🖤اَلسّلامُ عَلیک یا أبَاالْفَضْلِ الْعَبّاسَ ▪️مِثْلِ عبّٰـاسْ كَسْي هَسْت دِلٰاوَر بٰاشَد ▪️بٰاْ هَمـِهْ تِشْنِگي اَشْ يٰادِ بَـرٰادَر بٰاشَد ▪️مِثْلِ عَبّٰاسْ كَسيْ هَسْت كِهْ سَقّٰا بٰاشَد ▪️جِگَرِ سُوخْتِــه اشْ حَسـْرَتِ دَريٰا بٰاشَد ▪️مِثْلِ عَبـّٰاسْ كَسْيْ هَسْتْ اَبٰابيلْ شَوَد ▪️بٰالُ و پَر سُوخْتِه ، هَمْسٰايِه جِبْريلْ شَوَد ▪️هيچ كَس مِثْلِ اَباالْفَضْلِ وَفٰادٰار نَبُود ▪️لٰايِقِ تَشْنِگيُ و اِسْمِ عَلَمْـــــدٰار نَبُود ▪️هَركَسْي خْوٰاست كِهْ فَردٰا بِه شَفٰاعَتْ بِرِسد ▪️يٰا اَباالْفَضْلِ بِگُوييد بِه سَلٰامَتْ بِرِسَد 🖤اگر گرفتاری حاجت داری بگو یا ابالفضل تاسوعای حـسینی تسلیت بـاد🏴

#_تاریخ باقر القرشی در کتاب حیاة الإمام الحسین عناصر تشکیل دهنده لشکر ابن زیاد (لعنه الله علیه) را به چند دسته تقسیم نموده است که عبارتند از: «یتألف الجیش الأموي من خمسۀ عناصر و من بینها: 1. الانتهازیون: و هم أصحاب المصالح مثل عمر بن سعد و حجار بن أبجر و شبث بن ربعی و شمر بن ذي الجوشن و قیس بن الأشعث و یزید بن الحرث. 2. المرتزقۀ: غایتهم الحصول علی مغانم الحرب و الأموال و هم الذین نهبوا ثقل الحسین علیه السّلام و عمدوا إلی سلب حرائر النبوة و عقائل الوحی فلم یترکوا ما علیهن من حلی و حلل و سلبوا الإمام الحسین علیه السّلام و سائر الشهداء من الملابس و لا مات الحرب [أي الدروع]. 3. الممسوخون: و هم الحاقدون علی کل الناس و رغبتهم الذبح و اقتراف الجرائم مثل: شمر و حرملۀ بن کاهل و الحکیم بن کما سمّاهم بذلک بعض المؤرخین. و قد صدرت «کلاب الطراد» الطفیل الطائی و سنان بن أنس و عمرو بن الحجاج و أمثالهم من منهم فی کربلاء من القساوة و الهمجیۀ ما تترفع عنه الوحوش و الکلاب. 4. المکرهون: و هم الذین کانت عواطفهم مع الحسین علیه السّلام ولکن الجبن و خور النفس منعهم من نصرته. و هؤلاء لم یشترکوا فی الحرب و کانوا یدعون للحسین بالنصرة. و کان بعضهم من أشیاخ الکوفۀ یقفون علی تل یبکون و یقولون: اللهم أنزل علیه نصرك. و قد أنکر علیهم واحد منهم فقال لهم: یا أعداء اللّه ألا تنزلون فتنصروه و مما لا شبهۀ فیه أن هؤلاء قد اقترفوا إثما عظیما و شارکوا المحاربین جریمتهم لأنهم لم یقوموا بإنقاذ الإمام و حمایته من المعتدین. 5. الخوارج: و هم من أحقد الناس علی الإمام علی علیه السّلام و آل بیت النبی صلّی اللّه علیه و آله و سلم لأن الإمام علیا علیه السّلام قد وترهم فی واقعۀ النهروان فتسابقوا إلی قتل العترة الطاهرة للتشفّی منها.»(39)

سپاه اموى از چندين عنصر تشكيل مى ‏شد كه از جمله آنهاست: 1.فرصت ‏طلبان‏: آنان كسانى بودند كه به خاطر طمع و ترس، به نظام خدمت مى‏ كردند و به دنبال منافعشان بودند، در رفتار و عملكردشان حق را ترجيح نمى‏ دادند و تنها در پى منافع خاص خود تلاش مى ‏نمودند. اين گروه، در اردوگاه ابن زياد فراوان بودند كه پستهاى مهم در سپاه به آنان سپرده شده بود، آنان كسانى همچون  عمر بن سعد، حجار بن ابجر، شبث بن ربعى، شمر بن ذى الجوشن، قيس بن اشعث، يزيد بن حارث و ديگران بودند كه معروف را سه طلاقه كرده و در همه دورانهاى زندگيشان هيچ كار خيرخواهانه از آنان ديده نشده بود جز آنچه به مردم زيان مى ‏رسانيده است. 2. مزدوران: گروه بزرگى از افراد سپاه به انگيزه طمعهاى ناچيز و به اميد كسب غنيمتى در جنگ به نبرد با امام شتافته بودند كه پس از كشته شدن امام، با فرومايگى غارت و تاراج نمودند و توشه و متاع امام را مورد دستبرد و غارت قرار دادند و به غارت زر و زيور بانوان و آزاد زنان حريم نبوت پرداختند، چيزى از زر و زيور آنان را باقى نگذاشتند. و نيز آنچه از لباس و جنگ ‏افزار متعلق به حضرت امام حسین (علیه السّلام) و شهدا بود غارت كردند. مورخان مى ‏گويند: آنان همه جامه‏ هاى حضرت امام حسين (عليه السّلام) را به تاراج بردند.

