💎بنـــامـ خــــداے یــــوســـــف💎 💎رمـــــان جذاب و نیمہ واقعے 💎 #حـــــــــرمٺ_عشــق 💞قسمـــٺ #سی_وهفت مرضیه خانم_ شرمنده آقایوسف نمیتونم. _خب... چرا!! ؟؟😔 علی_مرضیه خانم راست میگه. اگه ما کاری کنیم برا هردوتون بد میشه.😕 مرضیه خانم_ به اندازه کافی حرف و حدیث پشت سرشما دوتا هست. با پشتیبانی من هم کار برا شما سخت تر میشه و هم تهمت ها و حرفها بیشتر میشه. یوسف رویش را برگرداند. بسمت در رفت. علی_حالا خدابزرگه. نگران نباش.😊 با ناراحتی از پایگاه بیرون زد... اولین تاکسی به مقصد خانه، سوار شد. حوصله پیاده روی نداشت. زودتر از چیزی که فکر میکرد به خانه رسید. باید تکلیفش را یک سره میکرد. نمیتوانست ببیند، حتی تصورش هم امکان نداشت که... 💔ریحانه اش همسر کسی دیگر شود.😡💔 پدرومادرش، خانه بودند... سلامی کرد. کوروش خان روی مبل مقابل تلویزیون نشسته بود به تماشا. فخری خانم در آشپزخانه بود. چای میریخت. یوسف رو به پدرش کرد. _بابا _بگو 😠 _میخام باهاتون حرف بزنم😐 کوروش خان، بدون اینکه نگاهش را تغییر دهد. گفت: _میشنوم 😠 _بابا از اول من بهتون گفته بودم فقط ریحانه. شما گفتین #نه. #شرط گذاشتین. از ارث #محرومم کردین.حالا دیگه چرا نمیذارین...؟!😐 فخری خانم سینی چای را روی میز مقابل همسرش، گذاشت. روی مبل نشست. _خب معلومه چون هنوز دلمون راضی نیست. چون خوشم نمیاد ریحانه عروسم باشه. زوره؟؟😕 _ولی مامان با این کارتون دارین آینده منو خراب میکنین!😥 باغصه گفت: _اگه ریحانه نشد.دیگه تا اخر عمر ازدواج نمیکنم.اینو خودتون هم میدونین. ولی فقط یه سوال دارم😒☝️ اگه قانعم کردید قبوله منم حرفی ندارم. فخری خانم خوشحال شد. که یوسف از موضع خود پایین آمده. _خب بگو😊 _از چه اخلاقی، از چه حرکتی از ریحانه دلگیر شدین.اصلا مگه چکار کرده که شما اینهمه ازش بیزارید..!؟🙁 فخری خانم حرفی برای گفتن نداشت. سوال پسرکش، منطقی بود و بجا. سکوت کرد... کوروش خان، فنجان چای را برداشت. نگاهی به یوسف کرد. _تصمیمت قطعیه!؟😠 _خب معلومه. یعنی شما تو این مدت ندیدید؟؟ قبل از عید تا حالا..!!!😔 _خب پس خوب گوش کن ببین چی میگم... اینو که میگم خوب روش فکر کن الان نمیخاد جوابمو بدی. _باشه چشم. بفرمایین.😒 _من راضی میشم. مادرتم با من. ولی به دوشرط.. 😠 کوروش خان، نگاه از تلویزیون گرفت، با عتاب، انگشتهایش را بالا آورد. 😠☝️یک_حق پول گرفتن نداری نه از #من و نه از #مادرت.و تمام خرج و مخارج خودت و زنت با خودت👉 از وقتی #محرم میشی #تاآخرعمرت..! 😠✌️دو_خاستی خونه اجاره کنی، زنتو ببری شیراز، هرکاری میخای بکن ولی روی کمک ما #هیچ حسابی باز نکن...!! با نگاهی پر از غصه به دهان پدرش زل زده بود.😢😒 _فهمیدی کامل... یا تکرار کنم؟😠 _ولی بابا این بی انصافیه..!! مگه منـ...😥😒 _همینی که هست..!😡 _ماشینم چی... اونمـ...!!! ؟؟😒 فخری خانم_ ماشینت برا خودت. با پول خودت خریدی.😏 یوسف _باشه قبول... چشم هرچی شما بگین... 😔 فقط مامان الان یه زنگ بزنین به طاهره خانم، یه قرار بذارین. _الان نمیزنم.. بذار برا بعد.! کوروش خان _نمیخوای بیشتر فکر کنی؟! الان ببین #یاشار تو #نازونعمت داره زندگی میکنه.. اونوقت #تو..!! کوروش خان سری با تاسف برای پسرش تکان داد. و یوسف بدون جوابی به پدرش، خودش بلند شد. تلفن را آورد و بدست مادرش داد. _مامان...بزنین دیگه..!☎️😔 ✨✨💚💚💚✨✨ ادامه دارد... ✍نام نویسنده؛ بانو خادمـ کوےیار 💚✨💚✨✨✨💚✨💚💚🌹بـا فروارد کردن داســــتانهای کــانــال از ما #حمایت کنـیـد😘🙏 #کانال_داستان 👇🌷 💓👉 @Dastanvpand 👈💓

💎بنـــامـ خــــداے یــــوســـــف💎 💎رمـــــان جذاب و نیمہ واقعے 💎 #حـــــــــرمٺ_عشــق 💞قسمـــٺ #سی_وهشت فخری خانم شماره را گرفت... هنوز از آن طرف خط طاهره خانم گوشی را برنداشته بود. استرس و دلشوره های یوسف شروع شده بود.😥 وقتی فخری خانم فهمید.. برای امشب ریحانه خاستگار داشته، خوشحال شد که بهانه ای پیدا کرده برای برهم زدن این وصلت. یوسف از اینطرف بال بال میزد.. که اینو نگو.. اونو بگو..!😬🙈 مادر چشم غره ای به یوسف میرفت، که چیزی نگوید.😠 اما ناخواسته صدایش بلند میشد.😍🙏 این طرف خط،... طاهره خانم میشنید. ریحانه هم بود و یک دنیا امید.🙈 خاستگاری اش را خودش برهم زد.🙈💓 پدرش میدانست که دل دخترکش، گرفتار یوسف است.😊خاستگار آمد، کمی نشستند، اما جواب منفی را گرفتند، و رفتند.😊 به خواسته ریحانه،... طاهره خانم تلفن را روی بلندگو گذاشت.🔉حالا دیگر صدای یوسف واضح می آمد. قرار گذاشته شد،... ❤️برای جمعه همین هفته....❤️ ریحانه،... صدای #تشکرکردن یوسف از مادرش را کامل میشنید...😅در دلش کارخانه قند آب میکردند.🙈 طاهره خانم،... تلفن را که قطع کرد..