🔰 آرشیو مطالب وبلاگ دی ماه 95 🔸 حَیْلُولَه وَ اعْلَمُوا أَنَّ اللَّهَ يَحُولُ بَيْنَ الْمَرْءِ وَ قَلْبِهِ (سوره انفال، آیه ۲۴) تا حالا به این آیه فکر کردین؟ خداوند بین انسان و قلبش حائل می‌شه... یعنی چی واقعاً؟ بیاین یه مثال ساده بزنیم: فرض کنید شما داخل خونه نشستید و یه اتفاقی توی حیاط می‌افته. کی زودتر متوجه می‌شه؟ شما که داخل خونه‌اید یا درِ ورودی؟ دری که بین خونه و حیاطه، طبیعتاً زودتر از شما متوجه می‌شه، چون حائل بین دو فضاست. وقتی کسی یا چیزی بین دو طرف قرار می‌گیره، به اتفاقاتی که در هر دو سمت می‌افته، بیشتر احاطه داره. حالا تصور کنید خداوند بین ما و قلبمون قرار گرفته... یعنی هر چیزی که در دل ما می‌گذره، قبل از اینکه خودمون بفهمیم، خدا ازش باخبره. نه فقط باخبر، بلکه با دقت و احاطه‌ای فراتر از درک ما. گاهی حتی خودمون نمی‌دونیم دقیقاً چی توی دلمونه، ولی خدا می‌دونه. اون حائل بودن، یعنی حضور دائمی، یعنی مراقبت، یعنی آگاهی مطلق. و این آیه، یه یادآوری لطیفه: که خدا از ما به خودمون نزدیک‌تره... به قلبمون، به احساساتمون، به نیت‌هامون، به دردهای پنهان و شادی‌های بی‌صدامون 📌 پ.ن: وقتی خدا «حائل» بین انسان و قلبشه، فقط ناظر نیست—فاعله. یعنی می‌تونه دل رو برگردونه، نیت رو تغییر بده، حتی بین ما و خواسته‌هامون فاصله بندازه. این آیه فقط درباره‌ی آگاهی نیست، درباره‌ی تسلط و تصرف الهی در عمق‌ترین لایه‌های وجود ماست... و چه آرامشی بالاتر از اینکه دل‌مون در اختیار کسیه که از خودمون به ما نزدیک‌تره🥲 خودم👇 @dokoohe97 کانال👇 @dokoohebanoo

