دوست شــ❤ـهـید من
⚘﷽⚘ 🍃🌸تلــاوٺ قرآטּ 🌸🍃 ۲۹۱ ڪلام حق امروز هدیہ به روح: #شهید_محمودرضا_بیضائی •┈┈••✾•🌷🍃🌸🍃🌷•✾••┈┈•
⚘﷽⚘
🍃🌸تلــاوٺ قرآטּ 🌸🍃
۲۹۲
ڪلام حق امروز هدیہ
به روح:
#شهید_محمودرضا_بیضائی
•┈┈••✾•🌷🍃🌸🍃🌷•✾••┈┈•
@dosteshahideman
•┈┈••✾•🌷🍃🌸🍃🌷•✾••┈┈•
⚘﷽⚘
💠 فرازی از وصیت نامه شهید فرخ یزدان پناه:
«عزیزان!
زینب وار آنگونه که شب عاشورا
زینب یتیمان حسین (ع) را جمع آوری کرد،
یتیمان را جمع آوری کنید.
ونگذارید گرد یتیمی آنان را احاطه کند.»
#شهید_فرخ_یزدان_پناه
#یادشباصلوات
#اللهم_صل_علی_محمد_و_آل_محمد_وعجل_الفرجهم
•┈┈••✾•🌷🍃🌸🍃🌷•✾••┈┈•
@dosteshahideman
•┈┈••✾•🌷🍃🌸🍃🌷•✾••┈┈•
⚘﷽⚘
🌴آقاسجاد اهل مطالعه بود. او پس از خواندن سلام بر ابراهیم، عاشق شهید هادی شد. به هرکسی از دوستان میرسید یک جلد کتاب ابراهیم میداد و میگفت: «بخون بعد بهم برگردون».
همیشه چند جلد کتاب تو ماشین داشت و به صورت گردشی به دوستاش و آشناها میداد.
🌷گاهی خواننده کتاب از بس عاشق کتاب می شد که دیگه بازگشتی تو کار نبود و آقا سجاد اون کتاب رو به عنوان هدیه تقدیمش میکرد.
🌴شهید مدافع حرم سجاد طاهرنیا🌴
•┈┈••✾•🌷🍃🌸🍃🌷•✾••┈┈•
@dosteshahideman
•┈┈••✾•🌷🍃🌸🍃🌷•✾••┈┈•
⚘﷽⚘
❤️رتبه ۴ کنکور شد، پزشکی شیراز. از دانشگاههای فرانسه و کانادا هم دعوت نامه داشت. میتونست بره دنبال تحصیل و بعدش هم درآمد بالا و یک زندگی راحت. حتی میتونست یه رنگ و لعاب مذهبی هم به کارش بده و توجیه کنه که میرم پزشک میشم و بعدش خدمت به مردم!
اما چون چون امام بهش گفته بود امروز اولویت با نهضت هست، به همه اینا پشت پا زد و موندن تو خط اول مبارزه با شاه رو به فرانسه و پزشکی ترجیح داد...