ریحانه، لبخند محجوبی زد ☺️🙈و از زیر نگاه پرلبخند مادرش، #شرمش شد. به #آغوش_مادر پناه برد.🤗 طاهره خانم_خوشبخت بشی مادر. ریحانه خیلی برات دعا کردم.😊 ریحانه_ مطمئن باش مامان جونم. یوسف خیلی خوبه بنظرم.💓☺️ اعتراف کرده بود.. درآغوش مادرش.😱🙈 _ریحانه...! یه وقت خجالتی.. چیزی!😁 _ببخشین دیگه مامان یهویی اومد رو زبونم🙈 ریحانه.... خودش را بیشتر در آغوش مادر برد. #حیایش مانع میشد حتی مادرش چهره اش را ببیند. از آغوش مادر که بیرون آمد. سریع پا به فرار گذاشت 😬🏃‍♀و به اتاقش رفت. طاهره خانم لبخندی زد. و به آشپزخانه رفت... از آن شبی که یوسف،... تفعلی به قرآن زده بود. و ✨سوره نور آیه ٣٣✨ آمده بود. با خط خوش آیه را با معنی روی برگه ای، نوشته بود. ✍✨"ولیستعفف الذین لایجدون نکاحا حتی یغنیهم الله من فضله،.... و کسانی که امکانی برای ازدواج نمی یابند، باید #پاکدامنی پیشه کنند. تا خداوند از #فضل خود آنان را #بی_نیاز گرداند.."✨ مراسم را... 🍃در خانه آقابزرگ🍃 برگذار کردند. فقط خانواده کوروش بود و محمد. گرچه همه فامیل اعتراض داشتند. و فخری خانم بیشتر از همه. اما حرف آقابزرگ همان بود...😊☝️ «این مراسم در خانه ما برگذار میشه و چون #خصوصی هست فقط خانواده کوروش و محمد باید باشند.»✋ این جمله را آقابزرگ،... گرچه تلفنی📞 بود، اما #محکم گفت.کم کم اعتراض ها در حد پچ پچ رسیده بود. حالا که #احترام، #عزت و #غرور، آقابزرگ برگشته بود.. حالا که همه احترامش را داشتند.. حالا که #حرفش خریدار داشت.. همه را اول از «خدا»، و بعد، از یوسف، میدید.😊 یوسفی که تمام سعی اش را کرد،.. تا در مراسم ها.. آقابزرگ، یا #حضور داشته باشد و یا #مستقیما نظر دهد.😊😍 ✨✨💚💚💚✨✨ ادامه دارد... ✍نام نویسنده؛ بانو خادمـ کوےیار 💚✨💚✨✨✨💚✨💚💚🌹بـا فروارد کردن داســــتانهای کــانــال از ما #حمایت کنـیـد😘🙏 #کانال_داستان 👇🌷 💓👉 @Dastanvpand 👈💓

💎بنـــامـ خــــداے یــــوســـــف💎 💎رمـــــان جذاب و نیمہ واقعے 💎 #حـــــــــرمٺ_عشــق 💞قسمـــٺ #سی_ونه هر روزی که به جمعه نزدیک میشد. هم استرس یوسف و ریحانه😥😥 و هم نقشه‌های سمیرا،😏بیشتر میشد. همه چیز آماده بود... از انگشتر نشانی که برای بانویش خریده بود.تا تمام حرفهایی که باید میزد. همیشه بشمار سه، آماده میشد.! شلوار مشکی، پیراهن آبی آسمانی اش را پوشید. سوت میزد و موهایش را شانه میزد.😌دستی به صورت و محاسنش کشید. چنان ذوقی در دلش بود که فقط خدا میدانست.😍عطر گل محمدی کنار گردنش زد.🌸 چند صلواتی فرستاد.😌 دکمه کتش را میبست.باز میکرد.نه خوب نبود..!😕 کت را درآورد. ژست گرفت. روی دستش انداخت. نه اینم خوب نیست..!🙁 کسی نبود بداد دلش برسد.. نظری، حرفی..😔 یکبار کت مشکی را میپوشید. در می آورد. دوباره کت آبی نفتی اش را میپوشید...😑 بیشتر از ١٠ دقیقه بود، که مقابل آینه ایستاده بود.😑🙈 باصدای پیامی که از گوشیش آمد، نگاهش را از آینه گرفت.پیام از علی بود. 📲_ احوال باجناق خوش استایل. اون کت آبی نفتی داشتی، اونو بپوش. بشکنی زد. 😍👌باذوق، کت را پوشید. و سریع از اتاقش بیرون رفت.😎 پدر و مادرش، بی تفاوت درماشین نشسته بودند. نه ذوقی نه خوشحالی ایی..! 💞جمعه، از راه رسید.. اول ماه رجب، و پنجم تیرماه💞 ساعت ٧شب بود... رسیدن ماشین یوسف و یاشار همزمان شد... یک دستش گل 💐😍بود. یک دستش شیرینی.🍰😍 این بار، ٨گل بلندر زرد و سفید گرفت. شیرینی را به مادرش داد. باذوق، سر به زیر، وارد خانه آقابزرگ شد.☺️💓 خانواده عمومحمد،.. آمده بودند. دیشب عمومحمد هیئت داشت. اما یوسف یادش نبود..!😅 خانم بزرگ و آقابزرگ.... از قبل تدارک همه چیز را کرده بودند. میوه،🍏شربت، و شام.🍤🍖 حیاط دل باز🌳🌿 و باصفای ⛲️🌺آقابزرگ بار دومی بود که میهمان داشت. آقابزرگ، تختها را جمع کرده بود.... چند قالی ١٢متری انداخته بود. که همه #درصفاوصمیمیت، کنار هم بنشینند.😊 بعد از سلام و احوالپرسی،... همه نشستند.علی بلند شد و کنار یوسف نشست. پشت کمرش زد. آرام کنار گوشش، با خنده گفت: _احوال باجناق بنده چطوره!؟چه کت بهت میاد دست اونی که نظر داده درد نکنه.!😁 _خیلی خودتو تحویل میگیری.😊 علی سرش را نزدیکتر برد. _خودمو که نمیگم...! 😜 لبخند محجوبی زد.ناخواسته سر به زیر انداخت.☺️🙈 آقابزرگ در گوشه ای خلوت،... با محمد و کوروش صحبت میکرد. و خانم بزرگ... با فخری خانم و طاهره خانم.مثل بار اول.. سمیرا تا میتوانست میتاخت...😠😏 بهونه میگرفت گرما را،.. خراب بودن میوه ها... گرم بودن شربت... مسخره میکرد مجلس را،.. دستمال برمیداشت بعلامت گریه،.. میگفت یکی بیاید روضه بخاند...😏 خانم بزرگ #نصیحت میکرد.. و یاشار و فخری خانم هم میخندیدند.. دوساعتی گذشته بود.... یوسف استرس داشت.از #حرفهای سمیرا #به_خدا پناه برد..