eitaa logo
عقال
130 دنبال‌کننده
9 عکس
7 ویدیو
0 فایل
پیامبر اکرم(ص): "إِنَّ الْعَقْلَ عِقَالٌ مِنَ الْجَهْلِ" ترجمه: "عقل، زانوبند و بازدارنده از نادانی است." لینک صفحه ویراستی: https://virasty.com/admin_eghaal نظرات و پیشنهادات👇👇 @admin_eghaal
مشاهده در ایتا
دانلود
🔲دستور کار :سیاه‌نمایی حداکثری ✳️یکی از عوارض گسترش بی‌قاعده رسانه و فضای مجازی این است که اغلب مردم نه با «واقعیت» که با «تصویر واقعیت» مواجه می‌شوند؛ اگرچه این موضوع، آسیب‌ها و زیان‌هایی را متوجه عامه مردم کرده و اغلب آن‌ها را از شناخت حقیقت محروم ساخته‌است ولی مسیر را برای شعبده‌بازان رسانه‌ای بیش‌از پیش هموار نموده‌است. 🔷قصد دارم در این یادداشت به یکی از این تردستی ها -که عنوان «سیاه‌نمایی حداکثری» بیانگر آن است- بپردازم؛ در این شگرد، نه از «خبر» به «نتیجه‌» که از «نتیجه» به «خبر» پی برده می‌شود‌! به این صورت که ابتدا نتیجه‌ای را که باید بر مخاطب تلقین شود در نظر گرفته و سپس با توجه به آن، به پوشش و تحلیل اخبار پرداخته می‌شود! بدیهی است که در این روش چه در صورت تحقق یک فعل و چه در صورت عدم تحقق آن نتیجه‌ای که مطلوب دست‌اندرکاران این رسانه‌ها هست باید گرفته شود؛ در این شگرد طی برنامه‌ای پیچیده، یک بازی برای مخاطبین طراحی شده ودنبال کنندگان این رسانه‌ها بدون آن که خود متوجه شوند عنان فکر خود را به آنها می‌سپارند و بی اختیار، هر استدلالی که از طرف آن‌ها مطرح می‌شود می‌پذیرند. مثال‌هایی را برای هرچه بیشتر محسوس شدن این شگرد در ادامه می آوریم: 🔶تصور کنید رسانه‌ای هدف خود را معارضه با یک دولت تعریف کرده و نتیجه ای که در پی آن است «بی اعتمادی و ناامیدی مردم از آن دولت» می باشد؛ حال سوال این است: پوشش اخبار و جهت‌دهی افکار توسط این رسانه و پادوهای آن‌ها در موضوعات مختلف، چگونه خواهد بود؟! به نمونه های زیر -که اندکی از بسیار است- توجه کنید: 1⃣اگر دولت نسبت به مشورت نخبگان حوزوی و دانشگاهی کم توجهی کند گفته می‌شود : «دولت خودرأی است و به توصیه های کارشناسان توجه نمیکند» و در مقابل اگر دولت تقاضای مشورت و ارائه راهکار از حوزه و دانشگاه کند گفته می‌شود: «دولت برنامه ندارد و فقط شعار می‌دهد!» 2⃣اگر شخصی در ایام قبل از انتخابات فعالیت‌های امیدآفرینی داشته باشد گفته میشود: «این اقدامات جنبه تبلیغاتی دارد‌‌‌!» و در مقابل اگر بعد از انتخابات نیز این اقدامات استمرار داشته و بلکه بیشتر هم شده باشد گفته می‌شود : «انسان پوپولیست و عوامفریبی است!» البته در همین مورد هم برخی رسانه ها از تبلیغاتی بودن فعالیت ها برای انتخابات 4سال آینده می‌گویند که بیشتر به طنز شبیه است. 3⃣مسئولی می‌گوید وضعیت معیشتی ما نیز مثل مردم در تنگنا است؛ در این صورت در این رسانه‌ها گفته می‌شود : «مسئول باید خودش مرفه باشد تا مردم را نیز به رفاه برساند» و اگر مسئولی بگوید وضعیت معیشتی مسئولین مناسب است همین رسانه‌ها می‌گویند : «مسئولی که طعم فقر را نچشیده باشد نمی‌تواند درک درستی از مشکلات داشته باشد!» 4⃣مسئولی می‌گوید فرزندان من شغل ندارند؛ بلافاصله این رسانه‌ها می‌گویند : «مسئولی که عرضه پیدا کردن کار برای فرزندان خود را نداشته باشد برای فرزندان مردم چه خواهد کرد؟!» و در مقابل اگر بگوید فرزندان من شغل دارند همین رسانه ها از ژن خوب سخن خواهند گفت!! ♦️در تمام این موارد و نمونه های نظیر آن، آن چه که برای گردانندگان این رسانه ها مهم است این است که هدفِ از پیش تعیین شده، به هر قیمتی که شده‌ است محقق شود؛ انصاف این است که اگر یک طرف این گزاره ها را بپذیریم، دست کم طرف دیگر را نباید قبول کنیم لکن این رسانه ها هنرمندانه تر از آن عمل می‌کنند که متوجه شعبده‌بازی آنها شویم. و در پایان اشاره به این مطلب نیز ضروری است که مقدمه غلبه بر فشار حداکثری، غلبه بر سیاه‌نمایی حداکثری و در تعبیر جامعتر غلبه بر تحریف است؛ کسانی که مرد این میدان هستند بسم الله... ✍ادمین عقال 🆔@eghaal
🔰روایتی از سفر رهبر انقلاب به کره شمالی ✅حجت‌الاسلام و المسلمین علی اکبر ناطق نوری در بخشی از کتاب خاطرات خود که توسط مرکز اسناد انقلاب اسلامی چاپ شده درباره ارتحال حضرت امام و جریان انتصاب آیت‌الله خامنه‌ای به رهبری می‌گوید: من عضو خبرگان نبودم، آن چه هم می‌گویم از مسموعاتی است که از این جلسه‌ مهم شنیده‌ام. در جلسه خبرگان، بحث‌های مختلفی صورت گرفت. عده‌ای طرفدار شورایی بودند و بعضی دیگر در مخالفت صحبت کردند. کگویا یک مرتبه آقای شبستری خطاب به کآیت‌الله طاهری خرم‌آبادی می‌گوید: «شما یک نقل قولی از امام می‌کردید، آن را مطرح کنید.» حس کنجکاوی همه‌ آقایان تحریک شد که بدانند آن چه بوده است. ✳️آقای طاهری خرم‌آبادی از زبان احمدآقا نقل کردند. البته خود احمدآقا هم در جلسه بودند، زمانی که آیت‌الله خامنه‌ای در دوران ریاست‌جمهوری به کره شمالی سفر کرده بودند، تلویزیون جمهوری اسلامی خبر دیدار ایشان با کیم ایل سونگ رهبر کره شمالی را نشان می‌داد. احمد آقا می‌گفت: «خدمت امام در منزل بودیم، من به امام عرض کردم: آقای خامنه‌ای با این چهره و صلابت، سمت ریاست‌جمهوری خیلی به ایشان زیبنده است. امام فرمودند: نه تنها ریاست‌جمهوری بلکه رهبری به ایشان زیبنده است؛ ایشان شایسته رهبری هستند.» 🆔@eghaal
🔰تردیدافکنی؛ روی دیگر سکه تخریب 🔸به فهرست خون دل‌هایی که امیرالمؤمنین از برخی یاران نزدیکش می‌خورد، باید «تردید افکنی نسبت‌ به تدبیر و توانایی مدیریت ایشان» را نیز اضافه کرد؛ برخی افراد که خود را در زمره نزدیکان حضرت امیر می‌پنداشتند، با تمسک به این‌که "از حقوق رهبر بر مردم نصیحت و خیرخواهی امت است"، به خود حق می‌دادند که در ریز و درشت تصمیمات امیرالمؤمنین دخالت کرده و نسبت‌ به صحت و درستی آن تشکیک کنند؛ این افراد به هر بهانه‌ای که می‌توانستند تصمیمات امام و حکومت اسلامی را زیر سوال برده و آن را از وجاهت عقلانی ساقط می‌کردند. 🔸در موضوعات مختلفی این نوع واکنش ها و بهانه‌گیری‌ها جریان داشت؛ تا جایی که امیرالمؤمنین اعتراض خود به این سبک از واکنش‌ها را علنی کرده و در بیان نورانی خود در خطبه 27 نهج‌البلاغه فرمودند: «وقتی در تابستان فرمان حرکت به سوی دشمن می‌دهم، می‌گویید هوا گرم است، مهلت ده تا سوز گرما بگذرد، و آن گاه که در زمستان فرمان جنگ می‌دهم می‌گویید هوا سرد است بگذار سرما برود» 🔸چنین بهانه گیری هایی موجب تشتت و تفرق هرچه بیشتر نیروهای امیرالمؤمنین می‌شد و آن ها را نسبت به تدبیر ایشان مردد می‌کرد؛ نظیر این تردیدافکنی‌ها در موارد دیگری نیز مشاهده می‌شود؛ زمانی که حضرت امیر در ابتدای حکومت خود معاویه را از حکومت شام عزل می‌کنند عده ای بر ایشان اشکال می‌کنند که هم اکنون زمان مناسبی برای این کار نیست! از سویی دیگر زمانی که اشعث بن قیس -فرماندار آذربایجان- را در سمت خود می‌کند عده‌ای دیگر بر این تصمیم امام خرده می‌گیرند و این انتصاب را به زیان حکومت علوی می‌دانند! قدر مسلم آن بود که امام از اطلاعاتی که این افراد نسبت به اشعث بن قیس داشتند ناآگاه نبود لکن امام علاوه بر آن اطلاعات، موارد دیگری را نیز در نظر داشت که این افراد از آن آگاهی نداشتند. 🔸در این میان دشمنان امیرالمؤمنین از این نادانی و جهالت، سوءاستفاده‌هایی کرده‌اند که قابل توجه است؛ آن‌ها به‌خوبی می‌دانستند که نمی‌توانند با زیر سوال بردن شجاعت ایشان در مبارزه با مفسدان داخلی و دشمنان خارجی، خللی در عزت و قدرت حکومت به وجود بیاورند؛ لکن فرصت « نسبت به توانایی امیرالمؤمنین در حل مشکلات» را برای ضربه به دولت اسلامی مناسب دیدند؛ امام علی(ع) در ادامه‌ی خطبه 27 نهج‌البلاغه در این باره چنین می‌فرمایند: «با نافرمانی و ذلت‌پذیری رای و تدبیر مرا تباه کردید تا آنجا که در حق من گفت: «بی‌تردید پسر ابی‌طالب مردی دلیر است ولی دانش و تدبیر نظامی ندارد!» خدا پدرشان را مزد دهد! آیا یکی از آن‌ها تجربه‌های جنگیِ سخت و دشوار مرا دارد؟ یا در پیکار توانست از من پیشی بگیرد؟ هنوز بیست سال نداشتم که در میدان نبرد حاضر بودم هم‌اکنون که از شصت سال گذشته‌ام.» 🔸آنچنان که مشاهده می شود عظمت و شجاعت امام موجب شده بود که این افراد طمعی به تخریب چهره موجه ایشان نداشته باشند لکن با زیر سوال بردن تدبیر و مدیریت ایشان، هدف تضعیف دولت و دلسرد کردن امت اسلامی را در سر می‌پروراندند! و بالأخره گفتنی است برای در امان ماندن از کوفی‌مسلکی علاوه بر شعار "ما اهل کوفه نیستیم..."، شایسته و بایسته است که در صحنه عمل نیز از روش و منش آنان دوری جست. ✍ادمین عقال 🆔@eghaal