🔰 آرشیو مطالب وبلاگ آبان 1400 یک برش واقعی از روزمرگی دوکوهه آقای خونه رو بیدار میکنم و با لحن مظلومانه ای میگم میتونید یه کم بگیریدش بتونم نماز بخونم؟ حتما حتما ای می‌شنوم و مشغول نماز میشم سریع یه چیزی میخورم دستگاه بخور رو خاموش میکنم و مطهره رو بغل میکنم و مشغول خوابوندنش میشم تا مطهره میخوابه و میتونم کمرم رو صاف کنم ساعت 6 میشه میدونم که نمیتونم برای صبحانه کنار همسرم باشم نون رو از فریزر درمیارم و میذارم تو سفره وسایل صبحانه رو هم سر سفره میذارم و سریع میام میخوابم ساعت 8 و ده دقیقه با صدای مامان مامان گفتن همراه با بهانه گیری ریحانه از خواب بیدار میشم حاضر نیستم چشمام رو باز کنم ولی وقتی بین خواب و بیداری می‌شنوم که جیش... مثل فنر از جا میپرم.... بسته گوشت خورشتی و کرفس سرخ شده رو درمیارم صبحانه ش رو آماده میکنم و با نونی که تو سفره باقی مونده بهش میدم مشغول بازی میشه که من چشم ها رو هم میذارم و دراز میکشم چرت کوتاهی میزنم انقدر صدام میزنه و انگشت ش رو توی چشمم میکنه که مامان نخواب چشماتو باز کن که ترجیح میدم بلند شم پیاز داغ رو آماده میکنم و خورشت رو بار میذارم ظرف های شسته شده رو جمع میکنم و سر جاشون رو میذارم همزمان به سوالات ناتموم ریحانه که تو آشپزخونه دورم میچرخه جواب میدم میرم از فروشگاهش خرید میکنم دوتا شامپو فیروز و یک خمیر دندون میگیرم و کارت میکشم پذیرایی رو جمع میکنم وسایل اضافه رو میذارم رو اپن آشپزخونه رو مرتب میکنم میام اپن رو مرتب کنم مطهره بیدار میشه یکساعتی درگیر شیردادن و آروغ گیری و تعویض میشم یک ثانیه هم نمیتونم بذارمش رو زمین و بیام از غذا سر بزنم چون موقعی که داشتم پوشکش رو می‌بردم بندازم سطل آشغال و دستام رو بشورم ریحانه تلاش کرده بغلش کنه و انداختش زمین و گریه ش بلند شده از ترس جونش یک ثانیه هم نمیتونم تنهاش بذارم کلی رو پام تکونش میدم تا خوابش میبره میذارمش رو میز ناهارخوری و میچسبونمش به دیوار تا دست ریحانه بهش نرسه یه کم فکر میکنم که اپن رو مرتب کنم یا برنج رو خیس کنم یا لباس های نم زده ی مطهره رو بشورم که صدای ریحانه رشته ی افکارم رو پاره میکنه مامان بدو جیش دارم کارش رو که رفع و رجوع میکنم نگاهم به ساعت میفته الان برنامه عموپورنگ شروع میشه خوشحال میشم و سریع میرم سر وقت پیمانه کردن برنج خورشت رو هم میزنم و تا میخوام برم سر وقت مرتب کردن اپن ضعف شدیدی میاد سراغم و سرم گیج میره از تو یخچال شیشه ی سه شیره رو درمیارم و یک شربت درست میکنم و با یک کلوچه ی نارگیلی میگیرم دستم رو می شینم تا بخورم ریحانه میاد سراغم که منم میخوام برام بریز هنوز کمرم صاف نشده که دوباره بلند میشم حوصله ندارم دوباره شربت درست کنم یه کم از شربت خودم رو تو یک استکان کوچیک میریزم و میدم دستش شربتم رو که میخورم همزمان گوشی م رو چک میکنم هنوز چند دقیقه نشده که صدای گریه مطهره میاد............. ساعت سه میشه و خورشت جاافتاده برنج دم کشیده سالاد آب گوجه رو تو پیاله میریزم تا صدای باز شدن در حیاط میاد ریحانه سریع میره سمت در برای استقبال پدرش من تازه فرصت میکنم یه نگاه به آینه بندازم و یادم میاد از صبح حتی فرصت نکردم موهام رو شونه بزنم سریع موهام رو شونه میکنم و گیره میزنم مطهره رو بغل میکنم و تا میرسم و میرم جلوی در دستم رو بین ابروهام میکشم و یک لبخند پهن روی صورتم میذارم و اون رو به جای همه ی خستگی ها، تحویل آقای خونه میدم.... راستی اپن رو دیگه وقت نشد مرتب کنم 😅 خودم👇 @dokoohe97 کانال👇 @dokoohebanoo

🔰 آرشیو مطالب وبلاگ َآذر 1400 گذر زمان پس از بریده شدن از بند ناف دور میشوی دور دور دورتر پ. ن: به نظرم بزرگ شدن بچه ها داره ترسناک میشه😱 خیلی سریع داره اتفاق می افته..... خودم👇 @dokoohe97 کانال👇 @dokoohebanoo

👈 ۳۰ بهمن ۱۴۰۱ شاید باورتون نشه اولین باره تو زندگیم تو قرعه کشی اسمم در میاد😅 اصلا باورم نمیشه انقدر خوشحال شدم فکر کنم به خاطر ورد های آلفا بود😬😄 خودم👇 @dokoohe97 کانال 👇 @dokoohebanoo

آرشیو مطالب وبلاگ آذر ۱۴۰۰ 🔸 کی از همه قشنگ‌تره؟ تو دوران بارداری، مدام این حرف‌ها رو می‌شنوی: «خدا کنه خوشگل و سفید باشه» «کاش بور و چشم‌رنگی باشه» «چی بخوری که خوش‌هیکل بشه؟» «فلان سبزی رو بخور تا موهاش پرپشت بشه» و کلی توصیه برای اینکه بچه‌ات از نظر ظاهری “خاص” باشه... وقتی به دنیا میاد، این حرف‌ها ادامه پیدا می‌کنه: «وای چه چشمای خوشرنگی! خدا کنه همین‌جوری طوسی بمونه» «قدش بلنده؟ مکمل قد براش می‌گیری؟» «چقدر خوبه که پوستش روشنه» «لپش چال داره؟ وای عالیه!» و حالا که بچه‌ی دومم به دنیا اومده، مدام ازم می‌پرسن: «این خوشگل‌تره یا اولی؟» «اولی سفیدتر نبود؟» «باز این خوبه، تپل‌تره!» 🙈 این مقایسه‌ها فقط به ظاهر محدود نمی‌شن. گاهی می‌پرسن: «کی زودتر به حرف افتاد؟» «کی بیشتر لغت انگلیسی بلده؟» و هزار تا معیار بیرونی دیگه... اما وقتی به سیره‌ی اهل بیت علیهم‌السلام نگاه می‌کنیم، می‌بینیم که معیارهای زیبایی و ارزش، چیزهای دیگه‌ای بودن. از امیرالمؤمنین علی علیه‌السلام روایت زیبایی هست که فرمودند: > «به خدا سوگند، من از پروردگار خود نه فرزندانی زیبارو خواستم و نه خوش‌قد و قامت، بلکه فرزندانی خواستم که فرمانبردار خدا باشند و از او بترسند؛ تا وقتی دیدم از خداوند فرمان می‌برند، شاد شوم.» 📚 مناقب ابن شهرآشوب، ج ۳، ص ۳۸۰ حالا یه سؤال مهم: جنس آرزوهای پدر و مادر چقدر توی تربیت فرزند تأثیر داره؟ خیلی زیاد. چون بچه‌ها از همون اول یاد می‌گیرن که برای دوست‌داشتنی بودن، باید چه ویژگی‌هایی داشته باشن. 🔹 چی کار کنیم که این گزاره‌های ظاهری تأثیر منفی نذارن؟ - به جای تحسین ظاهر، از ویژگی‌های اخلاقی و رفتاری بچه‌مون تعریف کنیم: «چقدر مهربونی»، «چقدر خوب گوش می‌دی»، «چه‌قدر قشنگ کمک کردی» - جلوی مقایسه‌ها بایستیم، حتی با لبخند: «هر دوشون خاصن، ولی من بیشتر از همه به دل پاکشون افتخار می‌کنم» - آرزوهای درونی‌مون رو با صدای بلند بگیم: «من دعا می‌کنم بچه‌م اهل محبت باشه، اهل انصاف، اهل خدا» - و همیشه یادمون باشه: زیبایی واقعی، اونیه که توی رفتار و نیت بچه‌مون می‌درخشه نه فقط در آینه کانال👇 https://eitaa.com/dokoohebanoo

پاییز ۱۴۰۱ دخترا رو برده بودم پارک. همون‌طور که نشسته بودم و نگاهشون می‌کردم، چشمم افتاد به پسربچه‌ای با کلاه آبی که روبه‌روشون نشسته بود. چندباری با صدای بلند گفت: «مامان، منو ببین!» ذوق چرخوندن فرمون چرخ‌وفلک رو می‌خواست با مامانش شریک بشه. می‌خواست لحظه‌ی افتخار کوچکش رو با کسی که براش مهم‌ترینه، قسمت کنه. اما مادرش حتی سرش رو از روی گوشی بلند نکرد. انگار نه انگار صدایی شنیده. گاهی غرق صفحه‌ی موبایل بود، گاهی هم مشغول مرتب کردن موهاش، جابه‌جا کردن عینک آفتابی، و گرفتن سلفی. در تمام اون مدت، پسرک با یک دست فرمون رو می‌چرخوند، با چشم‌هاش دنبال نگاه مادرش می‌گشت. یک نگاهش به فرمون، یک نگاهش به کسی که باید ذوقش رو تأیید کنه. اما دریغ از یک توجه. دریغ از یک لبخند، یک «آفرین»، یک «دیدمت عزیزم». اون لحظه برام شد یک تلنگر. با خودم گفتم: چند بار بوده که بچه‌م خواسته ذوقش رو با من قسمت کنه؟ چند بار تونستم با دلش هم‌قدم بشم؟ و چند بار غرق در دنیای خودم بودم ذوق بچه ها، یه دعوته برای حضور. به اینکه لحظه‌ای از خودت بیرون بیای و وارد دنیای اون بشی. نه برای آموزش، نه برای کنترل—فقط برای بودن. برای دیدن، شنیدن، و شریک شدن تو شادی‌های کوچیکی که برای اون، تمام دنیاست. کانال👇 https://eitaa.com/dokoohebanoo