😥🙏 نکند خراب شود.! نه قرار نبود خراب شود، #توکل کرده بود. ✨خراب هم میشد،. نامش خراب شدن نبود.خدا خودش #خدایی میدانست.✨✌️ آقابزرگ از جمع پسرانش دور شد.... روی صندلی همیشگی اش نشست. عصا را عمود گرفت. دستهایش را روی عصا گذاشت.رو به یوسف کرد. _خب باباجان، همه الحمدلله #راضی هستن. برید داخل، چند کلامی با خانمت حرف بزن. از اول این جریان شما هنوز حرف نزدید.😊 سمیرا خواست... دوباره حرفی بزند، چشم غره آقابزرگ 😠کار خودش را کرده بود. رو کرد به ریحانه و گفت: _بلند شید دیگه باباجان، چرا نشستین؟!😊 با این جمله که تاکید بود... یوسف و ریحانه بلند شدند. به داخل رفتند. فخری خانم آرامتر، شده بود. کوروش خان هم رضایتش را اعلام کرده بود. آقابزرگ با خشم... 😠 رو به یاشار اشاره کرد. که بیاید کنارش. به محض نشستن یاشار،آقابزرگ گفت: _جلو زنت رو نمیتونی بگیری بگو تا من بگیرم...😠 اینجا مجلس خاستگاری هست..! 😠 💞این دوتا💞 چند بار مراسمشون بهم خورده، این بار به هم بخوره، من میدونم و تو..😠شنیدم خیلی از خونه ت راضی هسی..!😏 یاشار ترسید...😨 تا به حال خشم آقابزرگ را ندیده بود. باید گوش میکرد. بخصوص #بخاطرخانه هم شده بود... آقابزرگ را مطمئن کرد،😥که مراقب است به حرف زدن و جملات همسرش. به خنده های بی وقت، خودش.!! 💓یوسف و ریحانه...💓 به اتاق مهمان رفتند.چند دقیقه ای روبروی هم، نشسته بودند. یوسف آرام آرام بود... آرامشی داشت #وصف_نشدنی... #میدانست کار، کار #خدایش بود.☝️ بسم اللهی گفت. لبخندی زد. و شروع کرد...😊 ✨✨💚💚💚✨✨ ادامه دارد... ✍نام نویسنده؛ بانو خادمـ کوےیار 💚✨💚✨✨✨💚✨💚💚🌹بـا فروارد کردن داســــتانهای کــانــال از ما #حمایت کنـیـد😘🙏 #کانال_داستان 👇🌷 💓👉 @Dastanvpand 👈💓

💎بنـــامـ خــــداے یــــوســـــف💎 💎رمـــــان جذاب و نیمہ واقعے 💎 #حـــــــــرمٺ_عشــق 💞قسمـــٺ #چهل بسم اللهی گفت. لبخندی زد. و شروع کرد.😊 _ما همدیگه رو میشناسیم،از اون زمان که بچه بودم. بعد از اون اتفاق، از وقتی که یادم میاد غیر #محبت،از خانواده #شما و #آقابزرگ، چیزی ندیدم.برنامه م برا #آینده چیدم. ان شاالله میرم شیراز. دوسال بیشتر نیست. ارشد قبول شدم. همون رشته خودم. بعدش برمیگردم همینجا.🌺یه #همسفر میخام بالاتر از همسر، #زیرپرچم_مولاعلی.ع. یه همسفر تا #بهشت. تا #شهادت ان شاالله..🌺 تمام حجم استرس عالم،... روی ریحانه هوار شده بود.کف دستش عرق کرده بود.تا نهایت سر را به زیر انداخته بود.🙈 نمیتوانست نفس بکشد. #خجلت و #حیایش مانعی بود، حتی #نگاهش کند.در برابر حرفهای یوسف فقط سکوت میکرد. یوسف_ #هدفم، #الگوگرفتن از زندگی مولا علی.ع. و #سبک زندگی بانوی دوعالم حضرت مادر. و اینکه بابا برام #شرط گذاشته یا شما یا ارث. #ازمَحرم_شدنمون_تاوقتی_زنده ام همه چی پای خودمه.😊☝️ #نیم_نگاهی به ریحانه اش کرد. یوسف _اینا رو میگم بدونین از #مال_دنیا هیچ چیزی ندارم، الا یه ماشین.😊☝️ هیچ #پشتوانه ای ندارم بجز #خدا و #اهلبیت.ع.👌✨ سکوت ریحانه طولانی شده بود... گرچه نگاه هیچ اشکالی نداشت. بلکه #باید نگاه میکرد.. اما قدرت خجلت و حیایش بیشتر بود....سرش را بالا گرفت اما نگاه نکرد... _چیزی نمیخاین بگین.. حرفی.. شرطی.. _خب همه حرفا رو شما گفتین. با اینایی که گفتین هیچ مشکلی ندارم. فقط چن تا حرف دارم با یه شرط.☝️ _بفرمایین.سراپا گوشم. _خیلی دوست دارم ادامه تحصیل بدم و خب سرکار برم. یوسف_ خیلی عالیه. دیگه.. ریحانه _دیگه اینکه فعالیتها و جلساتم رو ادامه بدم. یعنی خیلی دوست دارم که انجام بدم.☝️ یوسف_ در چه زمینه هایی!؟ ریحانه_ جلسات اعتقادی، عرفانی و البته حلقه صالحین👌 یوسف ذوقش را نتوانست پنهان کند. _خیلی عالی، فوق‌العاده ست. و دیگه!؟ 😊 ریحانه _دیگه همین.. شرطمم اینه که... وسط حرف ریحانه، صدای یاالله گفتن عمومحمد به اتاق نزدیک میشد. لبخندی زدند. _یوسف جان، عمو..! آقابزرگ و خان داداش تو اتاق خانجون کارت دارند. یوسف لبخند زد. ایستاد. چشمی گفت و رفت... عمومحمد کنار دخترکش نشست تا قضیه را تمام کند. _خب دخترم نظرت چیه؟! البته بیشتر باید حرف بزنین اما تا اینجا که یوسفو میشناسی.. #نظرت مهمه برامون... خب چی میگی..؟! ریحانه.... حرفی نمیتوانست بزند... 😍🙈 سرش را پایین برد. سرخی گونه هایش معنای همه چیز را نشان میداد.☺️عمومحمد، سر دخترکش را بوسید،😘 لبخندی زد. _خوشبخت بشی بابا. یوسف پسر خیلی خوبیه. از بچگی پیشم بوده. تو هم خیلی ماهی. تو دخترمی اونم پسرمه. عاقبت بخیر بشین بابا.😊 ریحانه سرش را بالا برد... اما #حیا مانع بود، به چشمهای پدرش #نگاهی بیاندازد.☺️لبخند محجوبی زد و باز سرش را پایین انداخت. 💓کسی نمیدانست بانوی یوسف شدن رویایی شده بود برایش..🙈💓 یوسف به اتاق آقابزرگ رسید، در زد. آقابزرگ بالبخند گفت: _بیا تو باباجان... بیا شادوماد.😊 یوسف با ذوق وارد اتاق شد.☺️ ✨✨💚💚💚✨✨ ادامه دارد... ✍نام نویسنده؛ بانو خادمـ کوےیار 💚✨💚✨✨✨💚✨💚💚🌹بـا فروارد کردن داســــتانهای کــانــال از ما #حمایت کنـیـد😘🙏 #کانال_داستان 👇🌷 💓👉 @Dastanvpand 👈💓

