واقعه طف کربلا از آغاز تا پایان قسمت ۴۶ نبرد تن به تن اصحاب امام حسین (ع) باقی‌مانده سپاه تک تک عازم میدان شده و پس از مبارزه به شهادت رسیدند. یکى از چهرگان کربلا بُرَیر بن حضیر هَمْدانى است که در کوفه به سیّد‌القراء شهرت داشت و از شیعیان بنام این شهر بود. وقتى یزید بن معقل مبارز طلبید، بریر عازم نبرد با وى شده، چنان ضربتى بر سر او زد که نه تنها کلاهخود او، بلکه نیمى از سرش را هم شکافت. پس از آن رضى بن منقذ عبدى به نبرد وى آمد. ساعتى به هم پیچیدند تا بُرَیر بر سینه او نشست. رضى از دوستانش یارى طلبید. در این وقت کعب بن جابر به سوى بریر شتافت و نیزه خود را بر پشت بریر فرو کرد. عفیف بن زهیر که خود در کربلا بوده، می‌گوید: به کعب گفتم: این بریر همان است که در مسجد کوفه به ما قرآن تعلیم می‌داد.(197) پس از آن بر وى حمله کرده، او را به شهادت رساند. در گفتگویى که میان یزید بن معقل و بریر صورت گرفت، یزید به عقاید سیاسى بریر اشاره کرده، گفت: به خاطر دارى که در کوفه می‌گفتى: إنّ عثمان بن عفّان کان على نفسه مُسْرفًا، و إنّ معاویة بن أبى سفیان ضالّ مضلّ، و إنّ امام الهدى و الحقّ علىّ بن أبى طالب. (198)(عثمان بر خود ظلم و زیاده‌روی نمود و معاویه گمراه و گمراه کننده دیگران است و امام هدایت و برحق علی بن ابیطالب علیه السلام است) بعدها خواهر کعب به برادرش کعب که بریر را به شهادت رسانده بود، می‌گفت: آیا بر ضد فرزند فاطمه جنگیدى و سید قرّاء را کشتى؟، به خدا سوگند دیگر با تو سخن نخواهم گفت. (199) 197. همان، ج 5، ص 432 198. همان، ج 5، ص 431 199. انساب الاشراف، ج 3، ص 191 ـ 192 ‌ احسان پورنعمان درنگی بر فرهنگ https://eitaa.com/ehsankhattat

#اخلاق_در_قرآن #قرآن_مهر ""وَالَّذِينَ يَقُولُونَ رَبَّنَا هَبْ لَنَا مِنْ أَزْوَاجِنَا وَذُرِّيَّاتِنَا قُرَّةَ أَعْيُنٍ وَاجْعَلْنَا لِلْمُتَّقِينَ إِمَامًا ﴿٧٤﴾ أُولَٰئِكَ يُجْزَوْنَ الْغُرْفَةَ بِمَا صَبَرُوا وَيُلَقَّوْنَ فِيهَا تَحِيَّةً وَسَلَامًا ﴿٧٥﴾ خَالِدِينَ فِيهَا ۚ حَسُنَتْ مُسْتَقَرًّا وَمُقَامًا ﴿٧٦﴾"" و آنان که می گویند: پروردگارا! ما را از سوی همسران و فرزندانمان خوشدلی و خوشحالی بخش، و ما را پیشوای پرهیزکاران قرار ده. (۷۴) اینانند که به خاطر صبری که [در برابر حوادث و اجرای تکالیف الهی] از خود نشان دادند با [برترین] مکان ها [ی بهشت] پاداششان می دهند، و در آن با درود و سلامی [از سوی خدا و فرشتگان] روبرو می شوند. (۷۵) در آنجا جاودانه اند. نیکو قرارگاه و خوب اقامت گاهی است. (۷۶) آیه در روایات: حضرت علیّ‌بن‌ابی‌طالب می‌فرمودند: «به خدا قسم! من از خدا نخواستم که فرزندانی خوش‌قامت به من بدهد. بلکه خواستم فرزندانی به من ببخشد که مطیع خدا باشند، از خدا بترسند. که هرگاه من در موقع خداپرستی آنان به آنان نظر کنم چشمم روشن شود». منظور از اینکه می‌فرماید: وَاجْعَلْنا لِلْمُتَّقینَ إِماماً این است که ما به پرهیزکاران قبل از خود اقتدا کنیم و پرهیزکاران بعد از ما به ما اقتدا نمایند. تفسیر اهل بیت علیهم السلام ج۱۰، ص۵۰۴ ‌ احسان پورنعمان درنگی بر فرهنگ https://eitaa.com/ehsankhattat👈 لینک معرفی کانال

