آب را گل نکنیم در فرودست انگار، کفتری می‌خورد آب. یا که در بیشه دور، سیره‌یی پر می‌شوید. یا در آبادی، کوزه‌یی پر می‌گردد. آب را گل نکنیم شاید این آب روان، می‌رود پای سپیداری، تا فرو شوید اندوه دلی. |سهراب سپهری

-

آسمان آبی‌است، دلم خاکستری... و دنیایم سیاه.

در شب کوچک من، افسوس باد با برگ درختان میعادی دارد در شب کوچک من دلهرهء ویرانیست گوش کن‌ وزش ظلمت را می شنوی؟ من غریبانه به این خوشبختی می نگرم من به نومیدی خود معتادم‌. |فروغ فرخزاد

-

گمشده ام در امواج پر تکاپوی سوسو زنِ آسمان.... حسش میکنی؟ نجوای آرامش بخشش را که تورا وارد دروازه های ماه میکند. و آیا درک میکنی دوری ستاره هارا؟ میلیون ها سال نوری با ما فاصله دارند اما آنچنان می‌درخشند که میتوانیم ببینیمشان... از این ها باید ساده گذشت؟ هرگز! #ماه_نوشت 'ᴅᴇᴇᴘ ɪɴ ᴛʜᴇ ꜰᴏʀᴇꜱᴛ'

امروز؛ #پادکست

ممنونم از آدما،اگه اونا نبودند هرگز با تنهایی آشنا نمیشدم.

-

شب خوش؛

تو برای کسانی که روحیه‌ات را درک نمی‌کنند، برای این جهانِ بیرون که تو را کوچک می شمارد، زندگی نمیکنی؛ بلکه برای کسی که پیوسته در فکر توست و در همه چیز مانند تو و همراه تو احساس می‌کند، زندگی را ادامه می‌دهی. —روژه مارتن دو گار