#شهید_مهدی_زین_الدین
#یادش_با_صلوات
#اللهم_صل_علی_محمد_و_آل_محمد_وعجل_الفرجهم
•┈┈••✾•🌷🍃🌸🍃🌷•✾••┈┈•
@dosteshahideman
•┈┈••✾•🌷🍃🌸🍃🌷•✾••┈┈•
دوست شــ❤ـهـید من
#عاشقانه دومدافع #قسمت_پنجاهم پس همکاراتون پرستار حرفشو قطع کرد وخیلی جدی گفت از خودشون بپرسید آ
#عاشقانه دو مدافع
#قسمت_پنجاه_و_یکم
نشم اشک میریخت
پشتمو بهش کردم که راحت باشه
خودمم میخواستم با شهیدم درد و دل کنم
سرمو گذاشتم رو قبر. خاک های روی قبرشو فوت کردم از کارم خندم
گرفت مثل بچه ها شده بودم . بین خنده بغضم گرفت
لبخند رو لب داشتم اما اشک میریختم
حالم رو نمیدونستم. از خودش خواستم تو انتخابم کمک کنه
کمکم کرد و علی رو انتخاب کردم
حالا هم اومده بودم علیمو بسپرم بهش ، بگم مواظبش باشه
_ بگم علی که بره قلبمو هم با خودش میبره، کمکش کن خوب ازش
نگهداری کنه
با صدای علی به خودم اومدم
اسماء بسته دیگه پاشو بریم. هوا تاریک شده
بلند شدم ، تمام چادرم خاکی شده بود
خاک چادرمو با دستش پاک کرد و من
با لبخند تلخی بهش نگاه میکردم
چند قدم که برداشتم سرم گیج رفت، اگه علی نگرفته بودم با صورت
میخوردم زمین
با اصرار های من دکتر بالاخره راضی شد که مرخصم کنه
علی یک گوشه وایساده بود و نگاه میکرد
اومد سمتم و گفت بالاخره کار خودتو کردی
لبخندی از روی پیروزی زدم
کمکم کرد تا لباسامو پوشیدم و باهم از بیمارستا رفتیم بیرون
بخاطر آرام بخشی که تو سرم زده بودن یکم گیج میزدم سوار ماشین که
شدیم به علی گفتم برو بهشت زهرا
چیزی نگفت و به راهش ادامه داد.
تو ماشین خوابم برد، چشمامو که باز کردم جلوی خونه بودیم
پوووووفی کردم و گفتم: علی جان گفتم که حالم خوبه، اذیتم نکن برو
بهشت زهرا خواهش میکنم.
- آهی کشید و سرشو گذاشت رو فرمون و تو همون حالت گفت: اسماء به
ولله من راضی نیستم
به چی
_ این که تو رو ، تو ای حالت ببینم. اسماء من نمیرم
کی گفته من بخاطر تو اینطوری شدم، بعدشم اصلا چیزیم نشده که،مگه
نگفتی فقط یکم فشارت افتاده
سرشو از فرمون بلند کردو تو چشمام نگاه کرد
عصبانی شد و با صدایی که عصبانیت هم قاطیش بود گفت:
بیا ، خوبم خوبمت این بود
چیزی نیست علی از گشنگیه
خیله خوب بریم
_ روبروی یه رستوران وایساد
- دیگه از عصبانیت خبری نبود نگاهم کردو پرسید:خوب خانمم چی
میخوری
اوووووووم، فلافل
- فلافل ؟؟
آره دیگه علی فلافل میخوام
- آخه فلافل که
حرفشو قطع کردم. إ مگه ازمن نپرسیدی هوس کردم دیگه
- خیله خب باشه عزیزم
فلافل رو خوردیم و رفتیم سمت خونه ی علی اینا وارد خونه که شدیم
مامان علی زد تو صورتشو گفت:خاک به سرم اینجا چیکار میکنیداسماء
جان، حالت خوبه دخترم؟
پشت سر اون بابا رضا اومدو با خنده گفت: سلام، منظور خانم این بود که
خدارو شکر که مرخص شدی و حالت خوبه
خوش اومدی دخترم
بعد هم رو به علی کرد و با اشاره پرسید: قضیه چیه
_ علی شونهاشو انداخت بالا و گفت: نمیدونم بابا با اصرار خودش مرخصش
کردم
لبخندی زدم و گفتم:حالم خوبه نگران نباشید
راستی فاطمه کجاست
مامان علی دستشو گذاشت رو شونمو گفت: خسته بود خوابید
تو هم برو تو اتاق علی استراحت کن
چشمی گفتم و همراه علی از پله ها رفتم بالا
در اتاقو برام باز کرد
وارد اتاق شدم و رو تخت نشستم
اومد سمتم و چادرمو از سرم در آورد و
آویزون کرد. لباسام بوی بیمارستان میداد و حالمو بد میکرد
لباسامو عوض کردم یه نفس راحت کشیدم
دستی به موهام کشیدم. موهام بهم ریخته بود، دستام جون نداشت اما
نمیخواستم علی بفهمه
شونرو برداشتم و کشیدم به موهام
علی شونرو از دستم گرفت و خودش موهامو شونه کرد!!!...