🔴 روایت «امروز از دیروز» و «امروز از امروز» 1⃣یکی از گزاره‌هایی که رسانه‌های خارجی و برخی رسانه‌های داخلی دستور کار خود قرار داده‌اند، این است که «مردم ایران نسبت‌به سال 57 تغییر کرده و شور و اعتقاد اوایل انقلاب را ندارند و همچنین نسبت‌به آینده کشور نیز ناامید و دلسرد شده‌اند!» این گزاره نیازمند تحقیق و تدقیق است تا با یک بررسی عالمانه و به‌دور از هیجانات سیاسی و زودگذر، واقعیت را روشن نماید؛ بدین‌منظور کوشش داریم وضعیتی اجمالی از اوایل انقلاب و سپس زمان کنونی را بیان کرده‌ و واکنش این رسانه‌ها در هر مقطع را به قضاوت بنشینیم. 2⃣با وقوع انقلاب در سال 57 طبیعی بود که این رسانه ها تا مدتی -هر چند کوتاه- سکوت پیشه کنند لکن این وضعیت دیری نمی‌پاید و پس‌از گذر زمانی نه‌چندان زیاد، مزدوران رسانه‌ای دشمن با سیاه‌نمایی گسترده از شرایط کشور و القای ناامیدی، مدعی کناره‌گیری مردم از انقلاب می‌شوند؛ این وضعیت پس‌از شروع جنگ تحمیلی شدت بیشتری پیدا کرده و از این‌جهت کشور را تحت فشار رسانه ای قرار می‌دهد. اشاره به قسمتی از بیانات حضرت امام در آن مقطع که به خوبی گویای هجمه سنگین تبلیغاتی میباشد خالی از لطف نیست؛ فقط توجه به این نکته لازم و ضروری است که این صحبت‌ها در سال 60 و تنها سه سال پس‌از انقلاب 57 ایراد می‌شود: «این شیاطین که می‌گویند که ملت دیگر چطور و چطور است، اینها توی اتاقهای خودشان نشسته‌اند حساب می‌کنند. اینها نمی‌روند که این ملت میلیونی را محاسبه بکنند... این معناها را از گوشهایشان بیرون کنند آقایان که این مردم دیگر از جمهوری اسلامی کنار رفته‌اند. خیر، شماها کنار رفته‌اید.... این قلمها یک قدری ملاحظه بکنند این مسائل را. همین طور می‌نشینند توی خانه‌هایشان حکم می‌کنند ملت این طوری است! خوب، ملت اینهاست که شما می‌بینید که در کوچه و بازار و آنهایی که در جنگ هستند و آنهایی که هر روز می‌آیند و می‌گویند که ما می‌خواهیم برویم جنگ. ملت من و تو نیستیم! ملت آنها هستند. میزان آنها هستند. هی ننشینید و بگویید که مردم چه شده‌اند؛ مردم دیگر مایوس شدند؛ مردم کذا شدند. نخیر، مردم از اسلام مایوس نمی‌شوند.60/03/06» 3⃣آنچنان که مشاهده می شود رویکرد این رسانه‌ها در آن مقطع، مشابه رویکردی است که هم اکنون نسبت به وضعیت کنونی دارند؛ یعنی «سیاه‌نمایی گسترده و ضرب الاجل سازی برای پایان جمهوری اسلامی». لکن تفاوتی در رویکرد همین رسانه ها و دنباله های آنان در زمان کنونی نسبت به وقایع اوایل انقلاب مشاهده می‌شود. به عبارت دیگر این رسانه ها برای نیل به اهداف خود نیازی به سیاه نمایی از دوران اوایل انقلاب ندارند و اتفاقاً با تفسیر نجومی از وضعیت اوایل انقلاب، در صدد زیر سوال بردن شرایط کنونی هستند؛ نتیجه دو سر ماجرا نیز مشخص است؛ چه سیاه نمایی در زمان وقوع حادثه و چه بزرگنمایی در زمان بعد از حادثه، هدفی جز دلسرد و ناامید کردن مردم نسبت به آینده ندارد. 4⃣ نمونه های چنین برخوردی از طرف رسانه ها فراوان است و در این یادداشت تنها به ذکر یک مورد بسنده میکنیم؛ زمان جنگ که برخی از نوجوانان در میدان های نبرد حاضر می‌شدند، عده ای از اجباری بودن حضور در جبهه سخن به میان آورده و مدعی می‌شدند «به دلیل شرایط دشواری که برای کشور پیش آمده است، جمهوری اسلامی ناچار به استفاده از نوجوانان در میدان جنگ شده است و این نشان دهنده پایان جمهوری اسلامی است!» اما در زمان کنونی و در مقام روایت سازی از آن دوران، این گونه عمل نمی‌کنند؛ بلکه برای تخریب و تحقیر جوانان عصر حاضر مدعی می‌شوند که اوایل انقلاب «عده‌ای به دلیل عمق و شدت علاقه خود نسبت به انقلاب، در شناسنامه خود دستکاری می‌کردند تا بتوانند در جبهه حضور پیدا کنند!!» [ و از شور و اشتیاق مدافعان حرم، ذره ای سخن به میان نمی آورند.] ✅در پایان باید گفت که اندک توجهی به دو مقوله «روایت امروز از دیروز» و «روایت امروز از امروز»، ریشه بسیاری از شبهات را از بین برده و روشن خواهد کرد که کجا بودیم و هم اکنون در چه نقطه‌ای ایستاده ایم. ✍ادمین عقال 🆔@eghaal
🔰اشاراتی که فهمیده نمی‌شود!! 1⃣با رصد هرچه بیشتر فضای رسانه‌ای و تبلیغاتی کشور، باید اذعان کرد که عمده خساراتی که از این ناحیه متوجه کشور می‌شود براثر کم‌توجهی یا بی‌توجهی به راهبردهای ترسیمی رهبر انقلاب می‌باشد؛ قصد دارم در این یادداشت، میزان توجه آن دسته از اهالی رسانه را که به گفته‌ی خود، کوشش آن‌ها در جهت تطبیق حداکثریِ مواضع و کنش‌های خویش با رهبر انقلاب می‌باشد بپردازم. 2⃣چندی قبل در یادداشتی با عنوان «متوجه هستید چه می‌کنید؟!!» آورده بودیم: «مدعی ولایتمداری ناگزیر از مراجعه به الگوهایی است که در مسیر ولایت امتحان خود را پس داده اند و حقیقتا -و نه توهما- رفتاری عمارگونه در حوادث مختلف داشته اند؛ و بدیهی است که در این موضوع چه کسی بهتر از آیت الله خامنه ای؟»؛ در آن یادداشت با استناد به یکی از مواضع رهبری در سال58، توضیح داده بودیم که «ایشان به خوبی تشخیص داده بودند که دشمنان جرات تعرض به شخص امام را نداشته و برای تضعیف ایشان به ایشان را مورد تخریب قرار میدهند و سعی می‌کنند چهره‌های موجه رادر چشم مردم خراب کنند» و نتیجه گرفته بودیم که دوستداران انقلاب نیز باید در مواضع خود به این نکته توجه کنند. 3⃣رهبر انقلاب 42سال پس از آن بیانات -که شایسته بود تاکنون جامه عمل به آن پوشانده میشد و نیازی به تذکر مجدد پیدا نمیشد- دوباره مطلبی مشابه را بیان کرده و از سناریوی خطرناک پرده برمی‌دارند؛ ایشان در دیدار اخیر مردم آذربایجان شرقی فرمودند: «[دشمنان] در این اتاقهای فکرشان -به اصطلاحِ خودشان اتاقهای فکر و گروه‌های اندیشه‌ورز- دارند تلاش میکنند برای اینکه ملّت ایران را و  بخصوص جوانها را از این راه برگردانند. و وسیله‌ای که آنها دنبال میکنند فعلاً دو وسیله است: یکی فشارهای اقتصادی است برای اینکه مردم را به تنگ بیاورند و از نظام اسلامی جدا کنند، یکی هم است؛ لجن‌پراکنی‌ها، دروغ‌پردازی‌ها، تهمت زدن‌ها، که به تهمت میزنند، به ابعاض انقلاب تهمت میزنند، به مراکزی که در پیشرفت انقلاب تأثیر دارند تهمت میزنند. یک روز به مجلس شورای اسلامی، یک روز به شورای نگهبان، یک روز به سپاه؛ ... اگر میکردند، از خشم مردم و عکس‌العمل مردم نمیترسیدند، به هم اهانت میکردند؛ منتها خب جرئت نمیکنند و میدانند که عکس‌العمل مردم تند است در مقابل این. » 4⃣اهل رسانه‌ای که به اسم مطالبه‌گری و عدالت‌خواهی، پنجه در صورت ارکان و ابعاض انقلاب انداخته و بالاتر از آن همچنان خود را انقلابی و دلسوز انقلاب(!) معرفی می‌کند یا از معنای «انقلاب» بی‌اطلاع است یا نمی‌داند انسان «انقلابی» چه ویژگی‌هایی دارد؛ ✅گفتنی است که این یادداشت به معنای نفی انتقاد و ارزیابی نهادها و سازمان‌های فعال در کشور نیست و اتفاقا به اعتقاد نگارنده، نقد عالمانه ضرورتی حیاتی است ولی به عنوان مثال باید روشن شود «نقد عالمانه فلان نهاد،چه شاخصه هایی دارد؟» حقیقتا بنده نمیتوانم استناد به یک نظرسنجی اینستاگرامی درباره میزان موفقیت آن نهاد را نقد و ارزیابی عالمانه قلمداد کنم! ✍ادمین عقال 🆔@eghaal
🌀مختصات توافق احتمالی🔰 ✳️در حال حاضر و قبل از رسانه ای شدن مفاد توافق احتمالی ایران و 4+1، دفاع یا انتقاد از مذاکرات بیش از آن که نشان دهنده دغدغه دلسوزانه باشد حاکی از کنشگری ناشیانه است؛ لکن می‌توان با مقایسه شرایط کنونی کشور و زمان انعقاد برجام، دورنمایی از مختصات توافق احتمالی به دست آورد؛ تفاوت هایی که بالطبع باید منجر به تفاوت در قرارداد نهایی شود؛ در این یادداشت به چند مورد از تفاوت های دو بازه مذکور اشاره می‌شود. بخوانید؛ 1⃣فضای رسانه ای و عمومی کشور از سال 92 که دولتی با شعار «هم چرخ سانتریفیوژ بچرخد و هم چرخ اقتصاد» روی کار آمده بود تا سال 94 و زمان انعقاد برجام، با بمباران تبلیغاتی که توسط غربگرایان داخلی صورت میگرفت، تعداد نسبتا قابل توجهی از مردم پذیرفته بودند که راه حل مشکلات کشور، مذاکره با کشورهای غربی می باشد؛ خود دولت هم نقش بسزایی در ایجاد این تلقی اشتباه ایفا می کرد؛ به عنوان مثال در جریان توزیع سبد کالا که با بی‌تدبیری های آزاردهنده همراه بود یکی از خبرگزاری های حامی دولت در تحلیل آورده بود: «توزیع سبد کالا با شیوه‌‌‌ای که انجام شد، نه یک اتفاق بود و نه عملی که تبعات آن برای روحانی و مردانش غیر قابل پیش‌‌‌بینی باشد. روحانی دقیقاً همین - ازدحام، دعوا و مرافعه و احیانا له شدن زیر دست و پا- را پیش‌‌بینی می‌‌کرد و اصلا آن را لازم داشت. نگاه کنیم به اظهارات وندی شرمن که گفته «شما در اخبار دیدید ایران غذا بین مردم فقیرش توزیع کرده تا نشان دهد کاهش محدود تحریم‌‌‌ها، تأثیر مستقیم داشته.». این دقیقاً همان نتیجه‌‌ و نمایشی بود که روحانی نیازمند بود؛ اینکه مردم حاضرند برای چند کیلو مرغ و برنج با هم درگیر شوند. درست است که روش توزیع چندان مناسب نبود، اما اگر بتوان جایزه فستیوال جهانی را به خود گرفت، به تحقیر چند روزه‌‌‌ای که بازیگران آن شدند، می‌‌ ارزید»! واقعیت این است که یکی از مزایای «دولت عبرت» همین بود که با ارتقای بینشی عموم مردم، در حال حاضر کمتر کسی راه برون رفت از مشکلات را مذاکره می‌داند و در نتیجه تیم مذاکره کننده نیز ملزم به توافق به هر قیمتی نیست. 2⃣وضعیت اقتصادی کشور نگاهی به شرایط اقتصادی کشور در دوسال منتهی به برجام به وضوح حکایت از تفاوت شگرف آن دوران با شرایط کنونی است؛ دولت وقت با بی عملیِ خاصی، کشور را در رکود سنگین فرو برده بود و تمام ارکان اقتصادی کشور را معطل مذاکره و توافق احتمالی با کشورهای 5+1 نموده بود؛ کشور در حال تعلیق قرار داشت و همه منتظر اخبار هتل کوبورگ نشسته بودند! لکن در شرایط فعلی علاوه بر قطع پیوند مذاکرات با اقتصاد کشور، شاخص هایی همچون کاهش نرخ تورم، افزایش رشد اقتصادی، کاهش رشد نقدینگی، افزایش جذب سرمایه‌گذاری خارجی و... چشم انداز روشنی برای اقتصاد کشور رقم زده که دست بالاتر ایران در مذاکرات را در پی خواهد داشت. 3⃣نگاه دولت به مذاکرات دولتی که بعدها به دولت «برجام دیگر هیچ» معروف شد تا آب خوردن مردم را نیز به توافق گره زده بود و معتقد بود هر توافقی بهتر از عدم توافق است! همین پالس ها بود که طرف مقابل را به امتیاز گیری هرچه بیشتر تشویق می‌کرد تا جایی که وبسایت رادیو فرانسه در تحلیلی آورده بود: "ارزیابی غرب از دولت روحانی، تعامل با و مشتاقی است که خود را ناگزیر از می‌بیند. طبق این جمع‌بندی اگر خریدار صبور باشد، فروشنده، قیمت را کمتر خواهد کرد". لکن در حال حاضر دولت با اعلام اینکه هیچ عجله ای برای رسیدن به توافق ندارد تصریح کرده است عدم توافق بهتر از توافق بد است 4⃣قیمت نفت ایران به عنوان یکی از کشورهای صادر کننده نفت تأثیرپذیری قابل توجهی از نوسانات آن داشته و دارد؛ در سال ۹۴ قدرت‌های مستکبر با همراهی ایادی منطقه خود قیمت نفت را به نصف و کمتر از آن کاهش دادند و به سبب آن درآمدهای جاری کشور به میزان قابل توجهی کاهش پیدا کرد؛رهبر انقلاب نیز در سخنرانی نوروزی سال ۹۴ با اشاره به این واقعیت فرمودند: «شما وقتی که به امید قدرتهای خارجی نشستید تا آنها بیایند اقتصاد شما را رونق بدهند و با زیر بار آنها رفتن، اقتصاد را رونق بدهید، آنها به حدّ کم قانع نیستند. وقتی که شما نگاه میکنید به بیرون، مواجه میشوید با یک مسئله‌ای مثل کاهش قیمت نفت؛ ناگهان قدرتهای مستکبر با همراهی ایادی منطقه‌ای خودشان متأسّفانه به این نتیجه میرسند که قیمت نفت را به نصف و گاهی کمتر از نصف برسانند؛ شما مواجه میشوید با یک چنین مشکلی؛ وقتی نگاه به بیرون باشد، این است. وقتی شما نگاه به درون کردید، .» ✅قدر مسلم توافق احتمالی متفاوت با قراردادی خواهد بود که در سال 94 منعقد شد ولی باید منتظر ماند و دید که این چه مقدار از منافع ملی را تأمین خواهد کرد؟! ✍ادمین عقال 🆔@eghaal
