سکته مغزی معمولاً درحمام زیاداست زیرا زمانی که شروع به حمام کردن می کنیم، به اشتباه ابتدا سر و موی خود را با آب داغ خیس می کنیم که اینکار به شدت خطرناک و کشنده است. بدیهی است اگر ابتدا بر سرخود آب داغ بریزید، خون به سرعت به سمت سربالا می رود و ممکن است رگ های مغزرا پاره کند. درنتیجه، ""سکته مغزی"" اتفاق می افتد"" و سپس فرد زمین می خورد. انتشار گزارشی در مجله انجمن پزشکی کانادا بیان می کند که قبلاً تصور می کردند که اینکار اشتباه در حمام خطر زیادی ندارد ولی متاسفانه بایستی گفت که خیلی هم خطرناکتر از آن چیزی است که تصور می‌شد. براساس مطالعات متعدد در سراسر جهان، موارد مرگ یا فلج ناشی از سکته مغزی درحین استحمام روز به روز درحال افزایش است. به گفته پزشکان، اگر بدون رعایت قواعد صحیح حمام کنیم، احتمال فوت در حین استحمام وجود دارد. هنگام حمام نباید ابتدا بر سر و موهای خود آب داغ بریزیم زیرا گردش خون دربدن انسان در دمای خاصی است. دمای بدن انسان کمی طول می کشد تا با دمای بیرون سازگار شود. به گفته پزشکان، ریختن آب داغ روی سر ابتدا سرعت گردش خون را افزایش می دهد، خطرسکته مغزی نیز بطور هم زمان افزایش می یابد. فشارخون بیش ازحد، می تواند شریان های مغزرا پاره کند. روش صحیح حمام کردن ابتدا بر روی پاها آب داغ بریزید سپس به آرامی به سمت بالای بدن این کاررا ادامه دهید. در پایان باید بر سر خود آب داغ بریزیم. تمام افراد به ویژه بیماران مبتلا به میگرن، فشارخون و کلسترول بالا، بایستی از روش مذکور پیروی کنند. بیاییم این اطلاعات را در اختیار همگان و به ویژه والدین و بستگان سالمند خود قرار دهیم. روز و روزگارتان خوش🌹⚘️⚘️.لطفاجدی بگیرید وتذکرات رادرادامه زندگی بکار بگیرید.شادومنصورباشید

بیمارستان سینای اهواز است اینجا جانباز جنگ تحمیلی اعلام میکند در این لحظات آخر عمرم دلم برای صدای آهنگران تنگ شده است، مطلب و درخواست به اطلاع صادق آهنگران میرسد و او هم میاد در بیمارستان و کنار تخت جانباز اینگونه درد دل میکند، خوب است همه ما بدانیم چه عزیزانی که اینگونه از خود گذشتند تا به خود آییم و در مسیرشان حرکت و راهشان را تا سرانجام کار ادامه دهیم .. @mhdyfatme2

🌺 #عید_مبعث 💐تو عالم پیچیده 💐طنین صلواتت 🎙 #سید_مهدی_میرداماد 👏 #سرود @yahyebne_zeyd

# قرآن : بسم الله الرحمن الرحیم بنام خداوند بخشنده مهربان البقره كَيْفَ تَكْفُرُونَ بِاللَّهِ وَكُنتُمْ أَمْوَاتًا فَأَحْيَاكُمْ ثُمَّ يُمِيتُكُمْ ثُمَّ يُحْيِيكُمْ ثُمَّ إِلَيْهِ تُرْجَعُونَ ﭼﮕﻮﻧﻪ ﺑﻪ ﺧﺪﺍ ﻛﻔﺮ ﻣﻰ ﻭﺭﺯﻳﺪ ﺩﺭ ﺣﺎﻟﻲ ﻛﻪ [ ﭘﻴﺶ ﺍﺯ ﺩﻣﻴﺪﻩ ﺷﺪﻥ ﺭﻭﺡ ﺑﻪ ﻛﺎﻟﺒﺪﺗﺎﻥ ﺗﺮﻛﻴﺒﻲ ﺍﺯ ﻋﻨﺎﺻﺮ ] ﻣﺮﺩﻩ ﺑﻮﺩﻳﺪ ، ﭘﺲ ﺷﻤﺎ ﺭﺍ ﺣﻴﺎﺕ ﺑﺨﺸﻴﺪ ، ﺳﭙﺲ ﺷﻤﺎ ﺭﺍ ﻣﻰ ﻣﻴﺮﺍﻧﺪ ، ﺁﻥ ﮔﺎﻩ ﺩﻭﺑﺎﺭﻩ ﺯﻧﺪﻩ ﻣﻰ ﻛﻨﺪ ، ﺳﭙﺲ ﺑﻪ ﺳﻮﻱ ﺍﻭ ﺑﺎﺯﮔﺮﺩﺍﻧﺪﻩ ﻣﻰ ﺷﻮﻳﺪ .