خط دشمن علیه حجاب؛
بیانات سال ۹۶ رهبر انقلاب
🔹من می خواهم مسئله حجاب را ذکر کنم و اشاره کنم: پولهای زیادی خرج میکنند، فعّالیّت زیادی میکنند، صدها رسانه را -از انواع و اقسام رسانهها- به کار می گیرند برای اینکه بتوانند روی این نقطه حسّاس، نقطه هویّت مستقلّ فرهنگیِ زنِ مسلمان، اثر گذاری کنند؛ دشمنان ما واقعاً خودشان را در خارج از کشور می کشند؛
♦️از طُرق مختلف؛ حالا چقدر پول خرج میشود برای اینکه بتوانند این تلویزیون ها و این رادیو ها و این فضای مجازی و این سایتهای اینترنتی را به کار بیندازند -مدام تبلیغ بکن، بگو، بگو، صد بار- که چه بشود؟ که نتیجهاش بالاخره این بشود که مثلاً فرض کنید چهار دختر فریب بخورند و در خیابان حجابشان را بردارند.
🔹این همه خرج، این همه زحمت، این همه فکر، پشت سر این کار است، دارند تلاش می کنند، [امّا] تلاششان عقیم است؛ نتیجهاش این است که چهار نفر -حالا چهار دختر در گوشه کناری- فریب بخورند یا انگیزههای گوناگونی پیدا کنند؛ بعضیشان هم ممکن است پول بگیرند -حالا من نمی دانم، نمی توانم قطعاً بگویم- و این روسری را از سرشان بردارند یعنی مثلاً ما چه شدیم! نتیجه همهی آن تلاش، خلاصه می شود در این نتیجهی کوچکِ حقیر.
♦️خب، تا اینجا مسئله ای نیست؛ [امّا] آنچه بنده را حسّاس میکند، این است که ناگهان شما میبینید از دهان یک گروهی از افرادی که جزو خواص محسوب میشوند، مسئله «حجاب اجباری» مطرح می شود؛ معنایش این است که یک عدّه ای نادانسته -حالا من می گویم نادانسته؛ ان شاء الله نادانسته است- همان خطّی را دنبال می کنند که دشمن با آن همه خرج نتوانسته است آن خط را در کشور به نتیجه برساند؛ همان خط را دارند دنبال میکنند؛
🔹در بین اینها روزنامهنگار هست، در بین اینها روشنفکرنما هست، در بین اینها آخوند و معمّم هست. [می گویند] «امام که فرمودند باید زنها با حجاب باشند، همه زنها را نگفتند»! حرف بیخود! ما بودیم آنوقت، ما خبر داریم؛ چطور این جور است؟
♦️امام در مقابل یک منکر واضحی که بهوسیلهی پهلوی و دنبالههای پهلوی در کشور به وجود آمده بود، مثل کوه ایستاد، گفت باید حجاب وجود داشته باشد. در مقابل همه منکرات، امام همینجور محکم ایستاد.
🔹همان وقت بحث تجارت مشروبات الکلی بود؛ ما در شورای انقلاب بودیم، جلسات مشترکی با دولت داشتیم، همان وقت کسانی بودند که معتقد بودند تجارت مشروبات الکلی برای کشور فایده دارد، ما از این فایده چطور صرفنظر کنیم؛ مایل بودند این تجارت ادامه پیدا بکند، از بیرون شراب بیاورند.
♦️امام قرص و محکم ایستاد؛ در مقابل حرام الهی، امام بزرگوار میایستاد و ایستاد؛ این حرام الهی بود. حالا آقا از آن طرف درآمده [میگوید] که «آقا! این گناه که مثلاً از غیبت بزرگ تر نیست؛ چرا شما در مقابل غیبت کسی را تعقیب نمی کنید، در مقابل این [کار] که مثلاً روسری را بردارد یا بیحجاب باشد، تعقیب می کنید».
🔹ببینید چه [خطایی]؟ عدم تشخیص؛ آنچه انسان [از آن] رنج میبرد، این است که تشخیص نیست. ما که نگفتیم اگر کسی در خانه خودش در مقابل نامحرم روسری اش را برداشت، ما او را تعقیب میکنیم؛ [خیر] ما او را تعقیب نمی کنیم، در خانه خودش است، کار شخصی می کند.