✳️برای دشمن کوچه باز نکنید❗️ 🔶هجمه تبلیغاتی علیه کشور سنگین است؛ دشمن که خود را شکست‌خورده جنگ اقتصادی می داند آخرین تیرهای خود را در کمان رسانه قرار داده و پرتاب می کند؛ بدیهی است در صورتی که زره و متقابل دولت و ملت وجود داشته باشد تیرهای تبلیغاتی نیزبه سنگ خواهد خورد؛ لذا دشمن به خوبی فهمیده است که باید عده‌ای در داخل با اعتمادزادیی و ناامیدسازی شرایط را برای ضربه زدن به کشور فراهم کنند و به تعبیر سردار دل ها برای دشمن کوچه باز کنند؛ 🔻موضع گیری های اخیر رهبری، به وضوح حاکی از مقابله با چنین پروژه ای می‌باشد که مدتی است توسط برخی عناصر داخلی دنبال می شود؛ به دو مورد زیر توجه کنید: 1⃣در دیدار اخیر نمایندگان مجلس خبرگان با رهبر انقلاب، ایشان در ضمن بیاناتی که داشتند با انتقاد از تخصیص بودجه هزار میلیاردی برای جهاد تبیین، عدم موافقت خود با این سبک از برخورد با مسائل را بیان کردند؛ عده‌ای همین بیان رهبری را بهانه ای برای حمله به دستگاه‌های فرهنگی کشور قرار داده و مدعی می‌شدند که نهادهای فرهنگی صلاحیت لازم را برای اخذ این بودجه نداشته و اساسا ناکارآمد میباشند؛ غافل از این که رهبری بلافاصله به صراحت تأکید کردند: 🔻«البتّه من به مسئولینی که این بودجه مثلاً باید به دست آنها برسد ! این را به شما عرض بکنم، به هیچ وجه به آن مسئولین من بی‌اعتماد نیستم؛ چه در وزارت ارشاد، چه در سازمان تبلیغات و امثال اینها؛ به اینها اعتماد داریم؛ مردمان مؤمن و سالمی‌اند1400/12/19» 2⃣نمونه دوم را می‌توان در پیام نوروزی رهبری مشاهده کرد؛ ایشان پس از نامگذاری سال جدید به سال «تولید؛ دانش بنیان و اشتغال آفرین» متذکر شدند که شعار سال نباید محدود به چاپ بنر و درج در سربرگ باشد بلکه باید به معنای واقعی کلمه روی این سیاستگذاری بشود؛ این بیان هم برای برخی که از هیچ فرصتی در تخریب دولت فروگذاری نکرده بودند بهانه ای شد که از هم اکنون دستاوردهای کوچک و بزرگ دولت در سال جدید را بخوانند!! آنچنان که در چند ماه اخیر این گونه اقدام کرده بودند؛ لکن این افراد هم غافل از آن بودند که رهبری بلافاصله فرمودند: 🔻«البته این دولت با وضعی که من مشاهده میکنم، با تحرّکی که رئیس‌جمهور محترم و همکاران ایشان دارند، ان‌شاءالله پیشرفت خواهد کرد. یعنی این شعار روی زمین نخواهد ماند به توفیق الهی. لکن هرچه بیشتر کار بشود، بیشتر تلاش بشود، بهتر خواهد بود.1400/12/29» ✅اگر در نمونه اول «اعتماد» مردم هدف گرفته می‌شود، در نمونه دوم «امیدواری» است که باید قربانیِ جناح بازی ها و تعصبات جاهلانه شود؛ پرواضح است تا زمانی که دو مقوله «امید» و «اعتماد» توسط عناصر داخلی آسیب نبیند، از دست دشمن خارجی هم کاری بر نخواهد آمد؛ و بالاخره بهتر نیست به جای برنامه ریزی برای زیر سوال بردن دستاوردهای آتی دولت، وابستگی های حزبی را کنار گذاشته و با یاری دولت در احیای امید و اعتماد در جامعه کوشید؟! ✍ادمین عقال 🆔@eghaal
🔰اندکی تأمل؛ شرایط فرق کرده است‼️ 🔶پیش از این در یادداشتی با عنوان «مختصات توافق احتمالیhttps://eitaa.com/eghaal/38» آورده بودیم که با توجه به تغییر شرایط به نفع ایران، در صورت توافق بین ایران و کشورهای 4+1، با توافقی متفاوت مواجه خواهیم بود؛ در این یادداشت خواهم کوشید در حد توان، به بررسی نوع مواجهه رهبر انقلاب با تیم مذاکره کننده -چه در مقطع فعلی و چه در زمان انعقاد برجام- بپردازم؛ آیا نوع مواجهه رهبر انقلاب با تیم های مختلف مذاکره کننده، متفاوت بوده است؟!! بخوانید؛ 🔷شکی نیست که حمایت ایشان از تیم مذاکره‌کننده مختص به یک تیم نبوده و اساسا رویه ایشان دفاع و حمایت از مسئولین مستقر می‌باشد؛ لکن به نظر نگارنده، تفاوت‌هایی در کیفیت حمایت های ایشان وجود دارد که نیازمند اندکی تأمل است؛ به همین منظور قسمت‌هایی از بیانات ایشان را در مورد تیم مذاکره‌کننده -اعم از تیم فعلی و قبلی- در ذیل می آوریم تا به تفاوت های ریز و در عین حال مهم پی برده شود: ✳️رهبر انقلاب در دیدار اعضای مجلس خبرگان رهبری در سال93، در قسمتی از بیانات خود فرمودند: «همین‌جا این را عرض بکنم: این تیمی و هیئتی که رئیس جمهور محترم برای مذاکرات هسته‌ای گذاشته‌اند، مردمان امین و مردمان خوبی هستند. بعضی را ما از نزدیک می‌شناسیم و واقعاً مورد قبولند، بعضی را هم از حرفهایشان و از کارهایشان دورادور می‌شناسیم؛ هم امینند، هم دلسوزند؛ دارند تلاش میکنند کار میکنند؛ این را ما لازم است که منصفانه بیان کنیم. البتّه بااینکه این دوستان و این برادران برادران خوبی هستند، برادران امینی هستند و میدانیم که دارند برای صلاح کشور تلاش میکنند، درعین‌حال من نگرانم؛ چون طرف مقابل، طرف حیله‌گری است.93/12/21» ❎ایشان همچنین سال94 در دیدار مداحان و ذاکران اهل بیت علیهم السلام فرمودند: «نکته‌ی سوّم؛ همان‌طور که عرض کردم بنده به مجریان امر اعتماد دارم؛ این را شما بدانید؛ این آقایانی که مشغول کار هستند، اینها افرادی هستند مورد اعتماد ما، من در مورد آنها هیچ تردیدی [ندارم]؛ در آنچه تا حالا بودند، ان‌شاءالله بعد از این هم تردیدی به‌وجود نخواهد آمد؛ هیچ تردیدی نسبت به آنها ندارم. لکن درعین‌حال جدّاً دغدغه دارم؛ این دغدغه ناشی از آن است که طرف مقابل بشدّت اهل فریب و دروغ و نقض‌عهد و حرکت در خلاف جهت صحیح است؛ طرف مقابل این‌جوری است. 94/01/20» ❇️در مقطع فعلی علاوه بر آنکه ایشان چندان نیازی به صحبت پیرامون مذاکره ندیده اند، در مواردی هم که ورود کرده اند تفاوت هایی با موارد قبلی داشته است؛ به این مورد توجه بفرمایید : «فشار اقتصادی را با تلاش درونی، تلاش داخلی و با خنثی کردن تحریمها و البتّه تلاش دیپلماسی -همان طور که مشغولند برادران خوب ما- [باید خنثی کرد]؛ برادران انقلابی ما در زمینه‌ی از بین بردن تحریمها و مجاب کردن طرف مقابل هم مشغول کارند که این هم خوب است، لکن کار عمده خنثی کردن تحریمها است 1400/11/28» ✅این بیانات، یک شباهت و یک تفاوت با بیانات قبلی ایشان دارد؛ وجه شباهت آن، ابراز اعتماد نسبت به تیم‌های مختلف مذاکره کننده است و اما وجه تفاوت آن ابراز نگرانی از نتیجه مذاکرات در دور قبلی برخلاف دور جدید مذاکرات می‌باشد؛ به نظر می‌رسد و تیم جدید مذاکره کننده -چه در مدیریت متن مذاکرات و چه در هدايت افکار عمومی- مانع از ابراز نگرانی مجدد رهبر انقلاب(حداقل تاکنون) شده است. ✍ادمین عقال 🆔@eghaal
🔰تجربه «نوروزی» متفاوت 🔶چند سالی بود که عشق و علاقه دوران کودکی به عید نوروز، جای خود را به بغض و نفرت نسبت به این ایام داده بود و برخلاف اکثریت مردم که انتظار فرارسیدن تعطیلات نوروز را می‌کشیدند هیچ احساس مثبتی نسبت به این ایام نداشتم؛ دلیل آن نیز مشخص بود، عمده مباحث مطرح شده در مهمانی‌ها و دورهمی ها شکایت از وضعیت نامطلوب اقتصادی و همچنین متهم کردن نظام و دولت به فساد گسترده بود 🔷علیرغم اینکه می‌کوشیدم در اینگونه موارد خویشتنداری کرده و پاسخ ندهم لکن بعضی مواقع ناچار به پاسخگویی می‌شدم و همین امر، به ایجاد کدورت هایی بین خویشاوندان دامن می‌زد؛ آزاردهنده تر از همه این بحثها، این بود که گاهی مجبور میشدم از دولت غربگرایی دفاع کنم که سکوت و رای ندادن همین جماعت، موجب شده بود که چنان دولتی روی کار بیاید؛ ناگفته نماند که گاهی آنچنان از همان دولت عبرت دفاع میکردم که میترسم نکند گناهکار بوده باشم!! ♦️این ذهنیت موجب شده بود که دنبال بهانه‌ای بودم تا شانه از این دورهمی ها خالی کنم ولی تقدیر چنین بود که باید تن به دید و بازدیدهای نوروزی میدادم؛ من که خود را برای مناظرات و مجادلات نوروزی(!) آماده کرده بودم با شروع دید و بازدید ها با وضعیتی مواجه شدم که حقیقتاً تعجب بنده را برانگیخت؛ آشنایانی که شاید بیش از یک سال بود که آنها را ندیده بودم در کمال تعجب و برخلاف آن سابقه ذهنی که از این افراد داشتم، از بهبود شرایط اقتصادی و روند فزاینده آن صحبت می‌کردند؛ هریک از این افراد از وضعیت صنف خود و بهبود وضعیت آن سخن به میان می آوردند و مدعی بودند که چند ماهی است شرایط شرکت و کارخانه آنها روز به روز بهتر می شود؛ 🔻شخصی که قبلاً از رکود کارخانه و عدم ثبت سفارش برای خرید کالاهای کارخانه، گله مند بود هم اکنون از قراردادهایی که اخیراً با کشورهایی از جمله ترکمنستان و تاجیکستان منعقد شده بود صحبت می‌کرد و البته معترف بود که به دلیل کمبود ظرفیت کارخانه، حتی برخی از سفارش ها را قبول نمی کنند. از این قسم افرادی که از وضعیت صنفی خود رضایت نسبی داشتند، کم نبودند لکن با این وجود افرادی بودند که نه ناظر به صنف خود بلکه طبق مطالبی که از رسانه ها شنیده بودند همچنان بر مطالب قبلی خود تأکید داشتند، اگرچه همین افراد هم پافشاری سابق را نداشتند؛ ✳️بازگویی یکی از این اظهارات خالی از لطف نیست؛ در یکی از این دورهمی ها عنوان شد که کشور توسط لابی هایی اداره می‌شود و نشانه آن هم این است که مقامات کشور از روی کاغذی که توسط این لابی ها تهیه شده است به ایراد سخنرانی مي‌پردازند!! واکنش من نسبت به این گونه صحبت ها، خنده همراه با حسرت بود؛ خنده از آن جهت که این گونه مطالب بیش از آن که بویی از واقعیت داشته باشند درون مایه طنز داشتند؛ و حسرت از آن جهت که سِلاح رسانه، عقل و ذهن اطرافیان من را نیز زخمی کرده است. ✅واقعا باور این که برخی چگونه چنین مطالبی را باور می‌کنند، برایم دشوار بود و هست؛ شاید دلیلش آن است که آن چنان که باید و شاید، به قدرت رسانه باور ندارم! به هر حال ایام نوروز فرصتی بود تا به این نکته پی ببرم که صِرف بهبود وضعیت اقتصادی، نمی‌تواند منجر به شکست تحریم ها شود بلکه باید شکست تحریف را نیز به آن ضمیمه کرد. ✍ادمین عقال 🆔@eghaal
