#صوت_تفسیر #صفحه_558 سوره مبارکه #طلاق بخش دوم #سوره_65 #جزء_28 مفسر: استاد قرائتی

سلام علیکم وقتتون بخیر الحمدالله موفق شدیم با شما عزیزان در برنامه روزی یک صفحه قرآن کریم رو ختم کنیم ❤️😍☺️ ان شاءالله با مشاهده خداوند در کنار خدمون یک ختم موفق انجام داده باشیم ان شاءالله ختم بعدی از اول ماه مبارک رمضان آغاز میشه در کنار جزء خوانی ؛ یعنی بفضل خداوند متعال یک ختم در ماه مبارک رمضان خواهیم داشت و یک ختم سالانه خواهیم داشت

#کلیپ | #استاد_شجاعی بریدم از همه چی! دیگه توان ادامه دادن ندارم! (چند بار تا حالا به این لحظه رسیدید؟) @ostad_shojae | montazer.ir

#تلنگر خیلی ها برای #انتخابـات کار کردن تا مشارکت بالا بره دمشون گرم👌 کارشون خیلی خیلی عالی بود🌹 💭 امّا برای زیاد شدن "منتــظرین آقا #امـام_زمـــان" تا حالا چیکار کردیم؟؟ ━━─━━⊰✾⊱━━━─━━

میخواهم دوستم را نمازخوان کنم؟ ⁉️تو خودت با نماز خواندن چه گلی 🌹 به سرت زدی؟ 🚨این قاعده طلایی یادتان باشد👇 #زندگی

❣خيـلی عصبـانی بود؛ سرباز بود و مسئول آشپزخانه. ماه رمضان آمده بود و او بی سروصدا گفته بود: «هركس بخواهد روزه بگيرد، سحری اش بامن.» ولی يك هفته نشده، خبر به گوش سرلشكر ناجی رسيد.او هم سرضرب خودش رو رسانده بود. دستور داده بود همه‌ سربازها به خط شوند و بعد يكی يک ليوان آب به خوردشان داده بود كه: «سربازها را چه به روزه گرفتن!» 🔸 حالا ابراهيم بعد از بيست و چهار ساعت بازداشت؛ برگشته بود آشپزخانه. ابراهيم هم با چند نفر ديگه، كف آشپزخونه رو تميز شستند و با روغن، موزاييك‌ها را حسابی برق انداختند و بعد منتظر شدند و خدا خدا كردند سرلشكر ناجی یه سر بیاد آشپزخونه. اتفاقا ناجی اومد و جلوی درگاه ايستاد؛ نگاه مشكوكی به اطراف كرد و وارد شد. ولی اولين قدم را كه گذاشت داخل؛ تا ته آشپزخونه چنان رو زمین كشيده شد كه مستقیم كارش به بيمارستان كشيد. پای سرلشكر شكسته بود و می بايست چند صباحی توی بيمارستان بماند. بچه‌ها هم با خيال راحت تا آخـر مـاه رمضان روزه گرفتند. 📚 برگرفته از #کتاب_همت_خورشید_خیبر #ناصرکاوه #سردار_شهید_ابراهیم_همت❣