#تمناي_وجودم #قسمت_هشتادوششم از حرکت احمقانه بهرام عصبی بودم ،اما این که امیر اینگونه با من صحبت میکرد بیشتر عصبیم میکرد .دوباره کمی بلند تر گفت : نمیتونی حواست رو جمع کنی تا هر دفعه به کسی نخوری . با عصبانیت گفتم : این به خودم مربوطه .شما هم حق ندارید با من اینطور حرف بزنید . بعد هم از کنارش رد شدم .اما محکم مچ دستم رو گرفت و مانع از رفتنم شد .عصبی گفتم : دستم رو ول کن . کمی آرومتر گفت :چرا هر دفعه با تو حرف میزنم مثل این بچه ها جواب میدی . در حالیکه سعی میکردم مچ دستم رو که محکم گرفته بود از دستش جدا کنم گفتم : من بچه ام یا شما که اون حرف مسخره رو زدید . فشار دستش محکم تر شد و با عصبانیت گفت :اینکه میگم حواست رو جمع کن حرف مسخره ایه.اون دفعه که برف انداختی تو یقه یارو به هوای این که نیماس .حالا بماند که با نیما هم نباید این شوخی رو میکردی .ایندفه هم که بجای اینکه حواست رو جمع کنی توی این شلوغی جلوی پات رو نگاه کنی خوردی به اون لعنتی که همین طوریش هم یه چیزش میشه وای به حالی که مست هم باشه ...میفهمی چی میگم مستانه ،میفهمی . -آی دستم ...ولم کن دیوونه دستم ...آی... هر لحظه احساس میکردم الانه که دستم بشکنه .تو اون لحظه آرزو کردم که ای کاش بجای این هیکل ورزیده مردانه با اون دستهای قوی یه پیر مرد زپرتی در برابرم حضور داشت. اون یکی دستم رو روی مچ دستش که دستم رو فشار میداد گذاشتم و گفتم : اول از همه مستانه نه و خانوم صداقت ،دوم و مهمتر از همه اینکه به تو چه ربطی داره .فکر میکنی کی هستی که اینطوری جوش آوردی .اصلا دلم میخواست تو یقه اون یارو برف بریزم .مگه تو کلانتری؟ فشار دستش بیشتر شد .به وضوح صدای دندونهاش رو که از حرص بهم فشار میداد میشنیدم . از درد دستم دلم غش رفت .در حالیکه از درد چشمهام جمع شده بود گفتم : میدونی چیه یه آدم مست ,منطقش بیشتر از توئه ،اصلا از قصدخودم رو زدم بهش اگه تو هم سرنمیرسیدی .... ناگهان مچ دستم رو ول کرد و دستش رو بالا برد و روی صورتم فرود آورد .ناباورانه دستم رو روی گونه ام گذاشتم. باورم نمیشد .چطور تونست این کار رو کنه !...... باز اون بغض لعنتی به سراغم اومد.نباید جلوی اون بیشتر از این میشکستم با صدایی که میلرزید به چشمهای امیر نگاه کردم و گفتم :ازت متنفرم امیر ...متنفرم . اما دیگه نتونستم جلوی اشکهام رو بگیرم .به سرعت از آشپزخونه زدم بیرون که نزدیک بود با یکی از خانوم هایی که اون شب پذیرایی میکردن برخورد کنم سریع از پله ها بالا رفتم .خوشبختانه همه اون پایین بودن و کسی من رو ندید .در اولین اتاق رو که همون اتاق شیوا بود باز کردم ورفتم توش . صورتم از شدت سیلی که زده بود میسوخت ،اما دلم بیشتر کباب شده بود . چطور به خودش اجازه داد دست روی من بلند کنه ...الهی که دستش بشکنه .حتی آقا جونمم هم دست رو من بلند نکرده بود .ای کاش به جای این که دختر بودم یه پسر از اون لاتها بودم اونوقت خوب حالش رو جا میاوردم ... همونطور که هق هق میکردم بلند گفتم : امیدوارم تقاص این کارت رو به زودی بدی ، ...مرده شور تو و هرچی عشق ببرم ....عوضی .ازت متنفرم ...متنفر . دستم رو روی صورتم گذاشتم و تا اونجا که میتونستم گریه کردم . نمیدونم چه مدت گذشته بود اما دیگه اشکم در نمیومد فقط یه حالت سکسکه داشتم .از پشت در بلند شدم و به طرف آینه رفتم .جای انگشتهاش کاملا روی صورتم مونده بود . از خودم بدم اومد. دماغم رو مثل این بچه ها پاک کردم و گفتم :دیگه مرد ...دیگه امیر برای من مرد. اما دوباره اشکم در اومد .... لعنتی ها ...ازتون بدم میاد ...از خودم از امیر از اون بهرام لعنتی ..از همه... همه بدم میاد . ادامه دارد... @Dastanvpand •••✾~🍃🌸🍃~✾•••