احادیث کتاب #جهادالنفس شماره 86 8- باب وجوب فرمانبردارى از عقل و مخالفت نمودن با جهل و نادانى‏ 86- امام صادق عليه السّلام فرمود: عقل راهنماى مؤمن است. ‌ احسان پورنعمان درنگی بر فرهنگ https://eitaa.com/ehsankhattat👈 لینک معرفی کانال

#تقویم_قرآنی_حدیثی دوشنبه 15 مرداد 1403 الاثنین 30 محرم 1446 سالروز شهادت امیر خلبان عباس بابایی پيامبر صلي الله عليه و آله: اَلسّابِقونَ اِلى ظِلِّ الْعَرشِ طوبى لَهُمْ قيلَ: يا رَسولَ اللّه ِ وَ مَنْ هُمْ؟فَقالَ: اَلَّذينَ يَقْبَلونَ الْحَقَّ اِذا سَمِعُوهُ وَ يَبْذُلونَهُ اِذا سُئِلوهُ وَ يَحْكُمونَ لِلنّاسِ كَحُكْمِهِمْ لاَِنْفُسِهِمْ؛ خوشا به سعادت سبقت جويان به سايه عرش الهی. گفتند: اى رسول خدا! آنان كيانند؟ فرمودند: آنان كه چون حق را بشنوند، بپذيرند و هرگاه حق از آنان خواسته شود، دريغن كنند و براى مردم همان گونه قضاوت كنند كه براى خود مى كنند. [بحارالأنوار، ج 75، ص 29، ح 19] ‌ احسان پورنعمان درنگی بر فرهنگ https://eitaa.com/ehsankhattat👈 لینک معرفی کانال

فضیلت و عظمت زیارت عاشورا در بیان حضرت آیت الله سید رضی شیرازی ره یادتون نره #حسین_دارابی | عضوشوید 👇 http://eitaa.com/joinchat/443940864Cf192df24f0

واقعه طف کربلا از آغاز تا پایان قسمت ۴۷ از چهره‌هاى برجسته کربلا، یکى همین نافع بن هلال بِجلى است. طایفه بجیله، از طوایف شیعه کوفه است که بعدها نیز در میان آنان شیعیان زیادى شناخته شده اند. از وى نیز تعریفى براى تشیع رسیده که بسان آنچه درباره بریر گذشت، جالب است. وقتى به میدان مبارزه آمد، فریاد می‌زد: أنا الجملى، أنا على دین علىّ. مزاحم بن حُرَیث به مقابله با او آمد و گفت: أنَا عَلى دین عثمان. نافع پاسخ داد: أنت على دین شیطان. پس از آن با هم گلاویز شدند تا نافع او را کشت. (200) پس از مبارزه تن به تن برخى از اصحاب با کوفیان و کشته شدن شمارى از سپاه عبیدالله، عمرو بن حجاج خطاب به سپاه عمر سعد فریاد زد:‌ای احمق ها! شما با قهرمانان این شهر می‌جنگید؛ کسى با آنان تن به تن به مبارزه نرود. آنها اندک‌اند و شما با پرتاب سنگ می‌توانید آنها را از میان ببرید. عمر بن سعد رأى او را تصدیق کرده، از سپاهش خواست تا کسى مبارزطلبى نکند. پس از آن عمرو بن حجاج از سمت راست سپاه کوفه بر سپاه امام یورش برد. عمرو به سپاه کوفه فریاد می‌زد: یا أهل الکوفة! الزموا طاعتکم و جماعتکم، و لاترتابوا فى قتل من مَرَق عن الدین و خالف الإمام!. (201) ‌ای کوفیان! اطاعت و جماعت خود را نگاه دارید و در کشتن کسى که از دین خارج شده و با امام خود مخالفت کرده، تردید به خود راه مدهید. به احتمال شمار سپاه امام در این لحظه 32 نفر بوده است. (202) در این میان، مسلم بن عوسجه اسدى به دست دو نفر از کوفیان به شهادت رسید. شهادت مسلم موجب شادى سپاه کوفه شد و شَبَث بن ربعى که خود امیر بخشى از سپاه کوفه بود، متأثر شد. وى به یاد رشادت‌هاى مسلم بن عوسجه در جنگ با مشرکان در آذربایجان افتاد که مسلم در آنجا شش نفر از مشرکان را کشته بود. (203) 200. تاریخ الطبرى، ج 5، ص 435 201. همان، ج 5، ص 435 202. گاه از عبارات برخى مورخان بر مى آید که گویى از همان آغاز تیراندازى دشمن، سپاه امام تنها 32 بوده‌اند (انساب الاشراف، ج 3، ص 194 ؛ تاریخ الطبرى، ج 5، ص 436) در حالى که به نظر مى رسد این افراد، باقى مانده سپاه پس از تیراندازى وسیع دشمن و شهادت جمع 38 نفرى آنان بوده است. 203. انساب الاشراف، ج 3، ص 192 ـ 193 ‌ احسان پورنعمان درنگی بر فرهنگ https://eitaa.com/ehsankhattat