چرا انتخابات ایران حماسه‌ای شگفت است؟ -۱ ۱) انتخابات ۱۱ اسفند، یک حماسه بزرگ است. حماسه، در برابر دشمن اتفاق می افتد و این، فارغ از نتایج مهم انتخابات است. شاید کسانی، مسئولیت خود را نشناسند، یا نتوانند و یا نخواهند که به آن عمل کنند. جاهل غیر مقصر، معاف از بازخواست است و دانای قاصر یا مقصر، سزاوار بازخواست در محکمه وجدان. اما وقوع حماسه، معطل عمرو و زید نیست. هر چند وقت یک بار بحث در می گیرد که "انتخابات، حق است یا تکلیف؟ منتخبان قبلی به مسئولیت خود عمل کرده اند؟انتخابات فایده دارد یا نه؟ و...". اینها در جای خود، قابل بحث است. اما فارغ از فضای بحث، حماسه آنجا اتفاق می افتد که مردمانی از همه کم برخوردار تر، پر تلاش تر، و سزاوار طلبکاری و نقد و اعتراض، انتخاب و انتخابات را با همه گلایه ها، چون جانِ گرامی، عزیز بشمارند. ۲) آن جوانان پر از مطالبه و گلایه اما لبریز از نشاط مسئولیت شناسی، آن پیر مرد و پیر زن قد خمیده، آن جانباز سال ها بستری که از روی تخت رای می دهد، آن نو عروس و تازه داماد، آن کارگر گچ کار و نانوایی و کادر بیمارستان که با لباس کار پای صندوق رفته ‌اند، آن روستایی محاصره شده در برف، و آن مستاجر شرافتمند که با تورم سنگین دست به گریبان است و با این وجود پای صندوق رفته، هر کدام شان یک حماسه آفرین و حجت بزرگ خدا هستند. آن روی حماسه آفرینی -اگر متوجه باشیم- بدهکاری یکایک ما به ویژه مسئولان، در قبال این مسئولیت شناسی است. ۳) خواهر شهیدی هست که برای تامین معاش، نظافت خانه مردم را می کند و این، کار اغلب روزهای او در زمستان و تابستان است - و کدام شرافت و فضیلت، بالاتر از تلاش برای تامین روزی حلال؟-. این خواهر گرامی شهید، روز جمعه، از اول صبح تا ۹ شب سر کار بود. خانه تکانی شب عید، خسته کننده است؛ اما در کنار انجام کار، دلش شور انتخابات را می زد؛ این که کارش کی تمام می شود تا بتواند رای بدهد؟! او از این ادا و اطوار ها و دوگانه سازی های جعلی "حق یا مسئولیت" بلد نیست. می تواند و حق دارد گله کند، اما هرگز نگفته که برای چه باید رای بدهم؟ آن شب هم دلش شور می زد، تا وقتی که حوالی ساعت ۱۱ شب توانست رای بدهد و دلواپسی اش به خوشحالی بدل شود. برادر شهیدش، در ۱۳ سالگی سر کار می رفته، اما تا مدت ها ناهار نمی خورده است. استاد کار و هم شاگردی ها شک می کنند که نکند وسواس غذایی دارد. به خانواده اش می گویند شما برایش غذا بفرستید. خانواده، علت را جویا می شوند و او می گوید روزه گرفته تا با کسانی که غذا برای خوردن ندارند، غمخواری و همدردی می کند. خواهر شهید می گوید "شهدا حتی در میان خانواده خودشان هم چیز دیگری هستند، نورانی هستند". امتداد این نورانیت را می توان درحماسه محمد جهان آرا و یارانش دید که با دستان خالی، لشکر های مکانیزه صدام را به مدت ۳۳ روز، پشت دروازه های خرمشهر زمینگیر کردند. اگر آن حماسه در متن مظلومیت نبود و دشمن پیش می تاخت -در حالی که بنی صدر ها در پایتخت مشغول از هم گسیختن شیرازه وحدت ملی بودند- آیا می شد حماسه فتح خرمشهر و فتوحات بعدی انقلاب اسلامی را تصوّر کرد؟ ۴) وقتی پشت فرمان خودرو می نشینید، دوست دارید که مسیر، باز و هموار باشد تا بتوانید با سرعت مطلوب حرکت کنید. اما گاهی مسیر، پر پیچ و خم و گردنه است و همین، حرکت را کُند می سازد و از شتاب شما می کاهد. درست است که نمی توانید با حداکثر سرعت حرکت کنید، اما اگر متوقف نشدید و برنگشتید -ولو با سرعت پایین تر به سمت مقصد عبور کردید- شما موفق شده اید. پایوران جوخه های تحریف و تحریم و تخریب انتخابات در جبهه دشمنان ملت ایران، قطعا انکار خواهند کرد، اما انتخابات ما وسط میدان جنگی بزرگ برگزار شد و به این اعتبار، یک حماسه بزرگ است؛ هر چند که شاید می شد با اهتمام بیشتر مسئولان و طیف های سیاسی و رسانه ها، با تراز های بالاتری که مورد مطالبه رهبر حکیم انقلاب است، برگزار شود. 💢 ادامه دارد @jahadetabeen8

