#تمناي_وجودم #قسمت_هفتادوچهارم اینقدر عقب و جلو رفت که اگه تا یه دقیقه دیگه دست بر نمیداشت یکی میزدم توسرش .لباسش رو درآورد با دقت تا زد گفتم :تا نزن .به یه چوب لباسی آویزون کن -باز هم میدم اتو شویی . بعد هم لباس من رو از تو پلاستیک در آورد و گفت:تو هم بپوش ،ببینم چه کار کرده . -نه شیوا .من که از همون روز پروو خورد تو ذوقم .همون توی جشن میپوشم .الان حالش رو ندارم . -بپوش دیگه .دوست دارم الان ببینم . خاله شیوا از اون پایین داد زد : شیوا جان موبایلت داره مدام زنگ میزنه لباسم رو روی تخت انداخت و گفت : حتما نیما س .تا تو بپوشی من امدم لباسم رو توی دستم گرفتم از سنگ دوزیهاش خیلی خوشم اومد .هنوز لباسم توی دستم بود که شیوا اومد تو . -تو که هنوز نپوشیدی -تو یاد نگرفتی قبل از وارد شدن به جایی باید در بزنی . -نچ، بپوش دیگه -حالا نمیشه رضایت بدی ،بخدا اصلا حوصله اش رو ندارم . -نه نمیشه .توی جشن اینقدر آدم دور و برم ریخته که تو توش گمی .مستانه من برم پایین ببینم خاله چه کارم داره .امدم پوشیده باشی ها . -من رو اینجا نکاری . -نه زود بر میگردم . در رو پشت سرش بستم و مانتو و شلوارم رو در آوردم .همون پشت در لباسم رو پوشیدم . مطمئنا کیپ تنم بود چون کمی سخت به تنم رفت . از پشت در کنار امدم و به سمت آینه که سمت راست اتاق بود رفتم .دستم رو بردم پشت و زیپم رو یه کم کشیدم بالا .اما فقط چند سانتی. فکر کنم توی این چند روز چاق شده بودم .چون زیپ بالا نمیرفت . قدم اول یه رژیم درست و حسابی در حد مرگ . کج ایستادم تا بتونم از آینه ببینم و زیپش رو بالا بکشم .همون موقع در باز شد .همونطور که پشتم به شیوا بود گفتم : تو دوباره مثل گاو سرت رو انداختی پایین و در نزده اومدی تو . موهای بلندم رو که دم اسبی کرده بودم و پشتم بود با دست جلوم آوردم و گفتم : حالا بجای دید زدن بیا این زیپ رو بکش بالا .....شیوا زود باش ... در رو بست . گفتم :فکر نکنم مامانم رضایت بده این لباس رو بپوشم . برگشتم طرفش وا ...این دیوونه کم داره ....پس کجا رفت . لباسم رو به طرف جلو چرخوندم و زیپش رو دادم بالا و به زور چرخوندمش . چند ضرب به در خورد و در باز شد .شیوا دستش رو بهم کوبید و گفت : وای مستانه عجب چیزی شدی -مرض مثلا که چی رفتی دوباره اومدی -خب خاله کارم داشت . -حالا اگه همون موقع زیپ من رو میبستی ،دیرت میشد -اون موقع که تو لباس تنت نکرده بودی که من زیپش رو بالا بکشم -ا ا ا ....مگه تو همین پنج دقیقه پیش بر بر من رو نگاه نکردی بعد مثل جن ها غیبت زد . شیوا جلو تر امد و گفت : چی میگی مستانه ..! من از همون موقع که تو رو لباس به دست دیدم تا حالا نیومدم بالا . حالا هم امدم بگم زودتر لباست رو بپوش چون امیر اومد خونه . مثل یه یخ آب شده وا رفتم .