هدایت شده از آیات الهی
✨ جزء یازدهم ✨
نیکو کاران و بدکاران:
🌹🌹لِلَّذینَ أَحْسَنُوا الْحُسْنى وَ زِیادَةٌ وَ لایَرْهَقُ وُجُوهَهُمْ قَتَرٌ وَ لا ذِلَّةٌ أُولئِکَ أَصْحابُ الْجَنَّةِ هُمْ فیها خالِدُونَ.
کسانیکه نیکی کردند، پاداش نیک و افزون بر آن دارند و تاریکی و ذلت، چهره هایشان را نمی پوشاند. آنها اهل بهشتند و جاودانه در آن خواهند ماند. ۲۶
👈 آنگاه در وصف بدکاران فرموده است:
🌹وَ الَّذینَ کَسَبُوا السَّیِّئاتِ جَزاءُ سَیِّئَة بِمِثْلِها وَ تَرْهَقُهُمْ ذِلَّةٌ ما لَهُمْ مِنَ اللّهِ مِنْ عاصِم کَأَنَّما أُغْشِیَتْ وُجُوهُهُمْ قِطَعاً مِنَ اللَّیْلِ مُظْلِماً أُولئِکَ أَصْحابُ النّارِ هُمْ فیها خالِدُونَ.
اما کسانیکه مرتکب گناهان شدند، جزاى بدى به مقدار آن دارند، و ذلت و خوارى، چهرهء آنانرا مى پوشاند، و هیچ چیز نمى تواند آنها را از (مجازات) خدا نگه دارد! (چهره هاشان آنچنان تاریک است که) گوئى با پاره هائى از شب تاریک، صورت آنها پوشیده شده! آنها اهل دوزخند، و جاودانه در آن خواهند ماند. ۲۷ یونس.
تفسیر: لطف خداوند منان بر همهء بندگانش. 👇
به مؤمنان که پاداش نیکوکاریشان بیش از اعمالشان است (تکرار آیهء ۱۶۰ انعام. در آنجا پاداش مومنین را ۱۰ برابر فرموده است).
و لطف به گنهکاران که جزای گناهشان فقط به همان اندازه است، نه بیشتر.
👌 اما اولیاء الله، بالاترین مراتب:
🌹أَلا إِنَّ أَوْلِیاءَ اللّهِ لاخَوْفٌ عَلَیْهِمْ وَ لا هُمْ یَحْزَنُونَ.
آگاه باشید! اولیاء خدا، نه ترسى دارند و نه غمگین مى شوند. ۶۲ یونس.
ترس و نگرانی از آینده ندارند چون توکلشان بر خداست، و غم گذشته را نمی خورند چون گذشته، عبرت است.
👈 سپس خصوصیت آنها را در دو کلمه فرموده است:
🌹الَّذینَ آمَنُوا وَ کانُوا یَتَّقُونَ.
همانها که ایمان آوردند، و متقی هستند (از مخالفت فرمان خدا می پرهیزند). ۶۳ یونس.
👈 آنگاه از بشارتها فرموده اند و اطمینان داده اند که کلام خدا تغییر ناپذیر است:
🌹لَهُمُ الْبُشْرى فِی الْحَیاةِ الدُّنْیا وَ فِی الآْخِرَةِ لا تَبْدیلَ لِکَلِماتِ اللّهِ ذلِکَ هُوَ الْفَوْزُ الْعَظیمُ.
در زندگى دنیا و در آخرت، برای آنها بشارت است، وعده هاى الهى تخلف ناپذیر است. و اینست آن رستگارى بزرگ. ۶۴ یونس.
💚 در این که بشارتى را که خداوند در آیات فوق به دوستانش در دنیا و آخرت ارزانى داشته چیست؟ در میان مفسران گفتگو است:
بعضى آنرا مخصوص به بشارتى دانسته اند که فرشتگان در آستانهء مرگ و انتقال از این جهان به مؤمنان مى دهند و مى گویند: وَ أَبْشِرُوا بِالْجَنَّةِ الَّتِى کُنْتُمْ تُوعَدُونَ: و بشارت باد بر شما به آن بهشتى که به شما وعده داده شده است. ۳۰ فصلت.
بعضى دیگر، آنرا اشاره به وعده هاى پیروزى پروردگار، و غلبه بر دشمنان، و حکومت در روى زمین (مادام که مؤمنند و صالحند)، می دانند.
در بعضى از روایات هم، این بشارت به خواب هاى خوش که مؤمنان مى بینند تفسیر شده.
✅ ولی اَلبُشریَ، بصورت مطلق است و معنای وسیعی دارد که هر گونه بشارت، و شادىِ پیروزى و موفقیت را شامل مى شود، و همهء آنچه در بالا ذکر شد در آن درج است، و در واقع هر کدام، اشاره به گوشه اى از این بشارت وسیع الهى دارد.
و به یک تعبیر می توان گفت: این اثر تکوینى و طبیعى ایمان و تقواست، که روح و جسم انسان را از انواع دلهره ها و وحشت هائى که زائیدهء شک و تردید، و همچنین نتیجهء گناه و انواع آلودگى هاست، دور مى سازد. و چه بشارتی بالاتر از این حس آرامش که نتیجهء اطمینانی هست که در دل دوستان خدا نسبت به خدا بوجود می آید؟
🌷روایتی مهم از حضرت امیر:
حضرت امیر آیهء فوق را تلاوت فرمودند، و سپس از یاران خویش سؤال کردند: مى دانید اولیاء الله چه اشخاصى هستند؟
عرض کردند: اى امیر مؤمنان! شما خودتان بفرمائید که آنان کیانند؟
💚 امام فرمودند:
دوستان خدا، ما و پیروان ما که بعد از ما مى آیند هستیم، خوشا به حال ما، و بیشتر از آن، خوشا به حال آنها.
بعضى پرسیدند: چرا بیشتر از ما؟ مگر ما و آنها هر دو پیرو یک مکتب نیستیم و کارمان یکنواخت نمى باشد؟
💚 فرمودند: نه، آنها مسئولیت هائى بر دوش دارند که شما ندارید، و تن به مشکلاتى مى دهند که شما نمى دهید.
نورالثقلین، ج۲، ص۳۰۹.
بحارالانوار، ج۶۵، ص۳۴.