🆔 https://ble.ir/30rooz_30shahid 🆔 https://eitaa.com/eitaa30rooz30shahid 🆔 https://rubika.ir/rubika30rooz30shahid

⛅️ نام و نام خانوادگی شهید: مرتضی سلیمانی تولد: آذر ۱۳۴۵، تهران. شهادت: ۱۳۶۲/۸/۱۲، پنجوین عراق، عملیات والفجر ۴. رجعت: ۱۳۷۲/۷/۲۸. گلزار شهید: تهران، بهشت زهرا سلام‌الله علیها، قطعه ۴۴، ردیف ۱۱۵، شماره ۲۰. 🍁🍂 #سی_روز_سی_شهید_۱۳ #شهید_مرتضی_سلیمانی #شهدای_دفاع_مقدس 🆔 https://zil.ink/30rooz30shahid

🌥🎥 📚 سپیده زد نسیم سحرگاه پاییز، قطرات آب وضو را از روی گونه‌ها به سمت محاسنش غلطاند. پیرمرد چشم‌ها را بست و دست‌هایش را بالا آورد. الله اکبر. بعد از سلام نماز میان سجاده نشسته بود؛ قلبش عجیب سنگینی می‌کرد... بالاخره سپیده زد. این طلوع پایان ده سال چشم انتظاریش بود. صدای صلوات‌ها که از کوچه آمد، برخاست و به سمت حیاط رفت. مرتضی آمده بود با تابوتی پرچم‌پیچ شده. نوجوان هفده ساله‌اش که حالا قدش کوتاه‌تر از قبل به نظر می‌رسید. پلاک گداخته و استخوان‌های سوخته، غم جانکاه پدری مظلوم را برایش تداعی کرد. با تمام توان ذکر مصیبت اربابش سیدالشهدا علیه‌السلام را دم گرفت: «جوانان بنی هاشم بیایید علی را بر در خیمه رسانید خدا داند که من طاقت ندارم علی را بر در خیمه رسانم...» ✍🏻فاطمه رضاپور ۱۴۰۱/۱۲/۴ 👩🏻‍💻طراح: منا بلندیان 💻تدوین: زهرا فرح‌پور 🎙با صدای: هانیه‌سادات عباسی جعفری 🍂🍁 #سی_روز_سی_شهید_۱۳ #شهید_مرتضی_سلیمانی #شهدای_دفاع_مقدس 🆔 https://zil.ink/30rooz30shahid

⛅️ شهید مرتضی سلیمانی در آذرماه سال ۱۳۴۵ در تهران محله نظام‌آباد، دیده به جهان گشود. مرتضی تحصیلات خود را در مقطع دبستان و راهنمایی در مدارس همان محل گذراند و از حدود سن ۱۵ سالگی برای اولین بار به جبهه اعزام شد. پس از آن در دوره‌های آموزش نظامی مختلف شرکت کرد و مرتباً در مناطق عملیاتی حاضر شد. سرانجام در دوازدهم آبان ماه ۱۳۶۲ طی عملیات والفجر ۴ که در منطقه غرب کشور و در خاک عراق، در شمال شهرهای سلیمانیه و پنجوین انجام شد، به فیض شهادت نائل آمد. به دلیل محاصره نیروها و صعب‌العبور بودن منطقه، پیکر شهید در همان محل باقی ماند. سرانجام پس از ده سال، در تاریخ ۲۸ مهر ۱۳۷۲ پیکر تفحص شده شهید مرتضی سلیمانی به آغوش خانواده بازگشت و در قطعه ۴۴ بهشت زهرا تهران به خاک سپرده شد. 🍂🍁 #سی_روز_سی_شهید_۱۳ #شهید_مرتضی_سلیمانی #شهدای_دفاع_مقدس 🆔 https://zil.ink/30rooz30shahid