محکم کوبیدم رو صورتم . شیوا : چته تو .هنوز که نیومده بالا .چند لحظه پیش اومد تو آشپزخونه پیش ما . بعد لباسم رو دستم داد و گفت :زود باش عوض کن . مثل اونهایی که زبون باز کرده باشن گفتم : کی....اومد ،،تو آشپزخونه ؟ -همین الان که میومدم بالا ....حالا تو چرا مثل این جن زده ها شدی . -شیوا ، مطمئنی چند لحظه پیش تو نبودی ک امدی داخل اتاق؟ -چی میگی تو ،خواب زده شدی -آخه پشتم به در بود ،من خر فکر کردم تویی گفتم زیپم رو ببندی .اما وقتی در بسته شد دیدم کسی نیست . شیوا چشمهای گرد شده ا ش کم کم جمع شد و بعد مثل این دیوانه ها زد زیر خنده . -شیوا ساکت شو صدات میره بیرون . دستش رو گذاشت جلوی دهنش و در حالیکه سعی میکرد به خودش مسلط باشه ریز میخندید. @Dastanvpand •••✾~🍃🌸🍃~✾••• ‌‌‌‌‌‌

#تمناي_وجودم #قسمت_هفتادوپنجم با عصبانیت گفتم : همش تقصیر توعه.من گفتم نمی خوام این لعنتی رو بپوشم ،هی اصرار کردی . -به من چه -وای شیوا ،آبروم رفت .الان پیش خودش میگه این دختر چقدر بی حیا س . -میگم حالا غصه نخور ،شاید امیر نبوده . خب من میرم پایین توم بیا وقتی در رو بست تازه یاد بدبختیم افتادم .رفتم جلوی آینه خودم رو برانداز کردم . وای ...خاک این عالم و اون عالم هر دو تو سرت .... هرچی بیشتر نگاه میکردم ،بیشتر خجالت میکشیدم .یهو در باز شد و من سریع دستم رو جلوم گرفتم . شیوا مثل شتر مرغ سرش رو آورد تو و گفت :مستانه میگم نمیخواد اصلا به روی خودت بیاری. زود بیا بیرون انگار نه انگار ،اینطوری بهتره -شیوا اصلا روم نمیشه .مگه از این افتضاح ترم میشه -نه والا ....خب سوال کردی جواب دادم ....تو هم این قیافه رو به خودت نگیر اصلا شاید اون نبوده . یه بالشت بر داشتم و پرت کردم طرفش که به در بسته خورد . با همون وضیت رو تخت نشستم .سری از تاسف برای خودم تکون دادم و بلند شدم .دیگه گندی بود که بالا اومده بود .تا کی مخواستم اونجا بشینم . رفتم پشت در و لباسم رو با نفرت در آوردم و یه گوشه ای پرت کردم و لباسهام رو تنم کردم اصلا نباید به روی خودم بیارم .شتر دیدی ندیدی . ولی ای کاش به همین راحتی بود. وقتی رفتم پایین امیر روی مبل نشسته بود و شیوا و خانوم رادمنش دم آشپزخونه ایستاده بودن و حرف میزدن .روم نمیشد سرم رو بالا بگیرم .وقتی یاد اون موقع می افتادم ،موهای تنم سیخ میشد . خانوم رادمنش پرسید :لباست خوب بود .مشکلی نداشت . زیر چشمی به امیر نگاه کردم تا عکس و العملش رو ببینم .سرش پایین بود و به موبایلش ور میرفت .شیوا یه لبخند گل و گشاد زد و گفت:مشکل که چه عرض کنم خاله .از اول هم این نرگس خانوم مدلش رو اشتباهی دوخته بود . -راست میگی -درغم چیه خاله .کل لباس چهار واجب هم نمیشه .هر چی این مستانه به نرگس خانوم گفت قد لباس کوتاه نباشه گوشش بدهکار نبود .از بالا تنه هم که سرشونه و آستین نداره .