🔰 پیغام سربسته؛ انتظار و ترس بخشی از مجازات صهیونیست‌هاست 🔸سخنان اخیر سیدحسن نصرالله درباره نحوه مجازات رژیم تروریست اسرائیل، بسیار مهم و راهبردی بود. شاید کسانی، این بیانات دقیق را عملیات روانی حساب کنند؛ اما پشت هر جمله سید مقاومت، ده‌ها و سند محکم خوابیده است. 🔸دبیرکل حزب‌الله سه‌شنبه بعدازظهر گفت: اسرائیل دیگر به قدرت قبلی خود باز نخواهد گشت. از دلایل این واقعیت، عملیات وعده صادق بود. می‌بینید که اسرائیل چگونه از پاسخ ایران و مقاومت ترسیده است، در حالی که خودش را قوی‌ترین ارتش منطقه می‌داند... اگرچه رادارهای اسرائیل و ماهواره‌های آمریکایی، از ترس واکنش در حالت آماده‌باش هستند، پهپادهای ما بدون مشکل وارد عکا شدند. حزب‌الله پاسخ می‌دهد، ایران پاسخ می‌دهد، یمن پاسخ می‌دهد و دشمن منتظر است و هر فریادی را پاسخ می‌داند؛ هیچ‌یک از عملیات‌های ما تاکنون، انتقام فواد شکر نبوده است. مهم‌ترین موضوع این است که عزم، تصمیم و توانایی وجود دارد... ما با ایرانی‌ها شوخی می‌کنیم که ایران با پنبه سر می‌برد، اما می‌گویم که همه ما در محور مقاومت، با پنبه سر خواهیم برید. 🔸بخشی از مستندات این روایت دقیق و عمیق و فنی را می‌توان در میان انبوهی از ارزیابی‌های محافل عبری و غربی و... طی چند روز گذشته مرور کرد؛ از جمله: 🔻- رئیس سابق شورای امنیت ملی اسرائیل: ایران به احتمال زیاد در پاسخ به ترور هنیه، به تاسیسات حیاتی ما حمله خواهد کرد. 🔻- تایمز اسرائیل: در صورت وقوع جنگ با حزب‌الله، برق و آب و تلفن برخی شهر‌های اسرائیل قطع می‌شود. ۴۰درصد از نیروی کار قادر به کار نخواهند بود. اسرائیل با صد‌ها موشک با سر‌های جنگی از ۵۰ کیلو تا ۱۰ برابر آن هدف قرار می‌گیرد. حزب‌الله اهدافی تا جنوب حیفا، از جمله تل‌آویو را هدف قرار می‌دهد. 🔻- مؤسسه واشنگتن: اکثر مقامات اسرائیلی متوجه شده‌اند که جنگ با حزب‌الله مانند هر جنگی که اسرائیل قبلاً انجام داده است، نخواهد بود. 🔻- اکونومیست: پاسخ ایران به ترور اسرائیل کاملاً اجتناب‌ناپذیر است. اما نمی‌توان پیش‌بینی کرد که چگونه پاسخ خواهد داد. ایران قصد دارد اسرائیلی‌‌‌ها را مضطرب نگه دارد. آیا ایران مانند ماه آوریل تنها پایگاه‌های نظامی را هدف قرار خواهد داد؟ این چیزی است که تحلیلگران اطلاعاتی اسرائیل آن را «ترکیبی» می‌نامند. آیا حمله صرفاً از سوی ایران خواهد بود، یا حزب‌الله و دیگر اعضای ائتلاف ایران؟ اسرائیل از ماه اکتبر، از همه جهت آتش گشوده، اما نیروهای نیابتی ایران، هنوز توان کامل خود را آزاد نکرده‌اند. #خبر_ویژه https://kayhan.ir/001EJg @Kayhan_online

🔰 تحقق ۸۳ درصدی پروژه‌های شهری در ۴ ماه همشهری @Kayhan_online