🔰واکنش‌هایی برخاسته از ارادت 🔶شاید تعجب کنید ولی به نظر نگارنده شهادت مظلومانه حجت الاسلام و المسلمین اصلانی، بار دیگر مهر بطلانی بر این فرضیه بود که «مردم از دین و عالمان دین برگشته اند»؛ 🔷 برای اثبات این ادعا کافی است به واکنش افراد حاضر در صحنه شهادت ایشان توجه کنید؛ افرادی که علی رغم اطلاع از خطرات و صدمات ورود به درگیری، خود را وارد صحنه کرده و از شدت خشم خود به شخص قاتل حمله می برند؛اگر ممانعت مأموران در آن لحظه نبود معلوم نبود که جوشش خشم و احساس مردم چه بلایی بر سر قاتل بیاورد. ♦️این را مقایسه کنید با زمانی که عالِمی در مقام و عظمت شیخ فضل الله نوری به دار آویخته می‌شود و به گواه تاریخ از احدی صدای اعتراضی بلند نمی شود!! اگرچه شاید افرادی از آن اقدام متأثر شدند و در گوشه‌ای اشک ریختند لکن هیچ حرکتی برای دفاع از عالمان دین شکل نگرفت. ✅در پایان گفتنی است تصور این که احترام عالِمان دین در گذر زمان کاهش یافته است، ناشی از فضایی است که رسانه ها برای ما ساخته اند؛ به این صورت که با ضریب دهی به اقدامات افراد محدود -و واقعا معدود- خیال می کنیم که عموم مردم نیز همینگونه هستند لکن آنچه در واقعیت در جریان است خلاف آن چیزی است که رسانه ها بر آن اصرار دارند؛ به شرط حیات در مورد این شگرد رسانه ها مطالبی را خواهم نوشت. ✍ادمین عقال 🆔@eghaal
🔰درس امروز شهید چیت سازیان 🔶خداوند بر درجات شهید چیت‌سازیان بیفزاید که می فرمودند: «کسی میتواند از سیم خاردارهای دشمن عبور کند که از سیم خاردارهای نفس خود عبور کرده باشد» 🔷ساده اندیشی است اگر این بیان عارفانه شهید بزرگوار را منحصر در جنگ تحمیلی و مبارزه مسلحانه دانست بلکه اتفاقا عرصه جهاد تبیین میدان وسیع‌تری برای عینیت بخشیدن به این جمله نورانی است؛ هر کسی می‌تواند با تفکر پیرامون این جمله و تطبیق آن با شرایط کنونی مصادیقی از آن را بیابد و در این یادداشت از باب نمونه تنها به یک مورد بسنده می شود؛ ♦️تصور کنید شخصی درباره موضوع خاصی، نظر و تحلیلی را ارائه کرده است و پس از ورود رهبری در آن مسأله -به عنوان فرمانده جهاد تبیین- سطحی و پوچ بودن آن تحلیل، مشخص شده است؛ در این صورت کسی که به تعبیر شهید چیت سازیان از سیم خاردار نفس خود عبور کرده باشد می‌تواند از سیم خاردار تحلیل‌های سطحی و پوچ خود -که همانا دشمن خود او نیز هستند- عبور کند وگرنه دست به توجیهات و تأویلاتی می‌زند که علاوه بر این که منجر به فاصله‌گیری تدریجی از فرمانده می‌شود، مضحکه خاص و عام نیز خواهد شد. ✅ و بالأخره گفتنی است کسی که علاوه بر عدم پذیرش اشتباه خود، بر نظر سابق پافشاری کرده و پنجه در صورت نزدیکان فرمانده می اندازد و آن ها را متهم می‌کند، در هر مسیری که باشد در مسیر امثال شهید چیت سازیان نیست. ✍ادمین عقال 🆔@eghaal
🔰لطفا اطلاع رسانی نکنید‼️ 🔶به عقیده ما، رویکرد دولت در پوشش اخبار مذاکرات وین بسیار هوشمندانه بوده و با راهبرد خنثی‌سازی تحریم‌ها، تطبیق حداکثری دارد؛ البته پشت پرده مطالباتی که در زمینه اطلاع‌رسانی حداکثری از مذاکرات وین جریان دارد، تحمیل بازی دو سر باخت برای دولت و کشور می‌باشد. بخوانید؛ 🔷پیرامون اخبار مذاکرات وین دو نوع رویکرد قابل تصور است؛ یا اطلاع رسانی صورت بگیرد و یا صورت نگیرد؛ تلاش دشمنان دانا در این جهت است که با اتخاذ هر دو رویکرد، دولت و گروه مذاکره کننده متهم به بی تدبیری شده و در نتیجه پشتوانه مردمی خود را از دست بدهند. ♦️توضیح بیشتر آن که در صورت عدم اطلاع رسانی از مذاکرات، دولت متهم به فاصله گذاری با مردم و نامحرم پنداری آنها شده و این انگاره ذهنی که «دولت به صورت پنهانی در حال امتیازدهی است» تقویت خواهد شد. 🔻در نقطه مقابل، نتیجه طبیعی اطلاع رسانی از مذاکرات، شکل‌گیری بحث و مناظره پیرامون آن بوده و لذا موضوعی که از اهمیت درجه چندم برخوردار بود، ناگاه به مسئله اول کشور تبدیل خواهد شد؛ در این شرایط هم، اتهام دولت این خواهد شد که سرنوشت کشور را به مذاکرات وین گره زده است!! ✳️از حامیان دولت «برجام و دیگر هیچ» انتظاری نیست لکن جای سوال از افرادی است که به درستی معتقدند بدون مذاکره می‌شود و می‌توانیم کشور را اداره کنیم؛ تصور نمی‌کنید با اطلاع رسانی حداکثری از مذاکرات وین، ناخودآگاه سرنوشت کشور به بیرون از مرزها گره می‌خورد؟!! و آیا اساسا مانور رسانه ای بیش از حد روی بحث مذاکرات، اقدام درستی است؟!! ✅و بالاخره این اشاره رهبری در دیدار کارگزاران نظام را که مخاطبان گزارش های مذاکرات را مشخص می‌کنند، نیازمند دقت و توجه میدانیم: «خب خوشبختانه وزیر محترم خارجه و آن مسئولین هیئت مذاکره‌کننده گزارشات دقیق خودشان را به میدهند، به میدهند، در جریان قرار دارند، تصمیم‌‌‌گیری میکنند، فکر میکنند، جوانب قضیّه را میسنجند.» ✍ادمین عقال 🆔@eghaal
🔰علم ناقص و نیمچه‌ها ‼️ 1⃣مدتی بود که مسجد محله، مجهز به میکروفون یقه ای شده بود و مورد استفاده امام جماعت قرار می‌گرفت و نمازگزاران نیز می‌توانستند اذکار نماز را که توسط امام جماعت ادا می‌شد بشنوند؛ در یکی از روزها پیرمردی که اتفاقا از اهالی ثابت مسجد هم نبود، پس از نماز ظهر و با صدای بلند و به شیوه ای که گویی با خود صحبت می‌کند گفت: «حتما پیامبر جدیدی آمده و دین تازه‌ای آورده است! مگر نماز ظهر هم با صدای بلند خوانده می شود؟!» روحانی مسجد که انسان خوش مشرب و با سعه صدر بالایی بود توضیح داد که منظور از صدای آهسته در نماز ظهر، آشکار نکردن صدا است و اگر به واسطه میکروفون صدای امام جماعت آشکار شود اشکالی ندارد؛ البته بعید بود آن پیرمرد به صحبت‌های روحانی اعتنایی بکند!! بخوانید؛ 2⃣معروف است که می‌گویند هر چیزی به جز علم، وجود ناقصش بهتر از عدم آن است؛ به عنوان مثال اگر انسان سلامتی ناقص داشته باشد بهتر از عدم سلامتی است ولی در علم اینگونه نیست؛ دلیل آن نیز روشن است؛ چرا که علم ناقص بی آن که را به انسان عرضه کند، را از انسان سلب می نماید و این گونه انسان را تبدیل به موجود بی منطق محض می کند. انسانی که علم ندارد حداقل در مقابل عالم تسلیم است لکن کسی که علم ناقص داشته باشد همین پذیرش را نیز نخواهد داشت. 3⃣ای کاش آسیب‌های علم ناقص به همان مواردی نظیر اعتراضات پیرمرد داستان محدود می‌شد ولی متأسفانه این بیماری مرزی نمی‌شناسد و همانند غده سرطانی، پیکره جامعه را در بر می‌گیرد؛ به عنوان مثال شخصی که اطلاعات دینی او از عکسنوشته های موجود در اینستاگرام فراتر نمی رود به راحتی به خود اجازه می دهد که درباره علوی بودن یا نبودن جمهوری اسلامی ریش بجنباند و قلم بزند. 4⃣در ادامه به برخی از خصوصیات نیمچه‌ها اشاره می‌کنیم: 🔻نیمچه‌ها قابلیت بالایی دارند که بازیچه دست این و آن شوند؛ 🔻 به راحتی فریب صحبت های ظاهرالصلاح را می‌خورند و به استخدام گویندگان آن درمی‌آیند؛ 🔻علی رغم آنکه در ظاهر ادعا می‌کنند چیزی نمی‌دانند ولی کنشگری های آنان حاکی از آن است که خود را علامه دهر می‌پندارند؛ 🔻نسبت به پرده برداری و محاسبه عیوب خود سست و تنبل اند لکن در میدان پرده دری از عیوب دیگران سر از پا نمی شناسند. 🔻به تدریج و برای توجیه اقدامات خود، اعتقادات پیشین خود را زیر سوال می‌برند تا تناقضات آشکار خود را پوشیده نگه‌دارند و ناگزیر تن به تناقضات پنهانی میدهند. 🔻هیچ گاه احتمال نمی‌دهند که شاید خطا از جانب آنان باشد و همیشه طرف مقابل را مجرم و گناهکار می‌دانند. 🔻به راحتی قضاوت می‌کنند و شهوت موضع‌گیری دارند؛ پس از آنکه سستی و بی مایگی سخنانشان آشکار می‌شود، آسمان ریسمان به هم می‌بافند که نکند به غرورشان بربخورد. 🔻 وقتی در مباحثه با آنان به صحبت بزرگان و علما استناد می‌شود، پای عقل را به میان کشیده و منظورشان همان عقل متأثر از علم ناقص خود می‌باشد. ✍ادمین عقال 🆔@eghaal