#تمناي_وجودم #قسمت_هشتادوهفتم چشمم به تلفنی که کنار تخت بود افتاد .حتما مامان متوجه غیبت من شده .گوشی رو برداشتم و شماره آقام رو گرفتم . -بله . -آقا جون منم -گوشی خدمتتون باشه .اینجا صدا زیاده . بعد از چد دقیقه که معلوم بود یه جای خلوتتر رفته گفت : بفرمایین -آقا جون منم مستانه -تویی بابا ...این شماره کیه -آقا جون من تو اتاق شیوا اون بالا هستم .میشه به مامان بگید بیاد بالا -چرا صدات اینطوریه بابا -آقا جون من اصلا حالم خوب نیست دلم درد میکنه ،به مامان بگید بیاد بعد هم گوشی رو گذاشتم نگاهم به آینه افتاد .از قرمزی صورتم کاملا مشخص بود سیلی خوردم . ای کاش میگفتم دندونم درد گرفته .اونوقت دستم رو میزاشتم رو صورتم معلوم نباشه . یکدفعه در به شدت باز شد ومادرم همراه آقا جون و مادر شیوا جلوی در ظاهر شدن .سریع دستم رو روی گونه ام گذاشتم و گفتم .مامان دندونم ... بعد هم گریه کردم .نمی خواستم گریه کنم اما با دیدن مامانم که اونطور مشکوک و هراسا ن نگاهم میکرد گریه ام گرفت . بعد هم اون یکی دستم رو روی دلم گذاشتم و گفتم : مامان دلم هم خیلی درد گرفته . مادرم روی تخت کنارم نشست و گفت : هر دوش ؟ همونطور که گریه میکردم گفتم : آره دلم که درد میکرد اما دندونم هم امانم رو بریده ... مادر شیوا گفت : اینجا دراز بکش برم یه مسکن قوی بیارم -نه ،اومدنه مسکن خوردم افاقه نکرد . بعد رو به آقام گفتم : بریم خونه ... مادرم گفت : یعنی اینقدر درد میکنه -آره خیلی . -مادرم بلند شد و گفت : اگه اینطوریه که بریم حالا مادر شیوا ول کن نبود -خاله جان بذار یه مسکن بیارم بخور خوب میشی -ببخشید خاله اما اگه بریم بهتره .از موقع اومدن خیلی تحمل کردم الان دیگه نمیتونم آقام گفت : پس من میرم هستی رو صدا کنم .شما هم حاضر بشید بریم . مادر شیوا : میخواین هستی امشب اینجا بمونه .آخه تازه اول جشنه . آقام به مادرم نگاه کرد و گفت : بمونه من آخر شب میام دنبالش . بعد هم از اتاق رفت بیرون .رو به مادر شیوا گفتم : چیزی به شیوا نگید .من بعدا خودم بهش تلفن میزنم -اینطوری خیلی بد شد ...انشااله که خوب میشی مادرم گفت : داریم میریم بیرون اون دستت رو از رو شکمت و صورتت بردار . آخ آخ..این رو چکار کنم . فقط گفتم :باشه مادر شیوا در رو باز کرد و اول من بعد مامانم از در خارج شدیم .انقدر روسریم رو جلو کشیده بودم که فقط دماغم معلوم بود .اول مانتوام رو برداشتم و با مادرم از پله ها رفتیم پایین . تا زمانیکه به در راهرو برسیم سرم اینقدر پایین بود که گردنم درد گرفته بود .همینکه خواستیم از در خارج بشیم مادر با یه خانم احوالپرسی کرد و مجبور شد وایسه .اما من اصلا به روی خودم نیاوردم و به حیاط رفتم .اما همین که در رو بستم امیر رو دیدم که سیگار به دست انجا وایساده .چند سیگار مصرف شده هم پایین پاش افتاده بود. به محض دیدن من سیگارش رو گوشه ای پرت کرد و به طرفم اومد .من برگشتم و سریع در رو باز کردم .فقط صداش رو شنیدم که گفت : مستانه ،تو رو به خدا یه دقیقه صبر کن ... وقتی با اون حالت وارد راهرو شدم مادرم یه چشم غره به من رفت .خوشبختانه در حال اومدن به بیرون بود .آهسته گفت : چه خبرته ،خوبه حالا مریضی. روسریم رو جلو کشیدم و گفتم : مهندس رادمنش بیرون بود نمیخواستم با این حال و روز من رو ببینه . همون لحظه امیر هم وارد شد .با دیدن ما کمی مکث کرد .بعد که به خودش مسلط شد به مادرم سلام کرد . وقتی آقام هم اومد من ترجیح دادم انجا نمونم .تحمل دیدنش برام سخت بود .از در بیرون امدم اما هنوز در رو نبسته بودم که امیر گفت : خانوم صداقت شنبه یه پروژه مهمی داریم ،میاین که ؟ پس فهمیده بود که دیگه پام رو تو اون شرکت لعنتی نمیذارم. در عمرم کسی به پرویی این ندیده بودم . دودکش فکر کرده بود مثل اون دفعه میتونه برای اومدنم من رو تو منگنه بذاره... حالا دیگه اونها هم روی ایون اومده بودن .خوشبختانه نور اونجا به اندازه کافی نبود که قرمزی صورتم رو نشون میده .به صورتش نگاه نکردم .همونطور که سرم پایین بود گفتم :میام اما آخر وقت .میام که برگه های دانشگاه رو بگیرم .گفته بودم که شنبه آخرین روزمه . این مامان ما هم داشت کیف میکرد که دختر به این سر به زیری تربیت کرده ادامه دارد... @Dastanvpand •••✾~🍃🌸🍃~✾•••

#تمناي_وجودم #قسمت_هشتادوهشتم از دیشب تا بحال مادرم صد بار بیشتر سوال کرد که چرا دیگه شرکت نمیرم ،من هم یه جورایی پیچوندمش.اما دست بر دار نبود . شیو ا هم صبح زنگ زد . حسابی توپش پر بود اما بهش حرفی نزدم ...عمرا خودم رو بیشتر از این خوار میکردم .... باید فراموشش میکردم .تا به حال با حرفهاش عذابم میداد و حالا با کار دیشبش .نمیتونستم ببخشمش. مگه تقصیر من بود ....اصلا برای چی میخواست ادای آدمهای با غیرت رو در بیاره ...مثلا اگه مثل آدم باهم حرف میزد چی ازش کم میشد .از مردونگیش ...جون خودش خیلی مرده .همشون مثل هم میمون هر کاری کردن عیب نداره چون مردن ...اه همتون برید به درک ...حالم از هر چی مرده بهم میخوره . روز شنبه تا انجا که میتونستم تو اتاقم خودم رو زندانی کردم که باز از طرف مادرم بازخواست نشم .بخاطر اون باید این ترم از مدرک لیسانس میگذشتم.لعنت به تو استاد که این رو گذاشتی تو کاسه ما ... روز شنبه ساعت دقیقا ۵ من همراه هستی جلوی ساختمان شرکت بودم .