شهید آوینی: عقل معاش می‌گوید که شب هنگامِ خفتن است، اما عشق می‌گوید که بیدار باش... عقل معاش می‌گوید که شب هنگامِ خفتن است، اما عشق می‌گوید که بیدار باش، در راه خدا بیدار باش تا روح تو چون شعاعی از نور به شمس وجود حق اتصال یابد. عقل معاش می‌گوید که شب هنگام خفتن است، اما عقل معاد می‌گوید که همه‌ی چشم‌ها در ظلمات محشر، در آن هنگامه‌ی فزع اکبر، از هول قیامت گریانند، مگر چشمی که در راه خدا بیدار مانده و از خوف او گریسته باشد. عقل معاش می‌گوید که شب هنگام خفتن است، اما عشق می‌گوید: چگونه می‌توان خفت وقتی که جهان ظلمتکده‌ی کفرآبادی است که در آن احکام حق مورد غفلت است؟ عشق می‌گوید: چگونه می‌توان خفت وقتی که هنوز خون گرم امام عاشورا از زمین کرب و بلا می‌جوشد و تو را فرا می‌خواند؟ چگونه می‌توان خفت و جهان را در کف جهال و قد‌اره‌بندها رها کرد؟ نه، شب هنگام خفتن نیست.

ای یومى من الموت افر یوم لم یقدر ام یوم قدر یوم لم یقدر لا اخشى الوغى یوم قد قدر لا یغنى الحذر کدام روز از مرگ فرار کنم؟ روزی که مرگ، مقدر نشده یا روزی که‌ مقدر شده؟ روزی که مقدر نشده، از هیاهوی جنگ نمی‌ترسم روزی که مقدر شده، فرار فایده‌ای ندارد

اللهم رب شهر رمضان🤲

صد بار اگر توبه شكستی باز آی..

بیاد قلب های پاک کنار نهرها😭

بسم الله الرحمن الرحیم اللَّهُمَّ ارْزُقْنِی فِیهِ الذِّهْنَ وَ التَّنْبِیهَ وَ بَاعِدْنِی فِیهِ مِنَ السَّفَاهَةِ وَ التَّمْوِیهِ‌ وَ اجْعَلْ لِی نَصِیباً مِنْ کُلِّ خَیْرٍ تُنْزِلُ فِیهِ بِجُودِکَ یَا اَجْوَدَ الْاَجْوَدِین‌. خدایا، در این روز، مرا هوش و بیداری نصیب فرما و از سفاهت، جهالت و کار باطل دور گردان، از هر خیری که در این روز نازل می‌فرمایی، مرا نصیب بخش، به حق جود و کرمت‌، ای جود و بخشش دارترین عالم.

ماها اگه بودیم دوسوم یاران امام حسین رو رد می کردیم