3. مسخ ‏شدگان‏: از ميان عناصرى كه اردوگاه اموى در بر مى ‏گرفت گروهی مسخ‏ شدگان بودند و آنان كسانى بودند كه سينه ‏هايشان از كينه و دشمنى نسبت به همه مردم پر شده بود و مهمترين خواسته ‏هاى نفسانى آنان، خونريزيهاى ستمگرانه و شتافتن به سوى جنايت در پاسخ به نداى جنايت ‏طلبى ريشه گرفته در جانهايشان بوده است. آن ستمگران در ارتكاب جنايت تلاشها كردند و براى كشتن كودكان و پريشان ساختن زنان اهل بيت با يكديگر به مسابقه مى ‏پرداختند و به آنچه از رسوايى و ننگ دست مى‏ زدند؛ افتخار مى‏ نمودند كه از جمله آن وحشيان درّنده، خونخوار حقير، «شمر بن ذى الجوشن، حرملة بن كاهل، حكيم بن طفيل طائى، سنان بن انس، عمرو بن حجاج» و امثال آن سگان مطرود آنگونه كه بعضى از مورخان آنها را نام برده ‏اند، در كربلا از آنان قساوتى مشاهده گرديد كه جانوران وحشى و سگها از آنها دورى مى‏جويند.

4. مجبورشدگان‏: گروه ديگرى از افراد سپاه بودند كه مجبور به جنگ با امام شده بودند و نظام حاكم آنان را به ورود در اين نبرد مجبور ساخته بود. در حالى كه عواطف و احساسات آنان همراه امام بود، جز اينكه ترس و سستى نفس، آنان را از يارى كردن آن حضرت بازداشته بود. اينان، در جنگ شركت نكردند بلكه به درگاه‏ خداوند دعا مى ‏كردند كه نصرتش را بر فرزند دخت پيامبرش نازل فرمايد كه يكى از آنان بر ايشان انتقاد كرد و به آنها گفت: چرا به جاى دعا كردن به ياريش نمى‏ شتابيد و از او دفاع نمى ‏كنيد؟ بدون شك، آنان گناه عظيمى مرتكب شده و با جنگجويان در جنايتشان شريك بوده ‏اند، زيرا براى رها ساختن امام و حمايت وى در برابر تجاوزكاران اقدامى ننمودند. 5. خوارج: «خوارج» از گروههایی هستند كه در جنگ با امام شركت نمودند. آنان از كينه ‏توزترين مردم بر خاندان پيامبر (صلّى اللّه عليه و آله) بودند؛ زيرا حضرت امير المؤمنين (عليه السّلام) در واقعه نهروان با آنان جنگيده بود و آنان براى انتقامجويى از آن واقعه براى كشتن عترت پاك، به مسابقه پرداختند.» (40)  