با هستی اومده بودم چون میدونستم اگه تنها برم از این فرصت استفاده میکنه و برای کار احمقانه اش دلیل میاره . دیدم که بقیه از شرکت خارج شدن .حدس زدم فقط شیوا و نیما و اون هنوز شرکت هستن .شیوا هم از صبح هر چی زنگ زده بو د جواب نداده بودم .حوصله خودم هم هنوز نداشتم چه برسه به اون . هستی گفت : مستانه من دیرم میشه قرار ساعت شش با بچه ها سینما باشم .حالا که مامان برای اولین بار بهم اجازه داده نمیخوام بخاطر کار تو دیر کنم . -اینقدر غر نزن . -ا ...خب برو تو دیگه ایجا وایسادی که چی ... سرم رو بلند کردم و به طبقه پنجم نگاه کردم .یه نفس بلند کشیدم و داخل ساختمون شدم . پشت در کمی مکث کردم .هستی با تعجب گفت : مستانه برو تو دیگه . پوفی کردم و در رو باز کردم نیما و امیر وسط سالن ایستاده بو دن . سلام کردم .اما فقط به نیما . -سلام حال شما مستانه خانوم .بهترید الحمدو الله ای داد بیداد نکنه این شیوای دیوانه دلیل مریضیم رو هم گفته باشه . با لبخند کمرنگی تشکر کردم .سنگینی نگاه امیر رو روی خودم حس میکردم .اما با خودم مبارزه میکردم نگاهم بهش نیوفته . بدون اینکه به چشمهای امیر نگاه کنم گفتم : برگه ام رو آماده کردید مهندس رادمنش . وقتی سکوتش رو شنیدم مقاومتم رو از دست دادم و به چشمهاش نگاه کردم . دوباره اون چشمهای لعنتی که همیشه در مقابلشون خودم رو میباختم....چقدر دلم برای چشمهاش تنگ شده بود .... یه لحظه به خودم امدم . نه دیگه اسیر برق این چشمها نمیشم . با جدیت گفتم: من میرم وسایلم رو از تو اتاق کارم بردارم .لطفا تا اون موقع آماده کنید . بعد هم به هستی اشاره کردم دنبالم بیاد .مشغول جمع کردن اندک وسایلی که قبلا برای خودم آورده بودم ،شدم .هستی هم که با سوال های مسخره و بچگانه در مورد شرکت اعصابم رو خرد کرده بود . روی صندلی نشستم و گفتم : هستی اینقدر سوال نکن .حالم خوش نیست یه چیزی بهت میگم دوباره اخمهات میره تو هم . مثل بچه کوچولو ها روش رو برگردند و رفت کنار پنجره . داشتم فکر میکردم که توی این موقعیت سکوت بهترین چیز برای آرامش من هست که صدای زنگ موبایلم بلند شد .میخواستم جواب ندم اما نگاه شاکی هستی رو که دیدم منصرف شدم. ادامه دارد... @Dastanvpand •••✾~🍃🌸🍃~✾•••

#تمناي_وجودم #قسمت_هشتادونهم -الو -چه عجب ... -سلام شیوا -سلام و مرض چرا هرچی از صبح زنگ میزنم بر نمیداری . - شارژ نداشتم ...تو کجایی ؟ شرکت نیستی . خندید و گفت : نه چند روز مرخصی گرفتم ...از نیما شنیدم تو هم نرفتی هستی جلوم امد و با دست به ساعتش اشاره کرد . -شیوا جان من بعدا بهت زنگ میزنم .الان باید برم -باشه .تا شب زنگ بزن یه خبرایی دارم .بشنوی ذوق میکنی . به این حرفش پوزخند زدم . -باشه زنگ میزنم . گوشیم رو پرت کردم روی میز هستی گفت : مستانه دیرم شد .عجب غلطی کردم با تو امدم ها . باقیمانده وسایلم رو تو کیفم ریختم و از اتاقم امدم بیرون .هستی هم که مثل این جوجه ها دنبالم میومد . امیر و نیما رو در حال دست دادن و خداحافظی باهم دیدم .نیما رو به من کرد و گفت : مستانه خانوم با اجازتون .بعدا میبینمتون . این بر عکس زنش اصلا فضول نبود که بپرسه اون برگه رو برای چی میخوای .... گفتم : به سلامت . از هستی هم خداحافظی کرد ورفت .نگاهم به در بود که امیر گفت : میتونم وقتتون رو برای چند دقیقه بگیرم . باید حد س میزدم که نیما رو برای چی فرستاد بره ... نه من با لولو ها کار ندا رم . بطرفش برگشتم اما باز نگاهش نکردم .جواب دادم : ما باید بریم شما هم اگه اون برگه ها رو آماده نکردید مسله ای نیست .به هر صورت استاد کار نیمه کاره رو قبول نمیکنه . -من اون برگه رو ۳ ماه دیگه بهتون میدم .زیرش هم امضا میکنم که تمام مدت رو با ما همکاری داشتید . پوزخندی زدم و گفتم : پارتی بازی ....بهتون نمیاد آقای مهندس . و نگاهش کردم .چشمهاش رو ریز کرده بود و نگاه میکرد .مطمئنم اون لحظه بدش نمیومد دوباره به صورتم سیلی بزنه و بگه اون یکی سیلی هم حقت بود ضعیفه... نگاهم رو ازش گرفتم و به هستی گفتم بریم . سریع از شرکت زدم بیرون . هستی:مستانه مگه کسی دنبالت گذاشته .صبر کن من با این پوتینها نمیتونم تند بیا م. به حرفش گوش ندادم .خوشبختانه برای آسانسور هم معطل نشدیم . نگاه مشکوک هستی رو روی خودم احساس کردم .با تشر به طرفش برگشتم و گفتم : چرا اینجوری نگاه میکنی . -تو چرا اینطوری میکنی ...دیوونه . راست میگفت دیوونه بودم .دیوونه عاشق .از این واقعیت که نمیتونستم فرار کنم نگاهم به نگهبان شرکت که جلوی در وایساده بود افتاد .دیدم این آخرین باره که می بینمش رفتم جلو و گفتم خداحافظ تعجب کرد. حق داشت من هیچ وقت باهاش سلام و خداحافظی نمیکردم . سری تکون داد و گفت : همه رفتن .