•┈┈••✾•🌷🍃🌸🍃🌷•✾••┈┈•
@dosteshahideman
•┈┈••✾•🌷🍃🌸🍃🌷•✾••┈┈•
دوست شــ❤ـهـید من
#عبورزمانبیدارتمیکند🕰 #نویسنده_لیلافتحیپور #پارت74 خشم از همه جایش بیرون زده بود. حتی دستها
#عبورزمانبیدارتمیکند🕰
#نویسنده_لیلافتحیپور
#پارت75
مریم خانم از پشت آیفن گفت:
–بیا تو دخترم، نورا منتظرته. بعد در را زد.داخل که شدم با دیدن حوض، باغچه، پلههای گوشهی حیاط که به سختی از پشت شاخ و برگ درختها دیده میشد،پاهایم سست شدند. در را بستم و همانجا ایستادم. نمیدانستم چطور باید با خودم کنار بیایم. رنگ آبی حوض، گلهای رنگارنگ باغچه و خاطرهایی که با یاد آوریاش تمام سلولهایم را به هیجان درآورد.خاطرهی پنهان شدنم ازنگاه او...اینجا عشقم گرم که نه، به آتش کشیده میشود. قلب چوبی را از کیفم دراوردم و نگاهش کردم.به دست آوردنش را در آن زیرزمین مرور کردم. با خودم گفتم"باید روزی از راستین به خاطر برداشتن این قلب اجازه بگیرم."
قلب چوبی را روی سینهام گذاشتم و چشمهایم را بستم. میدانستم این کشش، این بیقراری، سرانجامی ندارد، ولی توانایی این که رهایش کنم را هم نداشتم. دلم میخواست قید همه چیز را بزنم و گوشهایی بنشینم و فقط عاشقی کنم. او بیاید و رد شود و برود. من فقط نگاهش کنم، ندیدنش را ببینم و باز قلبم زخم بردارد. انقدر که درد زخمهایم اجازهی فکر کردن به او را ندهند. کاش میشد قلبم را از سینهام بیرون بیاورم و چشمهایش را برای همیشه ببندم،تانداشتنش، نبودنش و رفتنتش رانبیند.کاش میشد دست در گردن قلبم میانداختم و برای زخمهایش گریه میکردم.برای روزهایی که شکست،اماچشمهی جوشان عشق از درونش جاری شدو ترمیمش کرد.باصدای نورا به خودم آمدم.
–سلام. فکر کنم سالها زندگی اونور تاثیرش رو گذاشته، ببخش که به استقبالت نیومدم. دیدم خبری ازت نشد،امدم ببینم چی شده.چرااونجاایستادی؟سعی کردم لبخندبزنم.
–سلام. نهبابا به خاطر استقبال نبود.محواین حیاط قشنگ شدم.
–مامان گفت قبلا امدی اینجا فکر کردم که دیگه راحتی و...
–آره امدم. باور میکنی اون بار اونقدر استرس داشتم که لذتی از دیدن این زیبایی نبردم.وسط حیاط به هم رسیدیم و همدیگررادرآغوش گرفتیم.
–اگه از فضای حیاط خوشت امده بیاهمینجا روی تخت بشینیم. البته نه، بریم داخل هوا گرمه.دستش را گرفتم و به طرف تخت کشاندم.
–نه، روی تخت سایه افتاده، سایهی این درختها گرما رو میگیرن. فقط خبرت رو زودتر بده که به خاطرش پول یه تاکسی دربست هزینه کردم.خندید.
–خوشم میاد روک و راحت حرفت رومیزنی. از همون اول که دیدمت از این اخلاقت خیلی خوشم امد. بعد آهی کشید و ادامه داد:
–کاش زودتر باهات آشنا میشدم. دیگه وقتی ندارم برای دوستی باهات. اُسوه جون لطفا زود، زود بهم سربزن،بعدازمردنم پشیمون میشیها.