نرگس خانوم با مدل صفحه قبلی اشتباه گرفته بود حرف تو دهن این شیوا نمیمونه .حالا اگه این امیر هم من رو ندیده باشه ،با توصیف های این شیوا کاملا آگاه شده . حیف که کمی ازش فاصله داشتم وگرنه الان اون دنیا برای خودش بال بال میزد . خانوم رادمنش گفت: خب مستانه جان میخواستی قبول نکنی مگه این شیوا میزاشت آدم حرف بزنه ،جواب داد:چاره ای نداشت خاله .حالا خوبه من یه شال دارم بهش بدم وگرنه .... خب شد گوشیش زنگ خورد وگرنه با این وراجیهاش معلوم نبود چی میخواد بگه . خانوم راد منش تعارف کرد بنشینم .من هم اینکار رو کردم چون واقعا تو اون وضیت پاهام بی جون شده بود . خانوم راد منش به آشپزخونه رفت .امیر هم هنوز سرش پایین بود انگار من اصلا حضور نداشتم . ادامه دارد... @Dastanvpand •••✾~🍃🌸🍃~✾••• ‌‌‌‌‌‌

#تمناي_وجودم #قسمت_هفتادوششم خدا جون شکرت ,چقدر این چشم پاکه .اصلا روش نمیشه سرش رو بلند کنه .شیری که خوردی حلالت باشه مرد... مستانه گل کا شتی با این انتخابت ... نگاهم به شیوا رفت که کمی اونطرف تر داشت با موبایلش حرف میزد و هر لحظه صداش میرفت بالا . لحظه ای بعد خانوم رادمنش با یه سینی چایی وارد شد و اول به من وبعد به امیر تعارف کرد .بعد سینی رو روی میز وسط گذاشت و نشست . حرفهای شیوا توجه همه مارو به خودش جلب کرده بود .معلوم نبود که چی شده اینقدر عصبانی بود . گلوم حسابی خشک شده بود فنجان چایی رو از روی میز عسلی جلوم برداشتم و مشغول نوشیدن شدم .شیوا گوشیش رو قطع کرد و کنار من نشست . خانوم رادمنش پرسید : چی شده خاله ،چرا اینقدر عصبانی هستی ؟ گوشیش رو روی میز انداخت و گفت :هیچی پس فردا جشنه اما اونجایی که قرار بوده جشن باشه بهم خورده .فکر کنم خونه خودمون بگیریم . با شنیدن این حرف یهو چایی پرید تو گلوم .آنقدر سرفه کردم که آب از چشمم اومد .خانوم رادمنش هم که ماشاالله با اون دست سنگینش همینطور محکم میزد پشتم . خانوم رادمنش:سوغات میگیری عزیزم شیوا خندید و گفت :سوغات چیه خاله ،مستانه از اینکه جای جشن عوض شده هول کرد ه بعد هم ادامه داد: مستانه بیشتر دلم واسه تو میسوزه تا برای خود م . خدا رو شکر سرفه ام بند اومد وگرنه با اون ضربه ها قطع نخاع میشدم .خانوم رادمنش روبه شیوا گفت :آخه چرا ؟ -بخاطر اینکه حالا جشن ما قاطیه و مستانه نمیتونه این لباس رو که دوخته بپوشه . -عیب نداره مادر .تا دلت بخواد لباسهای حاضری قشنگ تو بازار هست. حالا من هم که هی داشتم صدام رو صاف میکردم بلکه بتونم جواب بدم .دوباره شیوا جای من جواب داد:آخه اصلا برای همین لباس دوخت چون همش میگفت لباس های حاضری خیلی لخت و بازه ....بیچاره از این هم که دوخت شانس نیاورد . نمیدونم چی شد نگاهم افتاد به امیر .