. البته طبیعتا منظورم این نیست که برای خودمون وقت نذاریم اما بدونیم اگه افراطی وقت بذاریم این روزای خوب رو از دست میدیم روزایی که بچه ها کوچیکن و بیشتر از همیشه به یک مادر همراه و همدل و حمایتگر نیاز دارن؛ به قول خانم زینی وند، گاهی انقدر درگیر صوت و پادکست و کلاس آنلاین و فلان کارگاه و دوره میشیم که کلا فراموش می‌کنیم الان وظیفه مهم و فعلی مون چی هست....😢 خودم👇 @dokoohe97 کانال 👇 @dokoohebanoo .

🔰 آرشیو مطالب وبلاگ آذر 1401 🌸 به کجا چنین شتابان؟ ساعت چهار و نیم عصره. دختر کوچولوم مشغول شیر خوردنه و کم‌کم خوابش می‌بره... بر خلاف همیشه که منتظر می‌مونم تا خوابش ببره و سریع از کنارش بلند شم و مشغول کارهای عقب‌افتاده بشم، این‌بار به خودم مهلت می‌دم که یه کم نگاهش کنم. خوابش می‌بره و دیگه شیر نمی‌خوره... صورتم رو می‌ذارم روی صورتش و فقط به اون فکر می‌کنم. به روزی که یک سال و دو ماه و اندی سن داره... من توی نرمی گونه‌هاش غرق شدم، بدون اینکه به ظرف‌های نشسته‌ی سینک فکر کنم، بدون اینکه نگران دیدن تلویزیون توسط اون دخترک و وقت ویژه‌ی امروزش باشم، بدون اینکه نگران شام امشب باشم، یا اینکه حدیث کسای امروزم رو نخوندم، یا به فلانی زنگ نزدم، یا کانتر رو مرتب نکردم، یا کف آشپزخونه پر از خرده‌ بیسکوییت شده و و و... من امروز عصر، صورتِ یک‌سال و دو ماه و بیست روزگیِ دخترم رو زندگی کردم. برای لحظاتی چشم‌هام رو بستم و فارغ از دغدغه‌های روزمره، به صدای نفس کشیدنش گوش دادم... گاهی لازمه ذهنمون رو از همه‌چیز قطع کنیم و تمرکزمون رو بذاریم روی لذت بردن از چیزهایی که دو تا قید دارن: مهم‌اند و گذرا هستن. 👌 اما اغلب، با اینکه می‌دونیم مهم هستن، به گذرا بودنشون فکر نمی‌کنیم و ثانیه‌به‌ثانیه از دستشون می‌دیم... خودم👇 @dokoohe97 کانال 👇 @dokoohebanoo

اسفند ۱۴۰۱ الحمدلله 😍 و یرزقه من حیث لا یحتسب خودم👇 @dokoohe97 کانال 👇 @dokoohebanoo