🔰معجزه‌ای دیگر از رئیسی 🔶ابتدای انتخاب دولت مردمی و در ایامی که هنوز فرآیند انتقال دولت صورت نگرفته بود صحبت‌هایی علیه دولت در برخی از رسانه‌ها مطرح می‌شد که مسبوق به سابقه نبوده و این سوال را برای ناظر منصف ایجاد می‌کرد که چرا این رسانه‌ها در 8سال گذشته و با مشاهده انواع ناکارآمدی ها و بی تدبیری ها، سکوت اختیار کرده و از اقدامات دولت وقت حمایت می‌کردند؟! این رسانه‌ها در اقدامی هماهنگ، رفع مشکلاتی نظیر تلفات 700 نفری کرونا، تورم حدود ۵۰ درصدی، رشد اقتصادی نزدیک صفر و....را از دولتی که هنوز روی کار نیامده بود مطالبه می‌کردند! 🔷در همان ایام ستون نویس یکی از روزنامه‌های کشور در یادداشتی با عنوان «رئیسی لال ها را شفا میدهد! » به انتقاد از این رویکرد رسانه ها پرداخته و نتیجه گرفته بود: «و بالاخره اگرچه جناب رئیسی سوابق درخشانی از خدمت به مردم و تلاش پیگیر برای رفع مشکلات آنان را در کارنامه خود دارد ولی «شفای لال‌ها» را باید یکی از معجزه‌ها و دستاوردهای بزرگ ایشان دانست. آقای رئیسی در همین فاصله ۴ روزه ریاست خود بر جمهوری اسلامی ایران، بسیاری از اصلاحاتچی‌ها را که تا‌کنون زبانشان از انتقاد و اعتراض به پلشتی‌های ۲ ساله کرونا و ۸ ساله دولت آقای روحانی بسته بود، شفا داده و قفل زبانشان را باز کرده است !» ♦️به نظر می‌رسد گذر زمان، معجزه دیگری از دولت مردمی را آشکار کرده است که عنوان «متخصص سازی» گویای این دستاورد خواهد بود. سعه‌صدر و انتقاد پذیری بالای دولت موجب شده است که هر کس با اندک اطلاعاتی در قامت یک متخصص ظاهر شده و به انتقاد -بخوانید تخریب- اقدامات دولت بپردازد. 1⃣شخصی با استماع چند صوت طبی، متخصص طب(!) شده و به انتقاد از سیاستهای بهداشتی-درمانی دولت می‌پردازد و همچنین دستاوردهای دولت در این زمینه را به منزله نقطه ضعف به مردم معرفی می‌کند. 2⃣شخصی با تماشای چند برنامه اقتصادی تلویزیون، متخصص اقتصاد شده و سیاست‌های پولی و مالی، حذف یا باقی بودن ارز دولتی و... را مورد بررسی کارشناسانه(!) خود قرار می‌دهد. 3⃣شخصی با پیگیری چند کانال تلگرامی و ایتایی، متخصص روابط بین الملل شده و راهبرد ایران در مذاکرات هسته ای را نادرست معرفی می‌کند! و... از این گونه متخصص هایی که در این مدت به ابراز نظرات خود پرداختند کم نیستند و به نظر راقم این سطور این پدیده را پس از «شفای لال ها» باید معجزه ای دیگر از دولت مردمی دانست. ✅و بالاخره در پایان گفتنی است که اختلاف نظر در هر حوزه ای و بین کارشناسان آن حوزه امری طبیعی بوده و موجب رشد و پیشرفت کار می‌گردد؛ لکن روی صحبت این یادداشت با کسانی است که به صرف پیگیری چند برنامه و کانال، تصور تخصص پیدا کرده و به زعم خود ارزیابی تخصصی از تحولات کشور دارند! ✍ادمین عقال 🆔@eghaal
🔰معارضه به هر قیمتی!! 🔶آن طور که پیداست با فروکش کردن جار و جنجال‌های رسانه‌ای در قضیه حذف ارز دولتی، هم اکنون کمتر کسی است که مخالفت کارشناسی با این مقوله داشته باشد و قریب به اتفاق متخصصان اقتصادی بر لزوم اجرای این طرح اذعان دارند؛ لکن روی صحبت این یادداشت با رسانه هایی است که پس از ناکامی در مبارزه با اصل طرح، به بهانه‌های دیگری برای تخریب دولت متوسل شدند. بخوانید؛ 🔷به محض مشخص شدن صحت و درستی تصمیم دولت در حذف ارز دولتی، به ناگاه انتقادات از تصمیم به تصمیم تغییر چهره داد؛ رسانه هایی که تا دیروز این تصمیم دولت را ناشی از بی‌تدبیری می دانستند به یکباره تغییر موضع داده و انتقاد اصلی خود را عدم تبیین درست از سوی دولت عنوان کردند! ♦️فارغ از توضیحات معاون اول رئیس جمهور، وزیر جهاد کشاورزی، سخنگوی دولت، سخنگوی اقتصادی دولت، معاون وزیر صنعت و... به اعتقاد ما این انتقاد نیز وارد نمی‌باشد. رسانه‌های خارجی و برخی دنبال های داخلی آن، با طراحی یک بازی دوسر باخت درصد بودند -و هستند- که هر اقدامی از طرف دولت را بهانه‌ای برای دمیدن بر شیپور ناکارآمدی دولت قرار دهند؛ به دو نمونه زیر توجه کرده و کلاه خود را قاضی کنید؛ آیا رویکرد این رسانه‌ها غیر از این است؟! 1⃣وقتی دولت از برنامه‌های در دست اجرای خود توضیح می دهد برخی از رسانه ها با طعنه به دولت میگویند:«اجازه دهید پس از اتمام برنامه ها به مردم گزارش دهید!» زمانی هم که به توضیح برنامه ها پرداخته نشود، دولت را متهم به بی برنامگی می‌کنند!! 2⃣وقتی دولت از دستاوردهای خود گزارش می دهد همین رسانه های خارجی -که کینه عمیق آن ها نسبت به رهبری بر کسی پوشیده نیست- قسمتی از بیانات رهبری را بر نیزه کرده و دولت را متهم به کار نمایشی میکنند!! در طرف مقابل اگر گزارش داده نشود خط خبری این رسانه ها این خواهد بود که «چرا مردم را نامحرم میدانید و گزارش اقدامات خود را نمیدهید؟!» این رویکرد دوگانه دولت را در جایگاه نشانده و حتی دستاوردهای دولت را نیز به منزله نقطه ضعف معرفی می‌کند؛ گاهی این شگرد به قدری هنرمندانه دنبال می‌شود که حتی برخی از دوستداران انقلاب را نیز دچار شک و تردید کرده و آتش توپخانه آنان را به سمت جبهه های خودی هدایت می‌کند! ✅چنین برخوردی -البته نه در این سطح و حجم- اوایل انقلاب نیز وجود داشت؛ تا جایی که حضرت امام (ره) در واکنش به اشکال تراشیهای نابجا فرمودند: «ما گرفتار بعضی اشخاص هستیم که و به اشخاصی که در میدان هستند، چه میدانهای جنگ، چه میدانهای و چه میدانهای کشور، در خارج آنها نشسته‌اند و قلمها را در دست گرفته‌اند و اشکال می‌کنند و کارشکنی می‌کنند.60/02/21» همچنین در جای دیگری ایشان می‌فرمایند : «یک دسته هم هر کار صحیحی هم بشود آنها می‌گویند خراب است. هر خدمتی هم که دولت می‌کند آنها می‌گویند خراب است. آنها از اول دلشان می‌خواهد که وضع، این وضع نباشد. 62/05/25» بدیهی است که در مقابل این حجم از تبلیغات سوء دشمن، صِرف تبیین نمی‌تواند پاسخگوی شبهات باشد و شایسته و بایسته است که ویژگی جهادی بودن نیز به آن ضمیمه شود. ✍ادمین عقال پ.ن: پیش از این و در یادداشتی با عنوان «دستور کار:سیاه‌نمایی حداکثری» به طور مفصل به این شگرد رسانه‌ها پرداخته‌ایم؛ 🆔@eghaal
🔰متخصصان تلویزیونی ‼️ 🔶به هر ترتیبی که بود جمع بندی کارشناسان اقتصادی -چه در داخل دولت و چه خارج از دولت- بر حذف ارز ترجیحی و پرداخت مستقیم یارانه به مردم منتهی شد؛ در این مدتی هم که این طرح آغاز شده است تدبیر های لازم از طرف دستگاه‌های ذیربط اتخاذ شده و توزیع کالاهای اساسی با کمترین مشکل در جریان است؛ در این میان با پدیده نامطلوبی مواجه بودیم که تلاش می‌کنیم آن پدیده را در بوته نقد و ارزیابی قرار داده و به سهم خود از تکرار آن در آینده جلوگیری کرده باشیم. بخوانید؛ 🔷قرائن موجود حکایت از آن دارد که برای نحوه مدیریت ارز ترجیحی، ماه ها جلسات تخصصی بین کارشناسان اقتصادیِ وابسته به جریان‌های مختلف کشور برگزار شده است؛ علی رغم استفاده از کارشناسانی که در حوزه اقتصاد، صاحب نظر هستند، متاسفانه پس از مدتی مشاهده شد که برخی از محصّلین رشته اقتصاد با کشاندن مباحث تخصصی به فضای رسانه‌ای و عمومی، به التهابات فکری جامعه دامن زده و مردم را نگران تصمیمات دولت می نمودند؛ این نوع برخورد از طرف این افراد، سوالاتی جدی به دنبال داشت: 🔻آیا این افراد توانایی اقناع کارشناسان را در جلسات و ندارند که برای به کرسی نشاندن نظرات خود متوسل به دوپینگ رسانه‌ای می‌شوند؟ 🔻آیا کارشناسی(!) که با یک توئیت چندخطی، برنامه‌ای را که ماه‌ها توسط متخصصان کشور آماده شده است، زیر سوال می‌برد، بر اعتبار علمی خود خدشه وارد نمی‌سازد؟! 🔻آیا انتظار به‌کارگیری این افراد در پست‌های مدیریتی کشور، انتظار منطقی و به‌جایی است؟!! پاسخ به این سوالات و ده‌ها سوال مشابه دیگر را بر عهده خوانندگان محترم می‌گذاریم لکن یادآوری این نکته را ضروری می‌دانیم که این نحوه برخورد منحصر در این حادثه نبوده و پیش از این در مسائل دیگری نظیر مسائل پزشکی هم مشاهده شده است! ✅در پایان اشاره به این قسمت از بیانات رهبری که چارچوب آزاداندیشی مطلوب و واقعی را ترسیم می‌کنند، خالی از لطف نیست: «ما طرفدار آزاداندیشی هستیم. البته من به شماها بگویم، آزاداندیشی جایش توی تلویزیون نیست؛ آزاداندیشی جایش توی جلسات تخصصی است. مثلاً فرض کنید در زمینه‌ی فلان مسئله‌ی سیاسی، یک جلسه‌ی تخصصىِ دانشجوئی بگذارید؛ دو نفر، پنج نفر، ده نفر بیایند آنجا با همدیگر بحث کنند؛ این میشود آزاداندیشی. همین جور، بحث سر معارف اسلامی است؛ همین جور، بحث سر تفکرات مکاتب گوناگون جهانی است؛ همین جور، بحث سر یک مسئله‌ی علمی است. بنابراین جلسه باید جلسه‌ی تخصصی باشد؛ والّا توی جلسات عمومی و در صدا و سیما دو نفر بیایند بحث کنند، آن کسی که حق است، لزوماً غلبه نخواهد کرد؛ آن کسی غلبه خواهد کرد که بیشتر عیّارىِ کار دستش است و میتواند بازیگری کند؛ مثل قضیه‌ی عکس مار و اسم مار. گفت: کدام یکی مار است؟ مردم با اشاره به عکس مار گفتند: معلوم است، مار این است. بنابراین آزاداندیشی در جلسات تخصصىِ متناسب با هر بحثی باید باشد؛ در محیطهای عمومی جای آن بحثها و مناظره‌ها نیست.۱۳۸۹/۰۹/۱۶» ✍ادمین عقال 🆔@eghaal
🔰حنجره‌های اجاره‌ای 1⃣افکار عمومی همچنان بازگشت دست اندرکاران دولت سابق به فضای رسانه‌ای کشور را برنمی‌تابند و آنچنان که پیداست برای فراموشیِ خاطرات 8سال گذشته، زمان بیشتری نیاز است؛ چند باری هم که رئیس دولت سابق قصد اظهار نظر پیرامون تحولات کشور را داشته است با واکنش منفیِ توده مردم مواجه شده و لذا فعلاً ترجیح داده است که در سکوت خبری به سر ببرد؛ ناگفته پیداست که حامیان دولت سابق هم از شرایط بهتری برخوردار نیستند و عملاً با بحران کمبود توجه دست و پنجه نرم می کنند؛ با فهم این واقعیت است که بانیان وضع موجود به شیوه دیگری برای رسیدن به اهداف خود متوسل شده‌اند. بخوانید؛ 2⃣در مکاتب غربی یک اصل مسلم و قطعی است که وقتی کالایی، خریدار ندارد و از طرفی توان ارتقای کیفیت کالا هم نیست، با ، همان کالای قبلی را روانه بازار مصرف کنند؛ آنچنان که پیداست این دسته از رسانه ها نیز چنین راهبردی را در پیش گرفته اند؛ به این بیان که طبق یک قرارداد نانوشته -و شاید نوشته شده- تحلیل‌ها و مواضع خود را از حنجره های ظاهر الصلاح و به اصطلاح «انقلابی»، به فضای عمومی کشور پمپاژ می کنند. 3⃣از مأموریت‌های قطعی این رسانه‌ها، القای ناامیدی و دلسرد کردن مردم به حل مشکلات کشور و همچنین در توانایی های دولت مستقر است؛ بدیهی است که مطرح شدن این اظهارات از طرف خود آنان بیشتر به طنز شبیه است ولی اگر همین اظهارات توسط افرادی مطرح شود که اولا عنوان «انقلابی» را یدک بکشند و ثانیا سخنان خود را با لایه‌ای از دلسوزی بپوشانند، شرایط متفاوتی را رقم خواهد زد؛ 4⃣لازم به ذکر است که شناخت اجیر شدگان نیز به این آسانی نیست اما می‌توان با تأمل بر مواضع آنان در بازه‌های زمانی مختلف، به این مهم نائل شد؛ شاه بیت سخنان آنها شامل این جمله است که «ما ابتدا از دولت حمایت کردیم اما...»؛ قسمت دوم این جمله نیز به فراخور مأموریت محوله تغییر می کند و هر دفعه حوزه‌ای -مانند بهداشت، مسکن، سیاست خارجی، اقتصاد و... - زیر آتش حملات قرار می‌گیرد. 5⃣در پایان و تنها به این جهت که نشان داده باشیم پیش از این نیز چنین راهبردی اتخاذ شده بود به مصاحبه یکی از عناصر افراطی این جریان استناد میکنیم؛ عباس- ع» (عضو مرکزیت حزب منحله مشارکت)، 5 مهر 91 به عصر ایران گفته بود: «آقای ناطق اگر از جایگاه فعلی‌‌اش در جناح راست خارج شود و به اصلاح‌طلبان بپیوندد، چیزی به آنها اضافه نمی‌‌کند. اهمیت او در این است که در آن سو قرار دارد نه در این‌سو! ناطق اگر به این سو بیاید، جایگاهش را در آن سو از دست می‌ دهد. ناطق باید در آن‌سو خوب بازی کند»! ✍ادمین عقال 🆔@eghaal
