بعضی وقتا از دست خودم خیلی ناراحت میشم که توانایی اینکه بتونم بچهها مو قانع کنم یا بتونم درست صحبت کنم وروشون تاثیر گذار باشم نیستم این ضعف منو اذیت میکنه
توروخدا راهنماییم کنید باید چیکار کنم
دوست دارم پسرم از همین سال اول که سن تکلیف رسیده نماز بخونه روزه بگیره
سلام
اول از همه ایتقد فکنکن فقط و فقط تو مقصری
در بی نمازی بچه ها خیلی ها مقصرند
دوم اینکه : واقعا و کاملا طبیعیه
اینو بپذیر تو این سن ؛ که سن استقلال شون هست ؛ طبیعتا دوست دارند با نظرات اطرافیانشون خیلی مخالفت کنند و از بیان حس مخالفت شون خیلی حس خوب استقلال بهشون دست میده
سوم اینکه : بچه ای که شما از کودکی با مسجد و مکبری و نماز اشناش کردی مطمئن باش یه روزی دوباره به همین روزهای کودکی و حال و هوای کودکی ش در مسجد بر میگرده
با همین نگاه مثبت میتونی آینده ی بچه ت رو نماز خون ببینی و برعکس با نگاه منفی میتونی واقعا در بی نمازی ش در آینده تاثیر داشته باشی
چهارم اینکه : گاهی ما خودمون اتصالمون با امام زمانمون یا خدای خودمون کم یا قطع میشه و خدا و امام با یه انحراف ظاهری بچه هامون مثلا همین بی نمازی یا هر انحراف دیگه ای ؛ دارند از غفلت و دوری خودمون از امام مون ؛ بهمون خبر میدن !
چون بچه و مسیر بچه و تربیت بچه برامون خیلی مهمه و امام هم میدونه به خاطر بچه ت میری و بهش متوسل میشی ؛و باهاش حرف میزنی و باهاش ارتباط میگیری
و در واقع یه جورایی اتصال قلب با امام ت پیدا میکنی
راحت بگم : امام وقتی دلتنگ صدای ما میشه ؛ از طریق نگران شدن برا بچه هامون ما رو به سمت خودش میکشه
درواقع میشه گفت : ما غافل هستیم نه بچه ها
و ما فکمیکنیم بچه هامون غافل از نماز و خدا هستند
در حالیکه خودم گاهی غافل میشم و امام از طریق بچه ام بیدارم میکنه
پنجم اینکه : ما مامور به وظیفه هستیم نه نتیجه
خداوند به پیغمبر ص فرمود :
انما انت مذکر لست علیهم بمصیطر
تو فقط تذکر بده ؛ تو حق تسلط بر بنده ها نداری !
وقتی پیامبر نداره ما چی بگیم ؟؟
ششم اینکه : شما خودتون فقط تمام تلاش تون رو برا اینچند تا کار بکنید :
اینکه : حتما هر سه نمازخونه رک در اول وقت بخونید و اولویت تون در همه ی کارها نماز اول وقت تون باشه و تمام برنامه ریزی روزتون با اذان تنظیم بشه
دوم اینکه : اهل مسجد رفتن همیشه باشید معتدل و به جا و درست و مستمر
سوم اینکه : چند تا خانواده ی مومن شاد و خوب و خوش برخورد و نماز خون که پسر همسن و سال پسر خودت هم داشته باشه حالا چخ از فامیل و چه از دوستان ؛ انتخاب کنید و باهاشون رفت و آمد داشته باشید و باهم بیرون برید و .....
چهارم اینکه : هفته ای یه بار در مورد نماز در قالب یه داستان یا نصیحت در مواقعی که میتونی ارتباط با پسرت بگیری ؛ صحبت کن و خیلی کوتاه در حد دو دقیقه ولی هفت بار در هفته خودت به نماز اول وقت عمل کن
پنجم اینکه : خودت مقید به حلال و حرام خدا تا میتونید زندگی کن
و تو زندگی دستور خدا بر نظرات خودت ارجحیت داشته باشه
ششم : اهل سحر باش و در دل سحر دعا کن براش
و سعی کن دعای خودت رو حواله بدی به امام زمان
مثلا دعای الهی عظم البلا رو بخون
و بگو آقا جان من برا فرج شما دعا کردم گرچه ناقابلم ؛ شما هم برا فرج و گشایش در امورات همه ی شیعیان مخصوصا پسرم ک نماز پسرم دعا کن
و بگو آقا جان من عرضه تربیت بچه مو ندارم تو براش پدری کن و حواست به بچه م باشه