eitaa logo
عقال
130 دنبال‌کننده
9 عکس
7 ویدیو
0 فایل
پیامبر اکرم(ص): "إِنَّ الْعَقْلَ عِقَالٌ مِنَ الْجَهْلِ" ترجمه: "عقل، زانوبند و بازدارنده از نادانی است." لینک صفحه ویراستی: https://virasty.com/admin_eghaal نظرات و پیشنهادات👇👇 @admin_eghaal
مشاهده در ایتا
دانلود
🔰لطفا اطلاع رسانی نکنید‼️ 🔶به عقیده ما، رویکرد دولت در پوشش اخبار مذاکرات وین بسیار هوشمندانه بوده و با راهبرد خنثی‌سازی تحریم‌ها، تطبیق حداکثری دارد؛ البته پشت پرده مطالباتی که در زمینه اطلاع‌رسانی حداکثری از مذاکرات وین جریان دارد، تحمیل بازی دو سر باخت برای دولت و کشور می‌باشد. بخوانید؛ 🔷پیرامون اخبار مذاکرات وین دو نوع رویکرد قابل تصور است؛ یا اطلاع رسانی صورت بگیرد و یا صورت نگیرد؛ تلاش دشمنان دانا در این جهت است که با اتخاذ هر دو رویکرد، دولت و گروه مذاکره کننده متهم به بی تدبیری شده و در نتیجه پشتوانه مردمی خود را از دست بدهند. ♦️توضیح بیشتر آن که در صورت عدم اطلاع رسانی از مذاکرات، دولت متهم به فاصله گذاری با مردم و نامحرم پنداری آنها شده و این انگاره ذهنی که «دولت به صورت پنهانی در حال امتیازدهی است» تقویت خواهد شد. 🔻در نقطه مقابل، نتیجه طبیعی اطلاع رسانی از مذاکرات، شکل‌گیری بحث و مناظره پیرامون آن بوده و لذا موضوعی که از اهمیت درجه چندم برخوردار بود، ناگاه به مسئله اول کشور تبدیل خواهد شد؛ در این شرایط هم، اتهام دولت این خواهد شد که سرنوشت کشور را به مذاکرات وین گره زده است!! ✳️از حامیان دولت «برجام و دیگر هیچ» انتظاری نیست لکن جای سوال از افرادی است که به درستی معتقدند بدون مذاکره می‌شود و می‌توانیم کشور را اداره کنیم؛ تصور نمی‌کنید با اطلاع رسانی حداکثری از مذاکرات وین، ناخودآگاه سرنوشت کشور به بیرون از مرزها گره می‌خورد؟!! و آیا اساسا مانور رسانه ای بیش از حد روی بحث مذاکرات، اقدام درستی است؟!! ✅و بالاخره این اشاره رهبری در دیدار کارگزاران نظام را که مخاطبان گزارش های مذاکرات را مشخص می‌کنند، نیازمند دقت و توجه میدانیم: «خب خوشبختانه وزیر محترم خارجه و آن مسئولین هیئت مذاکره‌کننده گزارشات دقیق خودشان را به میدهند، به میدهند، در جریان قرار دارند، تصمیم‌‌‌گیری میکنند، فکر میکنند، جوانب قضیّه را میسنجند.» ✍ادمین عقال 🆔@eghaal
🔰علم ناقص و نیمچه‌ها ‼️ 1⃣مدتی بود که مسجد محله، مجهز به میکروفون یقه ای شده بود و مورد استفاده امام جماعت قرار می‌گرفت و نمازگزاران نیز می‌توانستند اذکار نماز را که توسط امام جماعت ادا می‌شد بشنوند؛ در یکی از روزها پیرمردی که اتفاقا از اهالی ثابت مسجد هم نبود، پس از نماز ظهر و با صدای بلند و به شیوه ای که گویی با خود صحبت می‌کند گفت: «حتما پیامبر جدیدی آمده و دین تازه‌ای آورده است! مگر نماز ظهر هم با صدای بلند خوانده می شود؟!» روحانی مسجد که انسان خوش مشرب و با سعه صدر بالایی بود توضیح داد که منظور از صدای آهسته در نماز ظهر، آشکار نکردن صدا است و اگر به واسطه میکروفون صدای امام جماعت آشکار شود اشکالی ندارد؛ البته بعید بود آن پیرمرد به صحبت‌های روحانی اعتنایی بکند!! بخوانید؛ 2⃣معروف است که می‌گویند هر چیزی به جز علم، وجود ناقصش بهتر از عدم آن است؛ به عنوان مثال اگر انسان سلامتی ناقص داشته باشد بهتر از عدم سلامتی است ولی در علم اینگونه نیست؛ دلیل آن نیز روشن است؛ چرا که علم ناقص بی آن که را به انسان عرضه کند، را از انسان سلب می نماید و این گونه انسان را تبدیل به موجود بی منطق محض می کند. انسانی که علم ندارد حداقل در مقابل عالم تسلیم است لکن کسی که علم ناقص داشته باشد همین پذیرش را نیز نخواهد داشت. 3⃣ای کاش آسیب‌های علم ناقص به همان مواردی نظیر اعتراضات پیرمرد داستان محدود می‌شد ولی متأسفانه این بیماری مرزی نمی‌شناسد و همانند غده سرطانی، پیکره جامعه را در بر می‌گیرد؛ به عنوان مثال شخصی که اطلاعات دینی او از عکسنوشته های موجود در اینستاگرام فراتر نمی رود به راحتی به خود اجازه می دهد که درباره علوی بودن یا نبودن جمهوری اسلامی ریش بجنباند و قلم بزند. 4⃣در ادامه به برخی از خصوصیات نیمچه‌ها اشاره می‌کنیم: 🔻نیمچه‌ها قابلیت بالایی دارند که بازیچه دست این و آن شوند؛ 🔻 به راحتی فریب صحبت های ظاهرالصلاح را می‌خورند و به استخدام گویندگان آن درمی‌آیند؛ 🔻علی رغم آنکه در ظاهر ادعا می‌کنند چیزی نمی‌دانند ولی کنشگری های آنان حاکی از آن است که خود را علامه دهر می‌پندارند؛ 🔻نسبت به پرده برداری و محاسبه عیوب خود سست و تنبل اند لکن در میدان پرده دری از عیوب دیگران سر از پا نمی شناسند. 🔻به تدریج و برای توجیه اقدامات خود، اعتقادات پیشین خود را زیر سوال می‌برند تا تناقضات آشکار خود را پوشیده نگه‌دارند و ناگزیر تن به تناقضات پنهانی میدهند. 🔻هیچ گاه احتمال نمی‌دهند که شاید خطا از جانب آنان باشد و همیشه طرف مقابل را مجرم و گناهکار می‌دانند. 🔻به راحتی قضاوت می‌کنند و شهوت موضع‌گیری دارند؛ پس از آنکه سستی و بی مایگی سخنانشان آشکار می‌شود، آسمان ریسمان به هم می‌بافند که نکند به غرورشان بربخورد. 🔻 وقتی در مباحثه با آنان به صحبت بزرگان و علما استناد می‌شود، پای عقل را به میان کشیده و منظورشان همان عقل متأثر از علم ناقص خود می‌باشد. ✍ادمین عقال 🆔@eghaal
🔰معجزه‌ای دیگر از رئیسی 🔶ابتدای انتخاب دولت مردمی و در ایامی که هنوز فرآیند انتقال دولت صورت نگرفته بود صحبت‌هایی علیه دولت در برخی از رسانه‌ها مطرح می‌شد که مسبوق به سابقه نبوده و این سوال را برای ناظر منصف ایجاد می‌کرد که چرا این رسانه‌ها در 8سال گذشته و با مشاهده انواع ناکارآمدی ها و بی تدبیری ها، سکوت اختیار کرده و از اقدامات دولت وقت حمایت می‌کردند؟! این رسانه‌ها در اقدامی هماهنگ، رفع مشکلاتی نظیر تلفات 700 نفری کرونا، تورم حدود ۵۰ درصدی، رشد اقتصادی نزدیک صفر و....را از دولتی که هنوز روی کار نیامده بود مطالبه می‌کردند! 🔷در همان ایام ستون نویس یکی از روزنامه‌های کشور در یادداشتی با عنوان «رئیسی لال ها را شفا میدهد! » به انتقاد از این رویکرد رسانه ها پرداخته و نتیجه گرفته بود: «و بالاخره اگرچه جناب رئیسی سوابق درخشانی از خدمت به مردم و تلاش پیگیر برای رفع مشکلات آنان را در کارنامه خود دارد ولی «شفای لال‌ها» را باید یکی از معجزه‌ها و دستاوردهای بزرگ ایشان دانست. آقای رئیسی در همین فاصله ۴ روزه ریاست خود بر جمهوری اسلامی ایران، بسیاری از اصلاحاتچی‌ها را که تا‌کنون زبانشان از انتقاد و اعتراض به پلشتی‌های ۲ ساله کرونا و ۸ ساله دولت آقای روحانی بسته بود، شفا داده و قفل زبانشان را باز کرده است !» ♦️به نظر می‌رسد گذر زمان، معجزه دیگری از دولت مردمی را آشکار کرده است که عنوان «متخصص سازی» گویای این دستاورد خواهد بود. سعه‌صدر و انتقاد پذیری بالای دولت موجب شده است که هر کس با اندک اطلاعاتی در قامت یک متخصص ظاهر شده و به انتقاد -بخوانید تخریب- اقدامات دولت بپردازد. 1⃣شخصی با استماع چند صوت طبی، متخصص طب(!) شده و به انتقاد از سیاستهای بهداشتی-درمانی دولت می‌پردازد و همچنین دستاوردهای دولت در این زمینه را به منزله نقطه ضعف به مردم معرفی می‌کند. 2⃣شخصی با تماشای چند برنامه اقتصادی تلویزیون، متخصص اقتصاد شده و سیاست‌های پولی و مالی، حذف یا باقی بودن ارز دولتی و... را مورد بررسی کارشناسانه(!) خود قرار می‌دهد. 3⃣شخصی با پیگیری چند کانال تلگرامی و ایتایی، متخصص روابط بین الملل شده و راهبرد ایران در مذاکرات هسته ای را نادرست معرفی می‌کند! و... از این گونه متخصص هایی که در این مدت به ابراز نظرات خود پرداختند کم نیستند و به نظر راقم این سطور این پدیده را پس از «شفای لال ها» باید معجزه ای دیگر از دولت مردمی دانست. ✅و بالاخره در پایان گفتنی است که اختلاف نظر در هر حوزه ای و بین کارشناسان آن حوزه امری طبیعی بوده و موجب رشد و پیشرفت کار می‌گردد؛ لکن روی صحبت این یادداشت با کسانی است که به صرف پیگیری چند برنامه و کانال، تصور تخصص پیدا کرده و به زعم خود ارزیابی تخصصی از تحولات کشور دارند! ✍ادمین عقال 🆔@eghaal
🔰معارضه به هر قیمتی!! 🔶آن طور که پیداست با فروکش کردن جار و جنجال‌های رسانه‌ای در قضیه حذف ارز دولتی، هم اکنون کمتر کسی است که مخالفت کارشناسی با این مقوله داشته باشد و قریب به اتفاق متخصصان اقتصادی بر لزوم اجرای این طرح اذعان دارند؛ لکن روی صحبت این یادداشت با رسانه هایی است که پس از ناکامی در مبارزه با اصل طرح، به بهانه‌های دیگری برای تخریب دولت متوسل شدند. بخوانید؛ 🔷به محض مشخص شدن صحت و درستی تصمیم دولت در حذف ارز دولتی، به ناگاه انتقادات از تصمیم به تصمیم تغییر چهره داد؛ رسانه هایی که تا دیروز این تصمیم دولت را ناشی از بی‌تدبیری می دانستند به یکباره تغییر موضع داده و انتقاد اصلی خود را عدم تبیین درست از سوی دولت عنوان کردند! ♦️فارغ از توضیحات معاون اول رئیس جمهور، وزیر جهاد کشاورزی، سخنگوی دولت، سخنگوی اقتصادی دولت، معاون وزیر صنعت و... به اعتقاد ما این انتقاد نیز وارد نمی‌باشد. رسانه‌های خارجی و برخی دنبال های داخلی آن، با طراحی یک بازی دوسر باخت درصد بودند -و هستند- که هر اقدامی از طرف دولت را بهانه‌ای برای دمیدن بر شیپور ناکارآمدی دولت قرار دهند؛ به دو نمونه زیر توجه کرده و کلاه خود را قاضی کنید؛ آیا رویکرد این رسانه‌ها غیر از این است؟! 1⃣وقتی دولت از برنامه‌های در دست اجرای خود توضیح می دهد برخی از رسانه ها با طعنه به دولت میگویند:«اجازه دهید پس از اتمام برنامه ها به مردم گزارش دهید!» زمانی هم که به توضیح برنامه ها پرداخته نشود، دولت را متهم به بی برنامگی می‌کنند!! 2⃣وقتی دولت از دستاوردهای خود گزارش می دهد همین رسانه های خارجی -که کینه عمیق آن ها نسبت به رهبری بر کسی پوشیده نیست- قسمتی از بیانات رهبری را بر نیزه کرده و دولت را متهم به کار نمایشی میکنند!! در طرف مقابل اگر گزارش داده نشود خط خبری این رسانه ها این خواهد بود که «چرا مردم را نامحرم میدانید و گزارش اقدامات خود را نمیدهید؟!» این رویکرد دوگانه دولت را در جایگاه نشانده و حتی دستاوردهای دولت را نیز به منزله نقطه ضعف معرفی می‌کند؛ گاهی این شگرد به قدری هنرمندانه دنبال می‌شود که حتی برخی از دوستداران انقلاب را نیز دچار شک و تردید کرده و آتش توپخانه آنان را به سمت جبهه های خودی هدایت می‌کند! ✅چنین برخوردی -البته نه در این سطح و حجم- اوایل انقلاب نیز وجود داشت؛ تا جایی که حضرت امام (ره) در واکنش به اشکال تراشیهای نابجا فرمودند: «ما گرفتار بعضی اشخاص هستیم که و به اشخاصی که در میدان هستند، چه میدانهای جنگ، چه میدانهای و چه میدانهای کشور، در خارج آنها نشسته‌اند و قلمها را در دست گرفته‌اند و اشکال می‌کنند و کارشکنی می‌کنند.60/02/21» همچنین در جای دیگری ایشان می‌فرمایند : «یک دسته هم هر کار صحیحی هم بشود آنها می‌گویند خراب است. هر خدمتی هم که دولت می‌کند آنها می‌گویند خراب است. آنها از اول دلشان می‌خواهد که وضع، این وضع نباشد. 62/05/25» بدیهی است که در مقابل این حجم از تبلیغات سوء دشمن، صِرف تبیین نمی‌تواند پاسخگوی شبهات باشد و شایسته و بایسته است که ویژگی جهادی بودن نیز به آن ضمیمه شود. ✍ادمین عقال پ.ن: پیش از این و در یادداشتی با عنوان «دستور کار:سیاه‌نمایی حداکثری» به طور مفصل به این شگرد رسانه‌ها پرداخته‌ایم؛ 🆔@eghaal
