eitaa logo
تسبیح۲ (کانال دکتر غفرانی)
1هزار دنبال‌کننده
16 عکس
102 ویدیو
155 فایل
دکتر محمد جعفر غفرانی
مشاهده در ایتا
دانلود
... صوتها رو گوش میدم یا در کلاس حضور دارم میخوام خلاصه برداری کنم ولی نمیدونم چطور ... لطفا اگر *مجرد* هستید از *کتابهای ازدواج* خلاصه برداری کنید و اگر *متأهل* هستید کتاب *فردای ازدواج* و *عشق و اختلاف* و یا *از سیادت تا وزارت* را خلاصه برداری کنید. 👈واژه: 🔻 ما را می توانید در رسانه های زیر دنبال کنید: ایتا، بله، سروش، واتساب، تلگرام، سایت، اینستاگرام، ایمو، روبیکا @dr_ghofrani2
استاد نشانه های دشمن خدا چیه و اگر این دشمن خدا برادر انسان باشه چه جوری باید از مودت و دوستی بپرهیزیم؟یعنی صله رحم نکنیم یا فقط در دل دوستدارش نباشیم؟ ۱ـ ظاهرا *دشمن خدا* هر فردی است که اولا: *ضروریات دین* را *قبول* ندارد. ثانیا: آنها را علنا *انکار* و *تکذیب* می‌کند. ثالثا: *حدود الهی* و *تعالیم قرآنی* و *احکام شرعی* را رعایت نمی‌کند، رابعاً: با *خدا* و *أولیاء الهی* و *مقدسات* سر *جنگ* دارد و با آنها رسما و بصورت تشکیلاتی، *مبارزه* می‌کند. ۲ـ دشمنان خدا امروز *دولت آمریکا* و *دولت إنگلیس* و *صهیونیسم* و *داعش* و *سازمان منافقین* هستند اما *تشخیص* دشمن خدا از میان *بستگان* به این سادگی نیست و با صرف *مخالفتهای شفاهی* یا *رعایت نکردن ظاهری* و *تخلفات فردی* اجازه نداریم شخصی را *عدو الله* بپنداریم. ۳ـ ارتباط با *دشمن* نباید بصورت *مودت* باشد. 👈واژه: 🔻 ما را می توانید در رسانه های زیر دنبال کنید: ایتا، بله، سروش، واتساب، تلگرام، سایت، اینستاگرام، ایمو، روبیکا @dr_ghofrani2
آیا ارجعی برای نفس مطمئنه منظور این است که هر گاه نفس ما به مقام رضایت رسید حتما قبل آن و بعد آن خداوند از ما راضی شده و در همان لحظه صورت این نفس به وجه الله نظر می کند؟ در صورتی که غالب ترجمه ها ارجعی را به مرگ معنا کرده اند سوال دوم بنده راجع به ارتباط رضایت و نفس مطمئنه است....آیا مقام رضایت مختص نفس مطمئنه است ؟بعبارتی اگر مومنی دچار عدم رضایت شود علت را در نفس خود جستجو کند... سلام و رحمت الهی بر شما و دقت مؤمنانه شما. ۱ـ ظاهرا فعل *ارجعی* فقط برای نفسی است که *اطمینان* در آن *استقرار* یافته و *قطعی* و *دائمی* شده است. ۲ـ برخی از اصحاب و مجاهدین صدر اسلام و در دوران أئمه أطهار صلوات الله علیهم و در طول انقلاب، از *اطمینان* خوبی برخوردار بودند اما (مثل *کوهنوردی* که به نزدیکی *قله* رسیده اما لحظه‌ای دچار *غفلت* و *خطا* می‌شود و *سقوط* می‌کند،) متأسفانه در مواجهه با یک *فتنه،* دچار *تزلزل* شدند و *کافر* و *جنایتکار* از دنیا رفتند. ۳ـ شاید بخاطر *تغییرات محتملی* که برای *هر انسانی* رخ می‌دهد، *مترجمین* و *مفسرین* این *حالت ثابت* را به *بعد* از *مرگ* تعبیر کرده‌اند. در حالی که *حضرت امام حسین* صلوات الله علیه در مواجه با *سخت‌ترین شرائط* در روز عاشوراء این *اطمینان قطعی* را از خودشان به نمایش گذاشتند و با *متزلزل* نشدن، آن صفت را در خودشان *اثبات* نمودند. 👈واژه: 🔻 ما را می توانید در رسانه های زیر دنبال کنید: ایتا، بله، سروش، واتساب، تلگرام، سایت، اینستاگرام، ایمو، روبیکا @dr_ghofrani2
استاد، در قران منظور از دوبار میراندن چیست؟ قالُوا رَبَّنا أَمَتَّنَا اثْنَتَیْنِ وَ أَحْیَیْتَنَا اثْنَتَیْنِ فَاعْتَرَفْنا بِذُنُوبِنا فَهَلْ إِلى خُرُوج مِنْ سَبِیل». *آیه ۱۱ سوره غافر* احتمالا *گذر* از مرحله *خاک* بودن برای *انسان* شدن را *مرگ اول* و *حیات اول* و *گذر* از *دنیا* برای ورود به *برزخ* و *آخرت* را *مرگ دوم* و *حیات دوم* می‌داند. ظاهراً *آیه ۲۸ سوره بقره* این نظر را تأئید می‌کند: *كُنْتُمْ أَمْواتاً فَأَحْياكُمْ ثُمَّ يُمِيتُكُمْ ثُمَّ يُحْيِيكُمْ* 👈واژه: 🔻 ما را می توانید در رسانه های زیر دنبال کنید: ایتا، بله، سروش، واتساب، تلگرام، سایت، اینستاگرام، ایمو، روبیکا @dr_ghofrani2
*دعای روز بیست و پنجم ماه مبارك رمضان:* *"اللَّهُمَّ اجْعَلْنِي فِيهِ مُحِبّا لِأَوْلِيَائِكَ* وَ *مُعَادِيا لِأَعْدَائِكَ"* ("خدايا؛ در اين روز و ماه، مرا مشتاق کارگزارانت و دشمنِ دشمنانت قرار ده،") نکته اول: از *ویژگی‌ها* و *نشانه‌های* هر *موجود زنده‌ای،* داشتن *جذب* و *دفع* است که هر قدر *تجلّی حیات* در آن موجود *بیشتر* باشد، حتماً *دوستی* و *دشمنی* هم در رفتار او، *نمایان‌تر* می‌شود. نکته دوم: *تمام* افراد بشر از منظر قرآن، در *دو* جبهه *حق* و *باطل* قرار می‌گیرند که یکی از مشخصات بارز آنها، *اختلاف* در *دوستی‌ها* و *دشمنی‌ها* و *حُب* و *بُغض* آنهاست. نکته سوم: یکی از *تعهّدات روشن شیعیان* که بارها إعلام می‌شود، موضعگیری *دشمنانه* و *دوستانه* آنها با *خودی‌ها* و *بیگانگان* است: *اِنّى سِلمٌ لِمَن سالَمَکُم* وَ *حَربٌ لِمَنْ حارَبَکُم* (زیارت عاشوراء) پس اکنون در این ماه مبارک رمضان، *یکی* از کارهائی که برای إثبات *مسلمان* و *مؤمن* و *شیعه* بودنم و برای قطعی شدن *تقرّبم* به *بارگاه الهی* باید انجام دهم اینست که *جهت‌* و *مواضعم* را با *أولیاء حقّ* (که مهمترین آنها، أئمه أطهار صلوات الله علیهم و نوّاب خاص و عام آنها در هر زمانند،) و با *أهل باطل* (که مهمترین آنها، طاغوتیان و مشرکین و کفّار و منافقین و مُفسدینند،) از هر نظر، *روشن* و *شفاف* کنم. زیرا *دوستی* با *أولیاء تو* تنها راه *دوستی با توست* و این *محبّت قلبی،* فقط با *دشمنی عملی* با *دشمنان تو* از هر نظر *اثبات* می‌شود. پس *محبّت واقعی* و *عداوت عملی* هر فرد، باید هم زندگی او را *إصلاح* کند و هم *جهتگیری مکتبی* و *خطّ مشی کلی زندگی* او را نسبت به اطرافیانش مشخص‌کند. پس *تمام* دوستیها و دشمنیها، رابطه‌ها و قطع رابطه‌ها، پیوستن‌ها و گسستن‌ها، محبّت‌ها و دشمنی‌ها، موافقت‌ها و مخالفت‌های *فرد مؤمن،* باید بر مبنای *انگیزه الهى* و *تعالیم مکتبی* او باشد. مؤمن هرگز نباید مثلِ *أکثر مردم،* حُب و بُغض و دوستی‌ و دشمنیش بر مبنای *منافع مادی* و *دنیوی* و *عقده‌ها* و *کینه‌هاى فردى* و *غرور* و *ذهن آشفته* و *توقّعات خودخواهانه* او باشد. پس من با این *دو تقاضا* باید *تولّى* و *تبرّى* خودم را *روشن* کنم و بفهمم که هر چند این *دو* به عنوان *فروع دین* معرفی می‌شوند، اما در واقع، *مهمترین