اون حسی که وقتی تمیز کاری میکنی و به مرتب کردن کتاب هات میرسی و متوجه میشی که مدت ها گذشته اما تو داری کتاب های خونده شده و نشده رو ورق میزنی و گاهی زیر کلماتی که خط کشیدی رو مرور میکنی و میری به زمان های قدیم....
در روزهای روشن و شب‌های تاریک در میان شادترین صحنه‌ها و غم‌بار‌ترین ساعات،همیشه و همیشه در کنارت خواهم بود،اگر بر گونه‌ات نسیمی ملایم حس کردی،بدان که نفس من است و یا اگر باد خنکی بر شقیقه‌های تپنده‌ات وزید بدان که آن روح من است.
فکر کن که من رفته‌ام و به انتظار تو نشسته‌ام زیرا دوباره همدیگر را خواهیم دید.