–این حرفها چیه؟ یه جوری در موردمردن حرف میزنی آدم حسودیش میشه. مگه نگفتی داری ادامه تحصیل میدی؟ این همه آدم این مریضی رو دارن اتفاقی هم براشون نیوفتاده. انشاالله بچه دارمیشی و بزرگ شدنش رو میبینی کلی آرزو داری، خیلی برات زوده این حرفها،اصلا چطور میتونی...حرفم را برید.
–مردن که دست من نیست،خدااینطورمقدّر کرده دیگه، من اصلا از رفتنم یامریضیم ناراحت نیستم. چون میدونم اونور هر چی بخوام هست. بچه، علم آموزی، زندگی لاکچری و خیلی چیزهای دیگه...خندهایی کرد و ادامه داد:
– هر چی که اراده کنم اونجاباجدیدترین ورژن هست، مثلا اونجا وقتی درس میخونی مطالب هیچ وقت ازیادت نمیره و نیازی به جزوه ومرورکردن و امتحان دادن نیست. لذت درس خوندن اونجا با اینجا قابل مقایسه نیست. میرم اونجا درسم رو ادامه میدم، تازه درس اونجا کجا و اینجا کجا.در خودم فرو رفتم.در حالی که چیزی به مرگش نمانده اینقدرشادوامیدوار است.ازخودم خجالت کشیدم.از این که همه چیزرافقط در ازدواج و تشکیل خانواده میدانستم. اگر من جای او بودم زمین و زمان را به هم میدوختم. از همه شاکی میشدم. یقهی خدا را میگرفتم و ول نمیکردم. شاید در عرض چند هفته کارم به تیمارستان میکشید ولی او...دستش را روی شانهام گذاشت. نگاهش کردم لبهای رنگ پریدهاش کش آمد.چشمان بی فروغش را در کاسه چرخاند.
–چیه رفیق؟ لابد فکر میکنی مریضیم زده بالا دارم خیال بافی میکنم؟ازحالت چشمهایش خندهام گرفت.
–نه، فقط هیچ وقت فکر نمیکردم به کسی که دکترا جوابش کردن حسودیم بشه.
–منم به تو حسودیم میشه، چون هنوز برای استفاده از فرصتهات وقت داری،من خیلی از عمرم رو بیخود هدر دادم. دنبال چیزهایی بودم که اونور اصلا به کارم نمیاد، درحالی که پیش خودم فکرمیکردم چه کار مهمی انجام میدم. فقط میخواستم در دید دیگران آدم باسواد و به روزی باشم.نفسش را عمیق بیرون داد.
–دلم میخواد قبل از این که اتفاقی برام بیفته عروسی راستین رو ببینم. باشنیدن اسمش منقلب شدم، آرامشم را از دست دادم. سعی کردم نگاهش نکنم تا متوجهی بیقراریام نشود.
•┈┈••✾•🌷🍃🌸🍃🌷•✾••┈┈•
@dosteshahideman
•┈┈••✾•🌷🍃🌸🍃🌷•✾••┈┈•
دوست شــ❤ـهـید من
#عبورزمانبیدارتمیکند🕰 #نویسنده_لیلافتحیپور #پارت75 مریم خانم از پشت آیفن گفت: –بیا تو دخترم،
#عبورزمانبیدارتمیکند🕰
#نویسنده_لیلافتحیپور
#پارت76
نورا مکثی کرد و ادامه دهد:
–بیچاره تو این مدت خودش رو به آب وآتیش زد. چندتا دکتر برام وقت گرفت،هر دفعه که دکترها ناامیدش میکردن اونقدر ناراحت میشد که روی منم تاثیر میزاشت. دلم براش میسوخت، خیلی برادر شوهر خوبی دارم. یه بار که بهش گفتم الهی که خوشبخت بشی باخنده گفت:" نورا خانم دعا کن زودتر یه جاری برات بیارم. آخه آرزو دارم دعوای تو و جاریت رو ببینم، میخوام ببینم دعوای جاریها چطوریه،" وقتی خندیدم جدیتر گفت: "دور از شوخی دلم میخواد برام خواهری کنید و خودت برام بری خواستگاری.کاش میشد عروسیش روببینم.راستین دیروز دوباره گفت یه دکتردیگه برام دیده که اصلا کارش دارودادن واین چیزا نیست.باروحیه وامید دادن به افرادانرژی میده.پوزخند زدم.