🔰متخصصان تلویزیونی ‼️ 🔶به هر ترتیبی که بود جمع بندی کارشناسان اقتصادی -چه در داخل دولت و چه خارج از دولت- بر حذف ارز ترجیحی و پرداخت مستقیم یارانه به مردم منتهی شد؛ در این مدتی هم که این طرح آغاز شده است تدبیر های لازم از طرف دستگاه‌های ذیربط اتخاذ شده و توزیع کالاهای اساسی با کمترین مشکل در جریان است؛ در این میان با پدیده نامطلوبی مواجه بودیم که تلاش می‌کنیم آن پدیده را در بوته نقد و ارزیابی قرار داده و به سهم خود از تکرار آن در آینده جلوگیری کرده باشیم. بخوانید؛ 🔷قرائن موجود حکایت از آن دارد که برای نحوه مدیریت ارز ترجیحی، ماه ها جلسات تخصصی بین کارشناسان اقتصادیِ وابسته به جریان‌های مختلف کشور برگزار شده است؛ علی رغم استفاده از کارشناسانی که در حوزه اقتصاد، صاحب نظر هستند، متاسفانه پس از مدتی مشاهده شد که برخی از محصّلین رشته اقتصاد با کشاندن مباحث تخصصی به فضای رسانه‌ای و عمومی، به التهابات فکری جامعه دامن زده و مردم را نگران تصمیمات دولت می نمودند؛ این نوع برخورد از طرف این افراد، سوالاتی جدی به دنبال داشت: 🔻آیا این افراد توانایی اقناع کارشناسان را در جلسات و ندارند که برای به کرسی نشاندن نظرات خود متوسل به دوپینگ رسانه‌ای می‌شوند؟ 🔻آیا کارشناسی(!) که با یک توئیت چندخطی، برنامه‌ای را که ماه‌ها توسط متخصصان کشور آماده شده است، زیر سوال می‌برد، بر اعتبار علمی خود خدشه وارد نمی‌سازد؟! 🔻آیا انتظار به‌کارگیری این افراد در پست‌های مدیریتی کشور، انتظار منطقی و به‌جایی است؟!! پاسخ به این سوالات و ده‌ها سوال مشابه دیگر را بر عهده خوانندگان محترم می‌گذاریم لکن یادآوری این نکته را ضروری می‌دانیم که این نحوه برخورد منحصر در این حادثه نبوده و پیش از این در مسائل دیگری نظیر مسائل پزشکی هم مشاهده شده است! ✅در پایان اشاره به این قسمت از بیانات رهبری که چارچوب آزاداندیشی مطلوب و واقعی را ترسیم می‌کنند، خالی از لطف نیست: «ما طرفدار آزاداندیشی هستیم. البته من به شماها بگویم، آزاداندیشی جایش توی تلویزیون نیست؛ آزاداندیشی جایش توی جلسات تخصصی است. مثلاً فرض کنید در زمینه‌ی فلان مسئله‌ی سیاسی، یک جلسه‌ی تخصصىِ دانشجوئی بگذارید؛ دو نفر، پنج نفر، ده نفر بیایند آنجا با همدیگر بحث کنند؛ این میشود آزاداندیشی. همین جور، بحث سر معارف اسلامی است؛ همین جور، بحث سر تفکرات مکاتب گوناگون جهانی است؛ همین جور، بحث سر یک مسئله‌ی علمی است. بنابراین جلسه باید جلسه‌ی تخصصی باشد؛ والّا توی جلسات عمومی و در صدا و سیما دو نفر بیایند بحث کنند، آن کسی که حق است، لزوماً غلبه نخواهد کرد؛ آن کسی غلبه خواهد کرد که بیشتر عیّارىِ کار دستش است و میتواند بازیگری کند؛ مثل قضیه‌ی عکس مار و اسم مار. گفت: کدام یکی مار است؟ مردم با اشاره به عکس مار گفتند: معلوم است، مار این است. بنابراین آزاداندیشی در جلسات تخصصىِ متناسب با هر بحثی باید باشد؛ در محیطهای عمومی جای آن بحثها و مناظره‌ها نیست.۱۳۸۹/۰۹/۱۶» ✍ادمین عقال 🆔@eghaal
🔰حنجره‌های اجاره‌ای 1⃣افکار عمومی همچنان بازگشت دست اندرکاران دولت سابق به فضای رسانه‌ای کشور را برنمی‌تابند و آنچنان که پیداست برای فراموشیِ خاطرات 8سال گذشته، زمان بیشتری نیاز است؛ چند باری هم که رئیس دولت سابق قصد اظهار نظر پیرامون تحولات کشور را داشته است با واکنش منفیِ توده مردم مواجه شده و لذا فعلاً ترجیح داده است که در سکوت خبری به سر ببرد؛ ناگفته پیداست که حامیان دولت سابق هم از شرایط بهتری برخوردار نیستند و عملاً با بحران کمبود توجه دست و پنجه نرم می کنند؛ با فهم این واقعیت است که بانیان وضع موجود به شیوه دیگری برای رسیدن به اهداف خود متوسل شده‌اند. بخوانید؛ 2⃣در مکاتب غربی یک اصل مسلم و قطعی است که وقتی کالایی، خریدار ندارد و از طرفی توان ارتقای کیفیت کالا هم نیست، با ، همان کالای قبلی را روانه بازار مصرف کنند؛ آنچنان که پیداست این دسته از رسانه ها نیز چنین راهبردی را در پیش گرفته اند؛ به این بیان که طبق یک قرارداد نانوشته -و شاید نوشته شده- تحلیل‌ها و مواضع خود را از حنجره های ظاهر الصلاح و به اصطلاح «انقلابی»، به فضای عمومی کشور پمپاژ می کنند. 3⃣از مأموریت‌های قطعی این رسانه‌ها، القای ناامیدی و دلسرد کردن مردم به حل مشکلات کشور و همچنین در توانایی های دولت مستقر است؛ بدیهی است که مطرح شدن این اظهارات از طرف خود آنان بیشتر به طنز شبیه است ولی اگر همین اظهارات توسط افرادی مطرح شود که اولا عنوان «انقلابی» را یدک بکشند و ثانیا سخنان خود را با لایه‌ای از دلسوزی بپوشانند، شرایط متفاوتی را رقم خواهد زد؛ 4⃣لازم به ذکر است که شناخت اجیر شدگان نیز به این آسانی نیست اما می‌توان با تأمل بر مواضع آنان در بازه‌های زمانی مختلف، به این مهم نائل شد؛ شاه بیت سخنان آنها شامل این جمله است که «ما ابتدا از دولت حمایت کردیم اما...»؛ قسمت دوم این جمله نیز به فراخور مأموریت محوله تغییر می کند و هر دفعه حوزه‌ای -مانند بهداشت، مسکن، سیاست خارجی، اقتصاد و... - زیر آتش حملات قرار می‌گیرد. 5⃣در پایان و تنها به این جهت که نشان داده باشیم پیش از این نیز چنین راهبردی اتخاذ شده بود به مصاحبه یکی از عناصر افراطی این جریان استناد میکنیم؛ عباس- ع» (عضو مرکزیت حزب منحله مشارکت)، 5 مهر 91 به عصر ایران گفته بود: «آقای ناطق اگر از جایگاه فعلی‌‌اش در جناح راست خارج شود و به اصلاح‌طلبان بپیوندد، چیزی به آنها اضافه نمی‌‌کند. اهمیت او در این است که در آن سو قرار دارد نه در این‌سو! ناطق اگر به این سو بیاید، جایگاهش را در آن سو از دست می‌ دهد. ناطق باید در آن‌سو خوب بازی کند»! ✍ادمین عقال 🆔@eghaal
🔰توپ بازی نکنید ‼️ ✳️علیرغم نکات و توصیه های مختلفی که در دیدار اخیر رهبری با نمایندگان مجلس مطرح شد، می‌توان ادعا کرد مهمترین توصیه‌ای که مورد تاکید ایشان بوده و در بخش‌های مختلف سخنرانی به آن پرداختند مقوله بود. در ادامه قسمت هایی از بیانات ایشان را که به برداشت ما مرتبط با بحث «مسئولیت پذیری» میباشد می آوریم و در پایان تلاش می‌کنیم علت این تأکید را بیان نماییم. بخوانید؛ 1⃣رهبر انقلاب با تبیین معنای «از خودگذشتگی» به «اسیر نشدن در پنجه خواسته‌های حقیر» به ذکر مصادیقی از این مفهوم پرداخته و در قسمتی فرمودند: «برای اینکه یک وجهه‌ای در مردم پیدا کنیم، یک نام نیکی پیدا کنیم، بعضی از کارها را ممکن است انجام بدهیم» آنچه که راقم این سطور از این بیانات میفهمد این است که اگر مسئولی برای کسب وجهه عمومی اقدام به کاری کند یا از انجام کاری امتناع ورزد و یا و یک مسئول، تحت تأثیر «کسب وجهه عمومی» باشد، شخص مسئولیت پذیری نیست. 2⃣رهبر انقلاب در بخش دیگری از سخنرانی صراحتاً بحث مسئولیت پذیری را مطرح کرده و فرمودند: «یک مسئله، مسئله‌ی مسئولیّت‌پذیری است؛ قانونی را تصویب میکنید، اگر به نظرتان این قانون، قانون خوبی است و باید تصویب میشده، محکم بِایستید، بگویید بله، من این را تصویب کردم؛ بله، ما تصویب کردیم. این ‌جور نباشد که ما بگوییم ما این قانون را تصویب میکنیم، میدانیم هم که شورای نگهبان رد میکند، خب بگذار مسئولیّتش بیفتد به گردن شورای نگهبان. گاهی آدم میداند که این قانون را دولت با این امکاناتی که دارد، با این شرایطی که دارد، نمیتواند عمل کند؛ میگوید خیلی خب، من تصویب میکنم، بگذار او عمل نکند، مردم او را متّهم کنند، او را مسئول به حساب بیاورند که چرا عمل نشد. نه، این درست نیست؛ باید مسئولیّت‌پذیری داشته باشید.» 3⃣فراز دیگری که می‌توان از آن بحث مسئولیت پذیری را نتیجه گرفت، توصیه رهبر انقلاب به مردمی بودن است: «یکی دیگر از شاخصها مردمی بودن است؛ مردمی بودن یعنی چه؟ مردمی بودن یعنی با مردم عادی معمولی مخلوط شدن، نشست و برخاست کردن، هم گوش شنوا برای شنیدن حرف مردم داشتن، هم برای روشن کردن ذهن مردم داشتن. اینکه ما برویم در یک جمعی از مردم، یک داعیه‌ای دارند، یک خواسته‌ای دارند، حرفشان را بشنویم و بعد هم بگوییم «بله، صد درصد حق با شما است و این کسانی که گوش نمیکنند، عمل نمیکنند، چنین و چنان هستند»، نه، [درست نیست]؛ یک وقتهایی هست یک گرهی در ذهن مردم هست، شماها باید این گره را باز کنید؛ این «جهاد تبیین» که ما عرض کردیم، شامل این موارد میشود.مشکلاتی وجود دارد؛ فرض کنید فلان قشر یک مطالبه‌ای دارد، خب شما نماینده‌ی مجلسید، از مصرف کشور و درآمد کشور مطّلعید، میدانید که این عملی نیست؛ وقتی میدانید عملی نیست، منتظر نمانید که مثلاً فلان نماینده‌ی اجرائی یا قضائی بیاید بگوید نمیتوانیم؛ نه، شما بگویید نمی‌شود.» 4⃣رهبر انقلاب با تفکیک «مردمی بودن» و «عوام زده بودن» ، به ذکر یکی از ویژگی‌های نماینده انقلابی پرداخته و فرمودند: «نماینده‌ی انقلابی آن کسی است که جَوزده نمیشود. شما یک قانون را تصویب کردید، به نظر شما قانون درستی هم بوده، یک عدّه‌ای مخالفت کردند، البتّه طبیعت کار این است که نگاه کنید ببینید آیا این مخالفین منطق درستی دارند یا ندارند؛ اگر منطق درستی داشتند البتّه میپذیرید، اگر منطق درستی نداشتند بِایستید؛ بگویید بله، من تصویب کردم این قانون را، پایش هم می‌ایستم.» 5⃣یک بخش دیگری از توصیه ها که ناظر به بحث مسئولیت پذیری بود، توصیه به تصویب قانون با نگاه جامع بود؛ رهبر انقلاب در این توصیه فرمودند: «یک توصیه این است که قانون را با نگاه جامع و بلندمدّت وضع کنید. اینکه ما هر مطلبی پیش می‌آید، مطلب کوچک یا متوسّط، فوراً بپردازیم به اینکه یک قانون برای این درست کنیم.این منتهی خواهد شد به انباشت قانون، تراکم قانون که چیز مطلوبی نیست» اما چگونه این توصیه اشاره به مسئولیت پذیری دارد؟! تصور کنید مشکل یا بحرانی در کشور به وقوع پیوسته و کشور برای عبور از آن نیازمند اتحاد و همدلی همه نهادها و سازمان ها می باشد؛ در این میان مجلس شورای اسلامی برای اینکه توپ را در زمین دیگر نهادها بیندازد و به نوعی از خود سلب مسئولیت کند، فوراً و بدون آنکه مراحل کارشناسی تصویب قانون طی شود، قانونی را به تصویب رسانده و سپس در افکار عمومی اینگونه وانمود می‌کند که مجلس وظیفه خود را انجام داده و این بقیه نهادها هستند که از انجام مسئولیت خود سرپیچی کرده اند! این مورد هم مصداقی از «مسئولیت گریزی» است. 🖌ادامه دارد... ✍ادمین عقال 🆔@eghaal