کسی دیگه تو شرکت نیست . -همه رفتن ... میخواستم بگم که فقط اون غول بی شاخ اما دومدارش بالا س که هستی صداش در اومد -من رفتم بخدا دیرم شد دوباره خداحافظی کردم و با هستی زدم بیرون . چند دقیقه ای بود که سوار تاکسی شده بودیم .سرم رو به صندلی ماشین تکیه دادم و چشمهام رو بستم . هستی گفت :مستانه گوشیت رو بده من به زهره بگم صبر کنن تا من برسم . بدون اینکه چشمهام رو باز کنم گفتم . -تو کیفمه .خودت بردار . کیفم رو از رو پام برداشت -اینجا نیست . -درست بگرد خودم گذاشتم .... یادم افتاد آخرین بار روی میز کارم گذاشتم و حواسم نبوده برش دارم .آهم در اومد . رو به راننده گفتم : آقا همینجا نگه دارید لطفا هستی با تعجب گفت : هنوز خیلی مونده که . -گوشیم رو تو شرکت جا گذاشتم .باید بریم بر داریم -حرفش هم نزن همینطوری هم کلی دیرم شده - باید برگردیم . -من نمیام . -به جهنم .خودم میرم .تو هم از سینما یه راست بیا خونه . -چشم مامان دومی محلش ندادم و کرایه رو حساب کردم و پیاده شدم . ادامه دارد... @Dastanvpand •••✾~🍃🌸🍃~✾•••

#تمناي_وجودم #قسمت_نود راه اومده رو پیاده رفتم .میخواستم چشمم به امیر نیوفته .خیال داشتم به نگهبان شرکت بگم که در رو باز کنه تا من گوشیم رو بردارم .نهایت هم این بود که اول به امیر زنگ میزد و اجازه میگرفت . به ساعتم نگاه کردم یه بیست دقیقه ای بود که جلوی ساختمان شرکت رسیده بودم .اما تصمیم گرفتم یک ربع بعد برم داخل .بنابراین راهم رو ادامه دادم و بی هدف قدم زدم . دیگه سرما اذیتم میکرد راه رفته رو برگشتم .دیگه مطمئن بودم امیر هم رفته . در اصلی رو باز کردم .اما نگهبان پشت میزش نبود .چند بار صداش کردم اما صدایی نشنیدم .به سمت دستشویی که انجا بود رفتم .اما درش باز بود .به ساعتی که بالای میز بود نگاه کردم .این موقع دیگه باید خونه میرسیدم .معطل نکردم و از پله ها بالا رفتم .فکر کردم شاید مثل همیشه نگهبان همه طبقات رو از بالا چک میکنه تا به پایین برسه .به هر طبقه که میرسیدم صدای نگهبان میکردم .بالاخره به طبقه پنجم رسیدم .نفس نفس میزدم .از پنج طبقه بالا اومدن خیلی هنر بود که من کرده بودم . یه نفس بلند کشیدم و خواستم این نگهبان وظیفه شناس رو صدا بزنم که دیدم لای در شرکت بازه اه ،پس امیر هنوز نرفته . خواستم کمی معطل کنم بلکه بیاد بیرون اما از اینکه توی اون راپله ها وایسم ترسیدم .به هر صورت امیر قابل تحمل تر بود . با اعتماد به نفس در رو باز کردم ....توی سالن نبود . چه بهتر یواشکی میرم گوشیم رو بر میدارم .اینطوری نگاهم به قیافه نحسش نمیوفته . بدون اینکه در رو ببندم پاورچین پاورچین مثل این دزدها رفتم طرف اتاقم .سریع خودم رو به اتاقم رسونم و به دیوار تکیه دادم .تا اینجاش که گل کاشته بودم . چشمم که به گوشی خورد نیشم باز شد .زودی به طرفش رفتم و گذاشتم تو جیبم . سرک کشیدم .خبری نبود .اول یه نفس گرفتم .مثل همونها که میخوان برن زیر آب . آماده شدم که از اتاقم بزنم بیرون واز اونطرف هم د برو که رفتی . هنوز حرکتی نکرده بودم که صدای بلند و عصبی مردی رو شنیدم که گفت : چه غلطی کردی احمق ؟تو فقط قرار بود اون نقشه های لعنتی رو سربه نیست کنی . -من نمخواستم اینطوری بشه . فکر کردم کسی نیست .داشتم نقشه ها رو میکشیدم بیرون که صدای پاش رو شنیدم من هم مجبور شدم برم پشت در .ولی وقتی رفت بالا سر نقشه ها حضور من رو حس کرد من هم مجبور شدم قبل از اینکه برگرده محکم طوری به گردنش بزنم که بیهوش بشه -احمق اگه بلایی سرش اومده باشه چی ؟ -نه قربان, من به کارم واردم یه بیهوشی موقته،نهایت نیم ساعت دیگه بهوش میاد . خدای من چی میشنیدم .... صداها برام آشنا بود اما تمرکز نداشتم .به تنها چیزی که فکر میکردم امیر بود .. نکنه بلایی سر امیر اومده باشه ..خدایا کمک کن .خدایا به امیرم کمک کن .... با هزار ترس سرم رو از لای در بیرون آوردم .در اتاق امیر باز بود و کاملا مشخص بود صدای اون دو تا مرد از انجا میاد .به تنها چیزی که فکر کردم این بود که خودم رو به در خروجی برسونم و به سرعت خودم رو به پایین برسونم تا به نگهبان و ۱۱۰ خبر بدم . هنوز میلرزیدم .اما باید میرفتم .قبل از این که اونها متوجه حضور من بشن آهسته به طرف در رفتم .دیگه چیزی نمونده بود تا از در خارج بشم اما اون موبایل لعنتی به صدا در اومد که باعث شد من هم از صداش بترسم و یه جیغ بکشم . گند زدم.... اما خودم رو نباختم .تمام نیرویم رو توی پاهام جمع کردم و بدون این که به عقب برگردم دویدم . صدای همون مرد اولی رو شنیدم که گفت : بگیرش نزار در بره . انگار به پاهام وزنه وصل شده بود . هر چی سعی میکردم بی فایده بود و سرعتم شدت نمیگرفت .هنوز به راپله ها نرسیده بودم که با کشیدن مانتوم به شدت به عقب کشیده شدم واز پشت نقش زمین شدم. ادامه دارد... @Dastanvpand •••✾~🍃🌸🍃~✾•••