اصول زندگی* انسانند و *نباید* در حدّ *دوست داشتن* و *دوست نداشتن* متوقّف بمانند، بلکه باید به *دوستى کردن* و *دشمنى کردن* منجر شوند. لذا *حضرت رسول أکرم* صلی الله علیه و آله می‌فرمایند: *محکمترین دستگیره* در زندگی، *دوستى* و *دشمنى* در راه خدا و *تولّى با اولیاى خدا* و *بیزارى از دشمنان خدا* است. پس خدایا؛ کمکم کن تا محبّت و *کشش قلبیم* را به *کارگزاران تو* که خود را در *حصن ولایت تو* قرار داده‌اند و از *حمایت* و *هدایت تو* برخوردارند، *روزافزون* کنم تا با این *محبت مؤمنانه،* من هم از *برکات* و *نورانیت* و *هدایتِ* آنها برخوردار شوم و *عضویت* من در *جبهه حق* و *حزب الله،* قطعی شود و در زمینه‌سازی *ظهور آخرین حجّت تو* و *استقرار عدالت* و *أمنیت فراگیر* در *جهان،* من هم *سهیم* باشم. *"مُسْتَــنّا بِسُنَّـــةِ خَاتَمِ أَنْبِيَائِـــكَ"* ("و مرا به راه و روش پایانبخش پيامبرانت آراسته ساز.") خدایا؛ *سومین* تقاضای من اینست که کمکم کنی تا: اولا: من *خاتم الأنبیاء* صلی الله علیه و آله را به عنوان *قرآن مجسم* و *مهمترین کارگزار* و *ولی* تو *بشناسم* و *بپذیرم* و بکوشم *تمام* ابعاد اخلاقی و رفتاری و آداب اجتماعی و معاشرت‌ در خانواده و جامعه و *زندگیم* را با *گفتار* و *رفتار* ایشان، *تطبیق* دهم. چون تو فرمودی: *قُلْ: إِنْ كُنْتُمْ تُحِبُّونَ اللَّهَ فَاتَّبِعُوني‏ يُحْبِبْكُمُ اللَّهُ* (آل‌عمران/۳۱) ثانیاً: کمکم کن تا من هم با *تبعیت کامل* از ایشان، به افتخار *معیت* با ایشان برسم و *حُب* و *بُغض* و *موضعگیری* موحدانه‌ای داشته باشم: *مُحَمَّدٌ رَسُولُ اللَّهِ وَ الَّذينَ مَعَهُ أَشِدَّاءُ عَلَى الْكُفَّارِ رُحَماءُ بَيْنَهُمْ* (فتح/۲۹) *"يَا عَاصِـــــــمَ قُلُـــوبِ النَّبِيِّـينَ"* {"اى نگهبان و نگهدارنده قلوب پيامبران (از هر غفلت و انحرافی)"}‏ 👈واژه: ۲۵ 🔻 ما را می توانید در رسانه های زیر دنبال کنید: ایتا، بله، سروش، واتساب، تلگرام، سایت، اینستاگرام، ایمو، روبیکا @dr_ghofrani2
*دعای روز بیست و ششم ماه مبارك رمضان:* *"اللَّهُمَّ اجْعَلْ سَعْيِي فِيهِ مَشْكُورا"* ("خدايا؛ تلاشم در این روز و ماه را مفید قرار ده.") نکته۱: تمامِ کارگران و کارکنان *کار* می‌کنند اما *سعی* آنها *برابر* نیست زیرا *أنگیزه* و *دغدغه* برخی از آنها در انجام *کار* بیشتر است. به *مجموعه دغدغه‌ها* و *حالتِ کارکردنِ* هر فرد، *سعی* می‌گویند. نکته۲: افراد در *بانکها* پول *ذخیره* می‌کنند و امیدوارند وقت نیاز از آن استفاده کنند، اما اگر با مراجعه به بانک ببینند حسابشان *موجودی* ندارد، عصبانی و *معترض* می‌شوند، اما وقتی ببینند که *چک‌هائی* که در حال *غفلت* و *مستی* کشیده‌اند، حسابشان را خالی کرده، چاره‌ای جز *حسرت* ندارند. کشاورز، باغبان، صنعتگر، مخترع و مؤمن هم برای رسیدن به * نتیجه* مطلوب، *سعی* و *تلاش* می‌کنند اما اگر بعداً ببینند که کارشان با *آفتی* یا *اشتباهی* از بین رفته و *ثمری* ندارد و *زیانکار* شده‌اند، *پشیمان* و *افسرده* ‌شده و *زجر* می‌کشند. نکته۳: *سرنوشت* انسان در قیامت، به *نحوه تلاش* او در دنیا بستگی دارد: *وَ أَنْ لَيْسَ لِلْإِنْسانِ إِلاَّ ما سَعى‏* (نجم/۳۹) *وَ أَنَّ سَعْيَهُ سَوْفَ يُرى* (نجم/۴۰) *مصلّین* ، *صائمین* و *خیرین* هم منتظر *پاداش* این همه *نماز* و یکماه *گرسنگی* ، *تشنگی* و *مجاهدات* خویشند، امّا خیلی *دردناک* است اگر بعداً *ببینند* که پرونده اعمالشان *خالی* است و *آتش* یا *آفتی* تمام زحماتشان را از بین برده و به هیچ *پاداشی* نرسیده‌اند. پس چون *مخاطب دعاها و نمازها، خودم هستم،* با این تقاضا که: خدایا *سعیم* را *مشکور* قرار بده، به *خودم هشدار* می‌دهم که: *اولا:* باید خیلی *مراقب* باشم تا *زحماتم* را با غفلت و جهالت و گناه، *هدر* ندهم، زیرا *غیبت* یا *ظُلم* یا *تهمتِ* من، (به همسر یا افراد دیگر)(دقیقا مثل چک بانکی) *اندوخته* مرا به *حساب* آن *غیبت‌شونده* یا *مظلوم* و یا *متّهم* منتقل می‌کند. پس خیلی باید *نگران* ظاهر و باطنم باشم زیرا مثل آن صاحبان باغ، شاید *بُخل* من، *باغم* را *بسوزاند* یا *تمام زحمات سالها تحصیل* خود را با *فراموشی* از دست بدهم: *هَلْ نُنَبِّئُكُمْ بِالْأَخْسَرينَ أَعْمالاً؟* (۱۰۳) *الَّذينَ ضَلَّ سَعْيُهُمْ فِي الْحَياةِ الدُّنْيا* .. (کهف/۱۰۴) *ثانیا:* پزشکان هم گاهی به بیمارانشان، *پرهیز* می‌دهند اما یکماه گرسنگی، تشنگی و روزه‌های من، برای لاغر شدن یا بهبود گوارش و جوارح بدنم *نیست،* بلکه *سعی* من در این ضیافت، باید *رام کردن هوای نفسم* باشد تا در بقیه سال، *تمایلات طبیعی* و *نیازهای غریزی* مرا *اسیر* خودشان نکنند. نکته۴: باید بدانم که *شرط قبولی* هر *سعی* و *تلاشی* در پیشگاه الهی، *آگاهانه* ، *عاقلانه* ، *مؤمنانه* ، *مخلصانه* و *مجاز* بودن آن و منزّه بودن از *ریا* ، *تکبّر* ، *توقّع* ، *منّت* و *أذیت* است: *يا أَيُّهَا الَّذينَ آمَنُوا لاتُبْطِلُوا صَدَقاتِكُمْ بِالْمَنِّ وَ الْأَذى‏* (بقره/۲۶۴) *"وَ ذَنْبِي فِيهِ مَغْفُورا وَ عَمَلِي فِيهِ مَقْبُولا وَ عَيْبِي فِيهِ مَسْتُورا"* ("و گناهم را مورد آمرزش قرار ده و اعمالم را بپذير و عيبم را پوشيده نگهدار.") نکته۵: قرآن می‌فرماید: *تمام مردم* در *رهن* رفتار خویشند: *كُلُّ نَفْسٍ بِما كَسَبَتْ رَهينَةٌ* (مدثر/۳۸) لذا *حضرت رسول أکرم* صلی الله علیه و آله در آخر ماه شعبان فرمودند: با *استغفار* در این ضیافت، *خود* را از *گرو* درآورید و با *سجده آگاهانه* پشتتان را از *بار* گناه *سبک* کنید: *أَیُّهَا النَّاسُ إِنَّ أَنْفُسَکُمْ مَرْهُونَةٌ بِأَعْمَالِکُمْ، فَفُکُّــــوهَا بِاسْتِغْفَارِکُمْ* وَ *ظُهُورَکُمْ ثَقِیلَةٌ مِنْ أَوْزَارِکُمْ فَخَفِّفُـــوا عَنْهَا بِطُولِ سُجُودِکُمْ.* نکته۶: در *وسط دعای ابوحمزه ثمالی،* (به خودم) می‌گویم: خدایا؛ *چُرت* من در *نماز* و *مناجات شبانه* بخاطر *ده تخلّف* من در روز بوده، پس اینکه شب یا سحر اصلا *بیدار نمی‌شوم* یا *شوق نماز* ، *روزه* و *عبادت* ندارم حتماً أثر *گناهان بزرگتر* من است. پس در این ماه باید *خودآگاه* شوم تا *قدر سحر* را بفهمم زیرا *هر که سحر ندارد از خود خبر ندارد* و باید *استغفار* را *بفهمم* (و خود فریبی نکنم) و به آن *عمل* کنم و *سجده آگاهانه* را *بفهمم* و *عاشقانه* به آن *عمل* کنم تا به *تشهّد* و مقام *شهید* و به آن *قدر* و *اعتباری* برسم که بتوانم *خود* را از *رهن گناهانم* درآورم و *پشتم* را سبک کنم. نکته۷: باید از خدا متشکر باشم که برای *گناهان* من *بـو* قرار نداده و إلاّ أحدی مرا تحمّل نمی‌کرد و از همین خدای *ستار العیوب* باید عاجزانه *بخواهم* که *عیوبم* را تا *پاکسازی* و *متحوّل* شدنم بپوشاند و برای *اجابت* دعایم باید از *افشاء عیوب دیگران* بپرهیزم. *"يَا أَسْمَعَ السَّامِعِينَ"* ("اى شنواترين شنوايان") چه اشتباه بزرگی است اگر بپندارم تو صدایم را نمی