📌ادامه یادداشت «توپ بازی نکنید» 6️⃣ مطلب دیگر که از صراحت بالایی برای تبیین بحث مسئولیت پذیری برخوردار است، توصیه به زیاد نشدن طرح ها می باشد؛ رهبر انقلاب در این توصیه فرمودند: «این طرحها را نگذارید افزایش پیدا کند؛ یعنی زیاد طرح تهیّه بشود، داده بشود؛ این اشکال دارد که البتّه من شنیدم، گزارش به من دادند ــ حالا این را نشده من از آقای قالیباف بپرسم ــ که در این مجلس خیلی زیاد، بیش از مجالس قبلی طرح تهیّه شده و تنظیم شده؛ این کار تعریفی ندارد.» در توضیح این قسمت از بیانات رهبری باید گفت: تصور کنید یک نماینده با اعتراض برخی از مردم به فلان مسأله مواجه می‌شود؛ حال این نماینده به جای آن که گره ذهنی مردم را باز کرده و به توضیح شرایط کشور بپردازد، بلافاصله و به پشتوانه طرح‌های خیلی زیادی که در مجلس تهیه شده است، از خود سلب مسئولیت کرده و مدعی می‌شود وظیفه خود را انجام داده است و این بقیه نهادها هستند که به وظیفه خود عمل نکرده اند! این توصیه نیز به برداشت ما، تشویق به مسئولیت پذیری است. 7️⃣ توصیه بعدی، توصیه مربوط به عدم دخالت در انتصابات بود؛ رهبر انقلاب حتی در این توصیه نیز گریزی به بحث مسئولیت‌پذیری زده و فرمودند: «[من‌] مصلحت شما را میخواهم؛ واقعاً نباید دخالت کنید در انتصابات! ...شما فرض کنید وقتی که راجع به فلان مدیرکل، راجع به فلان فرماندار و حتّی راجع به استاندار، و مانند اینها مثلاً به آن وزیر مربوطه پیشنهاد میکنید یا احیاناً مثلاً خدای‌نکرده فشار وارد میکنید، این موجب میشود که اگر چنانچه آن مأمور بد عمل کرد، آدم نداند یقه‌ی چه کسی را باید گرفت» به عبارت دیگر نماینده ای که مسئولیت بدعملی مأموران دولت را نمی‌پذیرد و شاید در رسانه‌ها نیز به انتقاد از همان مسئول می‌پردازد(!) حق ندارد در انتصابات دخالتی داشته باشد. 8️⃣ دیگر توصیه‌ای که به نظر می‌رسد حکایت از بحث مسئولیت‌پذیری داشت، توصیه به پرهیز از نطق های اعتراضی پرشور بود؛ ایشان در این توصیه فرمودند: «یکی از چیزهایی که نشانه‌ی نماینده‌ی انقلابی نیست، عبارت است از نطقهای اعتراضی پُرشورِ میان‌برنامه؛ این نطقهایی که آقایان [میکنید]. اینکه یک نفر بِایستد آنجا بنا کند اعتراض کردن، این اصلاً علامت انقلابی بودن نیست» 9️⃣اما دلیل این همه تأکید بر بحث مسئولیت پذیری چه می‌تواند باشد؟ آن طور که پیداست اگرچه مخاطب اولی این توصیه ها نمایندگان مجلس می‌باشند لکن حقیقتاً نمی‌توان این توصیه ها را منحصر در نمایندگان مجلس کرد؛ متاسفانه روحیه «مسئولیت گریزیِ» برخی از مسئولان، به خواص جامعه نیز سرایت کرده و کسانی که باید مروج و مدافع گفتمان انقلاب اسلامی باشند، عملا به عنصری علیه این گفتمان تبدیل شده اند؛ این افراد با بروز هر حادثه و مشکلی در کشور، با ترسیم غلط دو جبهه مردم و مسئولین، به زعم خود در کنار مردم ایستاده و هرچه فریاد دارند بر سر مسئولینِ در کف میدان -که آبروی خود را برای پیشرفت کشور با خدا معامله کرده اند- می‌کشند!! ما چنین افرادی را -چه در مجلس، چه در دولت و... - باشند و چه در فضای مجازی به عنوان مردم و جوانان شناخته شده باشند، مسئولیت پذیر نمی‌دانیم و معتقدیم این اشخاص اسیر در پنجه خواسته‌های حقیر -همانند کسب آبروی خیالی- هستند؛ ای کاش برخورد مسئولانه با مسائل انقلاب را جایگزین برخورد منتقدانه کنیم! تفاوت این دو برخورد در آن است که یکی دنبال حل مشکل و دیگری دنبال فرار از مشکل می‌باشد. 🔟یادداشت خود را با این دعای رهبر انقلاب که در دیدار نمایندگان مجلس ایراد فرمودند، خاتمه میدهیم: پروردگارا! به حقّ محمّد و آل محمّد، ما را با آشنا کن؛ ما را به وظایف خودمان کن. ✍️ادمین عقال 🆔@eghaal
🔰کی توان اندود خورشیدی به گِل؟!! 🔷 شاید از نشانه‌های دستپاچگی دشمن است که این بار نقاب از چهره برداشته و به صورتی عریان به مقدسات یک ملت توهین می‌کنند ولی بالاخره وقاحت و حماقت هم حدی دارد؛ 🔶حداقل برای جذب مخاطب ایرانی هم که شده، ابتدایی ترین کار این است که نزدیک خطوط قرمز آنها نشد ولی گویا برخی ها همین نکته ساده را هم نمی‌فهمند؛ شاید تصورشان این است که می‌توان با یک فیلم،اعتقاد ملت به امامی را که با محبت او بزرگ شده اند، متزلزل کرد!! ✅ به نظر می‌رسد درباره فیلمی که برای دیده شدن، به کنجکاوی مخاطبان دل بسته است، نباید بیش از حد به بحث نشست؛ ما نیز به همین مقدار بسنده کرده و این شعر ملای رومی را محضر مبارک ثامن الحجج، حضرت علی بن موسی الرضا علیه السلام عرضه می‌داریم: اى ضياء الحق، حسام دين و دل//كِى توان اندود خورشيدى به گِل‏؟ قصد كردستند اين گِل پاره ‏ها//كه بپوشانند خورشيد ترا هر كه بر شمع خدا آرد پفو//شمع كى ميرد؟ بسوزد پوز او ✍ادمین عقال 🆔@eghaal
🔰مخالفان جمهوری اسلامی 🔶در شرایطی که مخالفان جمهوری اسلامی با پشتکاری ستودنی و تلاشی خستگی‌ناپذیر به فعالیت علیه نظام و کشور می‌پردازند و علیرغم ناکامی‌های 44سال اخیر، همچنان بر اهداف خود اصرار می‌ورزند، به نظرم ارائه یک دسته‌بندی از مخالفان جمهوری اسلامی ضروری است؛ سعی می‌کنم در این یادداشت به معرفی 3 دسته از این افراد پرداخته و توضیح مختصری پیرامون هرکدام از آنها ارائه دهم؛ البته ناگفته نماند که شاید بتوان دسته‌های دیگری نیز به این تقسیم‌بندی اضافه کرد، بخوانید؛ 1️⃣سلطنت طلبان مخالفت این دسته با جمهوری اسلامی بر خلاف دو دسته‌ای که در ادامه می‌آید برخاسته از ناآگاهی است؛ این اشخاص در اغلب اوقات نه علم محور بلکه اطلاعات محور می‌باشند و بیشترین تاثیر را از رسانه‌ها می‌پذیرند؛ تصویر گذشته -نه واقعیت گذشته- را با واقعیت حال حاضر مقایسه کرده و نتیجه می‌گیرند که وضعیت کشور در گذشته بهتر از زمان کنونی بوده‌است! این افراد به حکم «آنچه رفت از عمر یاد آن به نیکی می‌کنند» همواره حسرت گذشته را می‌خورند درحالی که اغلب آنان خود از مخالفان سرسخت شرایط گذشته محسوب می‌شدند؛ وارد نمودن این گروه از افراد در زمره مخالفان جمهوری اسلامی، خالی از تسامح نیست؛ چرا که این افراد با یادآوریِ تنها گوشه‌ای از شرایط کشور در زمان پهلوی از نظر خود برگشته و حداقل این است که دیگر حسرت دوران پهلوی را نخواهند خورد. 2️⃣غرب طلبان این گروه در حوزه اندیشه، لیبرال‌دموکراسی غرب را به رخ جمهوری اسلامی کشیده و معتقدند مسیر پیشرفت و تعالی کشور از غربستان می‌گذرد؛ این گروه که در مقایسه با دسته اول از اطلاعات بالاتری برخوردارند ترجیح می‌دهند نسبت‌به دوره پهلوی موضع مبهمی اتخاذ کرده و تمایل ندارند وجاهت و اعتبار علمی خود را با دفاع از دوران قبل انقلاب مخدوش کنند؛ لکن تلاش می‌کنند با تحریک گروه اول در جهت تمجید از دوران پهلوی و تخریب انقلاب اسلامی، ماموریت خود را در ضربه به جمهوری اسلامی انجام دهند؛ ناگفته نماند که در دفاع از لیبرال‌دموکراسی غرب نیز آن‌چنان موفق نیستند؛ به‌طوری‌که وقتی در مباحثه با آنان اشکالات و نواقص کشورهای غربی و وضعیت مرارت بار حقوق انسانی گفته می‌شود به‌راحتی از موضع خود بازگشته و می‌گویند: «ما با آن‌ها کاری نداریم و می‌گوییم کشور خودمان باید اصلاح شود!!» اگر در گفتگو با این افراد به این نقطه رسیدید بدانید که باید گفت‌وگو را به اتمام برسانید. 3️⃣پوچ طلبان دسته سوم از مخالفان جمهوری اسلامی که به‌نظر زیرک‌تر از دو دسته‌ پیشین هستند، راهبرد هوشمندانه‌تری را برای معارضه برگزیده‌اند؛ این گروه با اطلاع از واقعیت دوران پهلوی و وضعیت لیبرال‌دموکراسی غرب، هیچ کدام از این دو را در مقابل جمهوری اسلامی مطرح نمی‌کنند بلکه با ترسیم یک که در هیچ کجای دنیا وجود ندارد، فاصله کنونی جمهوری اسلامی با آن وضعیت را پر ناشدنی معرفی کرده و معتقدند جمهوری اسلامی نمی‌تواند به آن شرایط برسد؛ در تفاوت دسته سوم با دو دسته اخیر باید گفت که دو دسته اخیر با حرکت جمهوری اسلامی مخالفت کرده و این دسته مخالفت خود با جهت حرکت را مسکوت گذاشته و تنها مخالفت خود با حرکت را ابراز می‌کنند! ذکر این نکته نیز ضروری است که صرف انتقاد از سرعت حرکت به سمت آرمان ها امر نامطلوبی نیست و شاید کسی که بیشترین انتقاد را به این‌موضوع دارد خود رهبر انقلاب باشند لکن تفاوت در نتیجه‌ای است که از این انتقاد گرفته می‌شود؛این گروه معتقدند جمهوری اسلامی علیرغم برخورداری از آرمان‌های صحیح و انسانی، قابلیت و استعداد رسیدن به آن اهداف را ندارد و لذا باید با یک نظام دیگر جایگزین شود! ✅و در پایان به نظر می‌رسد هر زمانی که انسان نسبت به تداوم و پیشروی انقلاب اسلامی دچار تردید شود، مروری گذرا بر مختصات و خصوصیات مخالفان جمهوری اسلامی، شک و تردید را از وی خواهد زدود؛ شاید وجود چنین مخالفانی از الطاف خفیه الهی نسبت به جمهوری اسلامی باشد. ✍️ادمین عقال 🆔@eghaal