چرا انتخابات ایران حماسه‌ای شگفت است؟ -۲ ۵) انتخابات در ایران با انتخابات در بسیاری از کشور های دیگر قابل مقایسه نیست و حال آن که در اغلب کشورها، مشارکت های ۴۰ تا ۶۰ درصدی، روندی غالب است. چند کشور در دنیا سراغ دارید که یک سال قبل از انتخابات، در حالی که مدیران و احزاب هنوز تدارکی نکرده اند، هزاران تلویزیون و خبرگزاری و رسانه و کانال، در اثر مداخله جویی خارجی و دستکاری نیابتی، وارد میدان تحریف و تخریب و تحریم انتخابات بشوند؟! چند کشور هست که سیاستمدارانی در آن بالغ بر ۳۰ سال در مسند های ارشد مدیریت کرده باشند، اما ادای اپوزیسیونی در بیاورند، شبهه بیافرینند و در تخریب و تحریم انتخابات، همان گونه رفتار کنند که دشمنان کشورشان می خواهند و می گویند؟ چند کشور سراغ دارید که سیاستمداران بازنده در انتخابات، جرئت کرده باشند که با ۱۱ میلیون رای کمتر، مدعی تقلب شوند، زیر میز جمهوریت بزنند، آشوب بر پا کنند، تحمل شوند، اجازه فعالیت دوباره داشته باشند و با این همه، باز هم زیر میز بزنند؟! اگر کشوری مبتلا به این حجم از دشمنی خارجی و خیانت داخلی شد، و با این وجود، به میدان جنگ و خونریزی نشد و توانست در امنیت وآرامش کامل انتخابات برگزار کند، قطعا موفقیتی بزرگی به دست آورده است. ایران ما، بارها تهدید به اشغال نظامی و گسترش جنگ نیابتی شد، اما توانست تهدید ها را عقب براند و بر وسعت پیروزی ها بیفزاید. در این مصاف بزرگ، طبیعی است که دشمنان از پا ننشینند و بزرگ ترین جنگ ترکیبی تاریخ را ساماندهی کنند. حجم خباثت پیاده نظام دشمن، جای شگفتی ندارد و از شدت هراس دشمنان نسبت به موفقیت ها حکایت می کند. تعجب و تاسفی اگر هست، درباره هر کسی است که این واقعیت مهم را ندید، به اندازه کافی تدارک متقابل نکرد، و یا مانند برخی سیاسیون ورشکسته به تقصیر، مُهره شطرنج دشمن شد. ۶) برای جمهوری اسلامی که حدوثا و بقائا "مردم بنیاد" است، هر یک رای مردم ارزشمند است. از چشم انداز مطالبه امام (ره) و رهبری، باید برای این که آحاد مردم در تعیین سرنوشت خود مشارکت داشته باشند، اهتمام ورزید. در کنار این هدفگذاری ضروری و مطلوب که مسئولیت نخبگان و مسئولان را سنگین تر می کند، واقعیت این است که در همه کشورها، بخشی از مردم -فارغ از کیفیت انتخابات، میزان تاثیر، و شدت و ضعف رقابت ها- میل به مشارکت سیاسی یا حتی اجتماعی ندارند. در اغلب کشورهایی که جنگ سامان یافته ترکیبی هم علیه انتخابات شان وجود ندارد، مشارکت ها کمتر از ۶۰ – ۷۰ درصد است. (بماند که در برخی از این کشور ها الزام رای دادن برقرار است). به عبارت دیگر، بررسی موضوع نوسان نرخ مشارکت در کشور ها، درباره آن ۶۰ - ۷۰ درصد مشارکت جو است، و نه صد در صد واجدان حق رای. ۷) در همین زمینه، روزنامه اصلاح طلب سازندگی، هفته گذشته ضمن رو کردن دست کلاهبرداران سیاسی نوشت: "آنها که در انتخابات شرکت نمی ‌کنند را می ‌توان به سه دسته تقسیم کرد. دسته اول و بزرگ ‌تر که معمولاً در همه کشورها یافت می ‌شوند؛ نسبت به انتخابات بی ‌تفاوتند و برای ‌شان فرقی نمی‌ کند چه کسی سکان هدایت کشور را به‌ دست دارد. معمولاً از مسائل دورند. اگر دقیق شویم، تقریباً ۳۰درصد هر جامعه‌ را تشکیل می ‌دهند و به ‌ندرت بخشی از آنان در شرایط بسیار خاص و معمولاً تحت تاثیر هیجانات گسترده، کنش سیاسی نشان می‌ دهند که اغلب هم زودگذر است. گروه دوم که آنها هم گروه بزرگی هستند، انگیزه و دلیلی برای حضور در انتخابات نمی ‌بینند... اگر دقت کنیم، نه دسته اول، صحبتی از تحریم می ‌کنند و نه گروه دوم، هدف ‌شان تحریم است. اما دسته سومی هستند که اتفاقاً صدای بسیار بلندی دارند. آنها در همه این ۴۵ سال پس از انقلاب، وجود داشته‌ اند و بدون آنکه بشود آرای تحریم را شمرد، مدعی آن ۳۰درصد همیشه خاموش و آن گروه بی‌انگیزه دوم شده و همه عدم ‌مشارکت را به حساب پروژه خود زده اند، طوری ‌که حتی عده‌ ای را هم که به دلیل اوج کرونا و در ایام بی ‌واکسنی از خانه خارج نمی ‌شدند، جزو تحریم ‌کنندگان قلمداد کردند و شد داستان ملا نصرالدین که میخ افسار الاغش را بر زمین کوبید و گفت اینجا مرکز جهان است. هر کس هم پرسید از کجا می‌ گویی؟ جواب داد که اگر قبول نداری، برو متر کن". 💢ادامه دارد @jahadetabeen8

چرا انتخابات ایران حماسه‌ای شگفت است؟ -۳ ۸) درباره طیف مدعیان اصلاح طلبی و اعتدال گرایی، نمی توان یکسره قضاوت کرد. برخی از آنها با وجود فشار تخریبی شدید، عقلانیت و شجاعت به خرج داده و به سهم خود برای رونق انتخابات نقش آفرینی کردند که جای تقدیر دارد. برخی هم (مانند یکی از سران فتنه ۸۸ و برخی پدرخوانده های جبهه دو پاره اصلاحات) چون ناتوان از مشارکت مثبت و جذاب برای مردم هستند، خطا های قبلی خود را با خیانت های بزرگ تر می پوشانند. آنها دو بار در انتخابات ۱۳۹۸ مجلس و ۱۴۰۰ ریاست جمهوری و شوراها، از برخی نامزد ها حمایت کردند، اما چون کارنامه خسارتباری داشتند، نتوانستند پایگاه رای سابق را احیا کنند؛ تا جایی که نفر اول "لیست جمهور" در انتخابات شورای شهر (با امضای خاتمی) نتوانست حتی ۳۹ هزار رای کسب کند. این واقعیت به جای آن که موجب شرمندگی و جبران شود، به همراهی با جریان خارجی ضد انتخابات و بیگاری دادن بیشتر انجامید. آنها همچنان که در سال ۱۳۸۸، دروغ تقلب ۱۱ میلیونی را پیش کشیده و حماسه ملی را به آشوب بدل ساختند، در انتخابات اخیر هم به دروغ گفتند نامزد ندارند و نمی توانند لیست بدهند یا دعوت به مشارکت کنند. به اذعان نشریات همسو، دست کم ۱۶۵ نامزد در میدان رقابت داشتند، اما می دانستند که مردم، خاطره خوشی از میراث مدیریتی آنها ندارند. ۹) اصلاح طلبان متعددی اذعان دارند که ادعای نامزد نداشتن، دروغ بود. متاسفانه این دروغ خائنانه، هماهنگ با پروژه دیکته شده خارجی، به افکار عمومی پمپاژ شد. درباره این دروغ بزرگ، دو روایت از اصلاح طلبان را بخوانید: - محمدجواد روح، سردبیر روزنامه هم‌ میهن: "جبهه اصلاحات، نه جبهه است، و نه اصلاح طلب... در همین انتخابات، شواهد نشان می‌ دهد وضعیت از مجالس دهم و یازدهم بهتر است. این ۱۱۰ نامزدی که در شهرستان ها مطرحند و تعدادی که در تهران هستند، از مجلس دهم خیلی شناخته ‌شده ‌ترند. وضعیت‌ تایید صلاحیت ‌ها از مجلس دهم و یازدهم بهتر است. واقعیت این بود که اکثریت قریب‌ به ‌اتفاق نامزد های اصلاح ‌طلب به صحنه نیامدند. رد صلاحیت اصلی توسط جبهه اصلاحات انجام شد. با تصمیمی که این جبهه گرفت، بخش عمده‌ ای از آنها که قصد نامزدی داشتند، منفعل شدند. در نتیجه، به نقطه ‌ای رسیده‌ ایم که مطرح می‌ شود کاندیدا نداریم. در حالی ‌که این حرف اشتباه است. باید از جبهه اصلاحات پرسید که دقیقاً در این انتخابات و صحنه سیاست، چه می ‌کنید؟ ریشه این موضع انتخاباتی، ترس از شکست است". - حسین مرعشی دبیرکل حزب کارگزاران: "خوشبختانه از ۱۰ کرسی استان کرمان، ۹ کرسی رقابتی داریم؛ همه نامزد هایی را که هدف گرفته بودیم، تایید شدند. این سندی است که با همین شرایط می ‌شود با یک فرمان عاقلانه ‌حرکت کرد. ما در ۱۰ دوره مجلس در کرمان، همیشه یک کف داشتیم که ۳ کرسی بود و یک سقفِ ۷ کرسی. در دوره پیش برای اولین ‌بار به یک کرسی تن دادیم، چرا که در سطح کشور منفعل بودیم. نقد اصلی، به اصلاح ‌طلبان بود، به خاطر نیامدن در انتخابات مجلس یازدهم و انتخابات ۱۴۰۰. در انتخابات مجلس یازدهم، لیستی که برای تهران آماده شد، از لیستی که برای مجلس دهم آماده شد، قوی ‌تر بود؛ اما تصمیم گرفته شد به دروغ به مردم بگوییم که کاندیدا نداریم". 💢 یادداشت روز کیهان ✍ محمد ایمانی @jahadetabeen8