📹 شرکت‌های بزرگ آمریکایی چگونه در قتل فلسطینیان توسط اسرائیل مشارکت می‌کنند؟ @Kayhan_online

سلام به روایت تصویر، نمی‌دانم چرا عده‌ای از خانم‌های ایرانی متوجه نمی‌شوند، با همان روسری حداقلی زیباتر هستند. حجاب اگر از سوی معبود متعال واجب شده، اما عاشقانه و از روی اختیار و منطق انتخابش کردیم و می‌دانیم مزایای بسیاری برای جامعه دارد. خدایا به خاطر حجاب شکر 🆔@salamayande

دعاوه اذا حزنه امر بسم الله الرحمن الرحیم اللهم احرسنی بعینک التی لاتنام و اکنفنی برکنک الذی لا یضام و اغفرلی بقدرتک علی رب لا اهلک و انت الرجآء اللهم انت اعزو اکبر مما اخاف و احذر بالله استفتح و بالله استنجح و بمحمد رسول الله صلی الله علیه و اله اتوجه یا کافی ابراهیم نمرود و موسی فرعون اکفنی ما انافیه الله الله ربی لا اشرک به شیئا حسبی الرب من المربوبین حسبی الخالق من المخلوقین حسبی المانع من الممنوعین حسبی من لم یزل حسبی حسبی مذقط حسبی الله لا اله الا هو علیه توکلت و هو رب العرش العظیم دعای آن حضرت علیه السلام در وقتی که پیش آمدی او را غمگین می ساخت بنام خدای بخشاینده مهربان. خدایا مرا بدان دیده ات که بخواب نرود محافظت کن، و بدان نیرویت که مورد دستبرد و ستم قرار نگیرد در کنف حمایت خودگیر، و بدان قدرتی که نسبت بمن داری مرا بیامرز. پروردگارا جائی که تو مایه امیدم باشی نابود نگردم. خدایا تو نیرومند و بزرگتر از آنی که من از آن بیم و ترس دارم. بخدا گشایش جویم، و بخدا کامیابی و ظفر خواهم، و بمحمد - صلی الله علیه و آله - توجه کنم، ای کفایت کننده ابراهیم از شر نمرود، و ای کفایت کننده موسی از شر فرعون، مرا از وضعی که در آن هستم کفایت فرما. خدا، خدا، پروردگار من است که چیزی را شریک او ندانم، بس است مرا پروردگار از بندگان پروریده شده، بس است مرا آفریننده از آفریدگان، بس است مرا باز دارنده از بازداشت شدگان، و بس است مرا آنکه پیوسته تا بوده همیشه مرا بس است. بس است مرا خدا که معبودی جز او نیست، بر او توکل کنم و اوست پرورگار عرش بزرگ. صحیفه علویه

فرازهایی از فرمایشات امام خمینی (ره) ماه محرم و صفر، ماه برکات اسلامی است و ماه زنده ماندن اسلام است. (1) ما هر چه داریم، از این محرم است و از این مجالس. مجالس تبلیغ ما هم از مُحرّم است، از این شهادت سیدالشهدا (عَلَیهِ السَّلامُ) است. (2) محرم و صفر است که اسلام را نگه داشته است، فداکاری سیدالشهدا (عَلَیهِ السَّلامُ) است که اسلام را برای ما زنده نگه داشته است. ماه محرم و صفر را باید به ذکر مصائب اهل بیت (عَلَیهِمُ السَّلامُ) زنده نگه داریم که با ذکر مصائب اهل بیت (عَلَیهِمُ السَّلامُ)، این