♦️آن کاری که در ملأ انجام می گیرد، در خیابان انجام میگ یرد، یک کار عمومی است، یک کار اجتماعی است، یک تعلیم عمومی است؛ این [خطا]، برای حکومتی که به نام اسلام بر سرِ کار آمده است تکلیف ایجاد می کند. حرام کوچک و بزرگ ندارد؛ آنچه حرام شرعی است نبایستی بهصورت آشکار در کشور انجام بگیرد.۱۳۹۶/۱۲/۱۷
جواب سوال(۱) آزمودن و شناخت شخصی، یعنی خود شخص اهل علم هست و میتونه مجتهد و اعلم رو تشخیص دهد.وهمچنین شهرتی که مفید علم باشد،یعنی بین اهل خبره،چنان به اجتهادو اعلمیت مشهور باشد که موجب علم به اجتهاد یا اعلمیت آن فرد باشد.ویا گواهی دو نفر عالم عادل اهل خبره ،به شرطی که دونفر عالم عادل دیگر با گفته آنان مخالفت نکنند.
راههای تسخیص اعلمیت مرجع تقلید از این قرار است الف -انسان خود اهل علم باشد و بتواند مجتهد را بشناسد ب -دو نفر عادل از اهل علم به او خبردهند به شرط اینکه دو نفر عالم دیگر بر خلاف گفته آن شهادت دهند ج--مجتهد واعلم بودن شخص به حدی شایع باشد که از ان شیوع وشهرت ما برای انسان علم یا اطمینان حاصل شود سوال دوم عدول از مجتهد به مجتهد دیگر حضرت ایت الله خامنه ای می فرماید اگر فتوای غیر اعلم موافق با فتوای اعلم دراین مسله باشد عمل به فتوای غیر اعلم اشکالی ندارد ونیازی عدول به اعلم نیست
پس باتوجه به این موارد ذکرشده بر مکلف واجب است که برای شناختن مجتهد اعلم جستجو کند .چنانچه رویا چند مجتهد از نظر علمی باهم مساوی باشند شخص مقلد مخیر است از هر کدام که بخواهد تقلید کند.همچنان که میتواند بعضی از مسائل را از یکی و بعضی دیگر را از دیگری تقلید کند.
تو مثال عدول رو بگیم.مثلا من از فلان مجتهد جامع الشرایط تقلید میکنم.درمورد هدیه مجتهد من فرمودند به هدیه خمس تعلق میگیرد.یه مجتهد دیگری فرمودند خمس به هدیه تعلق نمیگیرد.م بخاطر فرار از خمس عدول کنم از این مجتهد تقلید کنم.
همانطور که عدول از مجتهد اعلم به غیر اعلم جایزنیست،عدول از مجتهد غیر اعلم به اعلم واجب میشه🌹
اول جایز نیست رو بگم،عدول از مجتهد زنده به مجتهد مرده و از اعلم به غیر اعلم جایز نیست.
کجا جایزه؟عدول از مجتهدی که تاکنون از او تقلید میکرده واکنون از دنیا رفته جایزاست،بلکه احتیاط مستحب است. و کجا واجبه؟عدول از مجتهدی که مدتی از او تقلید میکرده واکنون معلوم شده که اهلیت فتوا نداشته،،یا مرجعیت را از دست داده مثلا دچار فراموشی شده یا دیوانه شده.
حالا بفرمایید وظیفه کسی که بدون تقلید عمل کرده یا تقلیدش صحیح نبوده چیست؟
احتیاط در فقه یعنی از عمل کردن به احکام به گونه ای که یقین داشته باشد به وظیفه اش عمل کرده است.مثلا کسی که نمیداند وظیفه اش نماز تمام است یا شکسته، اگر بخواهد به احتیاط عمل کند باید هم تمام بخواند هم شکسته.
کسی که میخواد به عمل احتیاط اعمالش رو انجام بده باید به موارد احتیاط آشنا باشد وچون کار دشواری است افراد کمی این موارد را میشناسند.
احتیاط واجب،احتیاط بدون فتواست .از ابتدا احتیاط کرده(احتیاط مطلق) هم میگن.