صَنما چگونه گويم، كه تو نورِ جانِ مایی .. - مولانا

-

- دررفتن‌جان‌ازبدن‌گویند‌هرنوعی‌سخن من‌خود‌به‌چشم‌خویشتن‌دیدم‌که‌جانم‌میرود..

زندگی چه باب میلمون بود چه برخلاف آرزو‌هامون یادمون باشه یکی به اسم خدا همیشه هوامونو داره ‌...

دنیا اگه جای قشنگی بود شهدا قبل رفتن لبخند نمیزدن:)

-

دیدم‌همه‌جا‌بر‌در‌و‌دیوار‌حریمت ؛ جایی‌ننوشتست‌گنهکار‌نیاید.‌.(:

لبخندت سرزمین پرستوهای سرگردان است

فَسَیَکْفیکَهُمُ‌الله و خداوند تورا از شر و آسیب آنها نگه میدارد(:

احوالِ‌من‌ای‌دوست‌چنین‌است‌که‌انگار یک‌صاعقه‌بر‌جنگلِ‌خُرَّم‌زده‌باشد ..

دوتا رفیق ولی با معرفت می‌ارزه به صدتا رفیق بی‌معرفت ‌.

حالم یه حالیه مثل ١:٢٠ مثل ٣٠ اردیبهشت ‌...

شب سردیست ،‌هوا منتظر باران است وقت‌ خواب‌ است‌ و‌ دلم‌ پیش‌ تو‌ سرگردان است ...

-

- شاید مرا دمی بخری نوکرت شوم شاید رسیده‌ای که تو آقا کنی مرا ..

-

- فردا که دمِ حیدری از کعبه برآید دوران معاویه صفت ها به سراید ..

- دود‌ اگر بالا نشیند کسرِ شان شعله نیست جایِ چشم ابرو نگیرد گرچه او بالاتر است..!

به روز مرگ هم حتی تفاهم نیست بین ما که من رختم سفید است و سیاهم را تو میپوشی ...

یادم نمیره چه شبایی رو با گریه خوابیدم ؛ فقط به خاطر این که دلم واسه تو تنگ شده بود .

-

- آن نخلِ ناخلف که تبر شد زِ ما نبود؛ ما را زمانه گر شکند ساز میشویم...(:

بعدا؟ بعدا وجود نداره ‌.. بعدا چای سرد میشه بعدا آدم پیر میشه بعدا ذوقش کور میشه همین الانِ الان مهمه :)!

انگیزه ی اصلی و هدف زندگی ، گریز از درد و لذت بردن نیست ، بلکه معنی جویی زندگی‌ست که به زندگی مفهوم واقعی می‌بخشد ، به همین دلیل انسان‌ها درد و رنجی را که معنی و هدفی دارد با میل تحمل می‌کنند .

-