مذهب تا حالا زنده مانده است. (3) رمز بقای مذهب شیعه باید ببینیم رمز بقای این مذهب و (رمز) بقای ممالک اسلامی (و) ممالک شیعی چه بوده است. ما باید آن رمز را حفظ بکنیم. یکی از رمزهای بزرگی که بالاترین رمز است، قضیه سیدالشهدا (عَلَیهِ السَّلامُ) است. سیدالشهدا (عَلَیهِ السَّلامُ) مذهب را بیمه کرد؛ با عمل خودش، اسلام را بیمه کرد. (این که) ائمه (عَلَیهِمُ السَّلامُ) این قدر اصرار کردند به این که مجمع داشته باشید، گریه (و) نُدبه بکنید، برای این (بود) که این، کِیانِ مذهب ما را حفظ می کند. (4) «کُلُّ یومِ عاشُورا وَ کُلُّ اَرضِ کَربَلا» «کُلُّ یومِ عاشُورا وَ کُلُّ اَرضِ کَربَلا» یک کلمه بزرگی است. کربلا چه کرد؟ ارض کربلا در روز عاشورا چه نقشی را بازی کرد؟ همه زمین ها باید این طور باشند. نقش کربلا این بود که سیدالشهدا (عَلَیهِ السَّلامُ) با چند نفر جنگ کرد، عدد معدودی به کربلا آمدند و ایستادند در مقابل ظلم یزید و در مقابل دولت جبار، در مقابل امپراتور زمان ایستادند و فداکاری کردند و کشته شدند، لکن ظلم را قبول نکردند و یزید را شکست دادند. همه جا باید این طور باشد و همه روز هم باید این طور باشد، همه روز باید ملت ما این معنا را داشته باشد که امروز روز عاشورا است و ما باید در مقابل ظلم بایستیم و همین جا هم کربلا است و باید نقش کربلا را پیاده کنیم. (5) بالاترین جنبه مجالس ابی عبدالله(ع) جنبه سیاسی این مجالس، بالاتر از همه جنبه های دیگر است، بی خود بعضی از ائمه ما (عَلَیهِمُ السَّلامُ) نمی فرمایند که برای من در منابر روضه بخوانید، بی خود ائمه ما (عَلَیهِمُ السَّلامُ) نمی گویند که هر کس بگرید یا بگریاند یا صورت گریه کردن به خودش بگیرد، اجرش فلان و فلان است. مسأله، مسأله گریه نیست، مسأله، مسأله تباکی نیست، مسأله، مسأله سیاسی است که ائمه ما (عَلَیهِمُ السَّلامُ) با همان دید الهی که داشتند، می خواستند که این ملت ها را از راه های مختلف با هم بسیج و یکپارچه کنند تا آسیب پذیر نباشند. (6) «کُلُّ یومٍ عاشُورا»؛ سرمشقی برای امت اسلامی دستور آموزنده «کُلُّ یومٍ عاشُورا وَ کُلُّ أَرضٍ کَربَلاء» باید سرمشق امت اسلامی باشد. قیام همگانی در هر روز و در هر سرزمین، عاشورا قیام عدالت خواهان، با عددی قلیل و ایمانی و عشقی بزرگ، در مقابل ستمگران کاخ نشین و مستکبران غارتگر بود و دستور آن است که این برنامه، سرلوحه زندگی است در هر روز و در هر سرزمین. (7). 1) صحیفه امام، ج 15، ص 330 2) صحیفه امام، ج 17، ص 58 3) صحیفه امام، ج 15، ص 330 4) صحیفه امام، ج 10، ص 216 5) صحیفه امام، ج 10، صص 122 - 123 6) صحیفه امام، ج 13، ص 323 7) صحیفه امام، ج 9، ص445