–به نظرم ما و همون آقا راستین بایدبریم پیش اون دکتره نه تو.نوراخندید وگفت:
–امروز راستین به حنیف زنگ...آمدن مریم خانم با سینی شربت و خوش وبش کردن بامن باعث شد حرفش نیمه بماند.مریم خانم لیوان شربت را به دستم دادوگفت:
–زودتر بخور گرم نشه دخترم. چرانیومدید خونه؟اینجاگرمتون نیست؟جرعهایی از شربت خوردم و گفتم:
–اینجا رو خیلی دوست دارم. حیفم امدبیاییم داخل.مریم خانم معنی دار نگاهم کرد و لبخند زد. بعد گفت:
–برم براتون هندونه قاچ کنم. بعد بیام حسابی با هم اختلاط کنیم. میدانستم دوباره میخواهد در مورد شرکت و کارهای پریناز بپرسد.
نورا بعد از رفتن مریم خانم ادامه داد:
–راستین امروزم به حنیف زنگ زده گفته میخواد پریناز رو بیاره خونه تا هممون باهاش آشنا بشیم. انگار دیگه تصمیم به ازدواج دارن. البته به جز من همه دیدنش. حنیف میگفت راستین میخواد نظر تو رو بدونه، منم گفتم آخه من چیکارهام خودش پسندیده دیگه. لیوان را بالا برده بودم ودر حال خوردن شربت بودم که با شنیدن حرفش شربت در گلویم پرید و شروع به سرفه کردم.
چند ضربه به پشتم زد.
–چیزی نیست. پریده تو گلوت.
آنقدر سرفه کردم که نورا گفت:
عه رنگ صورتت تغییر کرد . به زحمت بلند شد و دستپاچه گفت:
–برم برات آب بیارم. شاید شربت زیادی شیرین بوده.
بعد از رفتنش فرصت خوبی بود برای برداشتن دریچهی سدی که پشت چشمهایم چیزی به سریز شدنشان نمانده بود. قطرات اشکم به یکدیگر مجال نمیدادند. یک قطره راه خودش را پیدا کرد و تا زیر چانهام رسید و داخل لیوان شربتی که هنوز در دستم بود سرازیر شد.
پس جلسهای که امروز در شرکت تشکیل داده بودند و خانم ولدی حرفش را میزد برای این بود. نورا با لیوان آبی برگشت و نگران نگاهم کرد. دستمالی از کیفم خارج کردم و اشکهایم را پاک کردم. نورا لیوان اب را به دست دیگرم داد.
جرعهایی از آب خوردم و شربت را داخل سینی گذاشتم. با صدای گرفتهام گفتم:
–خوبم. نگران نباش. ولی او چشم از من برنداشت. نگاهم را به لیوان دستم دادم.
نورا دستمال را از دستم گرفت و اشکهایی که دیگر در اختیار من نبودند و پشت هم صف بسته بودند را پاک کرد و لب زد.
–الهی من بمیرم.
اعتراض آمیز نگاهش کردم. سعی کردم خودم را کنترل کنم.
–این چه حرفیه؟ خدا نکنه، دیگه خوب شدم.
شروع به بازی با دستمالی که در دستش بود کرد و گفت:
–برای همین میخواستم زودتر رو در رو خودم این خبر رو بهت بدم. چون یه چیزهایی از خانم ولدی شنیده بودم ولی باورم نشد. اون زن با تجربهاییه، درست حدس زده بود.
مبهوت سرم را به طرفش چرخاندم. چشمهایش شفاف شده بودند، ملتمسانه نگاهم کرد.
–کاش میشد که بشه.
–خانم ولدی چی بهت گفته؟
بیتفاوت به سوالم گفت:
–اُسوه، اینجوری نابود میشی، میدونم خیلی سخته ولی...
حرفش را نصفه گذاشت.
