ساعت دنیای من کوک است با لب های تو صبح را بیداری چشم تو تعیین می کند... @dobeit | دو بیت شعر

گرفته بوی تو را خلوت خزانی من کجایی ای گل شب بوی بی‌نشانی من؟ غزل برای تو سر می‌بُرم، عزیزترین! اگر شبانه بیایی به میهمانی من چنین که بوی تنت در رواق‌ها جاری است چگونه گل نکند بغضِ جمکرانی من؟ عجب حکایت تلخی است نا امیدشدن شما کجا و من و چادر شبانی من؟ در این تغزّل کوچک، سرودمت ای خوب خدا کند که بخندی به ناتوانی من به پای‌بوسِ تو، آیینه دستچین کردم کجایی ای گل شب بوی بی‌نشانی من؟ #سعید_بیابانکی @dobeit | دو بیت شعر

ای دل غم این جهان فرسوده مخور #خیام @dobeit | دو بیت شعر

خسته ام مثل همان دختر اصلاح طلب که شده عاشق فرمانده گردان بسیج @dobeit | دو بیت شعر

بی همگان به سر شود بی تو به سر نمی شود... @dobeit | دو بیت شعر

من مجنون شده ام یا که تو تکثیر شدی من به هر جا نگرم نقش تــو را می بینم @dobeit | دو بیت شعر

مرا تو غایت مقصودی از جهان ای دوست هزار جان عزیزت فدای جان ای دوست چنان به دام تو الفت گرفت مرغ دلم که یاد می‌نکند عهد آشیان ای دوست گَرَم تو در نگُشایی کجا توانم رفت به راستان که بمیرم بر آستان ای دوست دلی شکسته و جانی نهاده بر کفِ دست بگو بیار که گویم بگیر هان ای دوست تنم بپوسد و خاکم به باد ریزه شود هنوز مهر تو باشد در استخوان ای دوست به لطف اگر بخوری خون من روا باشد به قهرم از نظر خویشتن مَران ای دوست مناسب لب لعلت حدیث بایستی جواب تلخ بدیعست از آن دهان ای دوست مرا رضای تو باید نه زندگانی خویش اگر مراد تو قتل‌است، وارَهان ای دوست که گفت سعدی از آسیب عشق بگریزد؟؟ به دوستی که غلط می‌برد گمان ای دوست که گر به جان رسد از دست دشمنانم کار ز دوستی نکنم توبه همچنان ای دوست... #سعدی @dobeit | دو بیت شعر

ناز نشسته با طرب، چهره به چهره،لب به لب گوشه‌ی چشمِ مست تو ، گفت و شنود می‌کند #هوشنگ_ابتهاج @dobeit | دو بیت شعر

همه عیبِ خلق دیدن نه مروت است و مَردی نِگَهی به خویشتن کن که تو هم گناه داری #سعدی @dobeit | دو بیت شعر

هنوز حرف من این است:"دوستت دارم" هنوز معنیِ حرفی که میزنم هستی...🌱❤️ #الهه_سلطانی @deliism | دلیسم 🦋

زندگی کردن مَن مُردن تدریجی بود آنچه جان کَند تَنَم، عمر حسابش کردم... #فرخی_یزدی @dobeit | دو بیت شعر

مرا رازیست اندر دل به خون دیده پرورده ولیکن با که گویم راز چون محرم نمی‌بینم قناعت می‌کنم با درد چون درمان نمی‌یابم تحمل می‌کنم با زخم چون مرهم نمی‌بینم خوشا و خرما آن دل که هست از عشق بیگانه که من تا آشنا گشتم دل خرم نمی‌بینم نم چشم آبروی من ببرد از بس که می‌گریم چرا گریم کز آن حاصل برون از نم نمی‌بینم کنون‌دَم‌درکش‌ای‌سعدی‌که‌کار از دست‌بیرون‌شد به امید دمی با دوست وان دم هم نمی‌بینم #سعدی @dobeit | دو بیت شعر