یادداشت/ بخش‌دوم 🔹نگاهی به چرایی گفتگو "نسل‌نو و ایران آینده" اما قبل از ارائه راه‌حل یا به عبارتی فرمول راه حل مسئله باید مسائل را به درستی شناخت، آنچه که در سیاستگذاری به آن "مسئله شناسی" گفته می‌شود به این معنی که آیا اصلا آنچه ما مسئله می‌پنداریم واقعا یک مسئله است؟ همانگونه که در یادداشت نخست اشاره شد، یکی از حوزه‌های چهارگانه ابرچالش‌های کشور، حوزه حکمرانی، سیاسی، امنیتی و دفاعی است که حداقل ۱۰ ابرچالش در آن به شرح ذیل قابل شناسی است. ۱.کارآمدی نظام اداری ۲.کیفیت حکمرانی ۳.توازن ابعاد قدرت ملی ۴.امنیت پایدار مرزی ۵.کارآمدی نظام قضایی ۶.تمرکزگرایی و اختلاط حکمرانی ملی و محلی ۷.مشارکت مردمی ۸.فساد و تعارض منافع ۹.کارآمدی نظام قانون‌گذاری ۱۰.ساماندهی اتباع خارجی در میان این ابر چالش‌ها مسئله #مشارکت_مردمی دغدغه شکل‌گیری گفتگوهایی است که من آن را گفتگو نسل‌نو و ایران آینده نامیدم. ساخت تصویری روشن از ایران آینده و حل تمام ابرچالش‌های فوق، بدون #مشارکت مردم به‌ویژه نسل‌نو محقق نخواهد شد. از همین منظر است که از میان تمام ابرچالش‌ها مشارکت را بعنوان #نقطه_کانونی_گفتگو انتخابات کردم. وقتی به شعار سال ۱۴۰۳ (جهش تولید با مشارکت مردم ) هم نگاه می‌کنیم، یک مسئله اقتصادی با موضوع مشارکت پیوند خورده است. که این نشان دهنده نقش محوری مشارکت مردمی در حل تمام مسائل اساسی کشور است. اما مشارکت نیز دارای ابعاد گوناگونی است. مشارکت اقتصادی، فرهنگی، سیاسی و ...که البته در میان این ابعاد، به دلیل نقش بی‌بدیل سیاست در ساخت ابعاد دیگر #هندسه_حکمرانی نقطه آغاز گفتگوها را #مشارکت_سیاسی انتخابات کرده‌ام که در #قانون_اساسی دارای فرآیندی روشن در شکل‌دهی ساخت حقوقی کشور است. 🔹 @eghrarian_ir