✨جزء بیست و ششم✨ 🌹🌹يَوْمَ نَقُولُ لِجَهَنَّمَ هَلِ امْتَلَأْتِ وَتَقُولُ هَلْ مِن مَّزِيدٍ. (بخاطر بیاورید) روزى را که به جهنم مى گوییم: آیا پر شده اى؟! و او مى گوید: آیا افزون بر این هم هست؟! ۳۰ ق. تفسیر: این همان است که در آیهء ۱۳ سجده می خوانیم: 🌹لَأَمْلَأَنَّ جَهَنَّمَ مِنَ الْجِنَّةِ وَ النّاسِ أَجْمَعِینَ: سوگند یاد مى کنم که دوزخ را از جن و انس پر مى کنم. در این باره تفاسیر متعددی بیان شده. بعضی گفته اند معنی انکار دارد یعنی جهنم کاملا پر شده باز هم هست؟!! بعضی گفته اند جهنم مایل به وسعت است تا گنهکاران بیشتری را در خود جای دهد. بهر حال این آیه، بخوبى نشان مى دهد که دوزخیان بسیارند، و جهنم منظرهء هولناک و وحشتناکى دارد، تهدید الهى جدى است، بگونه اى که فکر دربارهء آن، لرزه بر اندام هر انسانى مى افکند، و هشدار مى دهد، نکند یکى از آن نفرات تو باشى! و همین اندیشه مى تواند او را در برابر گناهان بزرگ و کوچک کنترل کند. 👈 سپس اشاره به وضعیت بهشتیان در آنروز فرموده: 🌹وَ أُزْلِفَتِ الجَْنَّةُ لِلْمُتَّقِینَ غَیرَ بَعِید. (در آنروز) بهشت را به متقین نزدیک مى کنند، و فاصله اى از آنان ندارد. ۳۱ ق. 💚 این نهایت اکرام و احترام خداوند به متقین است که بجای نزدیک کردن آنان به بهشت، بهشت را به آنان نزدیک می کند. 👌 متقین چه کسانی هستند؟ در این آیات به ویژگیهایی از متقین اشاره فرموده که از اهمیت بسیاری برخوردار است: 🌹هَذَا مَا تُوعَدُونَ لِکلِّ أَوَّاب حَفِیظ. این چیزى است که به شما وعده داده مى شود، براى توبه کاران و کسانیکه پیمان ها را حفظ مى کنند. ۳۲ ق. 💫 اَوّاب، به معنی بازگشت، نشان مى دهد که بهشتیان پرهیزگارانى هستند که هر عاملى بخواهد آنها را از اطاعت خدا دور سازد، فوراً متوجه مى شوند و به طاعت او باز مى گردند، و از تقصیرات و غفلت هاى خود توبه مى کنند تا به مقام نفس مطمئنه برسند. 💫 و دومین ویژگی متقیان در این آیات، حَفیِظ است. این ویژگی بطور مطلق آمده و بیانگر اینست که انسان متقی در همهء جنبه ها از خود مراقبت می کند. 👈 در ادامهء این اوصاف، در آیهء بعد به دو وصف دیگر آنها اشاره فرموده، که در حقیقت توضیح و تفسیرى است براى اوصاف گذشته، مى فرماید: 🌹مَّنْ خَشىَ الرَّحْمَنَ بِالْغَیْبِ وَ جَاءَ بِقَلْب مُّنِیب. کسیکه از خداوند رحمان در نهان بترسد و با قلبى پر انابه در محضر او حاضر شود. ۳۳ ق. 👈 در پنهان، دارای خشیت الهی هستند. در جزء نهم خواندیم خشیت با خوف متفاوت است. خوف الهی ترس از عذاب و اشتیاق برای پاداش است که در انسان خوف از خدا ایجاد می کند. و خشیت، ترسی توام با تعظیم و اکرام است که به جهت احساس مسئولیت در پیشگاه خداوند و تعظیم به ذات اقدس او در انسان نمود پیدا می کند و مرتبهء بالاتری از خوف است. این خوف و خشیت، سبب مى شود که قلب آنها منیب باشد (به معنی توبه کار)، دائماً متوجه خدا گردد، و به طاعت او اقبال کند، و از هر گناه و لغزشى توبه نماید، و این حال را تا پایان عمر ادامه دهد، و با همین حالت وارد عرصهء محشر گردد. 👌 سپس، مى افزاید: کسانیکه داراى این چهار صفت هستند، هنگامیکه بهشت به آنها نزدیک مى شود فرشتگان الهى بعنوان احترام و اکرام به آنها مى گویند: به سلامت وارد بهشت شوید: 🌹ادْخُلُوهَا بِسَلام ذَلِک یَوْمُ الخُْلُودِ. به سلامت وارد بهشت شوید، امروز روز جاودانى است. ۳۴ ق. جاودانى نعمتها، و جاودانى بهشت با تمام مواهبش. ✅ پس از بیان دو بشارت سلامت و خلود جاودانه در بهشت، به دو بشارت دیگر اشاره فرموده است: 🌹لهَُم مَّا یَشاءُونَ فِیهَا وَ لَدَیْنَا مَزِیدٌ. هر چه بخواهند در آنجا براى آنها هست، و نزد ما نعمت هاى بیشترى است. ۳۵ ق. 💚 متقیان در بهشت هر چه بخواهند موجود است. پس دیگر چه نعمتی باقی می ماند افزون بر آن؟!! 👈 البته با دانستن اینکه بهشتیان در جایگاه و مرتبهء خودشان هر چه بخواهند موجود است، نه از مراتب بالاتر. گرچه الله اعلم. او می داند و ما نمی دانیم. از دو جنبه میتوان به این افزونی پرداخت. اول اینکه نعمتهایی هستند که در ذهن محبوس انسان در این دنیا نمی گنجند لذا خداوند آنها را بیان نفرموده. و دوم اینکه مواهب الهی در بهشت، بیش از اعمالی است که بهشتیان انجام داده اند. 💚 یعنی موازنه اى میان پاداش الهى و اعمال مؤمنان نیست، بلکه، از آن افزون و بسیار برتر و بالاتر است، و این یعنی فضل بی انتهای خداوند عزوجل.