#قرآن ۳۷ سوره بقره

تلاوت با معنی ۳۷ جزء ۲

#نکات ۳۷

#قرآن ۳۸ سوره بقره

تلاوت با معنی ۳۸ جزء ۲

#نکات ۳۸

🔹دیگه نزن! 🔻نشانی ما در پیام‌رسان‌های سروش، آی‌گپ، ایتا @kayhannewspaper

📌 #خبر_ویژه 🔹آمریکا هم مثل اسرائیل هیچ غلطی نمی‌تواند بکند 🔸عضو شورای روابط خارجی آمریکا می‌گوید: آمریکا نمی‌خواهد و اسرائیل نمی‌تواند به ایران حمله کند. «ایلان برمن» در تحلیلی برای روزنامه واشنگتن‌تایمز نوشت: جلوگیری از پیشرفت برنامه هسته‌ای ایران به‌دلیل اینکه آمریکا نمی‌خواهد دست به قمار نظامی علیه ایران بزند و اسرائیل به‌رغم خواستن توان این کار را به تنهایی ندارد، همچون کلافی سردرگم، دولتمردان تل‌آویو را آزار می‌دهد. جمهوری اسلامی ایران از دیرباز مهم‌ترین چالش راهبردی پیش‌روی اسرائیل بوده است. امروزه، با وجود سال‌ها تمرکز مداوم، و همچنین طیف وسیعی از ابتکارات مخفی برای از بین بردن قابلیت‌های نظامی و فناوری هسته‌ای ایران، این تهدید به‌طور قابل‌‌توجهی حادتر شده است. در نتیجه، دولت یهود به‌سرعت در حال نزدیک شدن به یک مقطع حساس در سیاست خود در قبال ایران است. همان‌طور که در سفر اخیر به اسرائیل شنیدم، دو چیز این لحظه سرنوشت‌ساز را به هم نزدیک‌تر می‌کند. اولین مورد، پیشرفت‌های شتابان هسته‌ای خود ایران است. اخیرا کشف شد که این کشور اورانیوم را با خلوص 84 درصد غنی‌‌سازی کرده است، که تنها اندکی با خط قرمز 90 درصدی که توسط رهبران متوالی اسرائیل ترسیم شده، فاصله دارد. این نشان‌دهنده پیشرفت جدی و پایدار هسته‌ای از جانب جمهوری اسلامی ایران است. پیشرفتی که علی‌رغم فشارهای اقتصادی و سیاسی گسترده‌ای که غرب در سال‌های اخیر علیه ایران اعمال کرده است، رخ داده است. دوم، ورشکستگی رویکرد فعلی آمریکا در قبال تهدید ایران است. در نتیجه، آنها ادعا می‌کنند که ایالات متحده «پلَن بی» زیادی برای جلوگیری از هسته‌ای شدن ایران ندارد. این درک هشیارکننده حتی آن دسته از اسرائیلی‌هایی را که پیش‌تر از برجام حمایت کرده بودند، متقاعد کرده است که اسرائیل باید برای از بین بردن (یا حداقل به تاخیر انداختن) تلاش هسته‌ای ایران به‌طور یک‌جانبه اقدام کند. با این حال، اینکه آیا واقعا اسرائیل می‌تواند این کار را انجام دهد، موضوع بحث قابل‌توجهی در تل‌آویو است. سخنی که اغلب شنیده می‌شود این است که برنامه هسته‌ای ایران بسیار بالغ، توزیع‌شده و انعطاف‌پذیرتر از آن است که با هرگونه اقدام نظامی قابل‌تصور اسرائیل حذف شود. اسرائیل در زمینه منابع لازم برای انجام چنین حمله‌ای کمبود دارد. در اینجا، بنیامین نتانیاهو، نخست‌وزیر اسرائیل، موضوع انتقادات گسترده‌ای است. هم مفسران لیبرال و هم محافظه‌کار ادعا می‌کنند که نتانیاهو علی‌رغم تمام لفاظی‌های مداوم خود در مورد خطرات ایران هسته‌ای، آخرین‌باری که بر سر کار بود، برای تقویت توانایی‌های نظامی اسرائیل به اندازه کافی تلاش نکرد. به عبارت ساده، آنها می‌گویند، او بیش از حد به دونالد ترامپ، رئیس‌جمهوری سابق آمریکا اعتماد داشت و بنابراین منابع کافی را برای ایجاد یک گزینه نظامی مستقل علیه ایران اختصاص نداد.... ادامه مطلب👇 https://kayhan.ir/fa/news/264465 🔻نشانی ما در پیام‌رسان‌های سروش، آی‌گپ، ایتا @kayhannewspaper