وَ كَانَ مِنْ دُعَائِهِ عَلَيْهِ السَّلَامُ فِي طَلَبِ الْعَفْوِ وَ الرَّحْمَةِ دعاى آن حضرت است در طلب عفو و رحمت ﴿1﴾ اللَّهُمَّ صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ ، وَ اكْسِرْ شَهْوَتِي عَنْ كُلِّ مَحْرَمٍ ، وَ ازْوِ حِرْصِي عَنْ كُلِّ مَأْثَمٍ ، وَ امْنَعْنِي عَنْ أَذَى كُلِّ مُؤْمِنٍ وَ مُؤْمِنَةٍ ، وَ مُسْلِمٍ وَ مُسْلِمَةٍ . (1) خدایا! بر محمّد و آلش درود فرست و بنای شهوتم را از هر حرامی در هم شکن و خواسته و طمع شدیدم را از هر معصیتی دور دار و مرا از آزردن هر مرد مؤمن و زن مؤمنه و هر مرد مسلمان و زن مسلمه باز دار. ﴿2﴾ اللَّهُمَّ وَ أَيُّمَا عَبْدٍ نَالَ مِنِّي مَا حَظَرْتَ عَلَيْهِ ، وَ انْتَهَكَ مِنِّي مَا حَجَزْتَ عَلَيْهِ ، فَمَضَى بِظُلَامَتِي مَيِّتاً ، أَوْ حَصَلَتْ لِي قِبَلَهُ حَيّاً فَاغْفِرْ لَهُ مَا أَلَمَّ بِهِ مِنِّي ، وَ اعْفُ لَهُ عَمَّا أَدْبَرَ بِهِ عَنِّي ، وَ لَا تَقِفْهُ عَلَى مَا عَنْهُمْ فِيَّ ، وَ لَا تَكْشِفْهُ عَمَّا اكْتَسَبَ بِي ، وَ اجْعَلْ مَا سَمَحْتُ بِهِ مِنَ الْعَفْوِ ارْتَكَبَ ، وَ تَبَرَّعْتُ بِهِ مِنَ الصَّدَقَةِ عَلَيْهِمْ أَزْكَي صَدَقَاتِ الْمُتَصَدِّقِينَ ، وَ أَعْلَي صِلَاتِ الْمُتَقَرِّبِينَ (2) خدایا! هر بنده‌ای نسبت به من مرتکب کاری شده که آن کار را بر او حرام کردی؛ یا پردۀ حرمت مرا که دریدنش را بر او ممنوع کردی، دریده؛ پس زیر بار ستمی که بر من داشته مرده؛ یا در حالی که هنوز زنده است، حقّی از من برعهدۀ او ثابت است؛ پس او را نسبت به ستمی که بر من روا داشته بیامرز و در رابطۀ با حقّی که از من پایمال کرده از او گذشت کن و دربارۀ آنچه با من کرده او را دنبال نکن و به خاطر گناهانی که با ستم بر من مرتکب شده رسوایش نساز و این عفو و گذشتم را از آنان و چشم‌پوشی و کار نیکی که بدون چشم‌داشت نسبت به آنان انجام دادم، از پرفایده‌ترین صدقات صدقه دهندگان و بالاترین عطاهای مقرّبین پیشگاهت، قرار ده. ﴿3﴾ وَ عَوِّضْنِي مِنْ عَفْوِي عَنْهُمْ عَفْوَكَ ، وَ مِنْ دُعَائِي لَهُمْ رَحْمَتَكَ حَتَّى يَسْعَدَ كُلُّ وَاحِدٍ مِنَّا بِفَضْلِكَ ، وَ يَنْجُوَ كُلٌّ مِنَّا بِمَنِّكَ . (3) و در برابر گذشت من از آنان عفوت و در مقابل دعایم برای آنان رحمتت را عوض قرار ده؛ تا هر یک از ما به سبب فزون بخشی‌ات سعادتمند شویم؛ و هر کداممان به‌خاطر احسانت رستگار گردیم. ﴿4﴾ اللَّهُمَّ وَ أَيُّمَا عَبْدٍ مِنْ عَبِيدِكَ أَدْرَكَهُ مِنِّي دَرَكٌ ، أَوْ مَسَّهُ مِنْ نَاحِيَتِي أَذًى ، أَوْ لَحِقَهُ بِي أَوْ بِسَبَبِي ظُلْمٌ فَفُتُّهُ بِحَقِّهِ ، أَوْ سَبَقْتُهُ بِمَظْلِمَتِهِ ، فَصَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ ، وَ أَرْضِهِ عَنِّي مِنْ وُجْدِكَ ، وَ أَوْفِهِ حَقَّهُ مِنْ عِنْدِكَ (4) خدایا! هر یک از بندگانت که از سوی من صدمه‌ای به او متوجّه شده، یا از سوی من آزاری به او رسیده، یا از من یا به سبب من ستمی بر او شده و از پی آن ستم، به گونه‌ای حقّش را پایمال کرده‌ام که بازگرداندن آن حق برایش ممکن نیست؛ یا با حقّی که بر عهدۀ من دارد، چنان از او پیشی گرفته‌ام و از دستش فرار کرده‌ام که یافتن من برای گرفتن حقّش به هیچ عنوان برایش میسّر نیست؛ در عین همۀ این امور بر محمّد و آلش درود فرست و آن صاحب حق را به توانگری خود از من راضی کن و حقّش را به طور کامل از نزد خود بپرداز. ﴿5﴾ ثُمَّ قِنِي مَا يُوجِبُ لَهُ حُكْمُكَ ، وَ خَلِّصْنِي مِمَّا يَحْكُمُ بِهِ عَدْلُكَ ، فَإِنَّ قُوَّتِي لَا تَسْتَقِلُّ بِنَقِمَتِكَ ، وَ إِنَّ طَاقَتِي لَا تَنْهَضُ بِسُخْطِكَ ، فَإِنَّكَ إِنْ تُكَافِنِي بِالْحَقِّ تُهْلِكْنِي ، وَ إِلَّا تَغَمَّدْنِي بِرَحْمَتِكَ تُوبِقْنِي . (5) و مرا از عقوبتی که بر اساس فرمانت مستحق آن شده‌ام حفاظت کن؛ و از کیفری که عدالتت به آن حکم می‌کند نجاتم ده؛ زیرا نیروی من تاب عذاب تو را ندارد و برای طاقت من امکان تحمّل خشم تو نیست. به درستی که اگر مرا بر پایۀ حق مکافات کنی، هلاکم می‌کنی؛ و اگر به رحمتت نپوشانی، به نابوی‌ام می‌اندازی. ﴿6﴾ اللَّهُمَّ إِنِّي أَسْتَوْهِبُكَ يَا إِلَهِي مَا لَا يُنْقِصُكَ بَذْلُهُ ، وَ أَسْتَحْمِلُكَ ، مَا لَا يَبْهَظُكَ حَمْلُهُ . (6) ای خدای من! از تو بخشیدن چیزی را می‌خواهم که بخشیدن آن، چیزی از تو نمی‌کاهد؛ و باری را می‌خواهم از دوشم برداری که برداشتن آن، بر تو دشوار و گران نیست. ﴿7﴾ أَسْتَوْهِبُكَ يَا إِلَهِي نَفْسِيَ الَّتِي لَمْ تَخْلُقْهَا لَِتمْتَنِعَ بِهَا مِنْ سُوءٍ ، أَوْ لِتَطَرَّقَ بِهَا إِلَى نَفْعٍ ، وَ لَكِنْ أَنْشَأْتَهَا إِثْبَاتاً لِقُدْرَتِكَ عَلَى مِثْلِهَا ، وَ احْتِجَاجاً بِهَا عَلَي شَكْلِهَا . (7) ای خدای من! از تو می‌خواهم که وجودم را به من ببخشی؛ وجودی که آن را خلق نکردی تا به وسیلۀ آن خودت را از شرّی باز داری، یا به سبب آن به سودی راه یابی؛ بلکه آن را آفریدی تا قدرتت را بر