همونطور که سرش پایین بود داشت نگاهم میکرد که سریع نگاهش رو به موبایل توی دستش دوخت و مشغول ورفتن به اون شد معلوم نیست این شیوا دوباره میخواست چی بگه که بلند شد م و رفتم رو پا ش وایسادم و تا اونجایی که میتونستم فشار دادم .یه آخ گفت که با نگاه مثلا آروم من ساکت شد .خوشم میومد حساب کار دستش بود . یعنی اگه این شیوا میرفت حموم زنونه تا بقال سر کوچه میفهمید کدوم یکی از زنهای محله تو بدنش خال بیشتر داره و دقیقا کجاش ....این بشر نمیتونست جلوی اون زبونش رو برای پنج دقیقه نگه داره گفتم:زحمت رو دیگه کم کنیم شیوا جان کیفش رو برداشت و گفت: بریم امیر سرش رو بلند کرد و گفت : کجا ؟نامزد محترمتون همه برنامه های من رو به هم زده که بیاد ماشین رو بگیره ،حالا میخوای بری . شیوا نشست و گفت :خب زودتر میگفتی امیر . گفتم : پس من با اجازتون زحمت رو کم میکنم شیوا : خب صبر کن میرسنیمت دیگه ... تا خواستم بگم نه ،زنگ به صدا در اومد شیوا : این هم گل پسر ما ادامه دارد... @Dastanvpand •••✾~🍃🌸🍃~✾••• ‌‌‌‌‌‌

#تمناي_وجودم #قسمت_هفتادوهفتم دیشب تا حالا از دل پیچه نخوابیدم .در شرکت رو باز کردم امیر رو دیدم با یه بغل پرونده جلوی میز منشی وایساده خدا از مردونگی بندازاتت که دیشب تا حالا نتونستم بخوابم سلام کردم و در رو بستم. -سلام خانوم صداقت .امروز خیلی کار داریم. من باید بجای نیما برم برای سرکشی تا ظهر بر میگردم . پرونده ها رو روی میز گذاشت .نگاهم روی پرونده ها ثابت موند. امیر : بخدا شرمنده ،اما به کمک شما خیلی احتیاج دارم .بازم مرسی خیلی جدی گفتم : خواهش میکنم . بعد هم پشت میز نشستم . یه ساعتی با پرونده ها در گیر بودم که باز این مهندس وحدت سر و کله اش پیدا شد -به سلام ،حالت چطوره خیلی سرد جواب دادم :سلام .ممنون خوبم یه کم دست به دست کرد و گفت : میشه اون پرونده شرکت ...رو بدید چک کنم با تعجب بهش نگاه کردم. گفت:فقط برای چند دقیقه .میخوام مطمئن بشم محاسبات درست بوده . -متاسفم مهندس وحدت ,نمیتونم این کار رو بکنم .مهندس رادمنش حرفی در این باره نزدن . -موردی نداره .من این اجازه رو دارم که به پرونده ها دسترسی داشته باشم . مردد بودم چکار کنم .... یه لبخند زشتی زد و گفت : از خجالت شما هم در میاییم به تندی گفتم: متوجه منظورتون نشدم . خودش رو جمع و جور کرد و گفت:منظوری نداشتم فقط میخواستم بگم که میتونم در مورد پرونده های دیگه هم کمکتون کنم . -من احتیاجی به کمک ندارم .این پرونده رو هم نمیتونم بدم .باید اول با مهندس رادمنش صحبت کنم . سگرمه هاش رفت تو هم .یه نفسی بیرون داد و گفت : خودم با مهندس صحبت میکنم بعد هم زیر لب یه چیزی گفت که نفهمیدم هر چی بود به خودت برگرده ...کرگدن خال خالی .. بعد از بیست دقیقه شیوا همراه با نیما امدن شرکت .شیوا بد جور قاطی بود . گفتم:دیگه چی شده ؟ -این امیر ول کن که نیست از صبح کله سحر داره همینطور زنگ میزنه بیاییم اینجا به کارهای عقب افتاده برسیم .تو هم که از پس یه کار بر نمیایی بجای من نیما جواب داد : شیوا جان عزیزم یادت باشه ،مستانه خانوم داره بجا ی شما کار میکنه با ابرو اشاره به شیوا کردم یعنی بفرما . شیوا پشت چشمی نازک کرد و گفت:خوبه حالا مرخصی گرفتم ها . چند روز دیگه عقده ,ما هنوز به کارهامون نرسیدیم .همینه دیگه برای فامیل کار کردن این چیزها رو هم داره . نیما یه لبخند زد و رفت به اتاقش .رو به شیوا گفتم :شیوا تازگیها خیلی بلبل شدی .نیما هر روز بهت تخم کفتر میده اینطوری زبون باز کردی . خیلی قاطی بود حرفی نزد .یه دسته پرونده جلوش گذاشتم و گفتم .همه اینها رو چک کن ببین چی لازم داره .بعدش هم باید به همشون زنگ بزنی و قرار ها رو چک کنی .این برگه رو ببین امیر توش یه چیزهایی نوشته .حالا هم مثل آینه دق نشین من رو نگاه کن الان اون جبار سینگ میاد دستور شلیک میده ها . -مستانه من یه روز تلافی این کار هات رو میکنم .تازگیها خیلی اذیت میکنی -باشه من منتظر میشینم تا تو تلافی کنی حالا به کارت برس . ساعت از یک هم گذشته بود و ما هنوز برای نهار نرفته بودیم .بقیه هم یه نیمساعتی میشد که برای ناهار رفته بودن . ادامه دارد... @Dastanvpand •••✾~🍃🌸🍃~✾••• ‌‌‌‌‌‌

#تمناي_وجودم #قسمت_هفتادوهشتم داشتم ب طرف شیوا میرفتم که همون موقع در باز شد و امیر با همراه با کیسه غذا و نوشابه وارد شد . خدا سایه ات رو از سر م کم نکنه مرد که با دست پر اومدی.... امیر : غذا که نخوردید ؟ نیما :انتظار داشتی با این همه کار که سرمون ریختی وقت نهار خوردن هم داشته باشیم . تو که خستگیت رو در کردی دیگه چرا می نالی ! شیوا : امیر به خاطر امروز باید دو برابر بهم حقوق بدی . -حالا یکی بیاد این غذا ها رو از دست من بگیره ،در مورد اون هم صحبت میکنیم . شیوا رو به من گفت: مستانه جان تو نزدیکتری .... رفتم جلو و گفتم : بدید من سریع اون پلاستیک رو از دستش گرفتم و رفتم تو اتاق قبلی که قبلا یه بار غذا خورده بودیم .هنوز پشت در بودم که در باز شد محکم خورد به کمرم. -چته شیوا .کمرم خرد شد - ا ... تو پشت در بودی . فقط نگاهش کردم . امد تو و گفت: حالا چی خریده ؟ -عقلت کار نمیکنه حس بویاییت هم از کار افتاده ....بوش همه جا رو برداشته که کبابه . -آخ که دارم میمیرم از گرسنگی .تا من دستهام رو بشورم تو میز رو بچین . -رو که رو نیست . ظرفهای غذا رو روی میز چیدم و نوشابه ها رو هم گذاشتم .بعد هم مبلها رو به میز نزدیکتر کردم . شیوا لیوان به دست وارد شد و گفت:بابا ببین چه کار کردی شالم رو از دو طرف باز کردم و مشغول باد زدن خودم شدم و با مسخره بازی گفتم :وای نگو که هلاک شدم از خستگی خندید و گفت: تو هیچ وقت عوض نمیشی . همون موقع صدای امیر و نیما اومد که در حالت صحبت وارد اتاق میشدن .