🔰توپ بازی نکنید ‼️ ✳️علیرغم نکات و توصیه های مختلفی که در دیدار اخیر رهبری با نمایندگان مجلس مطرح شد، می‌توان ادعا کرد مهمترین توصیه‌ای که مورد تاکید ایشان بوده و در بخش‌های مختلف سخنرانی به آن پرداختند مقوله بود. در ادامه قسمت هایی از بیانات ایشان را که به برداشت ما مرتبط با بحث «مسئولیت پذیری» میباشد می آوریم و در پایان تلاش می‌کنیم علت این تأکید را بیان نماییم. بخوانید؛ 1⃣رهبر انقلاب با تبیین معنای «از خودگذشتگی» به «اسیر نشدن در پنجه خواسته‌های حقیر» به ذکر مصادیقی از این مفهوم پرداخته و در قسمتی فرمودند: «برای اینکه یک وجهه‌ای در مردم پیدا کنیم، یک نام نیکی پیدا کنیم، بعضی از کارها را ممکن است انجام بدهیم» آنچه که راقم این سطور از این بیانات میفهمد این است که اگر مسئولی برای کسب وجهه عمومی اقدام به کاری کند یا از انجام کاری امتناع ورزد و یا و یک مسئول، تحت تأثیر «کسب وجهه عمومی» باشد، شخص مسئولیت پذیری نیست. 2⃣رهبر انقلاب در بخش دیگری از سخنرانی صراحتاً بحث مسئولیت پذیری را مطرح کرده و فرمودند: «یک مسئله، مسئله‌ی مسئولیّت‌پذیری است؛ قانونی را تصویب میکنید، اگر به نظرتان این قانون، قانون خوبی است و باید تصویب میشده، محکم بِایستید، بگویید بله، من این را تصویب کردم؛ بله، ما تصویب کردیم. این ‌جور نباشد که ما بگوییم ما این قانون را تصویب میکنیم، میدانیم هم که شورای نگهبان رد میکند، خب بگذار مسئولیّتش بیفتد به گردن شورای نگهبان. گاهی آدم میداند که این قانون را دولت با این امکاناتی که دارد، با این شرایطی که دارد، نمیتواند عمل کند؛ میگوید خیلی خب، من تصویب میکنم، بگذار او عمل نکند، مردم او را متّهم کنند، او را مسئول به حساب بیاورند که چرا عمل نشد. نه، این درست نیست؛ باید مسئولیّت‌پذیری داشته باشید.» 3⃣فراز دیگری که می‌توان از آن بحث مسئولیت پذیری را نتیجه گرفت، توصیه رهبر انقلاب به مردمی بودن است: «یکی دیگر از شاخصها مردمی بودن است؛ مردمی بودن یعنی چه؟ مردمی بودن یعنی با مردم عادی معمولی مخلوط شدن، نشست و برخاست کردن، هم گوش شنوا برای شنیدن حرف مردم داشتن، هم برای روشن کردن ذهن مردم داشتن. اینکه ما برویم در یک جمعی از مردم، یک داعیه‌ای دارند، یک خواسته‌ای دارند، حرفشان را بشنویم و بعد هم بگوییم «بله، صد درصد حق با شما است و این کسانی که گوش نمیکنند، عمل نمیکنند، چنین و چنان هستند»، نه، [درست نیست]؛ یک وقتهایی هست یک گرهی در ذهن مردم هست، شماها باید این گره را باز کنید؛ این «جهاد تبیین» که ما عرض کردیم، شامل این موارد میشود.مشکلاتی وجود دارد؛ فرض کنید فلان قشر یک مطالبه‌ای دارد، خب شما نماینده‌ی مجلسید، از مصرف کشور و درآمد کشور مطّلعید، میدانید که این عملی نیست؛ وقتی میدانید عملی نیست، منتظر نمانید که مثلاً فلان نماینده‌ی اجرائی یا قضائی بیاید بگوید نمیتوانیم؛ نه، شما بگویید نمی‌شود.» 4⃣رهبر انقلاب با تفکیک «مردمی بودن» و «عوام زده بودن» ، به ذکر یکی از ویژگی‌های نماینده انقلابی پرداخته و فرمودند: «نماینده‌ی انقلابی آن کسی است که جَوزده نمیشود. شما یک قانون را تصویب کردید، به نظر شما قانون درستی هم بوده، یک عدّه‌ای مخالفت کردند، البتّه طبیعت کار این است که نگاه کنید ببینید آیا این مخالفین منطق درستی دارند یا ندارند؛ اگر منطق درستی داشتند البتّه میپذیرید، اگر منطق درستی نداشتند بِایستید؛ بگویید بله، من تصویب کردم این قانون را، پایش هم می‌ایستم.» 5⃣یک بخش دیگری از توصیه ها که ناظر به بحث مسئولیت پذیری بود، توصیه به تصویب قانون با نگاه جامع بود؛ رهبر انقلاب در این توصیه فرمودند: «یک توصیه این است که قانون را با نگاه جامع و بلندمدّت وضع کنید. اینکه ما هر مطلبی پیش می‌آید، مطلب کوچک یا متوسّط، فوراً بپردازیم به اینکه یک قانون برای این درست کنیم.این منتهی خواهد شد به انباشت قانون، تراکم قانون که چیز مطلوبی نیست» اما چگونه این توصیه اشاره به مسئولیت پذیری دارد؟! تصور کنید مشکل یا بحرانی در کشور به وقوع پیوسته و کشور برای عبور از آن نیازمند اتحاد و همدلی همه نهادها و سازمان ها می باشد؛ در این میان مجلس شورای اسلامی برای اینکه توپ را در زمین دیگر نهادها بیندازد و به نوعی از خود سلب مسئولیت کند، فوراً و بدون آنکه مراحل کارشناسی تصویب قانون طی شود، قانونی را به تصویب رسانده و سپس در افکار عمومی اینگونه وانمود می‌کند که مجلس وظیفه خود را انجام داده و این بقیه نهادها هستند که از انجام مسئولیت خود سرپیچی کرده اند! این مورد هم مصداقی از «مسئولیت گریزی» است. 🖌ادامه دارد... ✍ادمین عقال 🆔@eghaal
📌ادامه یادداشت «توپ بازی نکنید» 6️⃣ مطلب دیگر که از صراحت بالایی برای تبیین بحث مسئولیت پذیری برخوردار است، توصیه به زیاد نشدن طرح ها می باشد؛ رهبر انقلاب در این توصیه فرمودند: «این طرحها را نگذارید افزایش پیدا کند؛ یعنی زیاد طرح تهیّه بشود، داده بشود؛ این اشکال دارد که البتّه من شنیدم، گزارش به من دادند ــ حالا این را نشده من از آقای قالیباف بپرسم ــ که در این مجلس خیلی زیاد، بیش از مجالس قبلی طرح تهیّه شده و تنظیم شده؛ این کار تعریفی ندارد.» در توضیح این قسمت از بیانات رهبری باید گفت: تصور کنید یک نماینده با اعتراض برخی از مردم به فلان مسأله مواجه می‌شود؛ حال این نماینده به جای آن که گره ذهنی مردم را باز کرده و به توضیح شرایط کشور بپردازد، بلافاصله و به پشتوانه طرح‌های خیلی زیادی که در مجلس تهیه شده است، از خود سلب مسئولیت کرده و مدعی می‌شود وظیفه خود را انجام داده است و این بقیه نهادها هستند که به وظیفه خود عمل نکرده اند! این توصیه نیز به برداشت ما، تشویق به مسئولیت پذیری است. 7️⃣ توصیه بعدی، توصیه مربوط به عدم دخالت در انتصابات بود؛ رهبر انقلاب حتی در این توصیه نیز گریزی به بحث مسئولیت‌پذیری زده و فرمودند: «[من‌] مصلحت شما را میخواهم؛ واقعاً نباید دخالت کنید در انتصابات! ...شما فرض کنید وقتی که راجع به فلان مدیرکل، راجع به فلان فرماندار و حتّی راجع به استاندار، و مانند اینها مثلاً به آن وزیر مربوطه پیشنهاد میکنید یا احیاناً مثلاً خدای‌نکرده فشار وارد میکنید، این موجب میشود که اگر چنانچه آن مأمور بد عمل کرد، آدم نداند یقه‌ی چه کسی را باید گرفت» به عبارت دیگر نماینده ای که مسئولیت بدعملی مأموران دولت را نمی‌پذیرد و شاید در رسانه‌ها نیز به انتقاد از همان مسئول می‌پردازد(!) حق ندارد در انتصابات دخالتی داشته باشد. 8️⃣ دیگر توصیه‌ای که به نظر می‌رسد حکایت از بحث مسئولیت‌پذیری داشت، توصیه به پرهیز از نطق های اعتراضی پرشور بود؛ ایشان در این توصیه فرمودند: «یکی از چیزهایی که نشانه‌ی نماینده‌ی انقلابی نیست، عبارت است از نطقهای اعتراضی پُرشورِ میان‌برنامه؛ این نطقهایی که آقایان [میکنید]. اینکه یک نفر بِایستد آنجا بنا کند اعتراض کردن، این اصلاً علامت انقلابی بودن نیست» 9️⃣اما دلیل این همه تأکید بر بحث مسئولیت پذیری چه می‌تواند باشد؟ آن طور که پیداست اگرچه مخاطب اولی این توصیه ها نمایندگان مجلس می‌باشند لکن حقیقتاً نمی‌توان این توصیه ها را منحصر در نمایندگان مجلس کرد؛ متاسفانه روحیه «مسئولیت گریزیِ» برخی از مسئولان، به خواص جامعه نیز سرایت کرده و کسانی که باید مروج و مدافع گفتمان انقلاب اسلامی باشند، عملا به عنصری علیه این گفتمان تبدیل شده اند؛ این افراد با بروز هر حادثه و مشکلی در کشور، با ترسیم غلط دو جبهه مردم و مسئولین، به زعم خود در کنار مردم ایستاده و هرچه فریاد دارند بر سر مسئولینِ در کف میدان -که آبروی خود را برای پیشرفت کشور با خدا معامله کرده اند- می‌کشند!! ما چنین افرادی را -چه در مجلس، چه در دولت و... - باشند و چه در فضای مجازی به عنوان مردم و جوانان شناخته شده باشند، مسئولیت پذیر نمی‌دانیم و معتقدیم این اشخاص اسیر در پنجه خواسته‌های حقیر -همانند کسب آبروی خیالی- هستند؛ ای کاش برخورد مسئولانه با مسائل انقلاب را جایگزین برخورد منتقدانه کنیم! تفاوت این دو برخورد در آن است که یکی دنبال حل مشکل و دیگری دنبال فرار از مشکل می‌باشد. 🔟یادداشت خود را با این دعای رهبر انقلاب که در دیدار نمایندگان مجلس ایراد فرمودند، خاتمه میدهیم: پروردگارا! به حقّ محمّد و آل محمّد، ما را با آشنا کن؛ ما را به وظایف خودمان کن. ✍️ادمین عقال 🆔@eghaal