🔰این خطر جدی است ‼️ ... جهاد تبیین یا جهاد تخریب؟! 1⃣انتقاد علنی رهبر انقلاب از یک سازمان یا نهاد، جزو اتفاقاتی است که به‌ندرت رخ می‌دهد و شایسته و بایسته است که در صورت وقوع چنین پدیده‌ای، ابعاد آن مورد بررسی قرار گیرد؛ رهبر انقلاب در بیاناتی که در دیدار دست‌اندرکاران کنگره شهدای جامعه عشایری داشتند با انتقاد از رویکرد صداوسیما در پوشش تحولات کشور فرمودند: «حالا فرض بفرمایید، مِن باب مثال نیروی انتظامی کشور مثلاً یک تعدادی دزد را ظرف ۴۸ ساعت بعد از دزدی دستگیر میکنند؛ خب باید تشویق بشوند، [امّا] در جوری حرف زده میشود که به جای تشویق، کأنّه سرزنش میشوند! عمدی که نیست ــ مسلّم است که عمدی نیست ــ امّا غفلت است؛ این غفلتها به سود دشمن تمام میشود1401/03/22» 2⃣به عقیده ما تنها بروز چنین اتفاقی در یک موضوع خاص نمی‌تواند دلیل واکنش رهبر انقلاب باشد و به‌نظر می‌رسد تکرر و تعدد این گونه اتفاقات و بلکه تبدیل شدن این رویکرد به رویه‌ای معمول و جاری، رهبری را بر آن داشته‌است که موضع‌گیری کرده و این روند غلط را متوقف کنند؛ درباره این روند توضیحاتی لازم است: 3⃣متأسفانه مشاهده می‌شود که مدتی است برخی از افراد -چه مسئولان کشور و چه فعالان مجازی- اساس و پایه جذب مخاطب را انتقاد از فلان دستگاه یا مسئول می‌دانند و خیال می‌کنند می‌توانند با انتقاد از این و آن، از خود سلب مسئولیت کرده و آبرویی برای خود فراهم سازند؛ رهبر انقلاب در دیدار نمایندگان مجلس نیز تلویحاً به این حقیقت تلخ اشاره کرده و به انتقاد از این رویکرد پرداخته بودند؛ [پیش‌از این در یادداشت "توپ‌بازی نکنید" آن موضوع را بررسی کرده بودیم.] تاسف‌آورتر از مشاهده چنین حرکاتی از برخی مسئولین و فعالان مجازی، این‌ است که گاهی اوقات رسانه ملی نیز در دام این تلقّی جاهلانه گرفتار شده و بیم آن می‌رود که به اسم تحول، سر از مسیر استحاله دربیاورد؛ به گونه‌ای که که باید مروج گفتمان انقلاب اسلامی و تقویت کننده آن باشد گاهی اوقات و براثر غفلت‌هایی که صورت می‌گیرد درست در نقطه مقابل وظیفه خود نقش‌آفرینی کند. 4⃣ می‌توان ادعا کرد -و شواهدی نیز بر آن هست- که افراد و رسانه هایی که پایه و اساس فعالیت خود را انتقاد و تخریب زحمتکشان کشور و انقلاب قرار داده‌اند ، همانند کسانی هستند که بر لبه پرتگاه سکنی گزیده و هر آن باید منتظر فرو ریختن آبروی خیالی و شهرت حبابی خود باشند؛ در نقطه مقابل نیز اگر افرادی بر حسب وظیفه و بی توجه به برخی زخم زبان‌ها، زبان گویای خود را برای دفاع از انقلاب اسلامی به کار گیرند و حاضر به پرداخت هزینه در این راه باشند، یقیناً ثمرات و نتایج آن را خواهند دید؛ 5⃣در پایان توجه به این توصیه رهبر انقلاب -که 31سال قبل مطرح شده است- خالی از لطف نیست: «ما نباید دچار عوام‌زدگی بشویم. ببینید، عشق به عوام - یعنی این توده‌ی مردم - چیزی است؛ و تأثر غلط از عوام، چیز دیگری است. مبادا چون امروز مثلاً مد شده که از چیزی انتقاد بکنند، ما هم برای این‌که برنامه‌مان مورد علاقه‌ی مردم قرار بگیرد، دنباله‌رو آن چیزی بشویم که حالا مدش کرده‌اند، یا وانمود کرده‌اند که مد شده است؛ این نباید باشد. شما باید آن فکری را که ولو غلط است، هدایت کنید و مردم را به این سمت بکشانید.70/11/29» ✍ادمین عقال 🆔@eghaal
🔰روحانیت و سیاست ارتباط «قداست روحانیت» با «ورود در سیاست» چگونه قابل تعریف است؟ ✳️از مطالبی که هرازگاهی در رسانه‌ها مطرح شده و جامعه نخبگانی -و به تبع توده‌های مردم- را درگیر خود می‌کند این مطلب است که آیا ورود روحانیت در سیاست، مطلوب و پسندیده می‌باشد یا این‌که امری ناپسند بوده و عواقب سوئی -چه برای خود روحانیت و چه برای دین- در پی خواهد داشت؟! در این یادداشت می‌کوشیم دو دیدگاه پیرامون این مسئله را بیان کنیم و قضاوت درباره آن را به مخاطبان محترم واگذار می‌کنیم. بخوانید؛ 1️⃣برخی با تعریفی که برای دین ارائه می‌دهند معتقدند با ورود روحانیون در سیاست نه‌تنها «دین» رونق گذشته را نخواهد داشت بلکه خود روحانیون نیز از احترام و قداست پیشین محروم خواهند شد؛ راهکاری که این دسته برای جلوگیری از بروز چنین وضعیتی ارائه می‌دهند این است که عالمان دین در گوشه‌ای مشغول فعالیت‌های عبادی خود بوده، به پند و اندرز مردم پرداخته و برای حفظ قداست و احترام خود، در مسائل سیاسی و اجتماعی دخالتی نداشته باشند؛ البته دلایلی نیز برای این راهکار ارائه می‌دهند که در چارچوب خوانشی که از مقوله دین دارند قابل پذیرش است؛ 🔶به‌عنوان مثال اگر منابع کشور توسط قدرت‌های بیگانه غارت می‌شود این روحانیون می‌توانند با استناد به این که «مال دنیاست و ارزشی ندارد» همچنان خود را تابع و مقید به دین نشان دهند؛ یا مثلا در مقابل ظلم و ستمی که در دوران حاکمیت غیر دینی بر توده های مردم -و حتی به دین- اعمال می‌شود سکوت کرده و آن را در تسریع ظهور امام زمان عج مفید بدانند؛ [ناگفته نماند این گروه در دوران حاکمیت دینی چنین رویکردی نداشته و اندک نقص و کمبودی را بهانه طعنه و اعتراض قرار می‌دهند.] لازم به ذکر است عمده گروه‌هایی که این عقیده را دارند دو دسته می‌باشند: 🔻افرادی که تعصب و پافشاری خاصی بر فهم ظاهری از دین داشته و دو عنصر زمان و مکان در اجتهاد را فاقد اعتبار می‌دانند. 🔻افرادی که اساساً اعتقادی به دین نداشته و در این‌مورد خاص با دسته اول هم‌عقیده هستند. به طور کلی تز این دسته را میتوان در عنوان «اسلام برای روحانیت» خلاصه کرد. 2️⃣برخی دیگر معتقدند که اگرچه دیدگاه پیشین در مسیحیتی که هم‌اکنون وجود دارد صادق است اما تطبیق آن بر دین اسلام و خصوصاً مذهب شیعه جز از راه تحریف دین اسلام امکان‌پذیر نخواهد بود؛ به عقیده این دسته طبق دیدگاه اول ناگزیر باید معتقد بود که مشی و سیره خود ائمه علیهم السلام اشتباه بوده است! چرا که به عنوان مثال پس از حضور علنی تر امیرالمومنین(ع) در قدرت سیاسی جهان اسلام، سه گروه مختلف ناکثین و قاسطین و مارقین به مخالفت با ایشان برخاسته و حتی علیه ایشان جنگ به راه انداختند؛ اگر دیدگاه اول صحیح باشد پس باید نتیجه گرفت که حضور امیرالمومنین در قدرت سیاسی نیز اشتباه بوده است‌ و -نعوذ بالله- ایشان قداست خود را زیر سوال برده اند! مثال روشن تر، امام حسین علیه السلام است؛ اعتراض ایشان به یزید بن معاویه و معرفی خود به عنوان شخص شایسته حکومت دستگاه قدرت را حساس کرده و آنها را در مقابل امام حسین قرار داد؛ ایشان نیز نه‌تنها احترام و قداست بلکه تمام هستی خود را در این را فدا کردند ولی طبق دیدگاه اول باید گفت که ایشان نیز دست به اقدامی زدند که احترام و قداست خود را تحت‌الشعاع قرار دادند! دیگر ائمه معصومی علیهم السلام نیز چنین نقشی را داشتند و به همین دلیل همه این بزرگواران توسط دستگاه قدرت به شهادت رسیدند وگرنه اگر این بزرگواران مشغول همان کارهای شخصی و عبادت ظاهری بودند معنایی نداشت که دستگاه قدرت ریسک به شهادت رساندن آنان را به جان بخرد. 🔶اساساً این گروه معتقدند که هر کسی که خطی و فکری دارد لاجرم دوست و دشمن دارد و هرکس که چنین نباشد است که بود و نبود آنان چندان تفاوتی به حال جامعه انسانی ندارد؛ شهید مظلوم شهید بهشتی می‌فرمودند: «هرکس خط دارد، هم دوست دارد هم دشمن دارد؛ دوستان اون خط دوستان صمیمی او هستند و دشمنان اون خط دشمنان کینه تو او هستند؛ من میپذیرم که دشمنان کینه توز فراوانی را در این رابطه خط داشتن دارم ولی امیدوارم خداوند به من این توفیق را بدهد که مصداق «یجاهدون فی سبیل الله ولا یخافون لومه لائم» باشم» 🔷طرفداران این نظریه استدلال های دیگری نیز دارند که مجال پرداختن به همه آنها نیست؛ از جمله مدعی‌اند اگر ورود روحانیون در سیاست از احترام و اعتبار آنها می‌کاهد چرا نماد و سمبل فقیه سیاسی -امام خمینی ره- تا این اندازه مورد احترام توده های مختلف مردم بوده و همچنان مراسم تشییع ایشان از بزرگترین اجتماعات انسانی در کل جهان محسوب می‌شود؟! لازم به ذکر است این دیدگاه ذیل تز «روحانیت برای اسلام» تعریف میشود. ✍️ادمین عقال 🆔@eghaal
🔰رسانه‌ها در مذاکرات لغو تحریم‌ها 🔶این روزها که اداره کشور معطوف و محدود به مذاکرات با چند کشور غربی نیست و از طرفی حساسیت جامعه نیز به این موضوع کاهش پیدا کرده است، می‌توان امیدوار بود که ارائه یک دسته‌بندی از رسانه‌های داخلی، خارج از تعصبات جناحی مورد ارزیابی قرار می‌گیرد؛ لذا این فرصت را غنیمت شمرده و سه دسته از رسانه های فعال در این موضوع را معرفی می کنیم، بخوانید؛ 1⃣این گروه طبق اظهارات صریح خود توافق را بر توافق ترجیح داده و با قطع نظر از آنچه که توافق شده است، از امضاکنندگان توافق به عنوان قهرمان ملی یاد می‌کنند؛ جمله معروف «هر توافقی بهتر از توافق نکردن است» از جملات پرتکرار این رسانه‌ها می باشد؛ این گروه عدم امضای توافق یا تأخیر در آن را نشانه ضعف تیم مذاکره‌کننده پنداشته و پیشنهاد تغییر چنین تیمی را ارائه می‌دهند! از دیگر ویژگی های این گروه این است که مقصر هر گونه تأخیری در توافق را ایران معرفی کرده و مدعی می‌شوند زیاده‌خواهی‌های ایران مانع از رسیدن به توافق است؛ به زعم این رسانه ها حتی مقصر خروج آمریکا از برجام نیز ایران است! چرا که مانع استفاده آمریکا از آثار اقتصادی برجام شده است! البته ناگفته نماند این گروه پیش از توافق تنها ایران را نیازمند مذاکره و توافق می دانستند و مدعی بودند آمریکا هیچ نیازی به این توافق ندارد! این گروه در موضوعات خارج از مذاکرات نیز دیدگاه‌های خاصی دارند؛ به عنوان مثال شعارنویسی روی موشک در رزمایش نظامی را سنگ اندازیِ ایران در مسیر مذاکرات معرفی کرده و به آن اعتراض می‌کنند و یا به عنوان مثال دیگر به شهادت رساندن دانشمند هسته‌ای را تله ترور نامیده و نسخه خویشتنداری می پیچند؛ این گروه حتی تعبیر مذاکرات به «مذاکرات لغو تحریم‌ها» را نیز نمی‌پسندند و عنوان «مذاکرات هسته ای» را مناسب تر می دانند و با این رویکرد این تلقی را به وجود می‌آورند که حتی با عدم لغو تحریم‌ها نیز باید به توافق گردن نهاد! موضوعی که البته صراحتاً توسط مسئولین کشور رد شده است. 2⃣ این گروه ابتدا متن توافق را محور ارزیابی خود قرار می‌دادند و صرف توافق یا عدم توافق را به معنی شکست یا پیروزی نمی‌دانستند لکن پس از تجربه برجام به راهبرد «عدم مذاکره بهتر از توافق بد است» متمایل شدند؛ این رسانه‌ها به حکم «مار گزیده از ریسمان سیاه و سفید می ترسد» حتی با تغییر تیم