✅دستگاه غاصب وقتی در ترور امام علی(علیه السلام) ناکام ماند، رویّه ای دیگری را در دستور کار خود قرار داد.
این بار تصمیم به ترور شخصیتی امام(ع) گرفتند.
پس اولین کار ممنوعیّت نقل حدیث و حدیث نگاری بود.
از آنجایی که بیشتر احادیثی که از رسول اکرم(ص) نقل شده بود، از فضائل امام علی(ع) و مقام اهل بیت(ع) بود، ممنوع اعلام شد.
و کسانی که حدیث نقل می کردند، همچون ابوذر و ابودرداء برای مدتی زندانی می شدند.
خلیفه دوم در زمان حکومتش به همه شهرها نامه نوشت که نزد هر کس اگر حدیث هست، باید نابودش کند.(۱)
بهانه آنها همان سخنی بود که پیشتر در حضور پیامبر اکرم(ص) هم زده شده بود و آن جمله (حَسبُنا کِتابَ اللهِ) بود!
آنها می خواستند اهل بیت(ع) مخصوصاً شخص امام علی(ع) به انزوا برود و برای منفور ساختن آن حضرت(ع) نزد افکار عمومیِ نسل های مختلف جامعه اسلامی دست به این اقدام زدند و تا جایی پیش بروند که کم کم نسلهای بعدی فضائل و نام علی(ع) را فراموش کنند.
این رویه ادامه داشت تا اینکه بعدها در زمان معاویه، بردن نام امام علی(ع) و حتی گذاشتن نام علی(ع) بر روی فرزندان با برخورد حکومت مواجه می شد.
از طرفی احادیث جعلی را وارد این جریان کردند و فضائل ساختگی را برای خلفاء از جمله ابوبکر و عمر و به ویژه عثمان را باب کردند.
معاویه دستور داد، براى خلفاى گذشته، به ویژه عثمان به نقل (و جعل) فضائل بپردازند و براى ناقلان این فضایل جوایز فراوانى در نظر گرفته شد.
و در مقابل احادیثی را در مذمّت امام علی(ع) جعل و سپس نقل می کردند.
📚به طور مثال :
1⃣در اواخر حکومت ابوبکر، صعصعة بن صوحان حدیثی در فضیلت امام علی(ع) به مغیرة بن شعبه گفت :
مغیره در جواب گفت :
《إِیَّاکَ أَنْ یَبْلُغَنِی أَنَّکَ تُظْهِرُ شَیئًا مِنْ فَضْلِ عَلِیِّ!
وَأَمَّا عَلَانِیةً فِی الْمَسْجِدِ فَإِنَّ هَذَا لَا یحْتَمِلُهُ الْخَلِیفَةُ لَنَا!
بَل أنا أعلَمُ بِذلکَ!
ولکِن هَذا السُلطانُ قَد ظَهَرَ وَقَد أخَذنَا بِإظهَارِ عَیبِ عَلیِّ لِلنَّاسِ!》
♦️مبادا از تو بشنوم که چیزی از فضائل علی برای من بگویی!
اگر فضایل علی در مسجد علناً بیان شود خلیفه ما را معذور نمیدارد.
من از تو به آن آگاه تر هستم؛ امّا حکومت از ما خواسته است که عیب او را برای مردم بگوییم.(۲)
2⃣همه مورخین و مفسرین اذعان دارند که آیه ۲۰۷ سوره توبه《..وَمِنَ النَّاسِ مَن يَشْرِي نَفْسَهُ ابْتِغَاء مَرْضَاتِ الله..》 در شان امام علی(ع) نازل شده است.
و ماجرای لیله المبیت را تداعی می کند.
اما این فضیلت به قدری برای معاویه، گران آمد وناراحت شد، که در زمان حکومت خود، سَمُرة بن جُندب را به چهارصد هزار درهم تطمیع کرد، که بگوید این آیه درباره عبد الرحمن بن ملجم، قاتل علی(ع) نازل شده است، نه علی(ع)!
و آن منافق جنایت پیشه نیز چنین کرد!(۳)
3⃣در زمان حکومت معاویه، مروان بن حکم والی مدینه شد و در آن زمان امام حسین(ع) در مدینه به سر می برد.
روزی امام سجاد(ع) پیغامی را از طرف امام حسین(ع) به مروان برد.
مروان نام حضرت(ع) و نام برادرش حضرت علی اکبر(ع) را پرسید.
وقتی با جواب امام سجاد(ع) مواجه شد که نام هر دو علی است، با عصبانیت گفت :
《عَلیُّ! عَلیُّ! ما یُریدُ اَبُوکَ اَن یَدَعَ احداً مِن وُلدِهِ اِلاّ سَمّاهَ علیّاً؟!!
♦️علی و علی! مثل اینکه پدرت قصد دارد نام تمام فرزندانش را علی بگذارد؟!!
وقتی امام سجاد این جریان را به امام حسین(ع) عرض کرد، امام حسین(ع) فرمود :
《وَیلی عَلی اِبنَ مروان الزَّرقاء دَبّاغة الاُدَمِ!
لَو وُلِدَ لی مِائَة لَاَحبَبتُ اَن لا اُسَمّی اَحَداً مِنهُم اِلاّ علیّاً(ع)》
♦️وای بر فرزند مروان چشم زرد دباغ!اگر صاحب صد فرزند نیز شوم دوست ندارم جز علی(ع) نامی بر آنها بگذارم.(۴)
4⃣طبق نقل ابن ابی الحدید معتزلی حدود ۶۰ سال (از سال ۴۰ تا سال ۱۰۰) یعنی از زمان به خلافت رسیدن معاویه تا زمان حکومت عمر بن عبدالعزیز در ۷۰ هزار منبر رسول خدا(ص) بعد خطبه های نماز جمعه، سَبّ و لعن امیرالمومنین علی(ع) می شده است.(۵)
📚منابع:
۱)کنزالعمال متقی هندی، ج۵، ص۳۷
۲)الکامل فی التاریخ ابن اثیر، ج٣، ص۴٣٠
۳)قاموس الرجال قرشی، ج۵، ص۳۱۲
۴)وسائل الشیعه حرّ عاملی، جلد۱۵، ص۱۲۸
۵)شرح نهج البلاغه ابن ابی الحدید معتزلی، ج۱۳، ص۳۵۶
#ایجاد_دشمنی_توسط_خداوند
#پرسش
❔عملی بی شرمانه در قرآن ؛
❗️الله محمد در آیه ۱۴ مائده می گوید که در میان مسیحیان تا روز قیامت دشمنی و عداوت و #کینه انداخته است.
سوال : آیا چنین عملی عادلانه و عاقلانه و اخلاقیست؟
💠#پاسخ💠
👌خداوند می فرماید ؛
« وَ مِنَ الَّذِينَ قالُوا إِنَّا نَصارى أَخَذْنا مِيثاقَهُمْ فَنَسُوا حَظًّا مِمَّا ذُكِّرُوا بِهِ فَأَغْرَيْنا بَيْنَهُمُ الْعَداوَةَ وَ الْبَغْضاءَ إِلى يَوْمِ الْقِيامَةِ وَ سَوْفَ يُنَبِّئُهُمُ اللَّهُ بِما كانُوا يَصْنَعُونَ »
«و از كسانى كه ادعاى نصرانيت (و يارى مسيح) داشتند (نيز) پيما