یک قطره اشک از گوشهی چشمش چکید و آرامتر ادامه داد:
–من خودم چشیدم میدونم با آدم چیکار میکنه، بخصوص که طرفت اصلا متوجه نباشه. اون موقع ها حدود یک سال عذاب کشیدم تا این که خودم رفتم و پیش حنیف اعتراف کردم.
از این که راز دلم را فهمیده بود خجالت کشیدم. ولی آنقدر داستانش مشتاقم کرد که هیجان زده پرسیدم.
–خب اون وقت آقا حنیف چی گفت؟
–با تعجب نگاهم کرد. با همان دستمال اول اشکهای خودش بعد اشکهای مرا پاک کرد و گفت:
–منم اون موقع خیلی اشک ریختم. ولی الان که بهش فکر میکنم میبینم با همهی تلخیش، شیرین بود.
وقتی نگاه مشتاقم را دید لبخند زد.
–هیچی دیگه فهمیدم اونم بهم علاقه داشته ولی با خودش مبارزه میکرده. چون اون اواخر حتی دیگه سخنرانی نمیکرد، به جاش کس دیگهایی امده بود.
هر جا من بودم دیگه اون نبود. از من فرار میکرد. نمیخواست با من روبرو بشه. روزی که به عشقم اعتراف کردم. فقط مبهوت نگاهم کرد. میدونستم ظاهرم و پوششم در شأن یه همسر روحانی نیست. برای همین با جان و دل تغییرش دادم.
•┈┈••✾•🌷🍃🌸🍃🌷•✾••┈┈•
@dosteshahideman
•┈┈••✾•🌷🍃🌸🍃🌷•✾••┈┈•
📖 تقویم شیعه
☀️ امروز:
شمسی: سه شنبه - ۰۲ آذر ۱۴۰۰
میلادی: Tuesday - 23 November 2021
قمری: الثلاثاء، 17 ربيع ثاني 1443
🌹 امروز متعلق است به:
🔸زین العابدین و سيد الساجدين حضرت علي بن الحسين عليهما السّلام
🔸باقر علم النبی حضرت محمد بن علی عليه السّلام
🔸رئيس مكتب شيعه حضرت جعفر بن محمد الصادق عليهما السّلام
❇️ وقایع مهم شیعه:
ا 🔹امروز مناسبتی نداریم
📆 روزشمار:
▪️17 روز تا ولادت حضرت زینب سلام الله علیها
▪️25 روز تا شهادت حضرت زهرا سلام الله علیها (روایت 75روز)
▪️45 روز تا شهادت حضرت فاطمه زهرا سلام الله علیها (روایت 95روز)
▪️55 روز تا وفات حضرت ام البنین سلام الله علیها
▪️62 روز تا ولادت حضرت فاطمه زهرا سلام الله علیها
#روزتون_منور_با_یاد_شهید_بیضائی
•┈┈••✾•🌷🍃🌸🍃🌷•✾••┈┈•
@dosteshahideman
•┈┈••✾•🌷🍃🌸🍃🌷•✾••┈┈•
🌱#صبحتونمهدوی
اۍیوسفگمگشتۀغایبزنظرها
جآنبرلبعشاقرسیدستڪجایی؟!
بازآیونظرڪنبهمنِخستۀبیمار
جانمبهفدایتڪہطبیبدلمایی♥️
#السلامعلیڪیابقیةاللھ✋🏻
#منتظرانه🌿
🌱#اللہمعجللولیڪالفرج 🌱
•┈┈••✾•🌷🍃🌸🍃🌷•✾••┈┈•
@dosteshahideman
•┈┈••✾•🌷🍃🌸🍃🌷•✾••┈┈•
⚘﷽⚘
متبرکـ استـ
تمـامـ روزی که صبحش
با یاد تـو آغاز شـود ؛😍
ای شهیــد ...✨🌸
#شهید_محمودرضا_بیضائی
#سلام_صبحت_بخیر_علمدار
•┈┈••✾•🌷🍃🌸🍃🌷•✾••┈┈•
@dosteshahideman
•┈┈••✾•🌷🍃🌸🍃🌷•✾••┈┈•