‌شنوی 👈واژه: ۲۶ 🔻 ما را می توانید در رسانه های زیر دنبال کنید: ایتا، بله، سروش، واتساب، تلگرام، سایت، اینستاگرام، ایمو، روبیکا @dr_ghofrani2
*دعای روز بیست و هفتم ماه مبارك رمضان:* *"اللَّهُمَّ؛ ارْزُقْنِي فِيهِ فَضْلَ لَيْلَةِ الْقَدْرِ"* ("خدايا؛ در اين روز و ماه، فضائلِ شب قدر را روزى‏ام فرما") نکته۱: با اینکه هر *نماز* و *دعائی* را در *محضر الهی* بجا می‌آورم اما *مخاطب اصلی* آنها خودم هستم، پس ابراز این *تقاضا* باید به این معنی باشد که من، *قابلیت* و *لیاقت* لازم برای جاری شدن *تفضّلات* و *برکات لیله القدر* در خود را دارم. نکته۲: این *چند شب باقیمانده* از این *ضیافت* با شکوه، هنوز احتمال *لیله القدر* بودن را دارند و اگر من *إحیا* را *إحیا* کنم و مظهر *سلام* و *صبح* شوم، حتماً *تفضّلات* و *تحوّلات* آن در تمام *روز* من باید *نمایان* باشد. نکته۳: *لیل* و *لیله* هر دو *شب* اند، اما لیل، *مذکّر* و عاملِ *تاریکی* ، *پوشانندگی* ، *پشت‌کردن* ، *زمان خوابیدن* و *تمام شبها* لیل است: *يُغْشِي اللَّيْلَ النَّهارَ* (رعد/۳) *وَ اللَّيْلِ إِذا عَسْعَسَ* (تکویر/۱۷) ولی لیله، *مؤنّث* و *زمان بیداری* ، *ملاقات* ، *بارش نور* ، *إحیا* شدن و *لیله* فقط *یک شب* است: *وَ إِذْ واعَدْنا مُوسى‏ أَرْبَعينَ لَيْلَةً* (بقره/۵۱)، لیله، *قدرت زایندگی* و *قدرتِ پروراندن* دارد و *محل نزول* ملائکه و *حضرت روح* علیه السلام است. *لیله* وجودی است که *کُلِّ أمر* در *جانِ پاک او* واقع است و *انسان‌های کامل* از او *ظهور* می‌کنند. لذا هر *مؤمن منتظری* در *لیله القدر* باید (مثل تمام ملائکه) *خود* را به *امام* خودش *عرضه* و *کسب تکلیف* کند و *تمام خواسته‌هایش* را کنار بگذارد و فقط *اراده امام* را *بخواهد* و خود را با آن *قطب* عالم *تنظیم* کند. پس انسان در *لیله‌ القدر* تا خود را به *تسلیم* و *اطاعت* نرساند، هیچ *تفضّل* ، *نزول* ، *سلام* و *صبحی* در او *جاری* نمی‌شود و *لایق* هیچ *خیر* و *فضلی* نخواهد شد که لازمه این *تسلیم امام* شدن، *مراقبتِ دقیق* از *افکار* ، *گفتار* ، *رفتار* ، *اخلاق* و *مواضعِ* سیاسی و اجتماعی خویش است. نکته۴: اگر *بانوان* (در قامت: مادر، خواهر، همسر، دختر) *قدر* خود را در *لیله القدر* پیدا نکنند با *تحریک حماله الحطبها،* نامردان *زمین گیر* و *شب‌پرست* زمانشان، *خورشیدهای عالم‌تابی* مثل *أمیرالمؤمنین* صلوات الله علیه را به *شهادت* می‌رسانند و زمین و زمان را (به خیال خود) در *ظلمت* فرو می‌برند. *"وَ صَيِّـرْ أُمُورِي فِيهِ مِنَ الْعُسْرِ إِلَى الْيُسْرِ"* ("و كارهايم را در اين روز و ماه از سختى به آسانى برگردان") نکته۵: باید بدانم که در تمام مدت *توقفم* در *دنیا،* حتماً *سختی* با *آسانی* و *فراز* با *نشیب* همراهند و *معیت دائمی* دارند و جدا نمی‌شوند و هیچ گریزی از آنها نیست: *فَإِنَّ مَـعَ الْعُسْرِ يُسْراً* (إنشراح/۵) نکته۶: برای رسیدن به *یُسر زندگی* (و آسان دیدن بندگی و لذت بردن از اطاعت عاقلانه،) علاوه بر *زیباشناسی مؤمنانه* و *زیبابینی موحّدانه‌،* هر نوع زیبائی در *هر چیزی* را باید *تصدیق* کنم: *فَأَمَّا مَنْ أَعْطى‏ وَ اتَّقى* ۵ *وَ صَدَّقَ بِالْحُسْنى* ۶ *فَسَنُيَسِّرُهُ لِلْيُسْری* (لیل/۷) اما *خودخواهی* ، *غرور نفسانی* ، *بی‌إعتنائی* به *تعالیم الهی* و *تکذیب زیبائی،‌* عامل تداوم *سختی‌ها‌* (وآسان دیدن بردگی و لذت بردن از نافرمانی جاهلانه) است: *وَ أَمَّا مَنْ بَخِلَ وَ اسْتَغْنى* ۸ *وَ كَذَّبَ بِالْحُسْنى* ۹ *فَسَنُيَسِّرُهُ لِلْعُسْرى* (لیل/۱۰) *"وَ اقْبَـلْ مَعَاذِيرِي وَ حُطَّ عَنِّيَ الذَّنْبَ وَ الْوِزْرَ"* ("و پوزش‌هايم را بپذير و گناه و بار گران را از شانه‌ه‏ایم بريز") نکته۷: یک *نشانه* درک *لیله القدر* اینست که برای: ۱ـ *خودشناسی،* ۲ـ *خداباوری،* ۳ـ *آخرت‌نگری* و ۴ـ *تطبیق* خود با *امامم* مشتاقانه بکوشم و در نتیجه، از *تخلّفات* خودم *پشیمان* شوم و از *نافرمانی‌های گذشته* خود *عذرخواهی* کنم و برای *اصلاح* و *خودسازی* دائمی تلاش کنم. *"يَا رَءُوفا بِعِبَادِهِ الصَّالِحِينَ"* ("اى مهربان به بندگانی که می‌کوشند شايسته باشند") نکته۸: اگر *قصد* و *تلاشی* برای: ۱ـ *خودشناسی،* ۲ـ *خداباوری،* ۳ـ *آخرت‌نگری* و ۴ـ *تراز* و *تطبیق* تمام ابعاد زندگیم با *امامم* را ندارم وـ پیگیر *اصلاح* خودم *نیستم،* پس نباید منتظر *إجابت* این دعا باشم. 👈واژه: ۲۷ 🔻 ما را می توانید در رسانه های زیر دنبال کنید: ایتا، بله، سروش، واتساب، تلگرام، سایت، اینستاگرام، ایمو، روبیکا @dr_ghofrani2
... متاسفانه اکثر خانم های مذهبی نمیدونن مرد چه وظایفی نسبت به زنش داره و هیچ خواسته ای از همسرشون ندارن، همین میشه که اقتدار مرد رو با گذشت های بیجا میارن پایین. واقعا من نمیدونم اگر خواسته ای از همسرم نداشته باشم دارم لطف میکنم یا بدتر اقتدارشون میاد پایین ... ۱ـ اگر انسان *عاقل* شود و به *بلوغ* برسد، فقط و فقط و فقط *تکلیف خودش* در زمینه‌های مختلف زندگی و در شرائط مختلف و با *تمام اطرافیانش* را می‌فهمد. ۲ـ پس انسان *بالغ* به خاطر *فقط* انجام *تکالیف الهی* خودش، اول: به والدینش (با هر نوع رفتاری) *احسان* می‌کند، دوم: *اسلامی* به *ازدواج* می‌پردازد، سوم: *فرزندآوری* می‌کند، چهارم: وقتی در اداره‌ای *استخدام* می‌شود (بدون توجه به وظیفه شناسی همکارانش) *فقط* به انجام *وظائف خودش* می‌پردازد، پنجم: *قوانین* مثلا رانندگی را به احترام *خودش* رعایت می‌کند، ششم: به *اصول همسایگی* با تمام همسایه‌هایش (با هر نوع اعتقاد و رفتاری) احترام می‌گذارد، و ...... ۳ـ پس *شناختن وظائف همسر* ضرورتی ندارد مگر اینکه بخواهید *همسرداری* را به او *تعلیم* دهید که ظاهرا از *مؤمن* چنین تکلیفی خواسته نشده است. ۴ـ البته *مادران* باید با *رفتارشان* این *وظیفه‌شناسی* در *هر شرائط* را به فرزندانشان (تعلیم *نه* بلکه) عملا *تدریس* کنند. ۵ـ *مؤمن* اگر *اخلاص* داشته باشد (و دهن‌بین نباشد) از *هیچیک* از اطرافیانش، *هیچ توقعی* ندارد و هرگز *نگران سوء استفاده* دیگران نیست. زیرا *سوء* استفاده دیگران، دامن خود آنها را خواهد گرفت و به *مؤمن مخلص* کمترین آسیبی وارد نمی‌شود. ۶ـ خدایا تو را شکر می‌کنیم که *مسلمان بودن* و *مؤمن شدن* را برای ما بسیار *آسان* قرار دادی. 👈واژه: 🔻 ما را می توانید در رسانه های زیر دنبال کنید: ایتا، بله، سروش، واتساب، تلگرام، سایت، اینستاگرام، ایمو، روبیکا @dr_ghofrani2