. اسفند ۱۴۰۱ نوشتم ولی برای همیشه بدونید🥲: «یه نکته‌ی مهم هست که گاهی لازمه یادآوری بشه... اگه با اینجا حالتون خوب نیست، اگه حس می‌کنید انرژی منفی می‌گیرید، لطفاً نمونید... چون حال خوب شما، برای من خیلی مهم‌تره از ویو و تعداد ممبرهای کانال. یادتون باشه، اینجا فقط برش‌هایی از زندگیه. نه همه‌ش، نه پشت‌صحنه‌هاش... هر کسی یه جور رنج داره. شاید بچه داشته باشه، شاید نابارور نباشه، اما دردهای دیگه‌ای رو تجربه کنه که دیده نمی‌شن. و یه چیز دیگه... ظاهر زندگی بقیه رو با باطن زندگی خودمون مقایسه نکنیم. می‌دونم کلیشه‌ست، ولی گاهی همین کلیشه‌ها، لازم‌ترین یادآوری‌ها هستن.»🍀 .

🔰 آرشیو مطالب وبلاگ آذر 1400 گذاشتن بچه ی خواب از روی پا روی زمین مثل خنثی کردن بمبه اینو خیلی شنیده بودم و تجربه کردم خیلی به آرومی باید این کار رو بکنی اما حالا وسط 25 سالگی به این نتیجه رسیدم که اگه همزمان با گذاشتن بچه روی زمین، دست هاش رو به سمت پایین محکم بگیرم تا تکون نخوره و اون رو به سر و صورتش نکشه چشماش رو باز نمیکنه تکون خوردن دست و پا عاملی برای پریدن بچه از خواب😅 تا دستاوردهای دیگر خدا یار و نگهدارتان پ. ن: ببین ربع قرن تجربه با آدم چیکار میکنه🤪 پ. ن ٢: عکس بی ربط به متن😆 خودم👇 @dokoohe97 کانال 👇 @dokoohebanoo

🔰 آرشیو مطالب وبلاگ مرداد 1401 ساعت 10 شبه بعد از یک روز سخت کاری میرم تو اتاق لامپ رو خاموش میکنم لحاف رو میکشم رو سرم و تخت میخوابم... خب فانتزی قشنگی بود خندیدیم😅🤪 حالا اصلش👇 ساعت 10 شبه بعد از یک روز سخت کاری باید شام رو آماده کنم به بچه ها شام میدم و تا وقت به خوردن خودم میرسه غذا یخ زده و از دهن افتاده دست و پای کوچیکه بارها تو ظرف غذام فرو رفته فکر پاک نشدن زیر دکمه ی روشن ش از چربی غذا لقمه رو زهرم میکنه ساعت 11شبه ظرفا رو میشورم در حالی که کوچیکه مدام از پام آویزون میشه و نیاز به توجه داره و بزرگه مدام سوالای تمام نشدنی میپرسه میرم کوچیکه رو عوض میکنم بزرگه رو دستشویی می برم و می سپرم به پدرش تا براش مسواک بزنن و بعدم یک قصه بگن قصه تموم میشه ولی بازم صدا میزنه مامان بیا یه شعر برام بخون میرم اتاقش میگم چه شعری میگه شهدا میخونم و با من دم میگیره : یاد امام شهدا و دل رو می بره کرب و بلا و...... دوتا فراز از شعر تموم میشه و میگم برم؟؟ میگه نه زینبم بخون میگم آخریشه ها سری به نشانه تایید تکون میده و شروع میکنم زینب زینب زینب کنز حیا زینب نام آشنا زینب....... شعر که تموم میشه عروسکش رو میذارم بغلش و شب به خیر میگم و راهی آشپزخونه میشم نخود و لوبیا رو خیس میکنم برای آبگوشت فردا، کتری رو هم پر از آب میکنم و دستی به سر روی اُپن میکشم به کوچیکه شیر میدم و می برم تا بخوابونمش مدتی طول میکشه تا خوابش عمیق بشه و بتونم از کنارش بلند بشم میرم قرص م رو میخورم مسواک میزنم آب میخورم لباس های فردای همسر رو اتو میزنم و تو جالباسی آویزون میکنم صدای بیدار شدن کوچیکه میاد ساعت 12 شبه دوباره شیرش میدم تا خوابش ببره.... و متوجه نمیشم که اصلا کی خوابم می بره.... خودم👇 @dokoohe97 کانال 👇 @dokoohebanoo