مذاکره کننده و جایگزینی تیم متخصص و کاربلد به جای تیم قبلی، همچنان از تکرار تجربه برجام واهمه دارند؛ اگر چه موضع‌گیری این رسانه ها در فضای بین‌المللی قدرت چانه‌زنی تیم مذاکره کننده را بالا میبرد لکن در فضای داخلی موجب سلب اعتماد مردم نسبت به مسئولینی می‌شود که بیشترین حساسیت را نسبت به منافع ملی دارند؛ به عبارتی این رسانه‌ها عمده انتقادات خود را نه متوجه طرف مقابل که متوجه تیم مذاکره کننده داخلی می کنند. 3⃣ اگر بخواهیم در یک جمله راهبرد این دسته از رسانه ها را تشریح کنیم می توانیم بگوییم: «توافق خوب بهتر از توافق نکردن است و توافق نکردن بهتر از توافق بد است»؛ به اعتقاد این دسته از رسانه ها، اگرچه پس از تجربه برجام، رسیدن به توافق خوب دشوار است ولی با این حال اصل مذاکره نفی نمی‌شود؛ این رسانه‌ها در دورانی که مذاکرات توسط افراد متمایل به دیدگاه اول اداره می‌شد تلاش می‌کرد مواجهه مستقیم با مذاکره کنندگان در حین مذاکره را به حداقل برساند لکن مواردی نیز بود که این رسانه‌ها سکوت را جایز نمی‌دانستند؛ به عنوان مثال زمانی که قدرت دفاعی کشور زیر سوال برده می‌شد یا قبل از مذاکره از خزانه خالی صحبت به میان می آمد، علیه این اظهارات، موضع‌گیری می‌کردند؛ با استقرار دیدگاه متفاوت در تیم مذاکره کننده، طبیعتا واکنش این رسانه‌ها نیز دچار تغییر می‌شد؛ وجه تمایز این دسته با دسته دوم نیز همین جا بروز پیدا میکرد؛ این رسانه‌ها توانسته بودند میان «افزایش قدرت چانه‌زنی در صحنه بین‌الملل» و «اعتمادآفرینی نسبت به تیم مذاکره کننده در داخل کشور» جمع کنند؛ به عبارتی عمده انتقادات خود را نه به تیم مذاکره کننده که متوجه طرف مقابل می‌کردند. ✍ادمین عقال 🆔@eghaal
🔰غربال سازیِ افکار عمومی‼️ 🔶بدون تردید در دنیای کنونی، رسانه حرف اول را در جهت‌دهی افکار عمومی می‌زند؛ رسانه تصمیم می‌گیرد که افکار عمومی نسبت‌ به چه پدیده‌ای حساس‌شده و واکنش نشان دهند و از کنار چه پدیده‌ای بی‌تفاوت عبور کنند؛ در این یادداشت کوشش خواهیم کرد به تشریح یکی از شگردهای رسانه در تسلط بر افکار عمومی بپردازیم؛ برای توضیح این شگرد، ناگزیر از بیان مقدمه‌ای هستیم، بخوانید؛ ❎غربال، نام وسیله‌ای مشبک یا سوراخ سوراخ است که برای جدا کردن اجزای ریز و درشت یک جسم به کار می‌رود؛ از جمله خصوصیات غربال این است که نمی‌توان به وسیله آن، و کامل درباره ویژگی‌های جسم غربال شده ارائه کرد؛ چرا که دو محصول پدیدار شده پس‌از عمل غربالگری، دو ویژگی متفاوت داشته و هر یک تنها بیانگر قسمتی از ویژگی‌های جسم اصلی می‌باشد؛ لذا استناد به جسم غربال شده برای قضاوت درباره ویژگی‌های جسم اصلی، قضاوتی ناشیانه و حاکی از سطحی‌نگری خواهد بود. ♦️به اصل یادداشت بازمی‌گردیم؛ در شگرد غربال سازی افکار عمومی، ابتدا قدرت کلان‌نگری و نگاه جامع به پدیده‌ها از افکار عمومی سلب شده و سپس با در ابعاد حوادث مثبت و منفی، اغلب حوادث مثبت از غربال ذهن عموم جامعه عبور داده شده و تنها اخبار تلخ و اتفاقات ناگوار است که جلوی دیدگان مردم قرار می‌گیرد؛ در مرحله بعد با استخراج حکم کلی از یک پدیده جزئی میوه چنین عملیاتی چیده می‌شود؛ ✳️یکی از نکات قابل تأمل در شگرد غربال سازی افکار عمومی، این است که از اخبار دروغ استفاده نمی‌شود! به عبارت بهتر اگر ملاک در راست و دروغ بودن خبر، اصل تحقق یا عدم تحقق خبر باشد، تمام اخباری که براساس این شگرد پوشش داده می‌شود، اخبار «راست» است! اما اگر علاوه بر اصل تحقق یا عدم تحقق، و تحقق را نیز در صحت یا نادرستی اخبار معتبر بدانیم، تمام اخبار منتشر شده با این شگرد، ذیل اخبار دروغ قرار خواهند گرفت. 🔷انتقاد برخی کارشناسان از فیلم هایی که چهره تاریکی از کشور ارائه می‌کنند، در همین چارچوب قابل تحلیل است؛ به محض انتقاد از چنین آثاری، این پرسش مطرح می‌شود که مگر مطالب مطرح شده در فیلم دروغ است؟! این پرسش ناشی از عدم تفکیک بین ملاک‌های مختلف راست و دروغ بودن خبر می‌باشد! ✅حال به ذهنیت خود مراجعه کنید، حساسیت شما به اخبار منفی بیشتر است یا اخبار مثبت؟ از پاسخ به این سوال، می‌توانید نحوه تفکر خود را تشخیص دهید؛ تفکر جامع و کلان یا تفکر غربالی؟!! ✍ادمین عقال 🆔@eghaal
🔰پدیده خودتسکینی ✳️موضوعی که در پی توضیح آن هستیم پدیده‌ای است که در سال‌های اخیر بسیار شایع شده و بخشی از مواجهه افراد با حوادث و وقایع ذیل این پدیده قابل‌تحلیل است؛ ❇️ظهور و بروز این پدیده اغلب از طرف افرادی است که از اعتقاد راسخ نسبت‌به مسیری که در پیش گرفته‌اند محروم بوده و همواره در شک‌وتردید به سر می‌برند؛ این افراد که نه قادر به انجام عمل بوده و نه حاضر به ترک آن هستند، برای رهایی از عذاب سرگردانی و سردرگمی متوسل به مسیر سومی می‌شوند که همان پدیده خود تسکینی است؛ در این پدیده به‌جهت رهایی از حالت تردید و دودلی و با استناد به برخی امور جزئی، نفس عمل زیر سوال رفته و لذا دلیل ترک آن عمل توسط شخص همان امور جزئی و بی‌ارتباط معرفی می‌شود؛ به این ترتیب از عذاب وجدان نیز رهایی یافته و مقدمات تسکین روانی خود را -هرچند به صورت کاذب- فراهم می‌آورند؛ این افراد که اغلب دیگران را از قضاوت‌های ظاهری برحذر می‌دارند، مسیر سوم -زیر سؤال بردن نفس عمل- را با استناد به برخی ظواهر، نتیجه‌گیری می‌کنند! ❎شاید بتوان روشن‌ترین و واضح‌ترین نمود پدیده خود تسکینی را در بحث عزاداری سیدالشهدا مشاهده کرد؛ برخی از افراد چنان از تحریف در حادثه عاشورا سخن می‌کنند که گویی در روز حادثه و در صحرای کربلا حاضر بوده‌اند و آنچه در مجالس عزاداری گفته می‌شود خلاف مشاهدات آنان است!! برخی دیگر نیز با به گوشه‌هایی از بیانات بزرگان و علما تلاش دارند اقدامات خود را مبتنی بر مبانی دینی نشان دهند؛ این قلم منکر وجود تحریف در برخی هیئات عزاداری نیست لکن درعین‌حال معتقد است تعداد بالای مجالس عزای سالم و به دور از تحریف، مانع از آن است که چنین مباحثی، دستاویزی برای ترک مجلس عزای امام حسین علیه‌السلام شود. ✅گفتنی است پدیده خودتسکینی، ناآگاهانه صورت گرفته و لذا اظهارات برخی از رسانه‌ها را نمی‌توان ذیل این پدیده تعریف کرد؛ لکن این پرسش برای هر ناظر منصفی به وجود می‌آید که چرا رسانه‌هایی که اندک قرابتی با آرمان‌های سیدالشهداء ندارند و در خفا و علن، مطالب ناروایی را به امام حسین علیه السلام منتسب می‌کنند، دغدغه مبارزه با تحریفات حادثه عاشورا پیدا کرده و با طرح برخی مطالب ظاهرالصلاح، سعی دارند مانع حضور مردم در مجالس عزاداری شوند؟! این مجالس کدام منافع آنان را به خطر انداخته است؟! ✍ادمین عقال 🆔@eghaal
🔰درباره آشوب های اخیر ✳️آشوب هایی که اخیرا در کشور اتفاق افتاد ویژگی ها و خصوصیاتی داشت که آن را از اغتشاشات سالهای گذشته متمایز میکرد؛ در این باره گفتنی هایی هست؛ 1️⃣شاید بتوان مهمترین ویژگی این آشوب ها را محدود بودن و عدم گستردگی آن دانست؛ اگر در گذشته گفته میشد «مردم صف خود را از اغتشاشگران جدا کردند»، در مورد اخیر نیازی به این گزاره احساس نمیشد؛ چرا که از همان ابتدا روشن بود که مردم در این حرکت جایی ندارند. 2️⃣محدود بودن این آشوب ها موجب میشد که در ابتدای کار رسانه های خارجی علی رغم تلاشهای بی وقفه خود نتوانند آن چنان که باید و شاید روی این آشوب ها مانور دهند؛ لذا اغتشاشات خیلی زود شکل رادیکال به خود گرفته و به جهت جلب توجه افکار عمومی، انبوهی از اقدامات ساختارشکنانه از طرف آشوبگران مخابره میشد؛ آتش زدن قرآن، برداشتن حجاب از سر زن محجبه و... ناشی از آن بود که رسانه ها مجبور شدند برای سرپوش گذاشتن بر تعداد اندک اغتشاشگران، وقاحت آنان را به یاری بطلبند. 3️⃣در این اغتشاشات، واکنش برخی از مخالفان جمهوری اسلامی که از تجربه و پختگیِ بالاتری نسبت به دیگر دوستان خود برخوردارند قابل توجه بود؛ این افراد که از همان ابتدا دریافتند آبی از این آشوب ها برای آنان گرم نمیشود نوک پیکان حملات خود را معطوف به نهادهای آموزشی کشور کردند؛ آنان که میدیدند اقدامات صورت گرفته با هیچ منطقی قابل توجیه نیست لذا تلاش میکردند اقدامات زشت و پلشت آنان را نه به هدایتگران آنان در آن سوی مرزها که به نهادهای آموزشی کشور مستند کنند؛ اگر منظور این افراد از اصلاح نهادهای آموزشی، تصفیه عناصری است که دانش آموزان را تحریک به آشوب میکردند، با این افراد هم نظر خواهیم بود!! 4️⃣در ناآرامی های سالهای گذشته، عمدتا مباحث اقتصادی بهانه اغتشاشات قرار میگرفت و آشوبگران با این حربه، عده ای را دور خود جمع میکردند ولی در حدود یکسال گذشته، مطلوب اقتصادی -نه شرایط مطلوب- این امکان را نیز از آنان سلب کرده بود و لذا در اغتشاشات اخیر به ندرت شعارهای اقتصادی شنیده شد. 5️⃣این اغتشاشات ثابت کرد مفاهیمی همانند حقوق زن، حقوق بشر، آزادی و... با خوانش قدرت های غربی، قابلیت ایجاد یک حرکت عمومی و فراگیر در کشور ندارند و عموم مردم با چنین قرائتی از این مفاهیم، بیگانه و بلکه منزجر هستند؛ نمیتوان از حرکت عمومی و فراگیر مردم در سال 57 که با شعار «استقلال، آزادی، جمهوری اسلامی» شکل گرفت برای چنین حرکت های محدود و بی رمق الگوبرداری کرد؛ چرا که بین خوانش اسلام و قدرت های غربی از این مفاهیم فاصله ای پرناشدنی وجود دارد؛ 6️⃣برخی از های ورزشی و هنری هم در این قضیه فعال بودند که البته ارزش چندانی برای بررسی ندارند؛ چرا که با نابخردی و ناشیگری تمام، حیثیت و اعتبار داشته و نداشته خود را در عرض چند روز به باد فنا داده و حتی برخی از آنها در بین براندازان نیز مورد اعتراض قرار گرفتند؛ برخی نیز در این قضیه اشتباه کردند و نشان دادند که صلاحیت مرجعیت فکری برای جوانان و نوجوانان ندارند؛ البته طبق فرموده رهبری میتوانند با عذرخواهی به دامن ملت و انقلاب بازگردند. 7️⃣در پایان اشاره به مطلبی خالی از لطف نیست؛ در سال 2006 و در زمانی که رژیم صهیونیستی به لبنان حمله کرده و با مقاومت حزب الله روبرو شد، وزیر وقت خارجه آمریکا تصریح کرده بود که این جنگ، درد زایمان برای تولد خاورمیانه جدید است؛ البته تحولات سال ها بعد نشان داد که خاورمیانه جدید متولد شد ولی درد آن بیش از همه گریبان آمریکا را گرفت؛ از کجا معلوم؟ شاید کسانی که خواب تجزیه ایران را در سر می پروراندند، ناچار شوند تولد ایران قوی را به نظاره بنشینند؟! تولدی که درد آن بیش از همه دامن آمریکا و دنباله های داخلی آنان را خواهد گرفت. ✍️ادمین عقال 🆔@eghaal