چرا در زبان عربی وقتی واژه‌ی رِجز داریم به صورت رُجز هم استفاده شده در قرآن؟ ... یعنی فقط ریشه ی واژه مهم هست و َ__ِ_ُ هایی که روی حروف واژه قرار میگیره معنای اون رو عوض نمیکنه؟ کلمات در زبان عربی، برای روشن شدن دقیق‌تر *منظور* گوینده، *حرکات حروف* و *إعراب آخرشان* تغییر می‌کند. پس با اینکه *شکل ظاهری* برخی از کلمات *شبیه* هم است اما به خاطر *ثلاثی مجرد* و یا *ثلاثی مزید* و یا *نوع مشتق* بودنشان، *صدا* و *حرکت* حروفشان تغییر می‌کند. به همین خاطر برای خواندن *عبارتهای نماز* و *آیات قرآن* و *تلفظ درست* حروف آنها، این همه *حساسیت* صورت می‌گیرد. 👈واژه: 🔻 ما را می توانید در رسانه های زیر دنبال کنید: ایتا، بله، سروش، واتساب، تلگرام، سایت، اینستاگرام، ایمو، روبیکا @dr_ghofrani2
فرق معنا و مفهوم و مصداق چی هست؟ معنا کلی است و مصداق جزئی بله، همینطور است که فرمودید. مثلا: وقتی می‌گویند: خیلی *سرد* است، منظورشان ممکن است: هوا، آب، غذا و .... و حتی *مزاج* باشد. پس هوا و آب و غذا و مزاج، *مصادیق* واژه *سرد* هستند اما *معنای سرد* هیچکدام از اینها *نیست.* 👈واژه: 🔻 ما را می توانید در رسانه های زیر دنبال کنید: ایتا، بله، سروش، واتساب، تلگرام، سایت، اینستاگرام، ایمو، روبیکا @dr_ghofrani2
استاد، برای شب قدر چه توصیه هایی می کنید‌‌ ... ظاهرا *هر شبی* که خودمان را *إحیا* کنیم و *قدر خود* را در *آینه قرآن* عاقلانه *بفهمیم* و به *تکلیف* برسیم و تکالیفمان را صرفنظر از *رفتار اطرافیانمان* انجام دهیم و خودمان را به *امام* خود *عرضه* و به *اطاعت محض* از او برسیم، همان *لیله القدر* ماست. 👈واژه: 🔻 ما را می توانید در رسانه های زیر دنبال کنید: ایتا، بله، سروش، واتساب، تلگرام، سایت، اینستاگرام، ایمو، روبیکا @dr_ghofrani2
در ادامه ی اين سوالم هست، اين اقايی كه به ما مقروض اند هر روز وعده ی فردارو می دهند و همسرخوشبينم باورميكنند و هرروز بازی ميخورند ... هرروز توی دلم بچه های اين اقارو نفرين ميكنم ولی عذاب وجدان دارم چكنم ۱ـ در امور بیرونی همسرتان *دخالت مستقیم* نداشته باشید و خودتان را با *مسائل* ایشان *درگیر* نکنید. ۲ـ دیگران (که از مسائل و گرفتاریهایش هیچ خبری ندارند) خصوصا *فرزندانشان* که دخالتی در رفتار پدر خود ندارند را *نفرین* نکنید. نفرین کردن از اخلاق *مؤمنین* نیست. ۳ـ لطفا پس از این همه عبادت و روزه گرفتن، اعصابتان را مدیریت کنید و *تمام ذرات آفرینش* را در *محضر خداوند حکیم* ببینید تا به *آرامش* برسید و بتوانید در خانواده و خصوصا برای همسر محترمتان *آرامش‌بخش* باشید. ۴ـ از *کمترین تحقیری* نسبت به همسر محترمتان (که بعید نیست *گناه کبیره* باشد،) خودداری بفرمائید زیرا تحقیر، *هیچ مشکلی* را حل نمی‌کند. ۵ـ تلخ‌تر از *بی‌اعتبار* شدن یک *مرد* در جامعه، بی‌اعتبار شدن نزد *همسر* اوست. زیرا ظاهرا شما مسلمانید و *فقط* برای *پشتیبانی* از شوهرتان و به دستور خالقتان با او *ازدواج* کرده‌اید. لطفا *تمام زحمات* خود را با احتمالا *حرف دیگران* و *غلبه نفسانیت* خودتان هدر ندهید. 👈واژه: 🔻 ما را می توانید در رسانه های زیر دنبال کنید: ایتا، بله، سروش، واتساب، تلگرام، سایت، اینستاگرام، ایمو، روبیکا @dr_ghofrani2
📌همراه با نظرات شما ... امام زمانمون ما رو بیشتر از پدر و مادر هامون دوست داره و خیلی خیلی مهربون از پدر و مادر هامون نسبت به ما هست ... امشب همه ی حاجاتمون رو بذاریم کنار و خدا رو به حضرت زینب قسم دهیم که ظهور پدرمون رو برسونه. 📌همراه با نظرات استاد با سلام و احترام و تشکر از دغدغه مؤمنانه شما. لطفا توجه داشته باشید که هر قدر این دعاها را بخوانیم تا زمانی که *قدر* خود را به درستی و از منظر قرآن *نشناسیم* قطعا *شرائط ظهور* فراهم نمی‌شود. 👈واژه: 🔻 ما را می توانید در رسانه های زیر دنبال کنید: ایتا، بله، سروش، واتساب، تلگرام، سایت، اینستاگرام، ایمو، روبیکا @dr_ghofrani2
🔻 ما را می توانید در رسانه های زیر دنبال کنید: ایتا، بله، سروش، واتساب، تلگرام، سایت، اینستاگرام، ایمو، روبیکا @dr_ghofrani2
*دعای روز بیست و هشتم ماه مبارك رمضان:* *"اللَّهُمَّ وَفِّـرْ حَظِّـي فِيهِ مِنَ النَّوَافِـلِ"* ("خدايا؛ بهره‏‌ام را در اين روز و ماه از مستحبّات‏ فراوان كن") نکته۱: اگر انسان مورد *پرسش* قرار ‌گیرد با اطلاعاتش *فوراً* به آن *پاسخ* می‌دهد، اگر *گرسنه* شود، هر خوراکی *در دسترسی* را می‌خورد، و اگر *پلیس* مورد *حمله* قرار بگیرد فوراً *واکنش* نشان می‌دهد. اما اگر انسان بخواهد *کنکور* بدهد، *ماهها* خود را برایش *آماده* می‌کند، و اگر *فرصت* داشته باشد، *قبل از غذا* برای خود (و مهمانان عزیزش) انواع *سالاد* و *پیش‌غذا* را آماده می‌کند، و پلیس نیز *قبل* از هر نوع *درگیری* مدتها با *تمرین* خود را *آماده* می‌سازد. پس برای انجام *هر کار مهمی* در *شرائط مناسب* باید خود را *آماده* کنیم. لذا *ورزشکاران* بدون *آمادگی* و *گرم کردن بدن* وارد *مسابقه* نمی‌شوند، و *هیچ پزشکی* بدون *آمادگی* به *طبابت* نمی‌پردازد. نکته۲: *آماده‌سازی* برای *هر عبادتی* را در اسلام *نافله* می‌گویند و چون *نوافل* نشانه *شدّت محبّت* عبد به *معبود* است، به آن *عمل مستحبّی* (یا رفتار عشقولانه) می‌گویند. نکته۳: خدایا؛ پس از ۲۷ روز که به من توفیق *روزه* گرفتن دادی تا *نیازهای طبیعی* و *تمایلات غریزیم* را *مدیریت* و *اسب سرکش هوای نفسم* را *رام* کنم، تقاضا می‌کنم بر *سهمم* از *نوافل* بیفزائی. یعنی *شوقم* را به *مستحبّات* روزافزون سازی تا در *تقرّب* به بارگاهت موفّق‌تر باشم و (مثل أولیاء تو) *واسطه فیض* و *فضل تو* باشم. نکته۴: خدایا؛ *مراقبتی* به من عطا کن که در هیچ شرائطی، *تکالیف واجبم* را فدای *مستحبّات* نکنم. {مثلا: *ازدواج واجبم* را برای *احتمالات بهتر* به *تأخیر* نیاندازم و *مجرد* نمانم، یا: *شب‌زنده‌داری* مرا از *نماز صبح* باز ندارد، یا: با *عزاداری ظهر عاشوراء* از *نماز ظهر عاشوراء* محروم نشوم،یا: با *تقسیم شله‌زرد!!!