#هنر_و_معارف امیرالمؤمنین علیه السلام: اَلرَّاضِي عَنْ نَفْسِهِ مَسْتُورٌ عَنْهُ عَيْبُهُ وَ لَوْ عَرَفَ فَضْلَ غَيْرِهِ لَسَاءَهُ مَا بِهِ مِنَ اَلنَّقْصِ وَ اَلْخُسْرَانِ.غرر الحکم و دررالکلم، جلد۱، صفحه۱۱۸. كسى كه از خود راضى است عيب او از خودش پوشيده است، و اگر برترى ديگران را بر خود بداند (و توجه پيدا كند) نقصان و زيان خود را بپوشاند. تبیین: در حدیث دیگری از حضرت مطلبی شبیه به این و در مورد این رذیله اخلاقی صادر شده است: الرّاضي عَن نَفسِهِ مَغبونٌ، و الواثِقُ بِها مَفتونٌ.[غرر الحكم : 1902.] كسى كه از خود راضى باشد، مغبون گشته و كسى كه به نفس خود اعتماد كند، فريب خورده است. فریب خوردگی و خسارت و مغبون بودن فردی که از خودراضی است همانی است که در حدیث اول آمد؛ او عیب خود را نمی‌بیند و تا وقتی که این گونه است، قدرت پاک کردن عیوب خود را ندارد. ‌ احسان پورنعمان درنگی بر فرهنگ https://eitaa.com/ehsankhattat👈 لینک معرفی کانال

واقعه طف کربلا از آغاز تا پایان قسمت ۴۸ امام حسین(ع) پیش از شهادت مسلم بن عوسجه، زمانى که هنوز رمقى در وجود او مانده بود، خود را به وى رساند و فرمود: رحمک ربّک یا مسلم.(خداوندت بر تو ترحم نماید) آنگاه حضرت آیه (فمنهم من قضى نَحْبَه و مِنْهُم من ینْتظر) را براى وى خواند. حبیب بن مظاهر، دوست صمیمى مسلم بن عوسجه هم کنار او آمد و او را به بهشت بشارت داد و گفت: اگر در این شرایط نبودم، دلم می‌خواست به وصایاى تو گوش می‌دادم. مسلم بن عوسجه گفت: أوصیک بهذا أن تموت دونه ـ (به تو وصیت به همراهی این مرد می کنم در راه او کشته شوى و به دفاع از او جانت را بدهی) و اشاره به امام حسین(ع) کرد. حبیب گفت: به خداى کعبه چنین خواهم کرد. (204) تعبیر به این که مسلم بن عوسجه اوّل اصحاب الحسین(ع) بوده است که شهید شده، می‌باید اشاره به آن باشد که نخستین شهید در حمله عمومى سپاه کوفه بوده که طبعا پس از تیراندازى عمومى اول و شهادت برخى از مبارزان به صورت تک تک شهید شده است. با این حال، در زیارت ناحیه، به طور کلى از وى به عنوان اولین شهید کربلا یاد شده است: کنت أوّل من شرى نفسه و أوّل شهید من شهداء اللّه. (205) (اولین کسی بودی که جان خود را به خدا فروخت و اولین شهید از شهدای خدایی هستی) در این مرحله عبدالله بن عمیر کلبى به شهادت رسید. با شهادت وی همسرش بر بالین او رفت و گریه کرد. شمر به یکى از غلامان خود با نام رستم دستور داد تا با عمودى آهنین بر سر او بکوبد. رستم چنین کرد و آن زن نیز به شهادت رسید. (206) در این نبرد، بقایاى سپاه امام(ع)، چنان فشرده در کنار یکدیگر قرار داشتند که دشمن نمى توانست در آنان نفوذى داشته باشد. به ویژه آنان اطراف خیمه ها را کنده و آتش در آنها روشن کرده بودند و دشمن تنها از یک سوى می توانست بر آنان یورش برد. عمر سعد کسانى را براى نفوذ در چادرها و کندن آنها از جاى، به درون محوطه خیمه ها فرستاد که این افراد توسط چند نفر از اصحاب امام محاصره و کشته شدند. 204. تاریخ الطبرى، ج 5، ص 435 ـ 436 205. اقبال الاعمال، ص 575 206. انساب الاشراف، ج 3، ص 194 ‌ احسان پورنعمان درنگی بر فرهنگ https://eitaa.com/ehsankhattat