منبع زندگانی امام حسین ج۳ص ۱۸۵تا۱۸۷

📹 ببينيد| روضه حضرت عباس علیه‌السلام از زبان رهبر معظم انقلاب #تاسوعا

#دین_یاران #پاسخ_به_شبهات #شبهات_عاشورا_6 🔹🔸🔹🔸🔹🔸🔹🔸🔹🔸 ❓پرسش:  منشأ زنجيرزنى، سينه‏ زنى، تعزيه و علامت از كدام فرهنگ و ملل است؟ 🖊️ پاسخ : ⭕ «زنجيرزنى»، از هندوستان و پاكستان به ايران آمده است. از آنجا كه برخى به وضع نامناسبى با زنجير عزادارى كرده و موجب زخمى شدن بدن و خون آمدن آن مى‏گشت، برخى از علما به حرمت آن فتوا دادند ولى اگر اين عمل به شيوه‏اى انجام شود كه موجب صدمه به بدن و تقبيح عاقلان نگشته و زمينه را براى وهن آموزه‏هاى عاشورا فراهم نسازد، اشكالى ندارد چنان كه در عموم عزادارى‏هاى ايران در خصوص زنجيرزنى، به دليل رعايت شؤون عزادارى اين نوع سوگوارى رايج است.(١) ⭕اصل سنت «سينه زنى» در ميان عرب‏ها رايج بوده و بعدها به صورت موجود درآمده است كه با انتخاب نوحه‏هاى سنگين، حركات دست بر سينه مى‏خورد. اين‏گونه عزادارى ابتدا به صورت فردى بوده و زمانى كه سوگوارى علنى و گسترده شد- خصوصاً در زمان صفويه- به شكل گروهى درآمده است.(٢) ⭕«تعزيه»، عبارت است از مجسم كردن و نمايش دادن واقعه جانسوز عاشورا. ظاهراً اين نوع عزادارى در دوره كريم‏خان زند در ايران معمول و در زمان صفويه رايج شد و در زمان ناصرالدين شاه گسترش يافت منشأ آن هم مشاهدات شاه در سفرهاى خود از تئاترهاى اروپا بوده كه اين امر، نمايش‏دهى را در واقعه عاشورا عينى ساخته است. بايد توجّه داشت كه اجراى تعزيه، مخصوص ايران نبوده و در كشورهاى اسلامى و شيعى ديگرى نيز اين سنت مورد توجّه بوده است و با سبك‏هاى گوناگون و اعتقادات و مراسم مختلف و ابزار و ادوات ديگرى اجرا مى‏شود از جمله در هند و پاكستان كه رواج بيشترى دارد.(٣) ⭕«علامت»، از ابزار و وسايل عزادارى امام حسين (ع) است كه در هيئت‏ها و دسته‏هاى مذهبى به كار گرفته مى‏شود. اين ابزار پس از ارتباط ايران با اروپايى‏ها در عصر قاجار، از آيين‏هاى مذهبى مسيحيت اقتباس شده است. اين ابزار، نماد و مظهرى است كه گاهى عزاداران را از محتوا و اصل عزادارى و اقامه شعائر دينى بازمى‏دارد.(۴) .............................. (١) موسوعة العتبات المقدسة، ج 8، ص 873. (٢) موسيقى مذهبى ايران، ص 62. (٣) همان، ص 35- 33 و درآمدى بر نمايش و نيايش در ايران، ص 86، كيهان فرهنگى، مهر 63، ص 72. (۴) فرهنگ عاشورا، ص 643. منبع: ashoora.ir

#سیاسی * اقتصاد مولد و درونزا ما گفته‌ایم «ساخت درونی نظام» باید استحکام پیدا کند؛ ما گفته‌ایم «علم» بایستی رشد پیدا کند؛ ما گفته‌ایم «تولید داخلی» بایستی اساس کار باشد؛ ما گفته‌ایم «نگاه خوشبینانه به استعداد بومی کشور» بایستی جدّی باشد، استعدادها پرورش پیدا کند؛ اینها پایه‌های اصلی کار است. وقتی کشوری با تکیه‌ی به استعدادهای درونی، با تکیه‌ی به ابتکار نیروی انسانی خود، با تکیه‌ی به علم و دانش خود، با تکیه‌ی به ایمان خود و با اتّحاد حرکت میکند، قطعاً به نتایج مطلوب خواهد رسید. رهبر انقلاب؛۱۳۹۲/۰۶/۲۶

#سیاسی_تحلیل #سیاسی 🌀نسخه pdf 🛑 یادداشت ✍️ موضوع: اجازه بازرسی بیشتر به آژانس

#سیاسی_خبر #سیاسی ✅کشتی ایرانی ۱۴۰۰۰ تن آلومینا در ونزوئلا بارگیری کرد 🔴رویترز: 🔹یک کشتی با پرچم ایران پس از تحویل محموله‌اش به یک سوپرمارکت ایرانی در ونزوئلا، محموله‌هایی از آلومینا (اکسید آلومینیوم) در این کشور بارگیری کرده است. 🔹این اقدام جدیدترین نشانه روابط نزدیک بین این دو کشور تحت تحریم‌های آمریکاست.

آیا از همسر و بچه های حضرت عباس خبر دارید؟ برای من خیلی جالب بود. حضرت عباس(ع) تنها با یک زن ازدواج کردند. او لبابه دختر عبیدالله بن عباس بود. لبابه زنی بسیار شایسته پاکدامن و از خاندانی شریف بود. او از بهترین زنان زمانه خود و از محبان امام علی ع بود. لبابه از حضرت ابوالفضل ع پنج پسر و یک دختر بدنیا اورد. لبابه در کربلا حضور داشت. یکی از پسران او بنام قاسم در کربلا شهید شد. خود او نیز اسیر شد. همراه با سایر اسرا زجر و شکنجه ها را تحمل کرد. پس از ازادی اسرا او به مدینه برگشت. لبابه روز و شب گریه میکرد چندان که بیمار شد و در سن ۲۸ سالگی از دنیا رفت. خدای رحمتش کند. فرزندان او مدتی توسط مادربزرگ پاکشان ام البنین سلام الله علیها تربیت شدند اما اوهم دوسال بعد از واقعه کربلا از دنیا رفت و سرپرستی فرزندان به امام سجاد علیه السلام منتقل شد. گفتنی است هر گاه یکی از فرزندان حضرت عباس ع نزد امام سجاد ع می آمد اشک بر گونه های حضرت جاری می شد. هدیه کنید به پیشگاه مقدس قمر بنی هاشم‌ حضرت ابوالفضل العباس(ع) صلواتی بر محمد و آل محمد. یاعلی 📚سید بن طاووس اقبال الاعمال ص ۲۸