بسم الله الرحمن الرحیم 🔹شاید شما هم بعد از شنیدن خبر فوت دوست عزیزم، آقای مصطفی مدرس، با ذهنتان افکاری شبیه به این خطور کرده باشد: ⭕️چرا این بنده خدا بمیره!؟ آدم قحطی بود؟! حیفففف ... یک آدم به درد بخور هم که هست این طوری میشه!! ⭕️ای کاش بیشتر مراقب خودش بود تصادف نمی‌کرد! ⭕️نمی‌دانم چرا آدم‌های به درد بخور، زود می‌میرند. ⭕️هنوز به فعلیت نرسیده بود و یکی دو سال دیگه اگر فرصت می‌داشت چه کارها که نمی‌کرد. وووووو 🔹اما تفکر صحیح در این واقعه، #تفکر_سبحان_اللهی و #تفکر_الحمد_للهی است. ✍️تفکر سبحان اللهی یعنی، در هر واقعه‌ای، هر چیزی که ممکنه یک جور نقص به خدا محسوب بشه، از فکرمان دور کنیم. ⁉️آیا خدا خودش نمی‌دانست که این بنده خدا، خیلی کارها می‌تونه بکنه⁉️ ⁉️آیا خدا خودش نمی‌توانست جلوی این حادثه را بگیره⁉️ ⁉️آیا خدا خودش نمی‌تونه آن کارهایی که بنا بود این آدم رقم بزنه، رقم بزنه⁉️ 🧮پس سبحان الله! خدا پاک و منزه از این است که کار بی حکمت بکنه. این آدم عمرش به همین بود و باید همین قدر عمر می‌کرد و خدا می‌توانست جلویش را بگیرد ولی صلاحش همین بود. ✍️تفکر الحمد للهی، یعنی زیبایی‌های کارهای خدا را در دل هر واقعه دیدن و به آن‌ها «به به» گفتن و حمد و ستایش کردن آن‌ها. 🔰خدایا چه قدر کارت قشنگ بود. بنده را رشد دادی و در مسیر زیارت امام رضا در ایام شهادت پدر امام رضا جانش را گرفتی. چه زیبا با بندگانت برخورد می‌کنی. 🔰خدایا! چه چیزها که به میرزائی و اهل کانال احیاء و خیلی‌های دیگر که این جوان مخلص را می‌شناختند، با وفات ایشان آموختی و چه خلوص‌ها ایجاد کردی و چه تنبهاتی دادی و چه تربیتی کردی. 🔰خدایا! به من فهماندی که آنچه مهم است و معیار رسیدن به مقصد است، در راه بودن است و چون ایشان در راه بود به مقصد رسید و ثابت کرده بود که در راه است و تو هم در نهایت در راه، جانش را گرفتی. به من کمک کن، به جای اسیر شدن در «نتیجه‌ها» در فکر «تکلیف‌ها» و «در راه بودن» باشم تا در همین لحظه در مقصد باشم و بتوانم در زندگی‌ام، در لحظه‌های مختلف در همین مسیر ثابت قدم باشم. 🌐eitaa.com/dinshenas