#تفسیر_قرآن 🌷نکته تفسیری صفحه ۱۹۲🌷 می خواهند با فوت هایشان خورشید را خاموش کنند! خورشید اسلام، با طلوع خود، زندگی دوباره ای به جامعه‏ ی بشریّت بخشید. در پرتو این آیین حیات‌بخش، بسیاری از انسان های حقجو، راه سعادت را پیدا کردند و به سرانجام نیکوی خود رسیدند؛ امّا از همان ابتدا، برخی از مردم با نور خدا سر سازگاری نداشتند؛ زیرا مانند خفّاش به تاریکی و ظلمت عادت کرده بودند و از خورشید تنفّر داشتند. مخالفان اسلام از دوران پیامبر تاکنون از هیچ تلاشی برای خاموش کردن شعله‏ ی دین کوتاهی نکرده اند. تاریخ اسلام، بزرگ ترین گواه این ادعاست. فشار مشرکان بر پیامبر و جنگ افروزی آنان بر ضد مسلمانان، پیمان‌شکنی و توطئه های اهل کتاب و دسیسه های دشمنان داخلی یعنی منافقان، هر یک همچون لبه‏ ی تیز شمشیری بود که می خواست نهال اسلام را قطع کند. این دشمنی تا روزگار ما نیز همچنان ادامه دارد. بررسی اوضاع کنونی جهان به خوبی نشان می دهد که قدرت های بزرگ از هیچ چیزی به اندازه‏ ی قدرت گرفتن اسلام نمی ترسند و بیشترین تلاش و سرمایه گذاری آنان، برای مقابله با رشد اسلام‌گرایی در ملل دیگر صرف می شود؛ امّا دشمنان خدا از این نکته غافل بوده و هستند که خورشید اسلام با فوت های آنان خاموش نمی شود و سرانجام پرتو آن به تمام نقاط زمین راه می یابد و مایه‏ ی بینایی افراد حقیقت جو و کوری و نابودی انسان های کوردل خواهد شد؛ زیرا فرمانروای هستی چنین تصمیمی گرفته است و هیچ کس و هیچ چیزی نمی تواند در برابر تصمیم خدا ایستادگی کند. این آیات، یکی از امید‌بخش ترین آیات برای مسلمانان و هراس انگیزترین آیات برای کافران و دشمنان دین خداست. بر اساس این آیات، هدف نهایی خدا از فرستادن پیامبر، جهانگیر شدن دین اسلام است؛ یعنی روزگاری فرا خواهد رسید که اسلام بر تمام ادیان باطل پیروز شده، تمام مردم زمین مسلمان می شوند. پیشوایان معصوم ما که از معنای آیات قرآن به خوبی آگاه بوده اند، فرموده اند که این وعده، با ظهور آخرین رهبر آسمانی مردم عملی می شود، و زمانی که او ظهور می کند، به لطف خدا، تمام ادیان باطل را کنار می زند و دین اسلام را در تمام زمین می گستراند. در روایتی از امام باقر می خوانیم که در تفسیر این آیات فرموده است: «وعده ای که در این آیه آمده است، در زمان ظهور مهدی عملی خواهد شد. در آن هنگام، هیچ کسی باقی نمی ماند مگر اینکه به حقّانیّت و نبوّت حضرت محمّد اقرار می کند.» در روایت دیگری از امیر مؤمنان علی می خوانیم: «سوگند به خدایی که جانم در دستان اوست، زمانی فرا خواهد رسید که در هر آبادی و شهری، صبح و شب ندای «لا اِلّْه الا الله» و «مُحَمَّد رَسُولُ الله» بلند می شود.» https://eitaa.com/dokhtaranebeheshtiy

🌻🌹🌻🌹🌻🌹 💎دعا برای سلامتی یادگار نبوت و ولایت صاحب الزمان (عج)💎 ✨"بسم الله الرحمن الرحیم"✨ 💗"اَللّـهُمَّ" كُنْ لِوَلِيِّكَ الْحُجَّةِ بْنِ الْحَسَن صَلَواتُكَ عَلَيْهِ وَعَلى آبائِه في هذِهِ السَّاعَة وَفي كُلِّّ ساعَة وَلِيّاً وَحافِظاً وَقائِداً وَناصِراً وَدَليلاً وَعَيْنا حَتّى تُسْكِنَهُ اَرْضَكَ طَوْعاً وَتُمَتِّعَهُ فیها طویلا برحمتک یا "ارحم الراحمین"💗 🌸🍃🌸🍃🌸🍃 💎 دعای فرج برای تعجیل در ظهور حضرت مهدی موعود (عج)💎 ✨"بسم الله الرحمن الرحيم"✨ 💗"اِلـهي" عَظُمَ الْبَلاءُ ، وَبَرِحَ الْخَفاءُ ، وَانْكَشَفَ الْغِطاءُ ، وَانْقَطَعَ الرَّجاء وَضاقَتِ الاْرْضُ ، وَمُنِعَتِ السَّماءُ واَنْتَ الْمُسْتَعانُ ، وَاِلَيْكَ الْمُشْتَكى ، وَعَلَيْكَ الْمُعَوَّلُ فِي الشِّدَّةِ والرَّخاءِ ؛ اَللّـهُمَّ صَلِّ عَلى مُحَمَّد وَآلِ مُحَمَّد ، اُولِي الاْمْرِ الَّذينَ فَرَضْتَ عَلَيْنا طاعَتَهُمْ ، وَعَرَّفْتَنا بِذلِكَ مَنْزِلَتَهُم فَفَرِّجْ عَنا بِحَقِّهِمْ فَرَجاً عاجِلاً قَريباً كَلَمْحِ الْبَصَرِ اَوْ هُوَ اَقْرَبُ ؛ يا مُحَمَّدُ يا عَلِيُّ يا عَلِيُّ يا مُحَمَّدُ اِكْفِياني فَاِنَّكُما كافِيانِ ، وَانْصُراني فَاِنَّكُما ناصِرانِ يا مَوْلانا يا صاحِبَ الزَّمانِ؛ الْغَوْثَ الْغَوْثَ الْغَوْثَ ، اَدْرِكْني اَدْرِكْني اَدْرِكْني ، السّاعَةَ السّاعَةَ السّاعَةَ ، الْعَجَلَ الْعَجَلَ الْعَجَل ؛"يا اَرْحَمَ الرّاحِمين"، بِحَقِّ مُحَمَّد وَآلِهِ الطّاهِرین.💗 🌷🍀🌷🍀🌷🍀 💎"اللهم" صل علی محمد و آل محمد و عجل فرجهم 💎 🌺🌺🌺🌺