🖌#یادداشت_روز 🔹رونمایی از مکتب مقاومت در سفر رئیسی # سعدالله_زارعی سفر آیت‌الله سیدابراهیم رئیسی به سوریه و امضای سند جامع همکاری‌های چندجانبه و بلندمدت توسط وی و دکتر بشاراسد طی روزهای اخیر به مرکز تحلیل‌ها و اظهارنظرهای منطقه‌ای و بین‌المللی تبدیل گردید. روابط راهبردی ایران و سوریه طی بیش از چهار دهه اخیر استمرار داشته و تحولات سهمگین سیاسی و امنیتی این دوران نتوانسته تأثیر کاهنده‌ای بر آن بگذارد. نحوه مواجهه دولت و مردم سوریه با این سفر هم بر «بسیار ویژه» بودن روابط دو کشور تأکید می‌کند. سوریه به خصوص طی یک سال اخیر هیئت‌های دیپلماتیک زیادی را به خود دیده است. اکثر دشمنان دیروز سوریه که طی سال‌های 1390 تا 1397 برای از میان برداشتن دولت آن و بخش‌بخش کردن این سرزمین همداستان شده بودند، یکی یکی راه دمشق را پی گرفتند. هیئت‌های سعودی، اردنی، اماراتی، بحرینی، کویتی، تونسی، مراکشی و اتحادیه عرب در یک سال اخیر با دولت بشاراسد دیدار داشته‌اند. مصر البته پیش از این‌ها و چندی پس از سقوط دولت اخوانی «محمد مرسی»، روابط نظامی و سیاسی با دمشق را از سرگرفت و ترکیه در هفته‌های اخیر در قالب مذاکرات چهارجانبه عملاً روابط سیاسی - امنیتی با دولت سوریه را برقرار کرده است اما با این وجود و علی‌رغم اهمیتی که بازگشایی روابط میان این کشورها با دمشق داشت، هیچ‌کدام به‌اندازه سفر رئیس‌جمهور ایران بازتاب پیدا نکرد و محل تحلیل‌های مختلف واقع نگردید. این موضوع در نگاه اول خیلی عجیب به نظر می‌رسد؛ چرا که در مقایسه سفر رئیس‌کشوری که هیچ‌گاه رابطه راهبردی آن با سوریه قطع نشده با بازگشایی روابط کشورهایی که تا چندی قبل به بقاء دولت و تمامیت ارضی سوریه رضایت نمی‌دادند، علی‌الظاهر باید دومی اهمیتی فراتر داشته باشد اما برعکس شد! چرا؟ واقعیت این است که سفر مقامات کشورهایی که طی حدود ده سال اخیر در موضع خصومت با سوریه بودند، در چارچوب مراودات رایج صورت گرفت و البته به معنای تسلیم شدن به واقعیت عدم امکان اسقاط دولت دمشق و عدم امکان تجزیه سوریه است. اگرچه سوریه از این باز تعریف روابط بیش از کشورهای دیدارکننده، نفع می‌برد، اما مقامات آن را چندان هیجان‌زده نکرد و دکتر بشاراسد مانند کسی که هیچ نیازی به آنان ندارد، با این هیئت‌ها مواجه گردید. این نوع برخورد در جای خود، حکایت‌گر آن است که سوریه هنوز به این کشورها اعتماد ندارد و نیز چندان تأثیری برای بازگشایی روابط سیاسی با این کشورها نمی‌بیند. در همین هفته‌های اخیر، دولت ترکیه برای بازگشایی روابط با دمشق ابراز علاقه کرد، اما رئیس‌جمهور سوریه با صراحت این دعوت را تا پیش از خارج شدن نیروهای نظامی ترکیه از شمال سوریه، رد کرد و گفت‌وگو با همسایه شمالی خود را در چارچوب کمیته چهارجانبه محدود نمود. دیدار مقامات ارشد ایران و سوریه در دمشق در چارچوب یک مکتب سیاسی صورت گرفت و معنای آن بسیار فراتر از روابط سیاسی و یا حتی روابط راهبردی و تنظیم چند سند همکاری‌های راهبردی بود. این دیدار در چارچوب «مکتب مقاومت» انجام شد کما اینکه این موضوع هم در مصاحبه آیت‌الله رئیسی با شبکه عرب‌زبان المیادین در دمشق و هم در سخنان دکتر بشاراسد برجسته بود. دیدار آیت‌الله رئیسی با مقامات ارشد سازمان‌های فلسطینی در دمشق هم ماهیت اصلی این روابط را آشکار کرد. کما اینکه اگر بگوییم آنچه در روزهای چهارشنبه و پنجشنبه هفته گذشته در دمشق شاهد بودیم، جلوه‌هایی از «مکتب شهید سلیمانی» بود، گزافه نگفته‌ایم. ... ادامه مطلب👇 https://kayhan.ir/fa/news/264470 🔻نشانی ما در پیام‌رسان‌های سروش، آی‌گپ، ایتا @kayhannewspaper