#تمناي_وجودم #قسمت_نودویکم از اینکه بی هوا و محکم به زمین افتاده بودم یه لحظه شوکه شدم .صدای اون مرد اولی گفت : بیارش تو . مردی که بالای سرم بود زیر بازویم رو گرفت و به شدت بلندم کرد .هنوز چهره اون رو ندیده بودم .اما همین که سرم رو بلند کردم و چهره اش رو دیدم سنکوب کردم . نگهبان شرکت !! با صدای لرزون گفتم : باورم نمیشه توجهی نکرد و من رو به سمت جلو هول داد.نزدیک بود به زمین بخورم که اون مردی که جلوم بود مانع شد . -آرومتر حسن .مگه نمیبینی چقدر ظریف و شکننده اس. گیج شده بودم باورم نمیشود ...اینجا چه خبر بود ؟ با سر در گمی گفتم : اینجا چه خبره مهندس وحدت . یه لبخند کریح زد و گفت : امروز نبودی دلم برات تنگ شده بود تازه متوجه موقعیتم شدم .بازم رو به شدت از دستش بیرون کشیدم .بلند قهقهه زد و گفت :برو تو . داد زدم : اینجا چه خبره . یه نگاه به حسن کرد و گفت : برو طنابی چیزی بیار دست و پای اینها رو ببندیم ,حیف نون . بعد با عصبانیت رو به من گفت : برو تو . دیگه پاهام جون نداشت آهسته داخل شدم .نگاهم به اتاق امیر رفت .در اتاقش باز بود گفتم : چه بلای سرش آوردید . با دستش هولم داد و گفت : بشین همینجا صدات هم در نیاد . روی صندلی نشستم .نگاه از اتاق امیر بر نمیداشتم .فقط دعا میکردم همونطور که حسن تو حرفهاش گفته بود صدمه جدی ندیده باشه . حسن طناب به دست وارد شد .مهندس وحدت گفت : اول برو دست و پای اون رو ببند تا بهوش نیومده . بعد گوشی موبایلش رو در آورد و شماره ای رو گرفت .وقتی دید نگاهش میکنم به حالت زشت لبخند زد .به حالت اکراه رویم رو برگردوندم .اومد جلو تا حرفی بزنه اما ارتباطش با اون طرف که تلفن زده بود وصل شد . -الو رویا ...نه بابا .این حسن گند زد به همه چی رفت .قضیه لو رفت ...بعدا میگم فقط ببین میتونی یه جایی رو جور کنی ....این رادمنش و دختره صداقت رو باید با خودمون ببریم ...گفتم بعدا میگم ....فقط زود ...فعلا. گوشیش رو کلافه گذاشت تو جیبش و داد زد : حسن چه غلطی میکنی حسن اومد و گفت : بستمش آقا . -دست این دختره رو هم ببند . حسن اومد طرفم داد زدم : به من دست نزن کثافت . مهندس وحدت داد زد : ادا در نیار ...به اندازه کافی اعصابم خرد هست ....تو هم بر و بر من رو نگاه نکن بندش . اول تقلا کردم . با یه دستش محکم دستهام رو از جلو گرفت و طناب رو به دورش بست .از درون میلرزیدم اما سعی میکردم نشون ندم که ترسیدم .لبهام رو محکم گاز گرفته بودم تا اشکم در نیاد . داشتم فکر میکردم که چرا اینطوری شد که صدای فریاد امیر رو شنیدم .انگار امیدی گرفته باشم داد زدم :امیر ... مهندس وحدت داد زد :برو دهن اون رو با یه دستمال ببند . بعد به طرف من اومد و گفت : فقط یکبار دیگه صدات در بیاد با من طرفی . بعد هم به اتاق امیر رفت . اشکم همینطوری پایین میومد .با دست بسته ام اشکم رو پاک کردم .نباید گریه میکردم .یه نفس بلند کشیدم .از این که فهمیدم امیر حالش خوبه خدا رو شکر کردم . صدای داد و فریاد امیر و مهندس وحدت میومد .اما لحظه ای بعد صدای امیر قطع شد و صداهای نامفهومی میومد .معلوم بود که دهنش رو با یه چیزی بستن. همینطور فین فین میکردم که چشمم به تلفن افتاد .میخواستم بلند بشم که مهندس وحدت و حسن اومدن بیرون و در اتاق رو بستن . مهندس وحدت داد زد: ببین چه گندی زدی ؟ - من که گفتم جریان چی شد -آخه احمق یک ساعت دیگه صبر میکردی بعد اون غلط رو میکردی . -آخه من از این خانوم وقتی که داشت میرفت پرسیدم همه رفتن اون هم گفت همه رفتن -حسن خفه شو .من نمیدونم چرا به تو کله خر اطمینان کردم .به فرض هم که این گفته باشه تو نباید اول چک میکردی -چک کردم آقا .کسی نبود .نمیدونم چطوری سر و کله اش پیدا شد . -خفه شو . بعد اومد طرف من و گفت : از بس تو شرکت اخمات تو هم بود که میگفتم این خودش یه پا امام زاده است .نگو با مهندس سر و سری داری.نه خوشم اومد مهندس هم خیلی خوش سلیقه اس. ادامه دارد... @Dastanvpand •••✾~🍃🌸🍃~✾•••

📚#داســتان_کوتاە پدری بود که از تن فروشی دختر خویش روزگار را میگذراند روزی از روزها دختر برآن شد که از خانه پدر گریزان شود . پس از گریز ، به شیخی که حاکم شهر بود پناه میبرد ، شیخ به او دلداری داده و میگوید : " نترس که من نگهبان تو هستم." شب هنگام و وقتی که او بخواب فرو رفته بود ، شیخ با بدنی لخت به بالین دختر می آید و از او درخواست میکند تا شب را با او سر کند ! دختر نگون بخت و بخت برگشته ..... 📚ادامه داستان بسیارعجیب ✅ادامه داستان 👇👇👇 http://eitaa.com/joinchat/82116626Cf1a72e8bf6