امام صادق عليه ‏السلام : المَسجونُ مَن سَجَنَتهُ دُنياهُ عَن آخِرَتِهِ؛ زندانى [واقعى] كسى است كه دنيايش او را از آخرتش باز داشته باشد. #حدیث_روز @dokhtaranebeheshtiy

#تفسیر_قرآن 🌷نکته تفسیری صفحه ۱۹۳🌷 آیا به جای آخرت، به زندگی دنیا دل خوش کرده اید؟ فرض کنید برای شرکت در آزمون بسیار مهمّی، در مکانی حاضر شده اید؛ آزمونی که قبول یا رد شدن در آن، مسیر آینده‏ ی زندگی تان را تعیین می کند. اتّفاقاً در محل آزمون، چند گلدان زیبا قرار داده شده است. همچنین قدری خوراکی در آنجا هست تا اگر گرسنه شدید، کمی از آن بخورید و برای ادامه‏ ی آزمون آمادگی داشته باشید. در بین آزمون امّا با کمال تعجّب می بینید که چند نفر از جاهایشان بلند شده اند. برخی از آنان، سراغ گلدان ها رفته اند و با گل ها بازی می کنند و در کنار آن عکس می اندازند. چند نفری هم سراغ مواد غذایی رفته اند و با آرامش مشغول خوردن هستند. گویی به کلی فراموش کرده اند برای چه هدفی به اینجا آمده اند. هنگامی هم که به آنان تذّکر می دهید، با لبخند می گویند: ای بابا! غصّه ی چه چیزی را می خوری؟ اصلاً چه اهمّیّتی دارد؟ فعلاً خوش بگذران!! زندگی ما در دنیا نیز دقیقاً صحنه‏ ی آزمونی مهم است که نتایج آن در آینده مشخّص می شود؛ کسانی که در این امتحان موفّق شوند، به سعادت ابدی و بهشت جاودان می رسند، و افراد مردود، سرانجام دردناکی خواهند داشت. از زمانی که انسان معنای خوبی و بدی را می فهمد و قدرت انتخاب یکی از این دو راه را پیدا می کند، آزمون او آغاز می شود. پیامبران خدا که معلّمان دلسوز بشریّت اند، راهنمایی های لازم را برای موفّقیّت در این امتحان بزرگ به ما ارایه کرده اند. البتّه انتخاب راه صحیح، بر عهده‏ ی خودمان است. این صحنه‏ ی آزمایش امّا جذّابیّت هایی هم دارد؛ جذّابیّت هایی که برای ادامه‏ ی زندگی لازم است؛ مانند مال و ثروت، همسر و فرزند، خانه و کاشانه و... . تمام این امور، نعمت های خدا هستند و به خودی خود، بد نیستند؛ امّا اگر علاقه و مشغول شدن به آن ها، انسان را از هدف اصلی زندگی اش باز دارد و به جای این که «وسیله‏ ی زندگی» باشند، «هدف زندگی» شوند، آن وقت به عامل تباهی و نابودی انسان تبدیل می شوند. قرآن کریم در این آیات به انسان ها هشدار می دهد که مبادا هدف خود را گم کرده، به دنیایی زودگذر دل خوش کنید؛ زیرا زندگی دنیا با عنوان بهترین‏ی زیبایی هایش، در برابر آخرت، چیز بسیار اندکی است. زندگی دنیا محدود است؛ ولی زندگی آخرت، نامحدود است. خانه های دنیا کوچک اند؛ ولی خانه های بهشتی در آخرت به وسعت کهکشان ها هستند. پیامبر گرامی اسلام در این باره فرموده است: «دنیا در برابر آخرت، مانند این است که یکی از شما انگشت خود را در دریا بزند و سپس بردارد. در آن هنگام بنگرد که چه مقدار از آب دریا را با آن برداشته است.» به همین‌سبب، بزرگ ترین دشمن سعادت انسان، علاقه‏ ی افراطی او به دنیا و زرق و برق آن است. امیر مؤمنان علی فرموده است: «مثال دنیا [و تجمّلات و جذّابیت هایش]، مانند ماری [خوش خط وخال] است که پوستی نرم دارد و دست کشیدن به آن لذّت بخش است؛ در حالی که سمّی کشنده در شکم دارد. شخصی که نادان است و فریب آن را خورده، به آن علاقه پیدا می کند و به سوی آن می رود؛ ولی انسان دانا و خردمند از آن دوری می کند.» https://eitaa.com/dokhtaranebeheshtiy