زود شالم رو بستم و کمی جلو کشیدم .شروع به خوردن غذا کردیم دستم رو دراز کردم که نوشابه بردارم شیوا گفت: مستانه جان میشه اون نوشابه رو هم به من بدی . یکی برداشتم و گفتم : بفرمایین نیما که غذاش تموم شده بود رو به امیر گفت :امیر جان دستت درد نکنه انشاءالله شام عروسیت . امیر هم بلند گفت: الهی آمین نیما گفت: نه مثل اینکه یه خبرایی هست .قبلا تا حرفی میشد ترش میکردی اما تازگیها مشکوک میزنی امیر با خنده زد رو شونه نیما و گفت : چرا حرف در میاری . ادامه دارد... @Dastanvpand •••✾~🍃🌸🍃~✾••• ‌‌‌‌‌‌

❣ارزش یڪ احساس به شدت آن نیست به مدت آن است❣ @Dastanvpand •••✾~🍃🌸🍃~✾••• ‌‌‌‌‌‌ ‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌ ‌‌‌‌‌‌ ‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌ ‌‌‌‌‌‌ ‌‌‌‌

#داستانی_واقعی_از_یک_قاضی_مصری یک قاضی با ایمان مصری به نام محمد عریف در کتابی که خودش نوشته بود یک رویداد واقعی از خودش را تعریف میکند: 15 سال پیش وقتی وکیل دادگستری بودم یک روز صبح میرفتم سر کار و تا شب به خانه برنمی گشتم. جلو درب محل کارم یادم افتاد که چند برگه مهم را خانه جا گذاشتم و فورا سوار ماشینم شدم و به خانه برگشتم تا برگه ها را بردارم. وقتی وارد خانه شدم دیدم۰یک۰مرد غریبه با....😳 ادامه داستان را باز کنید تا ببینید چی شده حیرت زده خواهید شد😳😳ادامه در لینک زیر 👇👇⁉️ http://eitaa.com/joinchat/82116626Cf1a72e8bf6 سنجاق شده در کانال 👆🌹❤️

روزم بــه نـام تــ❤️ـــو مـــادر: 🌷السَّلامُ عَلَيْكِ يَا بِنْتَ رَسُولِ اللَّهِ 🍃السَّلامُ عَلَيْكِ يَا بِنْتَ نَبِيِّ اللَّهِ 🌷السَّلامُ عَلَيْكِ يَا زَوْجَةَ وَلِيِّ اللَّهِ 🌷السَّلامُ عَلَيْكِ يَا أُمَّ الْحَسَنِ وَ الْحُسَيْنِ سَيِّدَيْ شَبَابِ أَهْلِ الْجَنَّةِ 🍃السَّلامُ عَلَيْكِ أَيَّتُهَا الرَّضِيَّةُ الْمَرْضِيَّةُ السَّلامُ عَلَيْكِ أَيَّتُهَا الْفَاضِلَةُ الزَّكِيَّة 🌷ُالسَّلامُ عَلَيْكِ أَيَّتُهَا الْحَوْرَاءُ الْإِنْسِيَّةُ 🍃السَّلامُ عَلَيْكِ يَا فَاطِمَةُ بِنْتَ رَسُولِ اللَّه 💠تا ابد اين نکته را انشا کنيد پاي اين طومار را امضا کنيد🌼 💠هر کجا مانديد در کل امور رو به سوي حضرت زهرا کنيد🌼 ❣ #روزتون_پربرکت❣ 🔘فروارد این پیام صدقه جاریه است🔘 http://eitaa.com/joinchat/3453091851Cb049da4662

☕️يک فنجانِ 🌺چاىِ شادى بخش ☕️ مهمانِ من باش 🌺در اين صبح زیبا ☕️بهترينها را 🌺از درگاه ایزد منان ☕️ برايتان صميمانه طلب ميكنم🌺 ‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌ 🌹بـا فروارد کردن داســــتانهای کــانــال از ما #حمایت کنـیـد😘🙏 #کانال_داستان 👇🌷 http://eitaa.com/joinchat/3453091851Cb049da4662 ‌‌‌‌‌‌

