[] بسیاری از ما می‌توانیم پنج‌برابر، دَه‌برابر، یا بیشْ‌برابرِ آنچه کار می‌کنیم، کارکنیم، یادبگیریم، بیافرینیم، تغییربدهیم. انسانِ شهری، عجیب در بیکارگی و بطالت فرورفته‌است: بهانه‌جویی، وِرّاجی، شوخی‌های مُبتذلِ خجالت‌آور، ولگردی‌های بدون عمق، وقت‌کُشی، خواب‌های طولانیِ پیرکننده… و همیشه در انتظارِ حادثه‌یی غریب و دگرگون‌کننده... #نادر_ابراهیمی @ebtehalll

که ماندن باختن است آب ها را که دیده‌ای؟! همین که میمانند، می‌بازند... #عین_صاد #کتاب با علی در صحرا

عمری که رفت، رفت و جوانی که سوخت، سوخت… #سیدتقی_سیدی

دوزخِ نقد است دور از وصلِ جانان زیستن... #اللهم‌عجل‌لولیک‌الفرج

- مثل آن چایی که می چسبد به سرما بیشتر با همه گرمیم، با دل های تنها بیشتر... #حامد_عسگری

درد را با جان پذیراییم و با غم‌ها خوشیم قالی کرمان که باشی می‌خوری پا بیشتر

خدایا! خوش دارم گمنام و تنها باشم، تا در غوغای کشمکش‌های پوچ، مدفون نشوم... #شهید_چمران

اندوه نمی‌تواند تا ابد شدید باقی بماند، آدم در آغاز هرروز اندوهناک است... سپس شروع میکند به بازسازی خود! [لنا اندرشون]

؛ اگر قرار باشد خوبی ما وابسته به رفتار دیگران باشد، این دیگر خوبی نیست بلکه معامله است!

اخلاقی که بر تهدید استوار باشد، پوزخندی بر اخلاق است... #نادر_ابراهیمی