🔰«شما چند جزیره‌ی خارک دارید؟!» ✳️در سال های جنگ، جزیره خارک به قلب صادرات نفت ایران شهرت داشت و برای طرفین درگیر در جنگ، حائز اهمیت فراوان بود؛ عمده درآمد ایران از طریق این جزیره تامین میشد و رژیم صدام نیز که از این مساله آگاه بود، با انگیزه قطع منابع مالی ایران و همچنین تضعیف روحیه رزمندگان، پس از آموزش و برنامه ریزی های فراوان، اقدام به حمله هوایی به این جزیره کرده و خساراتی را نیز وارد آوردند ولی از آن جا که نتوانسته بودند آن طور که باید و شاید به اهداف عملیات دست پیدا کنند، بلندگوهای تبلیغاتی خود را برای جبران این ناکامی فعال تر کردند؛ شکست آن ها در عملیات نظامی منجر به این شده بود که بار تحقق اهداف محقق نشده، بر دوش رسانه سنگینی کند؛ لذا این رسانه ها به طور مرتب به انتشار اخباری با مضمون نابودی و سقوط جزیره خارک میپرداختند؛ این تبلیغات به قدری گسترده و باورپذیر شده بود که یکی از سربازان عراقی به یکی از اسرای ایرانی گفته بود: «شما چند جزیره‌ی خارک دارید؟!اخبار ما تا حالا ده‌ها بار گفته است که هواپیماهای عراقی جزیره‌ی خارک را با خاک یکسان کرده‌اند!!»[دایره‌المعارف مصوّر تاریخ جنگ ایران و عراق، جعفر شیرعلی‌نیا، نشر سایان، صفحه 292] ❎ ماجرا تا آن جایی پیش رفت که امام خمینی(ره) در واکنشی آمیخته به طنز فرمودند:« من نمی‌دانم جزیره خارک چند دفعه نابود باید بشود؟ اولی که زدند گفتند ما با خاک یکسانش کردیم، پس باید یک قطره نفت نداشته باشد، خاک است دیگر! بعد چهل و نه مرتبه می‌گویند یا چند و چند مرتبه تازه زدند، هر دفعه می‌گویند ما از بین بردیمش. خوب، یک چیز را چند دفعه از بین می‌برید؟» امام خمینی (ره)؛ 09 آذر 1364 ❇️راهبرد کنونی رسانه های غربی در مواجهه با جمهوری اسلامی، بی شباهت به قضیه فوق الذکر نیست؛ تصور کنید تمام گزینه های جنگ نظامی، تهاجم فرهنگی، تحریم اقتصادی، شورش های مرزی، ترور دانشمندان و... در عین حال که منجر به آسیب و زیان هایی برای کشور شده است، نتوانسته است اهداف و غرض نهایی آنان را محقق کند؛ روشن است که در چنین شرایطی مسئولیت رسانه و دستگاه های تبلیغاتی، دوچندان گشته و رسانه باید به تنهایی، مأموریت دیگر بخش ها را نیز پوشش دهد؛ ✅ اگر مشاهده میشود که هر از گاهی در فضای مجازی و رسانه های غربی، جمهوری اسلامی سقوط میکند و درهمان فضا جشن های مختلف هم گرفته میشود نباید چندان تعجب کرد!! چرا که این رسانه ها در این شرایط، ناگزیر از اتخاذ چنین رویکردی هستند! البته به زعم نگارنده به همان مقداری که برگزیدن چنین رویکردی از طرف گردانندگان این رسانه ها امری عاقلانه و عالمانه نسبت به خود آنان است، پذیرش چنین مطالبی جاهلانه و از روی ناآگاهی میباشد؛ پذیرش این مطالب به این معنی خواهد بود که در دنیا،حدود هشتاد کشورِ «جمهوری اسلامی ایران» داریم!! ✍️ادمین عقال 🆔@eghaal
🔰فضای مجازی با دو عینک مختلف ✳️قدر مسلم نمیتوان فارغ از دیدگاه های مختلفی که درباره یک مساله وجود دارد، نظر صریح و صحیحی پیرامون آن موضوع ارائه داد؛ لذا بررسی نظرات مختلف حول یک موضوع به جهت دستیابی به تصمیمی معقول و پخته، ضرورتی اجتناب ناپذیر است؛ یکی از موضوعاتی که آرای مختلف و بلکه مخالفی پیرامون آن وجود دارد، موضوع «فضای مجازی» است؛ در این یادداشت میکوشیم دو دیدگاهی را که در این بحث مطرح شده است، توضیح دهیم. 1️⃣دیدگاه اول با تاکید بر محاسن و مزایای فضای مجازی، هرگونه محدودیت و چارچوب گذاری در این فضا را رد کرده و معتقد به آزاد و رها بودن این فضا میباشند؛ از جمله مزایایی که این دسته برای فضای مجازی فهرست میکنند به شرح زیر است: 🔹ارتقای آگاهی عمومی:به عقیده این دسته، فضای مجازی بستری برای گردش آزاد اطلاعات بوده و در نتیجه منجر به ارتقای آگاهی عمومی میشود؛به زعم این افراد، ترسِ کسانی که اندیشه تحدید یا ساماندهی فضای مجازی را در سر میپرورانند، از شناخت و آگاهی مردم میباشد؛ چرا که تداوم حکومت و ریاست آنان در گرو جهل عمومی است و فضای مجازی به مصاف این جهل رفته است. 🔸تصمیم سازی: مزیت دیگری که این افراد برای فضای مجازی ذکر میکنند، وادار کردن اصحاب قدرت به انجام یا ترک یک عمل و به عبارت ساده تر، تصمیم سازی میباشد؛ این افراد معتقدند میتوان با قدرت فضای مجازی، جوّ عمومی را علیه اصحاب قدرت به قدری سنگین کرد که ناچار به تمکین در برابر خواست عمومی شوند؛ 2️⃣دیدگاه دوم با وجود اذعان به محاسن و مزایای مختلف فضای مجازی، معتقد است تمام فواید ذکر شده متوقف بر ساماندهی و قانونمندی این فضا میباشد و در غیر این صورت همه مزایای آن به ضد خود تبدیل خواهند شد؛ این دسته اشکالاتی به دیدگاه اول دارند که در ادامه به بخشی از آن ها اشاره میشود: 🔹از قدیم الأیام معروف است که انسان حالت انگوری را دارد که در دیگ میریزند و به محض جوشیدن، نجس میشود؛ برای این که نجاست این انگور از بین برود باید به میزانی حرارت داده شود که دو سوم آن تبخیر شود؛ دیدگاه دوم معتقد است فضای مجازی به منزله حرارت اندکی است که بر افکار عمومی داده میشود و نه منجر به آگاهی که بلکه به توهم آگاهی منجر میشود و روشن است که خطر توهم آگاهی و علم ناقص بسیار بیشتر از خطر جهل است؛به عقیده این دسته، فضای مجازیِ رها، قاضیانی تربیت میکند که بساط قضاوت خود را در برابر هر پدیده ای پهن میکنند و با اعتماد به نفسی مثال زدنی و بی توجه به آن که منبع آنان تنها چند عکسنوشته در فضای مجازی است، به صدور حکم میپردازند؛ این دیدگاه توجه،توصیه و تاکید خود بر مطالعه کتاب را دلیلی بر آن میداند که نه تنها از آگاهی عمومی هراس ندارد بلکه اتفاقا استمرار حضور خود در ارکان قدرت را متوقف به آگاهی عمومی میداند. 🔸دسته دوم نسبت به مزیت «تصمیم سازی» نیز اشکالاتی را مطرح کرده اند؛ این افراد معتقدند که «تصمیم سازی برای اصحاب قدرت» و «تصمیم سازیِ اصحاب قدرت» دو مقوله جدا از هم بوده و آن چه که در فضای مجازیِ رها رخ میدهد، نه مورد اول که مورد دوم میباشد؛ این دیدگاه مدعی است با توجه به این که صاحبان و سیاستگذاران فضای مجازی، خود اصحاب قدرت میباشند پس چگونه ممکن است چنین فضایی بر علیه خود آنان تبدیل شود؟؟ بلکه آن چه مسلم است استفاده این قدرت ها از فضای مجازی علیه کشورهای دیگر و در جهت تضعیف آن کشورها میباشد؛ به عبارت بهتر اگر چه چاقو وسیله بریدن است ولی تنها چیزی که نه می خواهد و نه میتواند ببُرد، دسته خودش است؛ این دیدگاه با استناد به این اشکالات -و البته اشکالات مختلف دیگر- مدعی است که نباید فرمان فضای مجازی، خارج از مرزها بوده و هدایت آن در دست کسانی باشد که تمام تلاش خود را در جهت تضعیف کشور به کار میبرند. ✍️ادمین عقال 🆔@eghaal
🔰روحانیت چه بود و چه شد؟!! 1️⃣کسانی که از دریچه رسانه و فضای مجازی،«جایگاه روحانیت در گذر زمان» را تحلیل و بررسی میکنند، احتمالا چنین تصوری از این موضوع دارند: «از آن جایی که روحانیت پیش از انقلاب، در برابر ظلم و جور حکومت ها سینه سپر کرده و بی کفایتی و ناکارآمدی حکومت های وقت را فریاد میزد، از جایگاه والا و شایسته ای نزد مردم برخوردار بود لکن پس از انقلاب اسلامی و به دلیل آن که روحانیت، در مسند قدرت نشست و مبارزه به معنای مقابله با حکومت را کنار گذاشت، به تدریج احترام خود نزد افکار عمومی را از دست داده و مردم را نسبت به خود بدبین کرده است.» 2️⃣باید اذعان کرد که این اندیشه، چنان هنرمندانه و ماهرانه تلقین شده است که حتی برخی از روحانیون نیز چنین پنداری از رابطه مردم و روحانیت در این سیر تاریخی دارند؛ ماجرا از آن جا جالب تر میشود که با رسانه هایی مواجه میشویم که چنان کینه ای از روحانیت دارند که حاضر نیستند عمامه بر سر و سر بر تن روحانیون باشد ولی با نقاب دلسوزی، به گونه ای از جایگاه و احترام روحانیون در گذشته سخن میگویند که برخی افراد، آن رسانه ها را غمخوار خود دانسته و همچنین حسرت بازگشت به آن دوران را میخورند! اما واقعیت چیست و اسناد تاریخی در این باره چه میگویند؟ 3️⃣خاطرات و اسناد آن روزها، حکایت از وضعیت دیگری میکند که مرور برخی از آن ها خالی از لطف نیست؛ امام خمینی در تشریح وضعیت روحانیت قبل از انقلاب چنین میفرمایند:«در اتومبیلی که جمعیت در آن بود نشسته بودیم. بنزین تمام شد بین راه. من سید بودم، یک شیخی هم همراهم بود. شوفر برگشت گفت که این از اثر اینکه این شیخ را سوار کرده بودیم بنزین تمام شد! تمام شدن بنزین را اثر نحوست یک روحانی می‌دانست! این طور بود آقا!58/02/01» 4️⃣شدت ناراحتی ایشان از چنین مسائلی آن چنان بالا بوده است که در جای دیگری میفرمایند: «این قصه را من کراراً گفتم و چون در قلب من یک امر ناراحت کننده‌ای بود، حالا هم عرض می‌کنم: مرحوم شیخ عباس تهرانی- رحمه الله تعالی- ایشان فرمودند که من از اراک می‌خواستم بیایم قم، رفتم که اتومبیلی سوار بشوم کرایه کنم و بیایم، آن شوفرِ اتومبیل گفت که ما عهد کرده‌ایم که دو طایفه را سوار اتومبیل نکنیم: یکی آخوندها را، یکی هم فواحش را! این وضع ما بود در زمان آن پدر، زمان پسر را همه یادتان هست که‌ چه بود و چه شد.58/06/22» 5️⃣ترور روحانیون در اوایل انقلاب نیز خود قصه پر غصه ای است که فعلا به آن نمیپردازیم؛پس از پی بردن به چنین وضعیتی در گذشته، پرسش اصلی این است که چرا تصور افکار عمومی از جایگاه روحانیت در گذشته، مطابق با واقع نیست؟ پاسخ را باید در دستگاه های تبلیغاتیِ آن زمان جست وجو کرد؛ نبود رسانه های فراگیر در گذشته منجر به این میشد که چنین مسائلی در همان مکان و زمان، دفن شده و با کمترین حساسیتی از سوی مردم همراه باشد اما امروزه شرایط قدری متفاوت است؛ 6️⃣امروز اگر شخصی قصد اهانت به روحانیت را داشته باشد فرد دیگری را نیز برای فیلمبرداری از این اقدام اجیر میکند تا کلیپ آن را در مقیاس میلیونی منتشر نماید؛ قضاوت افکار عمومی نیز پس از بمباران چنین کلیپ هایی کاملا روشن است! لذا به اعتقاد نگارنده اگر چه روحانیت در رسانه و فضای مجازی که هر نوع کاربری -اعم از انسان و ربات- در آن حضور دارند، محبوبیت چندانی ندارد ولی در فضای حقیقی شاهد وضعیت متفاوتی هستیم؛ برای این ادعا کافی است ببینید که امروزه مردم برای از دست دادن کدام قشر بیشتر آزرده و اندوهگین میشوند؟ مراسمات تشییع نشانه خوبی برای بررسی این قضیه است!! 7️⃣در پایان گفتنی است که این مطالب، به معنای نفی کامل بی احترامی ها به روحانیت در حال حاضر نیست؛ سخن در این است که این اتفاقات در مقایسه با گذشته حقیقتا اندک ولی پر سر و صدا است. ✍️ادمین عقال 🆔@eghaal