* از *عفّتم* غافل نشوم، یا: برای *إصلاح دیگران* خود را به *فساد* نکشانم: *لَا أَرَى إِصْلَاحَكُمْ بِإِفْسَادِ نَفْسِي* (خطبه/۶۹)} زیرا *حضرت أمیرالمؤمنین* صلوات الله علیه می‌فرمایند: *لَا قُرْبَةَ بِالنَّوَافِلِ‏ إِذَا أَضَرَّتْ بِالْفَرَائِضِ* { *مستحبی* که به واجبات *زيان* برساند، هرگز عامل *نزدیکی به خدا* نیست. (حکمت/۳۹)} *"وَ أَكْرِمْنِــي فِيهِ بِإِحْضَـــارِ الْمَسَائِــلِ"* ("و مرا در این روز و ماه با تحقّق درخواست‌ها گرامی بدار") نکته۵: خداوند *تمام* عناصر جهان را *برای انسان* پدید آورده‌: *خَلَقَ لَكُمْ ما فِي الْأَرْضِ جَميعاً* (بقره/۲۹) لذا *تنها* مخلوقی که در قبال *گفتار* و *رفتار* خود *مسئول* است و *باید* برای کوچکترین آنها در پیشگاه الهی *پاسخگو* باشد *انسان* است. نکته۶: *گرامی‌ترین* مردم *باتقواترین* آنهاست، پس *گرامی‌ترین* فرد آنست که در هر شرائطی، *مسئولیت‌هایش* در برابر *خالقش* را *به درستی بشناسد* و به آنها بپردازد. پس خدایا؛ در این ضیافت با شکوه، مرا به *مسئولیتهای* فردی، خانوادگی، اجتماعی، اقتصادی، سیاسی، فرهنگیم *آگاه* و با توفیق در *رعایت* آنها مرا در نزد خود، *گرامی* بدار. *"وَ قَـرِّبْ فِيهِ وَسِيلَتِي إِلَيْـكَ مِنْ بَيْـنِ الْوَسَائِـلِ"* ("و در این روز و ماه، از ميان وسايل، وسيله‏ مناسب را برای تقرّبم به نزدت مهیا كن") نکته۷: *وسیله* هر *کار* یا *فرد* یا *چیزی* است که *مجوّز تقرّب* به *مقام* و *مقصدی* را دارد و *می‌تواند* ما را به *قرب* و *نزدیکی* آن برساند. نکته۸: *کارها* و *وسائل مختلفی* برای رسیدن به *مقاصد مختلف* مقابلِ انسان است، اما *هر وسیله‌ای* برای تقرّب به *خدا* برای انسان، *مجاز* و *مناسب* نیست. (مثلا: أنا مدینه العلم و *علیٌ بابُها.* یا: *بی‌عشق خمینی* نتوان عاشق مهدی شد. یا: نماز *بی‌ولایت* بی‌نمازی است. یا: اگر *نماز* قبول شود بقیه اعمال قبول می‌شوند. یا: النکاح سنّتی، *فمَن رَغَبَ عن سنّتی فلیس منّی.* یا: *فمن شرب منه فلیس منّی.* یا *پیش‌نیازها* و *منازل* و *پله‌های* دیگر که بدون *پاس‌داشت* آنها به هیچ مقامی نمی‌رسم.) نکته۹: خدایا؛ یاریم کن تا آن کار و وسیله‌ *مجاز* و *مناسب* برای *تقرّب* به بارگاهت را *بشناسم* و با *اطاعت* و *تبعیت* از آن، خودم را به *أسماء الحسنای* تو و به *سعادت جاودانه* برسانم. *"يَا مَنْ لا يَشْغَلُهُ إِلْحَـاحُ الْمُلِحِّينَ"* ("اى آنكه پافشارى دعاکنندگان او را غافل نمی‌سازد") نکته۱۰: مردم باید *آب* و *برق* و *گاز* را *کم* مصرف کنند، زیرا *منابع* آنها *محدود* است، اما آنها در استفاده از *نــــور* روز محدود نیستند. *هستی* تماماً *نور* است و *نورانیت خدا* با کثرت *دعاهای* مردم *کم* نمی‌شود. پس اگر *کاهلم* و *لیاقت* و *قابلیتم* را بیشتر نمی‌کنم، قطعاً *تقصیر خالقم* نیست زیرا او هرگز مرا *فراموش* نمی‌کند. 👈واژه: ۲۸
*اطلاعیه* چند *پيشنهاد:* *پيشنهاد اول:* « *تهيه سالنامه خانوادگي* » (قبلا گفته شد.) *پيشنهاد دوم:* « *تهيه قبیله نامه* » (قبلا گفته شد.) *پيشنهاد سوم:* « *تهیه دفتر سلامت خانواده* » (قبلا گفته شد.) *پيشنهاد چهارم:* « *تهیه دفتر تفریح خانواده* » (قبلا گفته شد.) *پیشنهاد پنجم:* « *رعایت نکات عبادی در هر شبانروز* » (قبلا گفته شد.) *پیشنهاد ششم:* « *تهیه* و *نمایش* مجموعه *خانواده نما* » (قبلا گفته شد.) *پیشنهاد هفتم:* « هر *عید* یک *عیدی* » پیشنهاد اینست که در *هر عید* یا *مناسبت* و یا *جشن خانوادگی* که به *فرزندان* (یا بستگان و دوستان) *عیدی* می‌دهید، همراه با *پول* یا هر *کالای‌* دیگر (و یا *بدون* آنها)، *یک نکته قرآنی* را هم تکثیر کنید و به آنها *هدیه* دهید. *اولین* عیدی با عنوان: *رزق* و *روزی،* اول سال تقدیم شد. اکنون *دومین* عیدی با عنوان *مادر جشن‌ها* تقدیم می‌شود: هر « عید » یک « عیدی »:« عیدی دوّم »: « مادرِ تمامِ جشن‌ها » بر شما « مبارک »: با سلام و احترام به شما و با امید به اینکه در این سال جدید « تحوّل روزانه » داشته باشید، از افتخاراتِ « انسان » اینست که خداوندِ « فاطِرَ السَّماواتِ وَ الْأَرْضِ ... » او را بر مبنای « فطرتِ خودش » آفریده و به تجلّی درآورده است. یعنی: « فطرتِ انسان » با « فطرتِ خدا »،« یکی » است، لذا قرآن می‌فرماید: « ... فِطْرَتَ اللَّهِ الَّتي‏ فَطَرَ النَّاسَ عَلَيْها .... » (روم/۳۰) (... آن « فطرت خدا » است كه او « تمام مردم » را بر « مبنای همان » سرشته است ....) پس وقتی « مؤمن » بعد از « دوازده ماه اسیر شکم و تمایلات غریزی بودن »، یک ماه با « تشنگی و گرسنگیِ طبیعی و تمایلاتِ غریزی » خود به « حکم خالق خود »، « مخالفت » می‌کند و « روزه‌ » می‌گیرد در واقع « عقلانیت و اراده و تقوا و صبرِ » خود را « تقویت » می‌کند و به « فطرتِ موحّدانه » (و به تنظیمات آفرینش اولیه) خود باز می‌گردد. این « خودسازی و تحوّل » با « رام کردنِ غرائز » قطعاً « عید » است که باید برایش « جشنی با شکوه » گرفت، زیرا این جشن، « عاملِ حیاتِ و مادرِ تمامِ جشن‌ها » است. اکنون که ما و شما با « عنایت الهی » توانستیم « یکماه » با « طبیعت » و « غفلت »، « مبارزه » و از « چشم، گوش، دست، زبان و خواهشهایِ نفسانی » خود « عاقلانه و مؤمنانه و ‌صبورانه »،« مراقبت » کنیم، امیدوارم به « اراده » و « عزمی پایدار » دست یافته و از « مَنِ وهمیِ » خود « رها » شده‌ و به « خود حقیقی » یا « خود خدائی » خود رسیده و دیگر هیچ رفتارِ « غافلانه » و « جاهلانه » و « تصنّعی و منافقانه‌ای‌‌ » نداشته باشیم. و نشانه « بازگشت » عاقلانه و مؤمنانه ما به « فطرتِ موحّدانه » اینست که از این به بعد از هر نوع « دوگانگی » و « بیگانگی » و « چندگانگی » و از هر « رفتارِ بی‌خودی »، و از هر « گفتارِ خودخواهانه » و از هر « برخوردِ لجوجانه‌ای » باید بپرهیزیم. ضمناً: « لایقِ ستایش » ، « محتاجِ ستایش » نیست. دوستدار شما و محتاج دعای خیر شما. (دوم اردیبهشت ۱۴۰۲) 👈واژه: 🔻 ما را می توانید در رسانه های زیر دنبال کنید: ایتا، بله، سروش، واتساب، تلگرام، سایت، اینستاگرام، ایمو، روبیکا @dr_ghofrani2