🆔 https://zil.ink/30rooz30shahid

⛅️ مرتضی فرزند هفتم خانواده حاج نصرالله و صفیه خانم بود. دردانه‌ای دوست‌داشتنی که از همان زمان تولد، جایگاه خاصی نزد پدر و مادرش داشت. در آذر ماه ۱۳۴۵ که هوا سرد و زمستانی به نظر می‌رسید حاج نصرالله مشغول جمع‌آوری خانه بعد از زایمان همسرش در منزل بود. وقتی که کارهایش به پایان رسید وارد اتاق شد و نگاهی به صفیه خانم و نوزاد نورسیده‌اش که زیر کرسی به خواب رفته بودند انداخت. سمت دیگر نشست و پاهایش را وارد گرمای دلپذیر زیر لحاف کرسی کرد. کمی آرام گرفت و از خستگی و هیجانی که سپری کرده بود کم‌کم چشمانش گرم شد و به خواب فرو رفت. در خواب دید که قنداق سفید نوزادش را باشکوهی خاص به آسمان می برند؛ بالای بالا، جایی که دیگر دیده نمی‌شد. اینقدر سرشار از شعف و تعجب شده بود که وقتی بیدار شد هم هنوز انگار صحنه جلوی چشمانش بود. به همسرش گفت: «خانم اگر اشتباه نکنم این فرزند به مقام بالایی خواهد رسید» و خوابش را برای او تعریف کرد. مادر مرتضی می‌گفت: «آن زمان همیشه فکر می‌کردم این فرزندم از لحاظ علمی یا سیاسی یا نظامی به درجه بالایی خواهد رسید هیچ وقت گمان نمی‌کردم جنگی در راه باشد و فرزندم چنین رو سفید شود.» 🍁🍂 #سی_روز_سی_شهید_۱۳ #شهید_مرتضی_سلیمانی #شهدای_دفاع_مقدس 🆔 https://zil.ink/30rooz30shahid

🆔 https://zil.ink/30rooz30shahid

⛅️ خاطرات شهید از زبان خواهرش 🎤 مرتضی بسیار صبور و مهربان بود. با اینکه نوجوان بود بعضی از خصوصیاتش همیشه برایمان جالب بود. خیلی دوست داشت مستقل باشد و به اصطلاح دستش در جیب خودش باشد؛ به همین خاطر از سن ۱۰ سالگی همیشه تابستان‌ها در یکی از بقالی‌های محل کار می‌کرد و درآمد داشت. با اینکه نوجوان‌ها به تیپ و قیافه‌شان خیلی اهمیت می‌دادند ولی مرتضی در خرید کفش و لباس بسیار قانع بود و سعی می‌کرد هزینه‌ای به خانواده تحمیل نکند. به همین خاطر همیشه تا جایی که امکان داشت از لباس‌هایش استفاده می‌کرد. بعضی مواقع ما به او اعتراض می کردیم که کفش‌هایت دیگر خیلی کهنه شده و مجبورش می‌کردیم کفشی جدید بخرد. عاشق فوتبال بود. تفریحش بازی با بچه‌های محل و تیم فوتبال‌شان بود. خاطرم هست یک بار وارد اتاق منزل مادرم شدم. مرتضی آن موقع سن کمی داشت و هنوز به جبهه اعزام نشده بود. دفتر مشقش باز بود و از راه دور می‌دیدم که با خودکار قرمز چیزهایی می‌نویسد. جلوتر آمدم و دیدم در وسط یکی از صفحه‌ها چند خط مساوی که انگار جمله مشابهی بود نوشته شده. دقت کردم دیدم خوش‌خط و منظم در چند خط نوشته «شهید گمنام مرتضی سلیمانی» وقتی از او سوال کردم که: «چه نوشته‌ای؟!» جواب خاصی نداد و دفتر را بست. ولی بعد از اینکه ده سال پیکر پاکش مفقود و گمنام بود سوال بزرگی در ذهنم به وجود آمد که مرتضی از کجا می‌دانست؟ چیزی که هنوز هم برایم جای تعجب دارد! 🍁🍂 #سی_روز_سی_شهید_۱۳ #شهید_مرتضی_سلیمانی #شهدای_دفاع_مقدس 🆔 https://zil.ink/30rooz30shahid

🆔 https://zil.ink/30rooz30shahid

⛅️ مرتضی از ۱۵ سالگی بی‌تاب رفتن به جبهه بود. یکبار که از اعزام بسیجی‌های محل مطلع شده بود خودش را به آن‌ها رساند که همراهشان برود. مسئول اعزام که آشنا و از همسایه‌ها بود او را دیده و به او گفته‌ بود: «مرتضی تو خیلی کوچک هستی آموزش هم که ندیدی، کاری از تو برنمی آید.» مرتضی هم جواب داده بود: «آب که می‌توانم به دست رزمنده‌ها بدهم همینقدر خدمت هم کافی است.» از همان موقع جبهه رفتن‌هایش شروع شد و یکی دو سالی ادامه داشت؛ وقتی به شهادت رسید هنوز مویی از محاسنش نروییده بود. 🍁🍂 #سی_روز_سی_شهید_۱۳ #شهید_مرتضی_سلیمانی #شهدای_دفاع_مقدس 🆔 https://zil.ink/30rooz30shahid

🆔 https://zil.ink/30rooz30shahid