🔰کی توان اندود خورشیدی به گِل؟!! 🔷 شاید از نشانه‌های دستپاچگی دشمن است که این بار نقاب از چهره برداشته و به صورتی عریان به مقدسات یک ملت توهین می‌کنند ولی بالاخره وقاحت و حماقت هم حدی دارد؛ 🔶حداقل برای جذب مخاطب ایرانی هم که شده، ابتدایی ترین کار این است که نزدیک خطوط قرمز آنها نشد ولی گویا برخی ها همین نکته ساده را هم نمی‌فهمند؛ شاید تصورشان این است که می‌توان با یک فیلم،اعتقاد ملت به امامی را که با محبت او بزرگ شده اند، متزلزل کرد!! ✅ به نظر می‌رسد درباره فیلمی که برای دیده شدن، به کنجکاوی مخاطبان دل بسته است، نباید بیش از حد به بحث نشست؛ ما نیز به همین مقدار بسنده کرده و این شعر ملای رومی را محضر مبارک ثامن الحجج، حضرت علی بن موسی الرضا علیه السلام عرضه می‌داریم: اى ضياء الحق، حسام دين و دل//كِى توان اندود خورشيدى به گِل‏؟ قصد كردستند اين گِل پاره ‏ها//كه بپوشانند خورشيد ترا هر كه بر شمع خدا آرد پفو//شمع كى ميرد؟ بسوزد پوز او ✍ادمین عقال 🆔@eghaal
🔰مخالفان جمهوری اسلامی 🔶در شرایطی که مخالفان جمهوری اسلامی با پشتکاری ستودنی و تلاشی خستگی‌ناپذیر به فعالیت علیه نظام و کشور می‌پردازند و علیرغم ناکامی‌های 44سال اخیر، همچنان بر اهداف خود اصرار می‌ورزند، به نظرم ارائه یک دسته‌بندی از مخالفان جمهوری اسلامی ضروری است؛ سعی می‌کنم در این یادداشت به معرفی 3 دسته از این افراد پرداخته و توضیح مختصری پیرامون هرکدام از آنها ارائه دهم؛ البته ناگفته نماند که شاید بتوان دسته‌های دیگری نیز به این تقسیم‌بندی اضافه کرد، بخوانید؛ 1️⃣سلطنت طلبان مخالفت این دسته با جمهوری اسلامی بر خلاف دو دسته‌ای که در ادامه می‌آید برخاسته از ناآگاهی است؛ این اشخاص در اغلب اوقات نه علم محور بلکه اطلاعات محور می‌باشند و بیشترین تاثیر را از رسانه‌ها می‌پذیرند؛ تصویر گذشته -نه واقعیت گذشته- را با واقعیت حال حاضر مقایسه کرده و نتیجه می‌گیرند که وضعیت کشور در گذشته بهتر از زمان کنونی بوده‌است! این افراد به حکم «آنچه رفت از عمر یاد آن به نیکی می‌کنند» همواره حسرت گذشته را می‌خورند درحالی که اغلب آنان خود از مخالفان سرسخت شرایط گذشته محسوب می‌شدند؛ وارد نمودن این گروه از افراد در زمره مخالفان جمهوری اسلامی، خالی از تسامح نیست؛ چرا که این افراد با یادآوریِ تنها گوشه‌ای از شرایط کشور در زمان پهلوی از نظر خود برگشته و حداقل این است که دیگر حسرت دوران پهلوی را نخواهند خورد. 2️⃣غرب طلبان این گروه در حوزه اندیشه، لیبرال‌دموکراسی غرب را به رخ جمهوری اسلامی کشیده و معتقدند مسیر پیشرفت و تعالی کشور از غربستان می‌گذرد؛ این گروه که در مقایسه با دسته اول از اطلاعات بالاتری برخوردارند ترجیح می‌دهند نسبت‌به دوره پهلوی موضع مبهمی اتخاذ کرده و تمایل ندارند وجاهت و اعتبار علمی خود را با دفاع از دوران قبل انقلاب مخدوش کنند؛ لکن تلاش می‌کنند با تحریک گروه اول در جهت تمجید از دوران پهلوی و تخریب انقلاب اسلامی، ماموریت خود را در ضربه به جمهوری اسلامی انجام دهند؛ ناگفته نماند که در دفاع از لیبرال‌دموکراسی غرب نیز آن‌چنان موفق نیستند؛ به‌طوری‌که وقتی در مباحثه با آنان اشکالات و نواقص کشورهای غربی و وضعیت مرارت بار حقوق انسانی گفته می‌شود به‌راحتی از موضع خود بازگشته و می‌گویند: «ما با آن‌ها کاری نداریم و می‌گوییم کشور خودمان باید اصلاح شود!!» اگر در گفتگو با این افراد به این نقطه رسیدید بدانید که باید گفت‌وگو را به اتمام برسانید. 3️⃣پوچ طلبان دسته سوم از مخالفان جمهوری اسلامی که به‌نظر زیرک‌تر از دو دسته‌ پیشین هستند، راهبرد هوشمندانه‌تری را برای معارضه برگزیده‌اند؛ این گروه با اطلاع از واقعیت دوران پهلوی و وضعیت لیبرال‌دموکراسی غرب، هیچ کدام از این دو را در مقابل جمهوری اسلامی مطرح نمی‌کنند بلکه با ترسیم یک که در هیچ کجای دنیا وجود ندارد، فاصله کنونی جمهوری اسلامی با آن وضعیت را پر ناشدنی معرفی کرده و معتقدند جمهوری اسلامی نمی‌تواند به آن شرایط برسد؛ در تفاوت دسته سوم با دو دسته اخیر باید گفت که دو دسته اخیر با حرکت جمهوری اسلامی مخالفت کرده و این دسته مخالفت خود با جهت حرکت را مسکوت گذاشته و تنها مخالفت خود با حرکت را ابراز می‌کنند! ذکر این نکته نیز ضروری است که صرف انتقاد از سرعت حرکت به سمت آرمان ها امر نامطلوبی نیست و شاید کسی که بیشترین انتقاد را به این‌موضوع دارد خود رهبر انقلاب باشند لکن تفاوت در نتیجه‌ای است که از این انتقاد گرفته می‌شود؛این گروه معتقدند جمهوری اسلامی علیرغم برخورداری از آرمان‌های صحیح و انسانی، قابلیت و استعداد رسیدن به آن اهداف را ندارد و لذا باید با یک نظام دیگر جایگزین شود! ✅و در پایان به نظر می‌رسد هر زمانی که انسان نسبت به تداوم و پیشروی انقلاب اسلامی دچار تردید شود، مروری گذرا بر مختصات و خصوصیات مخالفان جمهوری اسلامی، شک و تردید را از وی خواهد زدود؛ شاید وجود چنین مخالفانی از الطاف خفیه الهی نسبت به جمهوری اسلامی باشد. ✍️ادمین عقال 🆔@eghaal
🔰این خطر جدی است ‼️ ... جهاد تبیین یا جهاد تخریب؟! 1⃣انتقاد علنی رهبر انقلاب از یک سازمان یا نهاد، جزو اتفاقاتی است که به‌ندرت رخ می‌دهد و شایسته و بایسته است که در صورت وقوع چنین پدیده‌ای، ابعاد آن مورد بررسی قرار گیرد؛ رهبر انقلاب در بیاناتی که در دیدار دست‌اندرکاران کنگره شهدای جامعه عشایری داشتند با انتقاد از رویکرد صداوسیما در پوشش تحولات کشور فرمودند: «حالا فرض بفرمایید، مِن باب مثال نیروی انتظامی کشور مثلاً یک تعدادی دزد را ظرف ۴۸ ساعت بعد از دزدی دستگیر میکنند؛ خب باید تشویق بشوند، [امّا] در جوری حرف زده میشود که به جای تشویق، کأنّه سرزنش میشوند! عمدی که نیست ــ مسلّم است که عمدی نیست ــ امّا غفلت است؛ این غفلتها به سود دشمن تمام میشود1401/03/22» 2⃣به عقیده ما تنها بروز چنین اتفاقی در یک موضوع خاص نمی‌تواند دلیل واکنش رهبر انقلاب باشد و به‌نظر می‌رسد تکرر و تعدد این گونه اتفاقات و بلکه تبدیل شدن این رویکرد به رویه‌ای معمول و جاری، رهبری را بر آن داشته‌است که موضع‌گیری کرده و این روند غلط را متوقف کنند؛ درباره این روند توضیحاتی لازم است: 3⃣متأسفانه مشاهده می‌شود که مدتی است برخی از افراد -چه مسئولان کشور و چه فعالان مجازی- اساس و پایه جذب مخاطب را انتقاد از فلان دستگاه یا مسئول می‌دانند و خیال می‌کنند می‌توانند با انتقاد از این و آن، از خود سلب مسئولیت کرده و آبرویی برای خود فراهم سازند؛ رهبر انقلاب در دیدار نمایندگان مجلس نیز تلویحاً به این حقیقت تلخ اشاره کرده و به انتقاد از این رویکرد پرداخته بودند؛ [پیش‌از این در یادداشت "توپ‌بازی نکنید" آن موضوع را بررسی کرده بودیم.] تاسف‌آورتر از مشاهده چنین حرکاتی از برخی مسئولین و فعالان مجازی، این‌ است که گاهی اوقات رسانه ملی نیز در دام این تلقّی جاهلانه گرفتار شده و بیم آن می‌رود که به اسم تحول، سر از مسیر استحاله دربیاورد؛ به گونه‌ای که که باید مروج گفتمان انقلاب اسلامی و تقویت کننده آن باشد گاهی اوقات و براثر غفلت‌هایی که صورت می‌گیرد درست در نقطه مقابل وظیفه خود نقش‌آفرینی کند. 4⃣ می‌توان ادعا کرد -و شواهدی نیز بر آن هست- که افراد و رسانه هایی که پایه و اساس فعالیت خود را انتقاد و تخریب زحمتکشان کشور و انقلاب قرار داده‌اند ، همانند کسانی هستند که بر لبه پرتگاه سکنی گزیده و هر آن باید منتظر فرو ریختن آبروی خیالی و شهرت حبابی خود باشند؛ در نقطه مقابل نیز اگر افرادی بر حسب وظیفه و بی توجه به برخی زخم زبان‌ها، زبان گویای خود را برای دفاع از انقلاب اسلامی به کار گیرند و حاضر به پرداخت هزینه در این راه باشند، یقیناً ثمرات و نتایج آن را خواهند دید؛ 5⃣در پایان توجه به این توصیه رهبر انقلاب -که 31سال قبل مطرح شده است- خالی از لطف نیست: «ما نباید دچار عوام‌زدگی بشویم. ببینید، عشق به عوام - یعنی این توده‌ی مردم - چیزی است؛ و تأثر غلط از عوام، چیز دیگری است. مبادا چون امروز مثلاً مد شده که از چیزی انتقاد بکنند، ما هم برای این‌که برنامه‌مان مورد علاقه‌ی مردم قرار بگیرد، دنباله‌رو آن چیزی بشویم که حالا مدش کرده‌اند، یا وانمود کرده‌اند که مد شده است؛ این نباید باشد. شما باید آن فکری را که ولو غلط است، هدایت کنید و مردم را به این سمت بکشانید.70/11/29» ✍ادمین عقال 🆔@eghaal
🔰روحانیت و سیاست ارتباط «قداست روحانیت» با «ورود در سیاست» چگونه قابل تعریف است؟ ✳️از مطالبی که هرازگاهی در رسانه‌ها مطرح شده و جامعه نخبگانی -و به تبع توده‌های مردم- را درگیر خود می‌کند این مطلب است که آیا ورود روحانیت در سیاست، مطلوب و پسندیده می‌باشد یا این‌که امری ناپسند بوده و عواقب سوئی -چه برای خود روحانیت و چه برای دین- در پی خواهد داشت؟! در این یادداشت می‌کوشیم دو دیدگاه پیرامون این مسئله را بیان کنیم و قضاوت درباره آن را به مخاطبان محترم واگذار می‌کنیم. بخوانید؛ 1️⃣برخی با تعریفی که برای دین ارائه می‌دهند معتقدند با ورود روحانیون در سیاست نه‌تنها «دین» رونق گذشته را نخواهد داشت بلکه خود روحانیون نیز از احترام و قداست پیشین محروم خواهند شد؛ راهکاری که این دسته برای جلوگیری از بروز چنین وضعیتی ارائه می‌دهند این است که عالمان دین در گوشه‌ای مشغول فعالیت‌های عبادی خود بوده، به پند و اندرز مردم پرداخته و برای حفظ قداست و احترام خود، در مسائل سیاسی و اجتماعی دخالتی نداشته باشند؛ البته دلایلی نیز برای این راهکار ارائه می‌دهند که در چارچوب خوانشی که از مقوله دین دارند قابل پذیرش است؛ 🔶به‌عنوان مثال اگر منابع کشور توسط قدرت‌های بیگانه غارت می‌شود این روحانیون می‌توانند با استناد به این که «مال دنیاست و ارزشی ندارد» همچنان خود را تابع و مقید به دین نشان دهند؛ یا مثلا در مقابل ظلم و ستمی که در دوران حاکمیت غیر دینی بر توده های مردم -و حتی به دین- اعمال می‌شود سکوت کرده و آن را در تسریع ظهور امام زمان عج مفید بدانند؛ [ناگفته نماند این گروه در دوران حاکمیت دینی چنین رویکردی نداشته و اندک نقص و کمبودی را بهانه طعنه و اعتراض قرار می‌دهند.] لازم به ذکر است عمده گروه‌هایی که این عقیده را دارند دو دسته می‌باشند: 🔻افرادی که تعصب و پافشاری خاصی بر فهم ظاهری از دین داشته و دو عنصر زمان و مکان در اجتهاد را فاقد اعتبار می‌دانند. 🔻افرادی که اساساً اعتقادی به دین نداشته و در این‌مورد خاص با دسته اول هم‌عقیده هستند. به طور کلی تز این دسته را میتوان در عنوان «اسلام برای روحانیت» خلاصه کرد. 2️⃣برخی دیگر معتقدند که اگرچه دیدگاه پیشین در مسیحیتی که هم‌اکنون وجود دارد صادق است اما تطبیق آن بر دین اسلام و خصوصاً مذهب شیعه جز از راه تحریف دین اسلام امکان‌پذیر نخواهد بود؛ به عقیده این دسته طبق دیدگاه اول ناگزیر باید معتقد بود که مشی و سیره خود ائمه علیهم السلام اشتباه بوده است! چرا که به عنوان مثال پس از حضور علنی تر امیرالمومنین(ع) در قدرت سیاسی جهان اسلام، سه گروه مختلف ناکثین و قاسطین و مارقین به مخالفت با ایشان برخاسته و حتی علیه ایشان جنگ به راه انداختند؛ اگر دیدگاه اول صحیح باشد پس باید نتیجه گرفت که حضور امیرالمومنین در قدرت سیاسی نیز اشتباه بوده است‌ و -نعوذ بالله- ایشان قداست خود را زیر سوال برده اند! مثال روشن تر، امام حسین علیه السلام است؛ اعتراض ایشان به یزید بن معاویه و معرفی خود به عنوان شخص شایسته حکومت دستگاه قدرت را حساس کرده و آنها را در مقابل امام حسین قرار داد؛ ایشان نیز نه‌تنها احترام و قداست بلکه تمام هستی خود را در این را فدا کردند ولی طبق دیدگاه اول باید گفت که ایشان نیز دست به اقدامی زدند که احترام و قداست خود را تحت‌الشعاع قرار دادند! دیگر ائمه معصومی علیهم السلام نیز چنین نقشی را داشتند و به همین دلیل همه این بزرگواران توسط دستگاه قدرت به شهادت رسیدند وگرنه اگر این بزرگواران مشغول همان کارهای شخصی و عبادت ظاهری بودند معنایی نداشت که دستگاه قدرت ریسک به شهادت رساندن آنان را به جان بخرد. 🔶اساساً این گروه معتقدند که هر کسی که خطی و فکری دارد لاجرم دوست و دشمن دارد و هرکس که چنین نباشد است که بود و نبود آنان چندان تفاوتی به حال جامعه انسانی ندارد؛ شهید مظلوم شهید بهشتی می‌فرمودند: «هرکس خط دارد، هم دوست دارد هم دشمن دارد؛ دوستان اون خط دوستان صمیمی او هستند و دشمنان اون خط دشمنان کینه تو او هستند؛ من میپذیرم که دشمنان کینه توز فراوانی را در این رابطه خط داشتن دارم ولی امیدوارم خداوند به من این توفیق را بدهد که مصداق «یجاهدون فی سبیل الله ولا یخافون لومه لائم» باشم» 🔷طرفداران این نظریه استدلال های دیگری نیز دارند که مجال پرداختن به همه آنها نیست؛ از جمله مدعی‌اند اگر ورود روحانیون در سیاست از احترام و اعتبار آنها می‌کاهد چرا نماد و سمبل فقیه سیاسی -امام خمینی ره- تا این اندازه مورد احترام توده های مختلف مردم بوده و همچنان مراسم تشییع ایشان از بزرگترین اجتماعات انسانی در کل جهان محسوب می‌شود؟! لازم به ذکر است این دیدگاه ذیل تز «روحانیت برای اسلام» تعریف میشود. ✍️ادمین عقال 🆔@eghaal
🔰رسانه‌ها در مذاکرات لغو تحریم‌ها 🔶این روزها که اداره کشور معطوف و محدود به مذاکرات با چند کشور غربی نیست و از طرفی حساسیت جامعه نیز به این موضوع کاهش پیدا کرده است، می‌توان امیدوار بود که ارائه یک دسته‌بندی از رسانه‌های داخلی، خارج از تعصبات جناحی مورد ارزیابی قرار می‌گیرد؛ لذا این فرصت را غنیمت شمرده و سه دسته از رسانه های فعال در این موضوع را معرفی می کنیم، بخوانید؛ 1⃣این گروه طبق اظهارات صریح خود توافق را بر توافق ترجیح داده و با قطع نظر از آنچه که توافق شده است، از امضاکنندگان توافق به عنوان قهرمان ملی یاد می‌کنند؛ جمله معروف «هر توافقی بهتر از توافق نکردن است» از جملات پرتکرار این رسانه‌ها می باشد؛ این گروه عدم امضای توافق یا تأخیر در آن را نشانه ضعف تیم مذاکره‌کننده پنداشته و پیشنهاد تغییر چنین تیمی را ارائه می‌دهند! از دیگر ویژگی های این گروه این است که مقصر هر گونه تأخیری در توافق را ایران معرفی کرده و مدعی می‌شوند زیاده‌خواهی‌های ایران مانع از رسیدن به توافق است؛ به زعم این رسانه ها حتی مقصر خروج آمریکا از برجام نیز ایران است! چرا که مانع استفاده آمریکا از آثار اقتصادی برجام شده است! البته ناگفته نماند این گروه پیش از توافق تنها ایران را نیازمند مذاکره و توافق می دانستند و مدعی بودند آمریکا هیچ نیازی به این توافق ندارد! این گروه در موضوعات خارج از مذاکرات نیز دیدگاه‌های خاصی دارند؛ به عنوان مثال شعارنویسی روی موشک در رزمایش نظامی را سنگ اندازیِ ایران در مسیر مذاکرات معرفی کرده و به آن اعتراض می‌کنند و یا به عنوان مثال دیگر به شهادت رساندن دانشمند هسته‌ای را تله ترور نامیده و نسخه خویشتنداری می پیچند؛ این گروه حتی تعبیر مذاکرات به «مذاکرات لغو تحریم‌ها» را نیز نمی‌پسندند و عنوان «مذاکرات هسته ای» را مناسب تر می دانند و با این رویکرد این تلقی را به وجود می‌آورند که حتی با عدم لغو تحریم‌ها نیز باید به توافق گردن نهاد! موضوعی که البته صراحتاً توسط مسئولین کشور رد شده است. 2⃣ این گروه ابتدا متن توافق را محور ارزیابی خود قرار می‌دادند و صرف توافق یا عدم توافق را به معنی شکست یا پیروزی نمی‌دانستند لکن پس از تجربه برجام به راهبرد «عدم مذاکره بهتر از توافق بد است» متمایل شدند؛ این رسانه‌ها به حکم «مار گزیده از ریسمان سیاه و سفید می ترسد» حتی با تغییر تیم مذاکره کننده و جایگزینی تیم متخصص و کاربلد به جای تیم قبلی، همچنان از تکرار تجربه برجام واهمه دارند؛ اگر چه موضع‌گیری این رسانه ها در فضای بین‌المللی قدرت چانه‌زنی تیم مذاکره کننده را بالا میبرد لکن در فضای داخلی موجب سلب اعتماد مردم نسبت به مسئولینی می‌شود که بیشترین حساسیت را نسبت به منافع ملی دارند؛ به عبارتی این رسانه‌ها عمده انتقادات خود را نه متوجه طرف مقابل که متوجه تیم مذاکره کننده داخلی می کنند. 3⃣ اگر بخواهیم در یک جمله راهبرد این دسته از رسانه ها را تشریح کنیم می توانیم بگوییم: «توافق خوب بهتر از توافق نکردن است و توافق نکردن بهتر از توافق بد است»؛ به اعتقاد این دسته از رسانه ها، اگرچه پس از تجربه برجام، رسیدن به توافق خوب دشوار است ولی با این حال اصل مذاکره نفی نمی‌شود؛ این رسانه‌ها در دورانی که مذاکرات توسط افراد متمایل به دیدگاه اول اداره می‌شد تلاش می‌کرد مواجهه مستقیم با مذاکره کنندگان در حین مذاکره را به حداقل برساند لکن مواردی نیز بود که این رسانه‌ها سکوت را جایز نمی‌دانستند؛ به عنوان مثال زمانی که قدرت دفاعی کشور زیر سوال برده می‌شد یا قبل از مذاکره از خزانه خالی صحبت به میان می آمد، علیه این اظهارات، موضع‌گیری می‌کردند؛ با استقرار دیدگاه متفاوت در تیم مذاکره کننده، طبیعتا واکنش این رسانه‌ها نیز دچار تغییر می‌شد؛ وجه تمایز این دسته با دسته دوم نیز همین جا بروز پیدا میکرد؛ این رسانه‌ها توانسته بودند میان «افزایش قدرت چانه‌زنی در صحنه بین‌الملل» و «اعتمادآفرینی نسبت به تیم مذاکره کننده در داخل کشور» جمع کنند؛ به عبارتی عمده انتقادات خود را نه به تیم مذاکره کننده که متوجه طرف مقابل می‌کردند. ✍ادمین عقال 🆔@eghaal
🔰غربال سازیِ افکار عمومی‼️ 🔶بدون تردید در دنیای کنونی، رسانه حرف اول را در جهت‌دهی افکار عمومی می‌زند؛ رسانه تصمیم می‌گیرد که افکار عمومی نسبت‌ به چه پدیده‌ای حساس‌شده و واکنش نشان دهند و از کنار چه پدیده‌ای بی‌تفاوت عبور کنند؛ در این یادداشت کوشش خواهیم کرد به تشریح یکی از شگردهای رسانه در تسلط بر افکار عمومی بپردازیم؛ برای توضیح این شگرد، ناگزیر از بیان مقدمه‌ای هستیم، بخوانید؛ ❎غربال، نام وسیله‌ای مشبک یا سوراخ سوراخ است که برای جدا کردن اجزای ریز و درشت یک جسم به کار می‌رود؛ از جمله خصوصیات غربال این است که نمی‌توان به وسیله آن، و کامل درباره ویژگی‌های جسم غربال شده ارائه کرد؛ چرا که دو محصول پدیدار شده پس‌از عمل غربالگری، دو ویژگی متفاوت داشته و هر یک تنها بیانگر قسمتی از ویژگی‌های جسم اصلی می‌باشد؛ لذا استناد به جسم غربال شده برای قضاوت درباره ویژگی‌های جسم اصلی، قضاوتی ناشیانه و حاکی از سطحی‌نگری خواهد بود. ♦️به اصل یادداشت بازمی‌گردیم؛ در شگرد غربال سازی افکار عمومی، ابتدا قدرت کلان‌نگری و نگاه جامع به پدیده‌ها از افکار عمومی سلب شده و سپس با در ابعاد حوادث مثبت و منفی، اغلب حوادث مثبت از غربال ذهن عموم جامعه عبور داده شده و تنها اخبار تلخ و اتفاقات ناگوار است که جلوی دیدگان مردم قرار می‌گیرد؛ در مرحله بعد با استخراج حکم کلی از یک پدیده جزئی میوه چنین عملیاتی چیده می‌شود؛ ✳️یکی از نکات قابل تأمل در شگرد غربال سازی افکار عمومی، این است که از اخبار دروغ استفاده نمی‌شود! به عبارت بهتر اگر ملاک در راست و دروغ بودن خبر، اصل تحقق یا عدم تحقق خبر باشد، تمام اخباری که براساس این شگرد پوشش داده می‌شود، اخبار «راست» است! اما اگر علاوه بر اصل تحقق یا عدم تحقق، و تحقق را نیز در صحت یا نادرستی اخبار معتبر بدانیم، تمام اخبار منتشر شده با این شگرد، ذیل اخبار دروغ قرار خواهند گرفت. 🔷انتقاد برخی کارشناسان از فیلم هایی که چهره تاریکی از کشور ارائه می‌کنند، در همین چارچوب قابل تحلیل است؛ به محض انتقاد از چنین آثاری، این پرسش مطرح می‌شود که مگر مطالب مطرح شده در فیلم دروغ است؟! این پرسش ناشی از عدم تفکیک بین ملاک‌های مختلف راست و دروغ بودن خبر می‌باشد! ✅حال به ذهنیت خود مراجعه کنید، حساسیت شما به اخبار منفی بیشتر است یا اخبار مثبت؟ از پاسخ به این سوال، می‌توانید نحوه تفکر خود را تشخیص دهید؛ تفکر جامع و کلان یا تفکر غربالی؟!! ✍ادمین عقال 🆔@eghaal