*دعای روز ۲۹ ماه مبارك رمضان:* *"اللَّهُمَّ غَشِّـنِي فِيــهِ بِالرَّحْمَـةِ"* ("خدايا؛ مرا در اين روز و ماه با رحمت فراگیرت بپوشان") نکته۱: حتی *یک نقطه* در این جهان وسیع، *خالی* از *رحمت* خدای *رحمان* نیست، اما غالبِ افراد بشر پس از اتمام دوران *زلال کودکی،* با *عناوین خودساخته* و *لباسِ‌* ، *آرایش* ، *رفتار خاص* و با *هر چیزی* خود را می‌پوشانند و *وانمود* می‌کنند که (به خیال خود) *فرد مهم* و *با کلاسی* اند و با همین *توهمات ذهنی* و *تفاخرات پوچ،* خودشان و دیگران را به *زحمت* می‌اندازند. نکته۲: غالب ساختمان‌ها را با *نماسازی* زیبا می‌کنند، برخی از *صنایع فلزی* (مثل: لوزام و وسائل آشپزخانه) را هم که *ظاهر* زشتی دارند و با *رطوبت* هوا، *زنگ* می‌زنند و *سمّی* می‌شوند، با *فلزات زیبا و مقاوم* (مثل: طلا، کروم، و غیره) *آبکاری* و *زیبا* می‌کنند. خدایا؛ اکنون که با یکماه ریاضت و مراقبت زیاد، *اسب چموش هوای نفسم* را *رام* کرده‌ام، مرا با *رحمتت* چنان *بپوشان* تا *نمائی خدائی* و *زیبا* پیدا کنم و *آیت* و *معرّف رحمانیتت* باشم و برای خود و اطرافیانم، هرگز *زحمت* ایجاد نکنم. *"وَ ارْزُقْنِـي فِيـهِ التَّوْفِيقَ وَ الْعِصْمَةَ"* ("و در این روز و ماه، *توفيق؟* و *عصمت؟* را در من جاری فرما") نکته۳: از *روی هم قرار گرفتن* عناصر مادی، *طبقه* پدید می‌آید، مثل: طبقات کتابخانه یا طبقات یک برج مسکونی، امّا از مطابقت *دو أمر غیر مادی* و از *پیاده* شدن *یک فکر* در *یک رفتار* از هر نظر *موفقیّت* رخ می‌دهد. (مثلا: یزید، پیروز شد اما در نابودی اسلام، موفق *نشد* اما امام حسین صلوات الله علیه ظاهرا *شکست* خوردند اما در زنده نگهداشتن اسلام موفق شدند.) نکته۴: حضرت *شعیب* علیه السلام به مردم فرمودند: من قصدی جز *إصلاح* شما ندارم اما (نه آنطور که *خودم* می‌پسندم و نه آنطور که *شما* می‌خواهید، بلکه فقط) *آنطور* که *خدا* می‌خواهد: *إِنْ أُريدُ إِلاَّ الْإِصْلاحَ* ... *وَ ما تَوْفيـــقي‏ إِلاَّ بِاللَّهِ* (هود/۸۸) پس *توفیق* ‌خواستن من از *خدا* برای اینست که او یاریم کند تا اولا: *تکالیفم* را از *قرآن* و *سنّت* بشناسم، ثانیا: به آنها *عمل* و *تمام ابعاد زندگیم* را عاقلانه و مؤمنانه با آن *تعالیم حیاتبخش،* تطبیق و *وفق* دهم و *تنظیم* کنم تا *موفّق* باشم. نکته۵: برای اینکه *موفّقیتم* (مثل خیلی‌ها که ظاهرا دنبال موفقیتند اما به گمراهی می‌رسند) *ذهنی* و *خیالی* نباشد و *ضامن اجرائی* داشته باشد، باید *بدانم* که *نیازمند مراقبت* از *بیرونم،* پس باید *فقط* از *مولای* خودم *عصمت* بخواهم: *وَ اعْتَصَمُوا بِاللَّهِ* (نساء/۱۴۶) *وَ اعْتَصِمُوا بِاللَّهِ هُوَ مَوْلاكُمْ* (حج/۷۸) تا او مرا در *پوشش مراقبتهای دقیق راداری* خود قرار دهد و *عوامل او* (مثل برج مراقبت) مرا (مثل خلبانان) از *هر خطا* و *هر رفتار غیر مجازی* در تمام زمینه‌های رفتاری، اخلاقی، خانوادگی، اقتصادی، سیاسی، اجتماعی و تفریحی *حفظ کنند.* نکته۶: برخورداری از *عصمت الهی* اولاً: *بی‌واسطه* و ثانیاً: به صورت *انفرادی* اصلاً *امکان ندارد،* لذا خداوند می‌فرماید: ای أهل ایمان؛ اولاً: از *طریق عوامل خاص من،* ثانیاً: *همگی با هم* از من *عصمت* بجوئید تا هدایت شوید: *يا أَيُّهَا الَّذينَ آمَنُوا؛ ... وَ اعْتَصِمُوا بِحَبْلِ اللَّهِ جَميعاً* ... *لَعَلَّكُمْ تَهْتَدُونَ* (آل‌عمران/۱۰۳) پس خدایا؛ کمکم کن تا: اولاً: در *انس با قرآن و دعا و ذکر* و *انجام نماز به موقع* و *نماز شب* موفّق باشم تا به اوج *رغبت* و *اشتیاق* برسم، ثانیاً: در *شناختن مصادیق حبل الله* و *عروه الوثقی* (که یکی از آنها *امام* است) *موفّق* باشم، ثالثاً: از *هر طاغوتی* بیزار باشم و خودم را در *مسک* آن *سفینه‌های نجات* قرار دهم تا از هر خطا و گناهی، *عصمت* و *مصونیّت* پیدا کنم: *فَمَنْ يَكْفُرْ بِالطَّاغُوتِ وَ يُؤْمِنْ بِاللَّهِ فقد استَمْسَكَ بِالْعُرْوَةِ الْوُثْقى* (بقره/۲۵۶) *"وَ طَهِّـرْ قَلْبِـي مِنْ غَيَاهِبِ التُّهَمَةِ"* ("و قلبم را از تيرگيهاى شک و تردید پاك گردان") نکته۷: *جاری* شدن *توفیق* و *عصمت* در تمام ابعاد زندگیم، *شرط* دیگری هم دارد و آن اینست که خودم را از *تیرگی‌های شک* و *تردید* ( *به:* زنده و حیاتبخش بودن قرآن، *به:* حقیقی بودن تمام وعده‌های الهی، *به:* امامت أمیرالمؤمنین، صلوات الله علیه، *به:* نیابت مالک اشتر، *به:* نیابت مسلم بن عقیل، *به:* پیروزی قطعی حق‌طلبان در جهان و به همین زودیها ...) *برهانم.* *شک کردن* خوب و گاهی لازم است اما *توقّف* در *شک،* انسان را *فلج* و *زمین‌گیر* می‌کند و حتّی فرد اسیر شک را از *چند قدمی قله* به *قهقرا* سرنگون می‌سازد. (مثل بلعم باعورا)(اعراف/۱۷۵ و ۱۷۶) *"يَا رَحِيـما بِعِبَـادِهِ الْمُؤْمِنِينَ"* ("اى مهربان به بندگان‏ مؤمن و أمنیت آفرین")
*دعای روز ۳۰ ماه مبارك رمضان:* *"اللَّهُمَّ اجْعَلْ صِيَامِي فِيهِ بِالشُّكْرِ وَ الْقَبُولِ عَلَى:* ۱ـ *مَا تَرْضَاهُ وَ يَرْضَاهُ الرَّسُولُ"* ۲ـ *"مُحْكَمَةً فُرُوعُهُ بِالْأُصُولِ"* *"بِحَقِّ سَيِّدِنَا مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ الطَّاهِرِينَ وَ الْحَمْدُ لِلَّهِ رَبِّ الْعَالَمِينَ"* ("خدايا؛ روزه‌‏ام را در اين روز و ماه، با آنچه تو و رسولت آن را مى‏‌پسندید مورد شکر و قبول قرار ده") ("تا فروعش بر اصولش استوار باشد") ("به حق سرورمان محمّد و اهل بيت پاكش در حالی که تمام حمد برای معبود و خداى جهانيان است") نکته۱: صِيَام: *إمساک* و با یک *طرح* مشخّص *منضبط* شدن است. نکته۲: روزه *سه نوع* است: اول: *روزه عام:* که امساك *شکم* و پرهیز از *خوردن* و *آشامیدن* است. *حضرت أمیرالمؤمنین* صلوات الله علیه مى‏ فرمايند: *كَمْ مِن صَائِمٍ لَيْسَ لَهُ مِنَ الصِّيامِ إلّا الظَّمَأ* (چه بسا افرادی كه جز تشنگى بهره‌‏اى از روزه ندارند.) دوم: *روزه خاص:* علاوه بر *مدیریت شکم،* شخص از گناهان چشم، گوش و *زبانش* نيز مى‏‌گریزد. آن حضرت مى‌‏فرمايند: *الصِّيِامُ اجتنابُ المَحارِمِ كَما يَمْتَنِعُ الرَّجُلُ مِنَ الطَّعامِ وَ الشَّرابِ* سوم: روزه أخص: که علاوه بر *امساک شکم* و *امساک از محرمات* شخص *قلبش* را فقط به *خدا* متوجّه می‌کند. پس: *صَوْمُ القلبِ* خَيْرٌ مِن *صيامِ اللِّسانِ* و *صِيامُ اللِّسانِ خَيرٌ* من *صِيامِ البَطْنِ* ‏ نکته۳: گاهی فقط *ظاهر* عبادات درست‌اند اما گاهی آنها بسیار *مفید* و *مقبول* اند. مثلا: دانش‌آموزی که *مسائل ریاضیش* را از کتاب *حل المسائل* فقط *کپی* می‌کند، شاید *نمره* بگیرد اما برایش *مفید* نیست و قطعاً در کنکور *قبول* نمی‌شود. ‌*وضو* ، *نماز* و *روزه‌ی* سپاه عمر سعد هم ظاهراً *ایرادی* نداشت و *درست* بود اما در *تطهیر* و *تحوّل* آنها اصلاً *مفید* نبود و لذا آنها *مردود* شدند. (مثلا: آنها برای *وضو* گرفتن *صورتشان* را می‌شستند اما *عینکشان* را کنار نگذاشتند و *نگاهشان* را آسمانی نکردند و یا *دستهایشان* را می‌شستند اما از *جاذبه‌های* ری، *دست* نشستند.) از نظر *قرآن* فقط *روزه‌ای‌ قبول* است که مرا به *تقوا* برساند: *كُتِبَ عَلَيْكُمُ الصِّيامُ* ... *لَعَلَّكُمْ تَتَّقُونَ* (بقره/۱۸۳) نکته۴: طبق عبارت: *اجْعَلْ صِيَامِي فِيهِ بِالشُّكْرِ وَ الْقَبُولِ،* فقط با *دو شرط* روزه من، *قبول* می‌شود: *شرط اول* اینست که من *روزه‌هایم* را *عَلَى مَا تَرْضَاهُ وَ يَرْضَاهُ الرَّسُولُ* مطابق با *رضایت خدا* و *رضایت مجری أمر خدا* (در هر زمان) انجام دهم. (یا انجام داده باشم.) *اولاً:* واضح است که *جلب رضایت،* عملی غیر از *رعایت احکام* و *شکل ظاهر* روزه است. *ثانیاً:* از منظر قرآن، *رسول* غیر از *نبی* و *تجسّم رضایت الهی* است که *مأموریت اجرائی* دارد و برای *انتصابش* به *معجزه* نیاز ندارد. *ثالثاً:* از نظر قرآن، *رسالت* رسول أکرم صلی الله علیه و آله در *أئمه أطهار* صلوات الله علیهم ظهور دارد که *انتصاب الهی* آنها با *علم جامع*.، *کلام* و *رفتار* منطقی و کاربردی آنها إثبات می‌شود. *رابعاً:* مسلمان باید از *رسول* خدا *اطاعت* و *تبعیت* کند: *أَقيمُوا الصَّلاةَ وَ آتُوا الزَّكاةَ وَ أَطيعُوا الرَّسُولَ لَعَلَّكُمْ تُرْحَمُونَ* (نور/۵۶) *ما جَعَلْنَا الْقِبْلَةَ الَّتي‏ كُنْتَ عَلَيْها إِلاَّ لِنَعْلَمَ مَنْ يَتَّبِعُ الرَّسُولَ* (بقره/۱۴۳) پس من بدون *اطاعت* کامل و *تبعیت* دقیق از *رسول* زمانم، هرگز به *رضایتش* و در نتیجه به *رضایت خدا* نمی‌رسم و *عبادات* و *روزه‌ی* من شاید *مشکور* باشند اما در *إصلاح* و *تطهیر* و *تحوّل* ظاهر و باطن من *مفید* نیستند و قطعاً *مقبول* نخواهند بود. نکته5: *میوه* تا بر *شاخه* باشد از *ريشه* می‌نوشد و تازه می‌ماند، اما اگر از شاخه *جدا* شود از *ريشه* و *اصل* خود جدا و خیلی زود *خشك* شده و از بين می‌رود. پس *شرط دوم:* برای *قبول* شدن *روزه‌ام* اینست که: *مُحْكَمَةً فُرُوعُهُ بِالْأُصُولِ* باشد. یعنی: با *عبادات* سرگرم نشوم بلکه آنها را *مقدمه* و *أمور فرعی* بدانم برای *تحقق اصول دین* و *ظهور* دین در جهان. لذا *جهاد خوارج* و *عبادت منافقین* و *۱۶* بار *پیاده‌* به *حج* رفتن *شمر* هرگز برایشان *مفید* و *مقبول الهی* نبود. به همین خاطر می‌گویند: « نماز *بی‌ولایت* بی‌نمازی است. » *هزاران سال عبادت إبلیس* هم با استنکاف او از قبول *ولایت انسان کامل* همگی *باطل* شد. *خدایا؛* همیشه بر سر سفره محبّت توأم اما این ماه *مهمان ضیافت قرآنی* تو بودم پس *توجّه‌ات* را برای سید و سرورمان حضرت *محمّد* و *خاندان پاك* او و تمام حمدم را برای خودت قرار ده و به *شأن والای* آن عزیزان نازنین مرا به بالاترین عقلانیت، معرفت، تدیّن و تعهّد برسان و عاقبتم را ختم بخیر بفرما و در زمینه‌سازی ظهور آخرین حجّتت سهیمم
بخشی از دعای ۴۵ صحیفه سجادیه در « وداع » حضرت سید الساجدین صلوات الله علیه با « ماه رمضان »: *اَلسَّلاَمُ عَلَیْكَ یَا شَهْرَ اللَّهِ الْأَكْبَرَ وَ یَا عِیدَ أَوْلِیَائِهِ،* بدرود اى بزرگترين ماه خداوند ، و اى عيد اولياى خدا. *اَلسَّلاَمُ عَلَیْكَ یَا أَكْرَمَ مَصْحُوبٍ مِنَ الْأَوْقَاتِ وَ یَا خَیْرَ شَهْرٍ فِی الْأَیَّامِ وَ السَّاعَاتِ؛* بدرود اى گرامیترين اوقاتى كه ما را همنشين بودى، اى بهترين ماه در همه روزها و ساعتها. *اَلسَّلاَمُ عَلَیْكَ مِنْ شَهْرٍ قَرُبَتْ فِیهِ الْآمَالُ وَ نُشِرَتْ فِیهِ الْأَعْمَالُ؛* بدرود اى ماه دست يافتن به آرزوها، اى ماه سرشار از اعمال شايسته. *اَلسَّلاَمُ عَلَیْكَ مِنْ قَرِینٍ جَلَّ قَدْرُهُ مَوْجُوداً وَ أَفْجَعَ فَقْدُهُ مَفْقُوداً وَ مَرْجُ و آلَمَ فِرَاقُهُ،* بدرود اى ياری كه تا هست ارزشش با شکوه است، و چو رخت بر بندد فراقش رنج افزا و مايه اميدی كه دوريش دردناك، *اَلسَّلاَمُ عَلَیْكَ مِنْ أَلِی فٍآنَسَ مُقْبِلاً فَسَرَّ وَ أَوْحَشَ مُنْقَضِیاً فَمَضَ،* بدرود اى همدمی كه چون بيايى شادمانى آرى و چون بروى رفتنت وحشت خيز است و تألم افزاى. *اَلسَّلاَمُ عَلَیْكَ مِنْ مُجَاوِرٍ رَقَّتْ فِیهِ الْقُلُوبُ وَ قَلَّتْ فِیهِ الذُّنُوبُ،* بدرود اى همجواری كه تا بودى، دلهاى ما را نرمی بود و گناهان ما را نقصان. *اَلسَّلاَمُ عَلَیْكَ مِنْ نَاصِرٍ أَعَانَ عَلَى الشَّیْطَانِ وَ صَاحِبٍ سَهَّلَ سُبُلَ الْإِحْسَانِ،* بدرود اى ياريگری كه در برابر شيطان ياريمان دادى و اى همنشينی كه راههاى نيکى را برما هموار ساختى. *اَلسَّلاَمُ عَلَیْكَ مَا أَكْثَرَ عُتَقَاءَ اللَّهِ فِیكَ وَ مَا أَسْعَدَ مَنْ رَعَى حُرْمَتَكَ بِكَ،* بدرود كه چه بسيارندآزادشدگان از عذاب خداوند در تو و چه نيکبخت شد آنکه حرمت تو نگهداشت. *اَلسَّلاَمُ عَلَیْكَ مَا كَانَ أَمْحَاکَ لِلذُّنُوبِ وَ أَسْتَرَکَ لِأَنْوَاعِ الْعُیُوبِ،* بدرود كه چه بسا گناهان كه از ما زدودى و چه بسا عيبها كه پوشيده داشتى. *اَلسَّلاَمُ عَلَیْكَ مَا كَانَ أَطْوَلَكَ عَلَى الْمُجْرِمِینَ وَ أَهْیَبَكَ فِی صُدُورِ الْمُؤْمِنِینَ؛* بدورد كه درنگ تو براى گنهکاران چه به درازا كشيد و هيبت تو در دل مؤمنان چه بسيار بود. *اَلسَّلاَمُ عَلَیْكَ مِنْ شَهْرٍ لَتُنَافِسُهُ الْأَیَّامُ،* بدرود اى ماهى كه ايام ديگری را توان همتايی با او نيست. *اَلسَّلاَمُ عَلَیْكَ مِنْ شَهْرٍهُ وَ مِنْ كُلِّ أَمْرٍ سَلاَمٌ،* بدرود اى ماهى كه تا بودى، همه امن و سلامت بود. *اَلسَّلاَمُ عَلَیْكَ غَیْرَ كَرِیهِ الْمُصَاحَبَةِ وَ لَذَمِیمِ الْمُلاَبَسَةِ،* بدرود اى آن كه نه در مصاحبت تو كراهت بود و نه در معاشرتت ناخوشنودی . *اَلسَّلاَمُ عَلَیْكَ كَمَا وَفَدْتَ عَلَیْنَا بِالْبَرَكَاتِ وَ غَسَلْتَ عَنَّا دَنَسَ الْخَطِیئَاتِ،* بدرود كه سرشار از بركات بر ما در آمدى و ما را از آلودگیهاى گناه شست و شو دادى. *اَلسَّلاَمُ عَلَیْكَ غَیْرَ مُوَدَّعٍ بَرَماً وَ لَمَتْرُوکٍ صِیَامُهُ سَأَماً،* بدرود كه به هنگام وداع از تو نه غبارى به دل داريم و نه از روزه ات ملالتى در خاطر. *اَلسَّلاَمُ عَلَیْكَ مِنْ مَطْلُوبٍ قَبْلَ وَقْتِهِ وَ مَحْزُونٍ عَلَیْهِ قَبْلَ فَوْتِهِ،* بدرود كه هنوز نرسيده از آمدنت شادمان بوديم و هنوز رخت بر نبسته از رفتنت اندوهناك. *اَلسَّلاَمُ عَلَیْكَ كَمْ مِنْ سُوءٍ صُرِفَ بِكَ عَنَّا وَ كَمْ مِنْ خَیْرٍ أُفِیضَ بِكَ عَلَیْنَا،* بدرود كه چه بديها كه با آمدنت از ما دور شد و چه خيرات كه ما را نصيب آمد. *اَلسَّلاَمُ عَلَیْكَ وَ عَلَى لَیْلَةِ الْقَدْرِ الَّتِی هِیَ خَیْرٌ مِنْ أَلْفِ شَهْرٍ،* بدرود تو را و آن شب قدری كه از هزار ماه بهتر است. *اَلسَّلاَمُ عَلَیْكَ مَا كَانَ أَحْرَصَنَا بِالْأَمْسِ عَلَیْكَ وَ أَشَدَّ شَوْقَنَا غَداً إِلَیْكَ،* بدرود، ديروز كه در ميان ما بودى آزمند ماندنت بوديم و فردا كه از ميان ما خواهى رفت اشتياق ما برتو شدت خواهد گرفت . *اَلسَّلاَمُ عَلَیْكَ وَ عَلَى فَضْلِكَ الَّذِی حُرِمْنَاهُ وَ عَلَى مَاضٍ مِنْ بَرَكَاتِكَ سُلِبْنَاهُ،* بدرود تو را و فضلت را كه اينك از آن محروم مانده‌ايم و برآن بركات پيشين كه اينك از كفش داده‌ايم. *اَللَّهُمَّ صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ وَ اجْبُرْ مُصِیبَتَنَا بِشَهْرِنَا وَ بَارِکْ لَنَا فِی یَوْمِ عِیدِنَا وَ فِطْرِنَا،* ....... بار خدايا، بر محمد و خاندان او توجه کن و اندوه ما را در فراق شهرمان جبران فرما و روز عيد و روزه گشادن را بر ما مبارك گردان. 👈واژه: 🔻 ما را می توانید در رسانه های زیر دنبال کنید: ایتا، بله، سروش، واتساب، تلگرام، سایت، اینستاگرام، ایمو، روبیکا @dr_ghofrani2
ببخشید استاد ، شما برای شرح و تبیین این دعاها ... درمواجهه با دعاها چون ، حضور ذهن و انس باقرآن دارید، نشانی آیات وشاهدمثالها رو بیان می کنید؟ ... چون *مهمان خداوند* بودیم، همه‌اش لطف او و رزق شما بود. 👈واژه: 🔻 ما را می توانید در رسانه های زیر دنبال کنید: ایتا، بله، سروش، واتساب، تلگرام، سایت، اینستاگرام، ایمو، روبیکا @dr_ghofrani2
استاد اگر خود شناسی این همه مهم و راهگشا هست چطور می تونیم بهش برسیم آیا باید راجع به نیازها و توانایی هامون فکر کنیم؟ کمتر *آیه‌ای* در قرآن و *کمتر دعائی* در *ادعیه معتبر و مشهور* می‌توان پیدا کرد که ربطی به لزوم *خودشناسی* و *خودسازی* نداشته باشند. لذا اگر با قرآن و ادعیه، *انس* داشته باشیم به بالاترین سطح خودشناسی می‌رسیم. 👈واژه: 🔻 ما را می توانید در رسانه های زیر دنبال کنید: ایتا، بله، سروش، واتساب، تلگرام، سایت، اینستاگرام، ایمو، روبیکا @dr_ghofrani2
... شما مدعی هستید بر اساس قران زن چنین وظیفه ای داره ... هر دو کتاب شما بزرگوار رو در خصوص ازدواج هم تهیه کردم و در حال مطالعه هستم. تکلیف و حق *فقهی* زن و مرد طبق قانون مدنی که بر گرفته از فقه هست به این ترتیبه ... ۱ـ از پاسخگوئی شما بسیار متشکرم. ۲ـ *برخی* از مواردی را که فرمودید با اینکه در قوانین جاری مطرح هستند اما *مستند صریح قرآنی* ندارند. ۳ـ *اصلی‌ترین* تکلیف زن و شوهر و *اولین مقصد* ازدواج *اسلامی،* تحقق *زوجیت* و *نکاح* و فراهم شدن شرائط *سکون* مرد است که تا این *حق* و این *تکلیف* روشن نشود سایر حقوق و تکالیف، مفید هیچ فایده‌ای برای *استحکام نهاد خانواده* نیستند. ۴ـ موردی را که اصلا *مطرح نکردید* مسئله *فرزند* بود و اینکه *قرآن* هیچگونه *مسئولیت* مستقیمی را به عهده *مادر* قرار نداده، در حالی که *اکثر زنان مذهبی* آنقدر که به *بچه* اهمیت می‌دهند به *خودشان* و *شوهرشان* و *قداست خانواده* اهمیت نمی‌دهند بلکه اینها را *فدای* آن می‌کنند. ۵ـ با اینکه *قرآن* به *مردها* و حتی به *دولت اسلامی* بارها دستور می‌دهد که *حقوق بانوان* را *رعایت* کنند و *بپردازند* اما شاید هیچ آیه و روایتی به *بانوان* حتی *توصیه نمی‌کند* که برای *دریافت حقوق* و *ارث* خود اقدام کنند که این *نکته* بسیار مهم، *زیبائی‌های فراوانی* دارد که *فقط* بانوان *خودیافته* و *مؤمن* در طول تاریخ آنرا *فهمیده* و *می‌فهمند.* البته *یک مورد* را *قرآن* مطرح می‌کند که بانوئی بخاطر *ترک روابط زناشوئی* از طرف *شوهر* به *رسول أکرم* صلی الله علیه و آله *شکایت* کرده و قرآن *جبران سختی* را برای آن *شوهران* واجب می‌کند. (در حالی که برخی از زنان ... رابطه زناشوئی را *سوء استفاده* از خود *می‌پندارند* و از ترک آن نه تنها شاکی نیستند بلکه از آن گریزانند!!!) ۶ـ *آیه ۲۲۸ بقره* (و آیات دیگر) اولا: *حق طلاق* را (به دلایل عقلی و اجتماعی) فقط برای *شوهر* قائل است، ثانیا: هیچ توصیه‌ای به *محبت دوطرفه* (که امر غیر ممکنی است) ندارد. اما بطور *غیر مستقیم* به *بانوان* می‌فهماند که باید آنقدر *جذابیت هنرمندانه‌ای* داشته باشند که شوهر به چنین *تصمیمی* نرسد. ۷ـ در *هیچ قانون* و *کشوری* به *شوهران* این *تکلیف* نشده که *تمام درآمدشان* را باید *فقط* برای *همسرشان* خرج کنند، پس آنها مختارند ضمن تأمین *رفاه نسبی* همسر و فرزندانشان، هر جا که صلاح می‌بینند درآمدشان را خرج کنند. ۸ـ هیچ *قانونی* به *ساعات حضور شوهر در خانه* هم *نمی‌پردازد* و شوهر را به خانواده‌اش *محدود* نمی‌کند که این *سکوت* قرآن و قانون، *پیام روشنی* برای *بانوان* دارد که باید *خودشان* را چنان *شیرین زبان* و *دلربا* عرضه کنند که *شوهر* و *فرزندان* از خانه *گریزان* و فراری نباشند. (که متأسفانه بسیاری از بانوان خصوصا *مذهبی* که بسیار *پرتوقع* هم هستند، به این وظیفه مهم خود کمترین توجهی ندارند. لذا شوهران و فرزندان *فراری* از خانه، هر روز بیشتر می‌شوند.) مواردی دیگر هم بماند برای فرصتی دیگر. 👈واژه: 🔻 ما را می توانید در رسانه های زیر دنبال کنید: ایتا، بله، سروش، واتساب، تلگرام، سایت، اینستاگرام، ایمو، روبیکا @dr_ghofrani2