آفرینشِ نظیر آن به اثبات رسانی و برهان و حجّتی بر ایجاد مانند آن در آخرت قرار دهی؛ ﴿8﴾ وَ أَسْتَحْمِلُكَ مِنْ ذُنُوبِي مَا قَدْ بَهَظَنِي حَمْلُهُ ، وَ أَسْتَعِينُ بِكَ عَلَى مَا قَدْ فَدَحَنِي ثِقْلُهُ . (8) و از تو درخواست می‌کنم بار گناهانی که حمل آن، مرا گران بار ساخته، از دوشم برداری؛ و از تو نسبت به آنچه سنگینی‌اش مرا به زانو درآورده، یاری می‌طلبم. ﴿9﴾ فَصَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ ، وَ هَبْ لِنَفْسِي عَلَى ظُلْمِهَا نَفْسِي ، وَ وَكِّلْ رَحْمَتَكَ بِاحْتَِمالِ إِصْرِي ، فَكَمْ قَدْ لَحِقَتْ رَحْمَتُكَ بِالْمُسِيئِينَ ، وَ كَمْ قَدْ شَمِلَ عَفْوُكَ الظَّالِمِينَ . (9) پس بر محمّد و آلش درود فرست و وجودم را به خاطر ستم بر خود بر من ببخش و رحمتت را به برداشتن بار سنگین گناه از دوشم، بر من بگمار؛ چه بسیار رحمتت به بدکاران رسیده و چه فراوان گذشت و عفوت شامل ستمکاران شده. ﴿10﴾ فَصَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ ، وَ اجْعَلْنِي أُسْوَةَ مَنْ قَدْ أَنْهَضْتَهُ بِتَجَاوُزِكَ عَنْ مَصَارِعِ الْخَاطِئِينَ ، وَ خَلَّصْتَهُ بِتَوْفِيقِكَ مِنْ وَرَطَاتِ الُْمجْرِمِينَ ، فَأَصْبَحَ طَلِيقَ عَفْوِكَ مِنْ إِسَارِ سُخْطِكَ ، وَ عَتِيقَ صُنْعِكَ مِنْ وَثَاقِ عَدْلِكَ . (10) پس بر محمّد و آلش درود فرست و مرا سرمشق کسانی قرار ده که آنان را به گذشتت از افتادن در افتادن‌گاه‌های خطاکاران سرپا نگاه داشتی و به توفیقت از ورطه‌های تبهکاران رها کردی، پس در سایۀ گذشتت از اسارت خشمت رها شد و به دست احسانت از بند عدالتت به آزادی رسید. ﴿11﴾ إِنَّكَ إِنْ تَفْعَلْ ذَلِكَ يَا إِلَهِي تَفْعَلْهُ بِمَنْ لَا يَجْحَدُ اسْتِحْقَاقَ عُقُوبَتِكَ ، وَ لَا يُبَرِّئُ نَفْسَهُ مِنِ اسْتِيجَابِ نَقِمَتِكَ (11) ای خدای من! اگر این گونه رفتار کنی، دربارۀ کسی رفتار کرده‌ای که استحقاق عذابت را انکار نمی‌کند؛ و خود را از سزاوار بودن نسبت به خشمت تبرئه نمی‌نماید. ﴿12﴾ تَفْعَلْ ذَلِكَ يَا إِلَهِي بِمَنْ خَوْفُهُ مِنْكَ أَكْثَرُ مِنْ طَمَعِهِ فِيكَ ، وَ بِمَنْ يَأْسُهُ مِنَ النَّجَاةِ أَوْكَدُ مِنْ رَجَائِهِ لِلْخَلَاصِ ، لَا أَنْ يَكُونَ يَأْسُهُ قُنُوطاً ، أَوْ أَنْ يَكُونَ طَمَعُهُ اغْتِرَاراً ، بَلْ لِقِلَّةِ حَسَنَاتِهِ بَيْنَ سَيِّئَاتِهِ ، وَ ضَعْفِ حُجَجِهِ فِي جَمِيعِ تَبِعَاتِهِ (12) ای خدای من! این رفتار را با کسی می‌کنی که ترسش از تو، از امیدش به تو بیشتر است؛ و نومیدی‌اش از نجات، از امیدش به رهایی پابرجاتر است؛ نه این‌که نومیدی‌اش از باب یأس از رحمت تو، یا امیدش بر اساس مغرور بودن به کرم تو باشد؛ بلکه از این جهت است که خوبی‌هایش نسبت به گناهانش اندک و دلایلش در مورد وظایفی که برعهده‌اش بوده، سست و بی‌پایه است. ﴿13﴾ فَأَمَّا أَنْتَ يَا إِلَهِي فَأَهْلٌ أَنْ لَا يَغْتَرَّ بِكَ الصِّدِّيقُونَ ، وَ لَا يَيْأَسَ مِنْكَ الُْمجْرِمُونَ ، لِأَنَّكَ الرَّبُّ الْعَظِيمُ الَّذِي لَا يَمْنَعُ أَحَداً فَضْلَهُ ، وَ لَا يَسْتَقْصِي