#تقویم_قرآنی_حدیثی سه شنبه 16 مرداد 1403 الثلثاء ۱ صفر 1446 ""هَلْ جَزَاءُ الْإِحْسَانِ إِلَّا الْإِحْسَانُ"" آیا جزای نیکی جز نیکی است؟! الرحمن 60. ‌ احسان پورنعمان درنگی بر فرهنگ https://eitaa.com/ehsankhattat👈 لینک معرفی کانال

احادیث کتاب #جهادالنفس شماره 87 8- باب وجوب فرمانبردارى از عقل و مخالفت نمودن با جهل و نادانى‏ 87- امام صادق عليه السّلام فرمودند: رسول خدا صلّى اللَّه عليه و آله فرموده است: اى على! هيچ فقرى بدتر از نادانى نيست و هيچ مالى سودمندتر از عقل نيست. جهاد النفس وسائل الشيعة / ترجمه افراسيابى، ص: 69 ‌ احسان پورنعمان درنگی بر فرهنگ https://eitaa.com/ehsankhattat👈 لینک معرفی کانال

واقعه طف کربلا از آغاز تا پایان قسمت ۴۹ این امر سبب شد تا عمر سعد دستور دهد تا چادرها را آتش بزنند. امام حسین(ع) فریاد زد: اجازه دهید آتش بزنند، در هر حال جز از یک سمت نمى توانند بر شما حمله کنند. (207) دشمن براى این که کار را یکسره کند، تصمیم حمله به خیمه ها و آتش زدن آنها را گرفت. شمر همراه سپاهش نیزه اش را به سوى چادر امام حسین(ع) پرتاب کرد و فریاد زد: علىّ بالنار حتى أحرق هذا البیت على أهله، باید این خانه را بر سر اهلش آتش بزنم. در اینجا بود که فریاد زنان و کودکان به آسمان رفته، همه از چادر بیرون ریختند. در اینجا بود که شَبَث بن ربعى شمر را توبیخ کرده، حرکت او را زشت شمرد و شمر بازگشت. (208) زهیر بن قین که فرماندهى ناحیه راست سپاه امام(ع) را داشت، همراه با ده نفر به سوى شمر حمله کرده او را از محل اقامت زنان و کودکان امام حسین(ع) دور کرد. (209) اما شمر بر او حمله کرده چند نفر از افراد وى را به شهادت رساند. (210) نبرد ادامه یافت. اصحاب امام حسین(ع) یک یک به شهادت می‌رسیدند و هر کدام که شهید می‌شدند، نبود آنان کاملا احساس می‌شد؛ در حالى که کشته‌هاى دشمن به دلیل فراوانى آنان، نمودى نداشت. (211) این حوادث تا ظهر عاشورا ادامه یافت. 207. تاریخ الطبرى، ج 5، 437 208. همان، ج 5، ص 437 ـ 438 209. انساب الاشراف، ج 3، ص 194 210. الارشاد، ج 2، ص 105 ـ 107 211. تاریخ الطبرى، ج 5، ص 439 ‌ احسان پورنعمان درنگی بر فرهنگ https://eitaa.com/ehsankhattat

‌#هنر_و_معارف الإمامُ الجوادُ عليه السلام: الثِّقَةُ باللّه ِ تعالى ثَمَنٌ لِكُلِّ غالٍ ، و سُلَّمٌ إلى كُلِّ عالٍ .[بحار الأنوار : 78/ 364/ 5.] اعتمادِ به خداوند متعال، بهاى هر چيز گرانى است و نردبان رسيدن به هر بلندايى. تبیین: یعنی هر کسی که هدف بلندی دارد، لازمه این هدف، اعتماد و توکل بر خدا است و تنها با این اعتماد می تواند به هدف خود برسد. احسان پورنعمان درنگی بر فرهنگ https://eitaa.com/ehsankhattat👈 لینک معرفی کانال