتفا کرده اند.
◀️طبق برخی شواهد تاریخی کهن ازجمله #یعقوبی(م۲۹۲ق):
این طفل در #روز_عاشورا به دنیا آمده است.
◀️بلعمی متوفی قرن چهار، طفل شيرخواره را یک ساله دانسته است و سرانجام کسائی مروزی در شعری این طفل را ۵ ماهه معرفی کرده است. البته اخبار آنان بدون سند بوده و قابل اعتماد نیست.
◀️برخی هم ۳ساله ذکر کرده اند.
📍جمع بندی:
1⃣امام #حسین(ع) طفلی بنام عبدالله یا علی داشته و به جهت کوچک بودن به #علی_اصغر یا #عبدالله_رضیع مشهور گشته است.
2⃣منابع کهن و معتبر درباره سن دقیق علی اصغر سخن نگفته اند، از این رو #مورخان، عبارت عبدالله یا علی شيرخواره را بکار می برند.
3⃣در هیچ منبع کهنی به ۶ ماهه بودن علی اصغر اشاره نشده است.
اما در دو قرن اخیر و عمدتا بعد از صفویه روایت ۶ماهه بودن علی اصغر، بدون هیچ سندی در روضه ها خوانده می شود. بنابراین باید از ایشان به علی اصغر به عبدالله رضیع یاد کرد.
📚یعقوبی، تاریخ، ج۲، ص۲۴۵؛
📚ابن اعثم، الفتوح، ج۵، ص۱۱۵؛
📚ذبيح الله صاحبکاری، سیری در مرثیه عاشورایی، ص۱۶۹؛
📚بلعمی، تاریخ نامه طبری، ج۴، ص۷۱۰؛
📚تسميه من قتل مع الحسين، فصلنامه تراثنا، ش۲، ص۱۵۰؛
📚خوارزمی، مقتل الحسين، ج۲، ص۳۷؛
📚طبری، دلائل الامامه، ص۷۱.