مِنْ أَحَدٍ حَقَّهُ . (13) ای خدای من! شایسته‌ای که کاملان در راستگویی و درست‌کرداری به تو مغرور نشوند؛ و گنه‌کاران از تو ناامید نگردند؛ زیرا تو پروردگار بزرگی هستی که احسانت را از احدی منع نمی‌کنی و در گرفتن حق خود به کسی سخت‌گیری روا نمی‌داری. ﴿14﴾ تَعَالَى ذِكْرُكَ عَنِ الْمَذْكُورِينَ ، وَ تَقَدَّسَتْ أَسْمَاؤُكَ عَنِ الْمَنْسُوبِينَ ، وَ فَشَتْ نِعْمَتُكَ فِي جَمِيعِ الَْمخْلُوقِينَ ، فَلَكَ الْحَمْدُ عَلَى ذَلِكَ يَا رَبَّ الْعَالَمِينَ . (14) یادت از یاد شدگان برتر است و نام‌هایت از آنچه که منسوبین به آن نامیده می‌شوند، پاک و منزّه است؛ و نعمتت در میان تمام آفریده‌ها پراکنده و پخش است. تو را بر تمام آنچه از اوصافت بیان شد سپاس؛ ای پروردگار جهانیان! دعای سی و نهم صحیفه سجادیه

پيامبر صلي الله عليه و آله: اَ لْعَسَلُ شِفاءٌ لِطَرْدِ الرّيحِ وَ الْحُمّى؛ پيامبر صلي الله عليه و آله: عسل، درمانى براى رفع باد و تب است. مستدرك الوسائل، ج 16، ص 367، ح 5.

پيامبر صلي الله عليه و آله: خَمْسٌ يَذْهَبْنَ بِالنِّسْيانِ وَ يَزِدْنَ فِى الْحِفظِ وَ يَذْهَبْنَ بِالْبَلْغَمِ: اَلسِّواكُ، وَ الصِّيامُ، وَ قِراءَةُ الْقُرْآنِ، وَ الْعَسَلُ، وَ اللُّبانُ؛ پيامبر صلي الله عليه و آله: پنج چيز، فراموشى را درمان و حافظه را زياد مى كنند و بلغم را از بين مى برند: مسواك زدن، روزه گرفتن، قرآن خواندن، عسل خوردن و كُندر جويدن. مكارم الأخلاق، ج 1، ص 359، ح 14.

دعاوه فی الاستعاد من الریاء اللهم انی اعوذبک ان تحسن فی لامعه العیون علانیتی اوتقبح فیما ابطن لک سریرتی محافظا علی ریآء الناس من نفسی بجمیع ما انت مطلع علیه منی فابدی للناس حسن ظاهری و اقضی الیک بسوء عملی تقریا الی عبادک و تباعدا من مرضاتک در پناه بردن بحق از ریاء و خودنمائی خدایا بتو پناه برم از اینکه در دید چشمان، ظاهرم نیکو باشد یا در آنچه می پوشانم پیش تو نهانم زشت باشد، تا در نظر مردم خود را خوب جلوه دهم بتمام آنچه تو از وضع من آگاهی، و چنان کنم که در ظاهر خوبیهای خود را جلوه دهم ولی در پیشگاه تو بکردار بد خود محکوم باشم، و اینکار را بخاطر تقرب نزد بندگانت و دوری از موجبات خوشنودی تو انجام دهم. صحیفه علویه

درسی که از عاشورا میگیریم: 💥فرزاندانتان را بفرستید طلبه، عالم و‌ مدافع دین خدا شوند💥 00:00 : کدام عزاداری ارزش ندارد❓ 01:14 : همه بی خیال امام شدند.... 02:00 : اونجایی که همه ول کردن بیا وایسا🇮🇷✌️ 03:00 : اهل بهشت به درجات اباالفضل علیه السلام غبطه میخورند❕ 🎞این ویدئو با حجم کم تر لینک ➖➖➖➖ پاسخ به شبهات عزاداری | سخنرانی محرم | حمایت مالی 🆔 @Tablighgharb