🔰نبرد پنهان رسانه های داخلی ✳️به اعتقاد برخی کارشناسان در آشوب های اخیر، خشاب اغتشاشگرانِ کف خیابان با گلوله های رسانه و فضای مجازی پر میشود؛ لذا نمیتوان ساحت سخت ناامنی های اخیر را با قطع نظر از ساحت نرم آن مورد ارزیابی قرار داد؛ در ساحت نرم این ناامنی ها نیز با دو نوع رویکرد مواجه هستیم؛ رویکرد اول به صورت عیان و عریان دعوت به آشوب و ناامنی میکند و طبیعتا افراد محدودی را میتواند مجاب به شورش کند لکن رویکرد دوم همان اهداف پیشین را به صورت پوشیده و پنهان دنبال میکند تا بتواند افراد بیشتری را زیر چتر عملیات روانیِ خود ببرد؛ در این یادداشت میکوشیم عملکرد رسانه هایی که رویکرد دوم را برگزیده اند بررسی کرده و خصوصیات آن را ذکر کنیم؛ 1️⃣این رسانه ها از همان ابتدا به خوبی دریافتند که هیجانات و احساسات برخاسته از فوت یک دختر جوان، قابلیت ایجاد یک جنبش اجتماعی را نداشته و قادر نیست برای مدت طولانی افراد قابل توجهی را در کف خیابان نگه دارد؛ لذا با هوشمندی، تلاش خود را معطوف کرده بودند تا نقاب عقلانیت بر چهره اعتراضات بکشند؛ مطالبی نظیر «بی توجهی به مردم و کنار گذاشتن آنان از اداره کشور» قدر مشترک انبوه مصاحبه ها و تحلیل هایی بود که در خروجی این رسانه ها قرار میگرفت؛ عمده این مطالب از طرف وابستگان فکری و جناحی دولت های سابق که زمانی مسئولیت اداره کشور را داشتند بیان میشد. 2️⃣برای تقویت روحیه افرادی که در خیابان خود را در اقلیت محض میدیدند، لازم بود که حرکتی از طرف این رسانه ها برای جبران این کمبود انجام شود؛ لذا ابتدا با معرفی اغتشاشگران به عنوان مردم تلاش داشتند «فراوان پنداری اجباری» برای آنان و دیگر همفکران خود فراهم کنند لکن خیلی زود این طریقه شکست خورد و وظیفه آنان ایجاب میکرد که رویکرد دیگری در پیش گرفته شود؛ در رویکرد جدید آمار منتقدین وضع موجود بر اغتشاشگران افزوده میشد و آنان نیز مخالفان جمهوری اسلامی قلمداد میشدند؛ لازم به ذکر است این شیوه پس از آن صورت میگرفت که معرفی اغتشاشگران به عنوان مردم، باورپذیری خود را از دست داده و همچنین تعداد پایین افراد حاضر در خیابان، غیر قابل انکار شده بود. 3️⃣این رسانه ها نمیتوانستند مشابه همکاران خارجی خود، آمار خودکشی هارا به حساب مأموران کشور فاکتور کنند لکن برای این که از قافله اتهام زنی عقب نمانند به صورت گسترده تکذیبیه های پلیس درباره اتهامات وارده را منتشر میکردند تا به نحوی مخاطب را به این نتیجه برسانند که حتما «چیزکی» بوده و در نتیجه «چیزها» نُقل محافل شده است. 4️⃣از دیگر خصوصیات جالب این رسانه ها، این بود که نسبت به جنایات صورت گرفته توسط اغتشاشگران، سکوت و یا نهایتا موضعگیری بی رمقی داشتند اما وقتی نوبت به مجازات اخلالگران امنیت میرسید، با قیافه حق به جانب ظاهر شده و مدعی میشدند که «پاسخ خشونت، خشونت نیست!»؛ پوشش گسترده اخبار «اعدام مخلّان امنیت» بدون اشاره به جنایات آنان، در همین چارچوب قابل تحلیل است. 5️⃣این رسانه ها نسبت به سلبریتی ها نیز برخورد منحصر به فردی داشتند؛ تحریک سلبریتی ها به ایجاد آشوب و ناامنی از چشم این رسانه ها دور میماند لکن خبر اخطار و احضار سلبریتی ها، پیش و بیش از همه به دست این رسانه ها میرسید! 6️⃣از ویژگی های دیگر این رسانه ها این بود که بر سکوت خواص در آشوب های اخیر صحّه گذاشته و حتی دلایلی بر سکوت خواص فهرست میکردند؛ عمده دلایلی که مطرح میشد مربوط به کنار گذاشتن افرادی بود که زمانی در کشور مسئولیت داشتند؛ این رسانه ها مدعی بودند نباید از افرادی که از مسئولیت های خود کنار گذاشته شده اند، انتظار موضعگیری علیه دشمنان کشور داشت! 7️⃣علاوه بر توجیه و تشویق سکوت خواص، مأموریت دیگری که این رسانه ها برای خود تعریف کرده بودند تدارک «سکوت اجباری» برای افرادی بود که به جهت روشنگری وارد میدان شده بودند؛ این رسانه ها با تقطیع ناجوانمردانه سخنان این افراد، درصدد بیرون کردن آنان از عرصه تبیین بودند که البته در برخی موارد به نتایجی هم دست یافتند! ✍️ادمین عقال 🆔@eghaal
🔰جمهوری اسلامی متهم است‼️ ✳️اخیرا شاهد گفتگویی میان دو نفر بودم که به نظرم میتوان آن را چکیده و عصاره فضای رسانه ای و تبلیغاتیِ این روزها دانست؛ طرفین صحبت که هر دو از علاقه مندان تماشای فوتبال محسوب میشدند مشغول تحلیل وضعیت تیم ملی بودند؛ یکی از آن دو که چندان با هزینه کردن برای فوتبال موافق نبود میگفت: «این مربی خارجی خوب تونسته از مسئولینِ نادان کشور سواری بگیره و پول مملکت رو به تاراج ببره!» طرف مقابل ولی نظر دیگری داشت؛ او اتفاقا معتقد بود که برای فوتبال هزینه ای نمیشود و این از بی لیاقتی و بی کفایتی مسئولین کشور حکایت دارد؛ چرا که باید ارزش قهرمانان ملی حفظ شده و آنان را ارج نهاد؛ اگرچه این دونفر، نظر متفاوت بلکه مخالفی با یکدیگر داشتند ولی با همه اختلاف، اشتراک عجیبی در صحبت های آنان پیدا بود که ذیل هیچ عقل و منطقی قابل توجیه نبود؛ بخوانید! ❎فارغ از تمام جریانات و حوادثی که در کشور رخ میدهد شواهد و قرائن حاکی از طمع وصف ناپذیر رسانه های خارجی برای جذب حداکثری افکار عمومی میباشد؛ در اتاق فکر این رسانه ها - به اصطلاح فرنگی ها- چندان اهمیتی ندارد که افکار و جریانات مختلف کشور از چه گذرگاهی عبور میکنند و چه اعتقاداتی دارند؛ آن چه مهم است این نکته میباشد که افکار عمومی به ایستگاه «متهم کردن جمهوری اسلامی» برسند؛ شاهد این ادعا را میتوان در واکنش این رسانه ها به رخدادهایی که درست در نقطه مقابل یکدیگر قرار دارند جستجو کرد؛ به این بیان که طرفین این رخدادها -با هر مختصاتی که باشند- به معنای ناکارآمدی و بی کفایتی جمهموری اسلامی تفسیر میشوند؛ حال آن که انصاف و صداقت حکم میکند اگر یکی از آن رخدادها به منزله نقطه ضعف حکومت باشد، رخداد دیگر نقطه قوت محسوب شود؛ اما چه کنیم که متاسفانه کالایی بی ارزش تر از انصاف نزد این رسانه ها وجود ندارد! در ادامه برخی از واکنش های این رسانه ها به حوادث اخیر را مرور میکنیم 1️⃣در صورتی که بهانه ای معقول برای جشن و شادی ملی وجود نداشته باشد، خط خبریِ رسانه های خارجی و برخی پادوهای داخلی آنان، این خواهد بود که خروجی حکومت، «ملت غم» بوده است؛ در عین حال اگر پس از پیروزی تیم ملی فوتبال جشن وشادی ملی برپا شود تحت عنوان «جشن حکومتی» از آن استقبال خواهد شد! 2️⃣اگر مامور نیروی انتظامی فرد هتاک و آشوبگر را دستگیر کند با عنوان «سرکوب معترض مظلوم توسط مزدوران رژیم» توصیف خواهد شد و اگر حافظان امنیت در مقابل این افراد خویشتنداری کنند شرح ماجرا با عنوان «ترس ماموران بزدل از شجاعت یک معترض انقلابی» صورت خواهد گرفت! 3️⃣اگر افرادی به گونه ای که تعداد آنان از انگشتان دست فراتر رود تجمع کنند، «اعتراض مردم و انبوه جمعیت به سیاست های حکومت» قلمداد میشود ولی اگر یک نفر - و تنها یک نفر- شعار بدهد و به گونه ای باشد که حتی با جادوی دوربین و رسانه نیز نتوان آن را به عنوان «مردم» معرفی کرد، تیتر «ایستادگی یک تنه معترض انقلابی در مقابل نیروهای سرکوبگر» برگزیده خواهد شد! 4️⃣البته دولت نیز از این هجمه تبلیغاتی بی نصیب نمانده است؛ به عنوان مثال وقتی که دولت از برنامه های خود برای پیشرفت و تعالی کشور صحبت میکند بلافاصله برخی ریش جنبانده و مدعی میشوند «دولت از «آن چه شده است» صحبت کند و مردم را با «آن چه قرار است بشود» مشغول نکند!» در عین حال اگر دولت به واسطه فشارهای رسانه ای که بر او وارد میشود، از برنامه های خود صحبت نکند همین رسانه ها میگویند «دولت اصلا هیچ برنامه کلانی برای اداره کشور ندارد و دچار روزمرگی شده است!» ✅در پایان قسمتی از بیانات رهبر انقلاب را بی هیچ توضیح اضافه ای به عنوان خاتمه یادداشت می آوریم: «بدانید دشمن امروز بر پایه‌ی دروغ و دروغ‌پردازی دارد کار میکند. خب وقتی که دانستید، طبعاً وظیفه می‌آید روی دوشتان. تبیین کنید.» ✍️ادمین عقال 🆔@eghaal
🔰لاف زنی ممنوع‼️ ✳️پندار عمومی این است که آن چه انسان را در معرض خودبزرگ بینی و خودخواهی قرار میدهد، برتری ها و امتیازات خاصی است که شخص واجد آن بوده و عموم مردم فاقد آن هستند؛لکن تجربه و همچنین آموزه های دینی فراتر از این را بیان میکنند؛ به عبارت بهتر برای آن که انسان، مبتلا به مرض خودخواهی شود نیازی نیست که از امتیازات خاصی برخوردار باشد بلکه تنها توهم برتری نیز او را به خودخواهی و خودبزرگ بینی واخواهد داشت؛به نظر میرسد امروزه این قسم از خودبینی که ناشی از توهم محض میباشد شیوع بیشتری داشته و لذا طریقه شناخت آن از مباحث ضروری و مهمی است که شایسته بررسی و مداقه میباشد. ❎به تعبیر ملای رومی، پیامد تکبر همچون بوی پیازی است که هنگام سخن گفتن آشکار شده و مخاطب را آزار میدهد؛ به میزانی که انسان برای انکار بوی پیاز استدلال کرده و صحبت کند، نتیجه عکس گرفته و آبروریزی مضاعفی برای خود رقم خواهد زد؛ انسان متکبر نیز هر زمان که لب به سخن میگشاید و ادعاهایی را مطرح میکند روسیاهیِ دو چندانی برای خود به ارمغان می آورد! لذا میتوان با بررسی مواضع چنین اشخاصی، به برخی از ویژگی های شخصیتیِ آنان پی برد؛ برای آشنایی هر چه بیشتر با این افراد، پاره ای از خصوصیات آنان را فهرست میکنیم؛ 1️⃣نگاه تحقیرآمیز به مردم از خصوصیات اصلی آنان میباشد است؛ این افراد مقام و منزلت خود را آن چنان رفیع و والا میدانند که تصور میکنند «مرد روزگاران آینده» هستند و عصر حاضر قابلیت استفاده از ظرفیت های آنان را ندارد! جملاتی نظیر «جهنم هرکسی جایی است که حرف او را نفهمند» و «اگر به شهری وارد شدی و همه کور بودند، خود را به کوری بزن!» عمدتا از طرف این افراد مطرح میشود و حاکی از نوع نگاه آنان به افراد پیرامونی خود میباشد! 