‌💕‌هر صبح یه آهنگ تقـدیم ڪن به ڪسی ڪه دوسـش داری💕 ‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌ 🌹بـا فروارد کردن داســــتانهای کــانــال از ما #حمایت کنـیـد😘🙏 #کانال_داستان 👇🌷 http://eitaa.com/joinchat/3453091851Cb049da4662 ‌‌‌‌‌‌

#داستان_آموزنده 📖فردی به دکتر مراجعه کرده بود ، در حین معاینه ، یک نفر بازرس از راه میرسه و از دکتر میخواهد که مدارک نظام پزشکی اش را ارائه دهد . دکتر بازرس را به کناری میکشد و پولی دست بازرس میذاره و میگه : من دکتر واقعی نیستم ! شما این پول رو بگیر بی خیال شو ! بازرس که پولو میگیره از در خارج میشه ؟! مریض یقه ی بازرس رو میگیره و اعتراض میکنه بازرس میگه منم بازرس واقعی نیستم و فقط برای اخاذی اومده بودم ولی توی مریض میتونی از دکتر قلابی شکایت کنی !! مریض لبخند تلخی میزنه و میگه : اتفاقأ من هم مريض نيستم اومدم كه چند روز استراحت استعلاجی بگيرم برای مرخصی محل كارم و این است حکایت ما در جامعه ؟!! ‌ قصه ها برای "بیدار کردن" ما نوشته شدند ؛ اما تمام عمر ما برای "خوابیدن" از آن ها استفاده کردیم ...! 🌷🍃🌷🍃🌷🍃🌷🍃🌷🍃🌷 @Dastanvpand •••✾~🍃🌸🍃~✾•••

✨ چهار حکایت کوتاه اما تاثیر گذار ✨ 🌿🌿🌿🌿 💖 حکایت اول: 🌷از کاسبی پرسیدند: 🌷چگونه در این کوچه پرت و بی عابر 🌷کسب روزی میکنی؟ 🌷گفت: آن خدایی که فرشته مرگش مرا 🌷در هر سوراخی که باشم پیدا میکند!! 🌷چگونه فرشته روزیش مرا گم میکند!!!؟ 💚حکایت دوم: 🌼پسری با اخلاق و نیک سیرت، 🌼اما فقیر به خواستگاری دختری میرود... 🌼پدر دختر گفت: 🌼تو فقیری و دخترم طاقت رنج و سختی ندارد، 🌼پس من به تو دختر نمیدهم...!! 🌼پسری پولدار، اما بدکردار به خواستگاری 🌼همان دختر میرود، پدر دختر با ازدواج 🌼موافقت میکند و در مورد اخلاق پسر میگوید: 🌼ان شاءالله خدا او را هدایت میکند...! 🌼دختر گفت: 🌼پدر جان؛ مگر خدایی که هدایت میکند، 🌼با خدایی که روزی میدهد فرق دارد؟؟!!!!... 🌿🌿🌿🌿🌿 ❤️حکایت سوم: 🌸از حاتم پرسیدند: بخشنده تر از خود دیده‌ای؟ 🌸گفت: آری... 🌸مردی که دارایی اش تنها دو گوسفند بود؛ 🌸یکی را شب برایم ذبح کرد... 🌸از طعم جگرش تعریف کردم... صبح فردا 🌸جگر گوسفند دوم را نیز برایم کباب کرد...! 🌸گفتند: تو چه کردی؟ 🌸گفت: پانصد گوسفند به او هدیه دادم... 🌸گفتند: پس تو بخشنده تری...! 🌸گفت: نه، چون او هر چه داشت به من داد!! 🌸اما من اندکی از آنچه داشتم به او دادم...!! 💜حکایت چهارم: 🌺عارفی راگفتند: 🌺خداوند را چگونه میبینی؟! 🌺گفت آنگونه که همیشه میتواند مچم را بگیرد 🌺اما دستم را میگیرد.... ‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌ 🌹بـا فروارد کردن داســــتانهای کــانــال از ما #حمایت کنـیـد😘🙏 #کانال_داستان 👇🌷 http://eitaa.com/joinchat/3453091851Cb049da4662 ‌‌‌‌‌‌ 💖🍃❤🍃🌼🍃💖🍃❤