(٢٨) دعای دیگری از آن حضرت علیه السلام در ذکر اسمای حسنی خداوند و این همان دعای مشلول است بنام خدای بخشاینده مهربان خدایا من از تو خواهم بحق نامت: بسم اللَّه الرحمن الرحیم ای دارنده جلال و بزرگواری، ای زنده، ای پاینده، معبودی جز تو نیست، ای او، ای که نداند کسی که چیست او و نه چگونه است او و نه کجا است او جز خود او، ای دارای پادشاهی و عالم ملکوت، ای دارنده عزت و جبروت، ای پادشاه، ای منزه از هر عیب، ای سالم از هر نقص، ای ایمنی بخش، ای نگهبان، ای عزیز، ای دارنده قهر و قدرت، ای با عظمت، ای آفریننده، ای پدید آرنده، ای صورت بخش، ای بهره رسان، ای تدبیر کننده، ای محکم کار، ای سبب آغاز خلقت، ای باز گرداننده مخلوق، ای نابود کننده موجودات ای محبت شعار، ای پسندیده، ای معبود خلق، ای دور، ای نزدیک، ای پاسخ دهنده، ای نگهبان، ای حساب دارنده، ای نوین آفرین، ای والا مقام، ای بلند مرتبه، ای شنوا، ای دانا، ای فرزانه، ای بردبار، ای بزرگوار، ای دیرینه، ای بلند مرتبه، ای بزرگ، ای مهرپیشه، ای نعمت بخش، ای پاداش دهنده، ای که یاریش جویند، ای با جلالت، ای کارگزار، ای کفیل عهده دار، ای در گذرنده، ای نعمت رسان، ای راهنما، ای رهبر، ای آغاز کننده، ای اول، و ای آخر، ای هویدا، ای نهان، ای استوار، ای جاویدان، ای دانا، ای حکمفرما، ای داور، ای دادگر، ای جدا کننده، ای پیوست کننده، ای پاک، ای پاکیزه، ای توانا، ای با اقتدار، ای بزرگ، ای با عظمت، ای یگانه، ای یکتا، ای بی نیاز، ای که نزاده و نه زائیده شده و نیست برایش همتائی هیچکس، و نیست برایش همسر و رفیقی، و نباشد با او وزیری، و نگرفته برای خود مشاوری، و نه نیازمند به کمک کاری است، و نه معبودی جز او است. صحیفه علویه اللهم صلی علی محمد و آل محمد و عجل فرجهم اللهم عجل اولیک الفرج

آسیبهای جامعه اسلامی در زمان قیام امام حسین(ع) و امام خمینی(ره) هر مصلحی با توجه به تصوری که از وضع مطلوب جامعه دارد بر وضع موجود جامعه زمان خویش ایرادات و اشکالاتی وارد می‏ داند و به نواقص و امراض خاصی در آن جامعه اشاره می‏ کند و اینک به اختصار به آسیب ها و ایرادات عمده جامعه اسلامی در زمان قیام امام حسین(ع) و قیام امام خمینی(ره) اشاره می‏ شود. الگوی مطلوب جامعه در این نوشته جامعه اسلامی زمان پیغمبر(ص) در نظر گرفته شده است. 1- آسیبهای اعتقادی و مذهبی بررسی نحله‏ های فکری و اندیشه ‏های دینی نشان می ‏دهد که مهمترین علل انحطاط و سقوط جامعه اسلامی بعد از رحلت حضرت رسول(ص) برداشت نادرست از دین و فهم غلط معارف اسلامی بوده است. عواملی که به بروز کژاندیشی ها و گرایش های قبیله ای منتهی گردید موجباتی را فراهم آورد تا کسانی که به مصادر خلافت دست می ‏یافتند دین را وسیله توجیه حکومت و اهداف فردی و قومی خویش قرار دهند و جامعه اسلامی را برای مدت طولانی از منادیان واقعی توحید و اندیشه‏ های اصیل مکتب اسلام بدور نگهدارند. تحقق چنین امری وقتی میسر گردید که افرادی همچون علی(ع)، سلمان فارسی، عمار یاسر و ابوذر غفاری کنار گذاشته شدند. و افرادی همانند کعب‏ الاخبار یهودی و ابوحریره ادعای مسلمانی کردند و مفتی اعظم جامعه اسلامی گشتند و حکم بر تکفیر و تسفیق افرادی چون صحابه نستوه رسول‏ الله(ص)، ابوذر غفاری دادند و با جعل احادیث و تفاسیر وارونه سعی کردند تا اذهان مردم را نسبت به حقیقت دین و سیره پیامبر(ص) مغشوش نمایند. علاوه بر علمای درباری فرصت‏ طلبان و زر اندوزانی چون طلحه و زبیر برای حفظ منافع مادی و اقتصادی