2️⃣آینده نگری را از خصوصیات برجسته خود قلمداد میکنند و کوچکترین حادثه ای را که در گوشه ای از مملکت رخ میدهد، ناشی از بی توجهی به هشدارهای پیشین خود میدانند! 3️⃣امیال و آرزوهای خود را با چهره پیش بینی و عاقبت اندیشی مخابره میکنند و جالب تر آن که برای تحقق آن پیش بینی(!)، تمام تلاش خود را به کار میگیرند؛ به عنوان مثال از یک طرف هشدار «اعتراضات قریب الوقوع» را داده و از طرف دیگر تحریک پنهان برای اغتشاشات را در دستور کار قرار میدهند! 4️⃣کناره گیری از عرصه های اجتماعی را به معنای محروم شدن مردم از افاضات خود تلقی کرده و معتقدند «از نشانه های افول یک جامعه، بی توجهی به نخبگانی همچون آنان میباشد»! 5️⃣عذرخواهی -حتی برای اشتباهات قطعی و مسلّم- خط قرمز آنان محسوب میشود؛ برای فرار از عذرخواهی تلاش میکنند فجایعی را که در گذشته به بار آورده اند، به دست فراموشی سپرده و واژه های ظاهر الصلاحی همچون «گفتگو،صلح، آشتی ملی و..» را جایگزین آن کنند! 6️⃣واگذاری ریاست، کابوسی تلخ برای آنان به شمار میرود؛ لذا پس از خلع مسئولیت، مدام از آینده هولناک سخن میگویند و در مقام پیشنهاد، تغییر شیوه حکومتداری -بخوانید بازگرداندن آنان به مسئولیت- را مطرح میکنند! ✅پر واضح است که برخی از این خصوصیات در صورتی نکوهیده و ناپسند است که حقیقتی ورای آن ادعا وجود نداشته باشد و تنها با اهرم خیال چنین مطالبی مطرح شود؛ اهرم نیرومندی که قادر است انسان را به اسراف در لاف زنی وادار کند! ✍️ادمین عقال 🆔@eghaal
🔰عربده خفاش ها!! ✳️بدون تردید پیکان هجمه های سنگین تبلیغاتی در ماه های اخیر رهبر انقلاب را نشانه رفته و ایشان را آماج انواع افتراها قرار داده است؛ غرض این تبلیغات چیزی جز کاهش اعتماد و اعتقاد به رهبر انقلاب و نظام اسلامی نیست لکن به نظر میرسد آن چه که در میدان عمل رخ داده است -و رخ میدهد- تناسبی با اهداف مذکور نداشته و نتوانسته است فراتر از یک تقلای بیهوده عنوان دیگری به خود بگیرد؛ بخوانید! ❎فارغ از محتوای منتشره در رسانه های غربی، ابتدایی ترین کار برای تخریب یک شخصیت، بهره گیری از عناصر موجه و ظاهر الصلاح است تا به این شیوه باورپذیری مطالب مطروحه افزایش یابد؛ لکن مشاهده و بررسی بازوهای تبلیغاتی غرب، دقیقا عکس این مطلب را نشان میدهد؛ این یک پرسش جدی است که سیاستمداران بین المللی با چه منطقی، ماموریت اهانت به رهبر انقلاب را به اشخاصی محول میکنند که به واسطه بی احترامی هایی که نسبت به هشتاد میلیون ایرانی روا داشته اند جایگاهی نزد مردم ندارند؟ چطور میتوان انتظار داشت که اهانت کسانی که به مردم با دیده حقارت مینگرند و آنان را پست و بی ارزش قلمداد میکنند موثر واقع شود؟ ❇️شواهد و قرائن حاکی از آن است که نبود عناصر موجه و مقبول، دستگاه های تبلیغاتی غرب را وادار کرده است که به همین افراد موجود بسنده کند! وگرنه کسی که از اندکی عقل سالم برخوردار باشد، مگر میتواند برای پیشبرد اهداف خود به چنین افرادی دست یاری دراز کند؟! ممکن است سوال شود که نتیجه این اقدامات ناشیانه چه خواهد شد؟ به صورت مختصر میتوان این پاسخ را داد که هیچ کس بغض و کینه خفاش نسبت به آفتاب را دلیل بر عیب و نقصان آفتاب قرار نمیدهد؛چه بسا این کینه ورزی منجر به شناخت و درک بیشتر ارزش آفتاب شود! ✅ و بالاخره اشاره به قسمتی از بیانات امام راحل پیرامون این موضوع خالی از لطف نیست: «من یک وقتی این کلمه را گفتم که اینها نمی‌فهمند، اگر می‌فهمیدند، می‌آمدند تعریف از فلان آدمی که- مثلًا- پیش مردم یک ارزشی دارد، هی شروع می‌کردند تعریف کردن. همین اسباب این می‌شد که ارزشش از بین می‌رفت. اگر «بگین» [نخست وزیر وقت رژیم صهیونیستی] به ما فحش بدهد، ما ارزشمان شاید پیش مردم- اگر باشد- زیادتر بشود. به دولت ما بد بگوید «بگین» یا «صدام» یا دیگران که در این طریق هستند، آنها اگر به ما بد بگویند، من می‌گویم خوب حق دارند؛ برای اینکه صدام می‌خواست که سه- چهار روزه یک کشوری را بگیرد، حالا یک سال است که باز می‌بینیم که او شکستش زیاد است و ما بحمد الله، جلوتر داریم می‌رویم و ان شاء الله، زودتر هم جلو خواهیم رفت. 60/06/16» ✍️ادمین عقال 🆔@eghaal
🔰پرده ضخیم جناح بازی و قبیله گرایی ✳️تا این زمان که در حال آماده سازی این یادداشت هستیم، هیچ یک از حامیان و دست اندرکاران دولت فعلی را سراغ نداریم که از موجود کشور اعلام رضایت کرده باشد اما در عین حال از طرف مخالفان دولت کنونی و دست اندرکاران دولت سابق نیز کسی را نیافته ایم که بتواند تحولات کشور را صریح و بی پرده انکار کند؛ ✳️بررسی اجمالی فضای تبلیغاتی و رسانه ای کشور حکایت از آن دارد که اختلاف مذکور به نوبه خود منجر به شکل گیری دوگانه درخور توجهی بین رسانه ها شده است و بی توجه به این دوگانه، نمیتوان ارزیابی دقیق و جامعی از تحولات کشور داشت؛ ✳️در یک قطب این دوگانه رسانه هایی قرار دارند که علیرغم پذیرش وضعیت ناخوشایند کشور، معتقدند روند و روال تحولات در جهت رفع مشکلات بوده و اگر اوضاع بر همین منوال پیش برود در آینده ای نه چندان دور، مسائل و نابسامانی های به ارث رسیده از گذشته برطرف خواهد شد. ✳️در قطب دیگر، رسانه هایی هستند که در نهایت رِندی، روند رویدادهای کشور را مسکوت گذاشته و تمام توان خود را بر پوششِ همراه با غلو و اغراق وضعیت کنونی معطوف کرده اند؛ در ادامه به برخی از مواردی که بیانگر رویکرد حاکم بر این رسانه ها است اشاره میکنیم؛ ✳️روشن ترین مثال برای بررسی این دوگانه، مواجهه این رسانه ها با اندازه تورم میباشد؛ برخی رسانه ها بدون اشاره به کاهش چشمگیر تورم، مدام اندازه تورم موجود را مطرح کرده و آن را نشانه ضعف دولت قلمداد میکنند؛ حتی برخی تجاهل کرده و مدعی میشوند «دولت میگوید تورم کاهش داشته داشته ولی مردم(!) این حرف را نمیپذیرند و میگویند پس چرا همچنان گرانی هست؟!» اگرچه شاید عموم مردم از رابطه «کاهش تورم» و «تداوم گرانی» بی اطلاع باشند اما حقیقتا نمیتوان پذیرفت که گردانندگان این رسانه ها، تنها از روی عدم آگاهی این صحبت ها را ابراز کرده باشند! ✳️مورد دیگر، اندازه بیکاری است؛ بنابر آمار رسمی با احیای کارخانه های تعطیل و نیمه تعطیل در حدود یک سال گذشته،نه صد هزار نفر فرصت شغلی ایجاد شده است؛ اما متاسفانه برخی رسانه ها بدون اشاره ای هرچند گذرا به این روند، بر روی اندازه بیکاری -که البته ناگوار هم هست- متمرکز شده اند! در دیگر موارد نظیر رشد نقدینگی، قیمت ارز و... نیز اوضاع بر همین منوال است و شرح هر کدام از آن ها به درازا میکشد. ✅و بالاخره میتوان گفت تسویه حساب های سیاسی و باندبازی ها، پرده ضخیمی بر دیده انصاف برخی رسانه ها و اشخاص انداخته که نمیتوانند روند تحولات کشور و مین های خنثی شده را ببینند و اصرار دارند مین های باقی مانده بر زمین دولت را به رخ افکار عمومی بکشند! ✍️ادمین عقال 🆔@eghaal
🔰نبض جهاد تبیین چگونه میزند؟! ✳️در ماه های اخیر، جهاد تبیین از پرکاربردترین - و به عبارت بهتر- پرکاربردترین کلیدواژه رهبر انقلاب بوده و کمتر سخنرانی و دیداری از ایشان را میتوان یافت که به این موضوع اشاره ای نشده باشد؛ تکرار و تاکید چندباره ایشان بر این قضیه، بیانگر آن است که آنچنان که باید و شاید، مقصود از جهاد تبیین محقق نشده است؛ لذا به نظر میرسد ارزیابیِ مسیری که در این مدت در مقوله جهاد تبیین پیموده شده است، امری ضروری و اجتناب ناپذیر میباشد؛ در این یادداشت میکوشیم با ارائه یک دسته بندی از انواع مواجهه هایی که با «جهاد تبیین» صورت گرفته است، مسیر ارزیابی را هموارتر کنیم، بخوانید! 1️⃣برخی از همان ابتدا که جهاد تبیین بر سر زبان ها افتاده و روشن شده بود که شکست تحریم منوط به شکست تحریف است، بر طبل انکار کوبیده و نظیر واکنشی که نسبت به «تهاجم فرهنگی» در دهه 70 داشتند و آن را توهم توطئه میدانستند، در مورد اخیر نیز چنین راهبردی را در پیش گرفتند؛ البته در این مورد واکنش آنان هوشمندانه تر و حساب شده تر بود؛ مثلا مدعی بودند «به جای صرف وقت و هزینه برای تبیین، به حل مشکلات کشور بپردازید!» این افراد تمایل نداشته و ندارند که قبول کنند حل تدریجی مشکلات کشور -که هم اکنون در جریان است- زیر سایه سنگین تبلیغات منفی، محو و نابود میشود! 2️⃣برخی دیگر که از ابتدا به کارهای فرهنگی مشغول بودند، پس از مطرح شدن جهاد تبیین و به گونه ای که گویی اتفاق خاصی رخ نداده است، همان کارهای روزمره و متعارف پیشین را به اسم جهاد تبیین، روانه بازار مصرف کردند و به این شیوه مدعی بودند در حال عمل به فریضه جهاد تبیین هستند! 3️⃣گروهی دیگر با مطرح شدن جهاد تبیین، فعالیت هایی را شروع کردند که عنوان جهاد تبیین را یدک میکشید ولی در کمال ناباوری آن چه در صحنه عمل رخ میداد، خلاف آن چیزی بود که در ساحت ادعا مطرح میشد؛ این گروه خود به دو دسته تقسیم میشدند؛ برخی از روی بی اطلاعی و عدم آگاهی دست به چنین اقداماتی میزدند و دسته دیگر اتفاقا از روی آگاهیِ کامل، مرتکب چنین اقداماتی میشدند؛ به عنوان مثال انتشار گسترده عکس های کشف حجاب در فلان نقطه از کشور و القای فراوانی افراد بی حجاب که با تابلوی مبارزه با بی حجابی صورت میگرفت، چه نسبتی با جهاد تبیین میتواند داشته باشد؟ یا مثلا بزرگنمایی از اختلافات جزئی و طبیعی بین دوستداران انقلاب و غفلت از دشمن اصلی، چه جایگاهی در پازل جهاد تبیین خواهد داشت؟!! 4️⃣گروهی هم بودند که: اولا اقدامات آن ها برخاسته از بینش صحیح و متقنی است که آنان را از آفات حرکت در این مسیر مصون داشته است؛ ثانیا تلاش آنان در راستای جهاد تبیین، تلاش عادی و معمولی نبوده و حقیقتا مجاهدانه پا به این عرصه گذاشته اند؛ ثالثا اختلافات ناچیز در جبهه خودی، آنان را از توجه به دشمن اصلی - که همان استکبار جهانی است- بازنداشته است؛ رابعا مطالب اساسی مورد نیاز جامعه را بی آلایش و با زبان عامه فهم ارائه میدهند؛ ✅به زعم نگارنده به میزانی که کمیت و کیفیت گروه چهارم ارتقاء یابد، میتوان امیدوار بود که تا حد قابل قبولی به فرمان جهاد تبیین جامه عمل پوشانده شده است؛ حال به نظر شما چند درصد شخصیت ها و رسانه ها در دسته چهارم قرار دارند؟! ✍️ادمین عقال 🆔@eghaal