مرسی که خدا گفته حجاب داشته باشید ولی تو روسری رو کلا برداشتی😍

میدونید چیه ؟ من از مذهبی‌های صورتی بیشتر می‌ترسم تا برعندازهای رادیکال

تلگرام با پروکسی و فیلتر شکن و قطعی و وصلی و هزارتا دردسر، هنوز میشه فایل دانلود کرد. توی ایتاا نمیشهه یه عکس دانلود کرد:/

ما باید با چند دسته مقابله کنیم: برانداز مذهبی صورتی بسیجی ها و نیروی امنیتی جوگیر

اون دوتا از اولی هم سخت تره، چون بهونه می‌دن دست گروه اول و هرچی رشته کردیم پنبه میکنند🤝

همونطور که یقه‌ی قاتل مامور نیروی انتظامی رو گرفتید یقه‌ی این وحشیا رو هم بگیرید. چند نفر به یک نفر؟ جای محاکمه توی دادگاهه وقت اجرای حکم هم بعد از تفهیم اتهام!

هرچی اینو می‌بینم بیشتر عصبانی می‌شم. کشش ندارم دیگه.

از دست همه باید حرص بخوریم همههههههه.

به آدمایی که وقتی می‌خندن خیلی خوشگل میشن غبطه می‌خورم.

آقای من♥️ پیغام شمارا که جوانان همه خواندند با جان و دل ان را به روی چشم نشاندند این گام همان گام جهانی شدن ماست پایان ستمکاری از این صفحه دنیاست ویرانه شود شهر تل آویو به زودی ولله نماند اثر از آل سعودی کعبه شود آزاد و بقیع‌اش شود آباد با آل علی هرکه درافتاد ور افتاد

یک یک ز موانع همه در حال عبوریم آنقدر جلو رفته که نزدیک ظهوریم♥️

سلام: فکر می‌کنم که اینبار دیگر واقعا بزرگ شده‌ام. می‌توانم افکارم را مرتب کنم و می‌دانم که گریه کردن ایرادی ندارد. یاد گرفته‌ام که ناراحت باشم و همچنان کار هایم را انجام دهم. بیمار باشم و همچنان درس بخوانم. غمگین باشم و همچنان به زندگی کردن ادامه دهم. دیگر می‌دانم وقتی بقیه از دوست داشتن صحبت میکنند منظورشان چه چیزی است. می‌دانم که دلتنگی چه شکلی است و ذوق دیدن چه مزه‌ای دارد. حالا متوجه شده‌ام که دنیا روی یک انگشت من نمی‌چرخد و خیلی اوقات نمی‌شود ان چیزی که باید بشود. حالا متوجه شده‌ام که معیار انتخاب چیست. البته که هنوز دلم عروسک می‌خواهد، هنوز برای لواشک های خوشمزه پشت شیشه مغازه پا بر زمین می‌کوبم و هنوز هم برنامه کودک می‌بینم. اما حالا کمی بیشتر می‌فهمم. شایدهم نه، نمی‌دانم. فرستنده:خودم گیرنده:منِ درونم امضاء:نمی‌دانم. #نامه‌هایم