خویش علی(ع) را متهم به کفر می‏ نمودند و مقدس‏ مآبانی چون خوارج نهروان با تأویل آیات خدا بر علی(ع) شمشیر می‏ کشیدند و همه اینها نشانگر این مطلب است که در آن زمان قشر عظیمی از مردم مسلمان در درک حقیقت دین و فهم معارف اسلامی با مشکل روبرو بوده‏ اند و در چنین شرایطی بنی ‏امیه حاکمیت در جامعه اسلامی را به دست می‏ گیرند و برای توجیه حکومت خود به ترویج نوعی اندیشه تقدیری و جبرگرایانه می ‏پردازند. اندیشه‏ ای که احساس هرگونه مسئولیت اجتماعی را از انسان سلب می‏ کرد و چون با استناد به نام خدا و اراده الهی صورت فریبنده ‏ای داشت در ظاهر صحیح به نظر می‏ آمد و در آستانه قیام امام حسین(ع) که با القائات علمای درباری و احادیث جعل پرورش یافته بودند به راحتی می ‏پذیرفتند که اگر علی(ع) شکست خورد خدا نمی‏ خواسته تا او بر مسند حکومت باقی بماند و اگر حزب اموی زمام امور مسلمین را در دست دارد خدا چنین موهبتی به آنان عطا کرده است و بنابراین هرگونه اعتراض و انتقاد بر علیه وضع موجود و حکومت اموی انتقاد و اعتراض بر قدرت و مشیت الهی است. در این زمان دین در امور فردی و عبادی خلاصه می‏گردد و بر صورت ظاهر جمعه و جماعات بیش از هر چیز دیگر تأکید می‏شود و بینش و روحیه مذهبی در میان اکثر قریب به اتفاق مردم به گونه‏ای مسموم و فلج شده است که نه تنها عاملی برای اصلاح و سازندگی جامعه به حساب نمی‏ آید بلکه موجبات سکوت و تسلیم را نیز فراهم می‏ سازد و صبر و سکوت تخدیرکننده ‏ای را بر سرتاسر شبه جزیره عرب مستولی می‏ گرداند. چنین اعتقادی مطلوب امام حسین(ع) نیست و امام با قیام خود تأکید بر این امر که می‏ خواهند به اصلاح امت پیامبر(ص) و احیای سیره محمد(ص) و علی(ع) بپردازند اولین اعتراض را بر اندیشه دینی رایج در جامعه زمان خود روا می‏ دارند. قبل از قیام امام خمینی(ره) هم ملاحظه می‏ شود که جامعه در زمینه عقاید الهی و مذهبی دچار آسیبهای جدی است. برداشتهای دینی رایج به گونه‏ای است که دین به هیچ یک از امور سیاسی، اجتماعی و فرهنگی جامعه کاری ندارد و فقط امری است که به برخی از عبادات و اعمال فردی ختم می ‏گردد و چنین برداشتی از دین همواره مطلوب طبقات حاکم بر جامعه بوده است و به وسیله حکومت های باطل در میان مردم رواج یافته است. در آستانه قیام ایشان با توجه به وابستگی جامعه به جوامع بیگانه شرق و غرب، مسئلۀ جدایی دین از امور سیاسی و اجتماعی شدت یافت و با توجه به خود باختگی و الگو قرار گرفتن جوامع غربی برای حکومت و زمامداران امور چهرۀ جدیدتری به خود گرفت. به نظر امام خمینی(ره) جامعه اسلامی از صدر اسلام به این آسیب دچار بوده است و این مسئله در دوره اخیر به اوج خود رسیده است چنانچه می‏ فرماید: «این یک نقشه شیطانی بوده است که از زمان بنی ‏امیه و بنی‏ عباس طرح ‏ریزی شده است و بعد از آن هم هر حکومتی که آمده است، تأیید این امر را کرده است و اخیراً هم که راه شرق و غرب به دولتهای اسلامی باز شده، این امر در اوج خودش قرار گرفت که اسلام یک مسئله شخصی بین بنده و خداست و سیاست از اسلام جداست و نباید مسلمان در سیاست دخالت کند و نباید روحانیون وارد سیاست بشوند».[2]