عزاء‌القلب ؛

حرم‌ت را می‌گیرم وصل می‌شوم به روضه‌ی منوره‌ات. می‌گذارم روی اسپیکر ، هیاهو می‌پیچد روی سجاده‌ام ، صدای زن‌ها و مردهایی کیلومترها دورتر از من در کنار تو ، به بُعد مسافت. سجاده‌ام پُر می‌شود از گله‌هاشان ، بغض‌هاشان ، دردهاشان ، پُر می‌شود از زلال استجابتِ چشم‌هایی ك عاشقت هستند و اما من . . بگذار امشب نفسِ سلامِ من هم پیچیده باشد میان حرمت ، تاب خورده باشد میان چلچراغ‌هایت و رسیده باشد به مهربانی‌ات . . رخصت بده زانو بزنند نفس‌هایم در مقابلِ رأفتت ك دلتنگی امان بریده از تك تك‌شان . . یك چیزی می‌نشیند ته گلویم ، قطع می‌کنم قطع نمی‌شود بی‌تابیِ از حد گذشته‌ی این تا همیشه گدایِ محضرت :  - مِن‌َالغریب ؛

چشماش کم سو شده بود ، کمرش خمیده بود اما همیشه پای علم اربابش بود ، یه بار بهش گفتم : حاجی شما چندبار کربلا رفتی ؟ بهم نگاهی انداخت و لبخندی زد و گفت : گر میسر نیست مارا کام او ، عشق بازی میکنیم با نام ِ او . .

[ نذار که دنیای ِ من بی کربلا بگذره ]

یه شهر مسلم رو میزدن . .

سلام آقا ؛ دلم تنگه نیا کوفه ك حرفاشون سر جنگه . .

از این بالا پیداست ، تنهایی نزدیکه (:

حنین : دلتنگی ؛ اشتیاق ؛ حس غربت .

مهربانا هیچ آغوشی آغوش امن تو نمي‌شود ، بغلمان كن . .

-

جز او کسی لیاقت حیدر شدن نداشت شایستگی فاتح خیبر شدن نداشت دُر نجف اگر به علی منتسب نبود تا این مقام ارزش گوهر شدن نداشت .

دلمان آنقدر کربلاي حسین را می‌خواهد ك فقط خداي حسین می‌داند . .

حسین جان یه کربلا .

از گذاشتنِ تمثال امیرالمومنیم معذرت میخوام ، ان‌شاءالله که بخشیده‌شیم . .

من کارد به استخوانم برسد نا خودآگاه تمام وجودم تورا صدا می‌زند ، حسین جان شما اقای قلب شکسته‌ی منی . .

نمی‌گویم فراموشش مکن گاهی به یاد آور اسیری را ك می‌دانی نخواهی رفت از یادش . .

ما را بخر ضرر بده اصلا چه می‌شود ؟

- شب جمعه‌ست هوایت نکنم می‌میرم : )

حسینِ من ؛ خوابی ك تو را توان در آن دید ، بیداریِ بخت بی‌کسان است . .

لحظه وصال یك چشم بهم زدن میگذرد . . این فارق است ك هر ثانیه اش یك سال است . .

حیفِ آدم بمیره تو حسرتِ کربلا.

با ما کسی به غیر غمت مهربان نبود .

-

پیچیده توی شهر ما ، عطر بوی محرمت . ‌.