ترسیدهام! با اینکه بارها اینکارو انجام دادم و میدونم باید چطوری رفتار کنم اما این دفعه استرس متفاوتی به جونم افتاده...لباسی که امشب پوشیدم مخصوص همینکاره، باید وارد اون مهمونی بشم، خوانندگی کنم، توجه اون یه فرد مورد نظرو جلب کنم و ادامه داستان. ولی انتظار اینو نداشتم که همون بدو ورود به یکی برخورد کنم و حس کنم که از همین اول ماموریت لو رفتم!🕵🏻♀️
4.9M حجم رسانه بالاست
مشاهده در ایتا
سعی میکنم عادی جلوه کنم و از کنارش روی پلکان رد بشم و برم ولی همون لحظه با صدای بم و عمیقش جلومو میگیره و سعی میکنه روبند قرمز رنگی رو که روی صورتم زدم کنار بزنه اما سریع دستش رو نگه میدارم و میگم که روبند بخشی از اجرای امشب منه! و راهم رو میکشم و میرم داخل سالن، وقتی داخل میشم و چهره مورد نظرم رو نمیبینم عصبی میشم و سعی میکنم یواشکی پیداش کنم و در عین حال به سمت بخش اجرا میرم تا مراسم امشب رو شروع کنم تا اینکه چشمم بهش میخوره، طارِک رِلِکن.
این کارشه ، به کسایی که خوشش میاد نزدیک میشه، و به طرز عجیبی بعدش دیگه کسی از اون افراد چیزی نمیشنوه؛ جالبه ولی امشب از این خبرا نیست، امشب طارک با کسی درمیوفته که قراره خونش رو بریزه، دستش رو قطع کنه و با خودش ببره و از شر جسدش خلاص بشه!
در سرویس باز میشه و چهره خشنش رو از فاصله ای نه چندان دور میتونم ببینم، خب طعمه توی تور افتاد، حالا وقت زیادی ندارم و وقتی بهم نزدیک میشه تا پیشنهاد های کثیفش رو بهم بده سعی میکنم آروم بمونم و دستم رو به سمت خنجری میبرم که زیر لباسم پنهون کردم‼️
سریع به سمت شب تاریک و برفی قدم میذارم و سعی میکنم زودتر از اونجا دور بشم اما نه اونقدر سریع که طارک نتونه پیدام کنه!
از مغازه هایی که توی خاموشی به سر میبرن رد میشم و رد چکمه هام روی برف های سرد و یخ زده میوفتن و از پله های گودال بلا و بالاتر میرم تا به طبقه های بالاتر میرسم، جایی که بالاخره نزدیک میشه، منتظر میمونم تا نزدیک تر بیاد که یهو دستش به پشت گردنم میخوره و محکم منو به دیوار میکوبه!
وقتی به فکرم میاد که با چند نفر دیگه اینکارو کرده خونم به جوش میاد، همون لحظه کلاهک مخفی که روی دندونم بود رو با فشار دهن فعال میکنم و وردی رو به زبون میارم و خدای کلود (خدای هوا) رو به جونش میندازم تا تمام هوا رو از ریه هاش بکشه بیرون! همینه، حالا دیگه توی چنگ خودمه، کارمو باهاش آهسته پیش میبرم، زخم های زیاد بهش میزنم، حرفایی که تو دلم بود رو بهش میزنم و از اینکار لذت میبرم ولی وقت تنگه، پس دستش رو میبرم، حرف آخرم رو بهش میزنم و میگم که خانوادهش بهش سلام رسوندن و بعد میکشمش.
جسد رو بلند میکنم و از بالای دیوار پرتش میکنم توی پرتگاه.
کارم تموم شده و میخوام از اونجا دور بشم که تیکه کاغذی روی دیوار توجهم رو جلب میکنه. اعلامیه ای از طرف پادشاهی، برای دستگیری گروه "فییردوات" گروهی که من عضوش هستم. از حرصم کاغذو میکنم و میذارم توی جیبم و برمیگردم تا از اونجا دور بشم که به جسمی سخت برخورد میکنم و دستی دور مچم گره میخوره... خودشه،‼️ از من بلندتره، مسلما زورم بهش نمیرسه ولی قرار نیست بذارم همینطوری کارمو یکسره کنه...اما بهش نمیاد که بخواد بجنگه، درسته همین الان من یه فرد بنیادین رو کشتم و از دره پرت کردم پایین ولی خب... در کمال تعجب باهام کاری نمیکنه، انگار که... انگار که خودش هم با کارم موافق بوده، کاری بهم نداره. با دقت نگاهش میکنم، مهری توی گوشش نداره که نشون دهنده قدرتش باشه اما من اونقدر احمق نیستم که فکر کنم طرف ناله! ولی درکمال تعجب دستم رو ول میکنه و صرفا میگه یه مرد بنیادین اون پایین افتاده و مرده منم میگم والا کسی رو ندیدم همین الان از اونجا اومدم.
بعد به ارومی ازش جدا میشم و راهم رو میکشم و میرم، با این امید که زنده گذاشتنش بعدا برام دردسر نشه!