اینکه یک آدم میتونه نباشه، اما تو با یکسری از واژهها، موسیقیها، مکانها و عطرها یادش بیوفتی، عذابه!
شاعرِ آیینهها
دیگر نمییابد مرا، روزی اگر بیاید.
با یادِ او از گورِ من گلهای غم برآید.
خاورمیانه را به تقلید چشمان شرقی تو ساختهاند؛
پر التهاب، اندوهگین، خسته و زیبا.
-نزارقبانی