مجموعه مقالات با موضوع "امام علی علیه السلام و حکمرانی عادلانه" به بررسی مباحث حوزه عدالت محوری در حکومت امیرالمؤمنین علیه السلام می پردازد. این موضوع به لحاظ اینکه الگوگیری از شیوه حکومت حضرت اهمیت زیادی در حکمرانی در دنیای کنونی دارد، جایگاه ویژه ای در همایش داشته است.
"امام علی علیه السلام و حقوق انسانی" عنوان دیگر مجموعه مقالات همایش است که با ارائه یازده مقاله به بررسی موضوع حقوق انسانی که به متعالی ترین شکل در حکومت امیرالمؤمنین علیه السلام دیده شد و هم اکنون می تواند الگوی مناسبی برای حقوق بشر در جوامع مختلف انسانی باشد.
هر چند توصیف جنبه های معنوی شخصیت امیرالمؤمنین علیه السلام برای محققانی که به شناسایی این جنبه از زندگانی حضرت علی علیه السلام اقدام کرده اند بسیار دشوار و به نوعی غیرممکن است، اما پژوهشگرانی با ارائه مقالاتی تلاش نموده اند به بررسی گوشه ای از این جنبه از شخصیت امیرالمؤمنین علیه السلام بپردازند. سیزده مقاله منتخب در این رابطه در مجموعه مقالاتی با عنوان اختصاصی "معنویت علوی و دنیای امروز" منتشر شد.
در زمینه عدالت اجتماعی که موضوعی کاربردی محسوب می شود، نمونه هایی از عدالت اجتماعی در قالب مجموعه مقالات با عنوان "امام علی علیه السلام و عدالت اجتماعی" در همایش "امام علی علیه السلام الگوی عدالت و معنویت برای جهان امروز" به انتشار رسید.
پژوهشکده تاریخ و سیره اهل بیت علیهم السلام برگزار میکند:
▪️ سلسله نشست های علمی «تاریخ در قرآن» با موضوع:
نظام موضوعات تاریخی در قرآن
🎙ارائه دهندگان:
🔹 حجت الاسلام و المسلمین دکتر حمیدرضا مطهری، ۱۵ فروردین.
🔸 حجت الاسلام و المسلمین دکتر محمدرضا جباری، ۱۶ فروردین.
🔹 حجت الاسلام و المسلمین دکتر محسن الویری، ۱۸ فروردین.
🔹 سرکار خانم دکتر راحله ضائفی، ۱۹ فروردین.
🔹 آقای دکتر محمد حسین دانش کیا، ۲۰ فروردین،
🔹 آقای دکتر نعمت الله صفری، ۲۱ فروردین.
⏰از چهارشنبه، ۱۵ فروردین، ساعت:
۱۱ الی ۱۲.
🏢مکان: قم، پردیسان، پژوهشگاه علوم و فرهنگ اسلامی، طبقه دوم ، سالن شهید سلیمانی
🔻لینک شرکت مجازی در جلسه:
Dte.bz/historyconf
امروز 27 رمضان سال روز شهادت سید حسن مدرس است. وی در سال 1249 ش در روستایی اطراف اردستان اصفهان به دنیا آمد. او به عنوان نماینده مردم و مجتهد تراز اول در سال 1289 به مجلس شورای ملی راه یافت. در مجالس بعدی نیز حضور یافت و در مجلس پنجم به عنوان نایب رئیس مجلس انتخاب شد. در همین مجلس بود که انتقال حکومت از قاجار به پهلوی صورت گرفت. فقط چند نفر با الغای حکومت قاجار مخالفت کردند که مدرس از جدی ترین آنها بود. از دیگر نمایندگان مخالف می توان به «محمد مصدق»، «سید حسن تقی زاده»، «میرزا حسین خان علاء» و «سید یحیی دولت آبادی» اشاره کرد.
استناد مدرس به متن قانون اساسی بود و می گفت اگر صد هزار رای هم بدهید این کار خلاف قانون اساسی است. (علی مدرسی، مدرس شهید نابغه ملی ایران، ص 279) او به قانون وضع شده کشور در آن دوران پای بند بود و این به معنای تأیید نظام و ارکان حکومت قاجار نبود بلکه او بین «بد» و «بدتر» گزینه «بد» را انتخاب کرده بود. صحبت های او با احمد شاه به خوبی بیانگر نوع تفکر سیاسی اش در آن مقطع سرنوشت ساز است. او به احمدشاه گفته بود: «در راه تأیید سلطنت و تأکید مبانی شوکت و قدرت قانونی اعلیحضرت می کوشیم و از هیچگونه فداکاری دریغ نورزیده و نخواهیم ورزید و علت این فداکاری، نه فقط علاقه مندی ما به پادشاهی اعلیحضرت است بلکه روزگار و گردش آن چنین پیش آورده است که بزرگ ترین و مقدس ترین مبادی ایمان ما یعنی آن اصولی که موجب مصونیت اجتماعی و سیاسی قوم ایرانی و تأکید استقلال و تمامیت ایران است با بقا و دوام سلطنت اعلیحضرت توأم گردیده است» (رحیم زاده صفوی، اسرار سقوط احمدشاه، ص 76)
شهید مدرس انگیزه دینی برای جانبداری از حکومت قاجار داشت. او زودتر از بقیه به این نتیجه رسیده بود که رضاخان در جهت برچیدن بساط دین و دینداری عمل خواهد نمود. او این خطر را برای مردم و نمایندگان بازگو نمود.
به نظر مدرس: «تغییر رژیم، بزرگ ترین ضربتی بود که به پیکر ایران وارد می آمد او می گفت در رژیم جدید، نوعی از تجدد به ما داده می شود که تمدن غربی را با رسواترین قیافه تقدیم نسل های آینده خواهد نمود. بزودی چوپان دهات دوردست ایران با فکل سفید و کراوات خودنمائی می کنند اما در در زیباترین شهرهای ایران هرگز آب لوله و آب تمیز برای نوشیدن مردم پیدا نخواهد شد. ممکن است شماره کارخانه های نوشابه سازی روزافزون گردد اما کوره آهن گدازی و کارخانه کاغذسازی پا نخواهد گرفت. درهای مساجد و تکایا به عنوان منع خرافات و اوهام بسته خواهد شد اما سیل ها از رمان ها و افسانه های خارجی که در واقع جز «حسین کرد فرنگی» نیستند، به وسیله مطبوعات و پرده های سینما به این کشور جاری خواهد شد به طوری که پایه افکار و عقاید جوانان بر بنیاد همان افسانه های پوچ شکل خواهد گرفت و مدنیت مغرب را در رقص و آواز و دزدی های عجیب آرسن لوپن و مفاسد اخلاقی دیگر خواهند شناخت، مثل آنکه آن چیزها لازمه متمدن بودن است» (رحیم زاده صفوی، اسرار سقوط احمدشاه، ص 76 – 86)
پیش بینی های مدرس درست از آب درآمد اما خود او ابتدا ترور نافرجامی علیه اش صورت گرفت، سپس به فرمان رضا شاه به مدت 7 سال به شمال شرق کشور تبعید و درنهایت با دستور مستقیم رضاشاه او را مسموم و سپس خفه کرده و به شهادت رساندند. آرامگاه این مبارز نستوه در شهر کاشمر قرار دارد.