#اعتبارسنجی_قرینه_محور و #کارکرد_حديث همه حدیث پژوهان، با هر رویکردی که در اعتبارسنجی دارند، در این امر هم‌اندیشه‌اند که بیشترین حجم کمّی منابع دین‌پژوهی را #حدیث تشکیل می‌دهد؛ اما حدیث چیست و چه کارکردی دارد❓ کارکرد حدیث، عبارت است از کاشفیت و گزارش از سنّت؛ و سنّت نیز به اجماع تمامی اصحاب، حجت است؛ یعنی برای نمونه، سخن زراره از آن رو برای ما ارزشمند است که بازتاب دهنده سخن امام صادق علیه‌السلام است. با این توضیح می‌توان گفت مهم‌ترین حیثیت و کارکرد حدیث، واقع نمایی یا حکایتگریِ آن از سنّت است. همهٔ تلاش‌های صورت گرفته در دانش رجال یا گونه‌های گونه‌گون اعتبارسنجی نیز در پی کشف میزان این واقع نمایی یا حکایتگری است. اگر خواسته باشیم به حدیثی ملتزم شویم، باید سه جنبه بر ما روشن شود: [۱.] #احراز_صدور_حدیث (مانند آن که دلیل صدور حدیث از معصوم علیهم‌السلام تقیه است یا بیان حکم واقعی؟) [۲.] #جهت_صدور_حدیث و [۳.] #دلالت_حدیث ، خروجی این سه، #حجیت_فعلی_حدیث ( [یعنی] امکان یا الزام بهره‌گیری از حدیث در تنظیم رفتار عملی یا کشف معارف دینی به هدف تکمیل منظومه کامل دین شناختی) خواهد بود. اعتبارسنجی، در تمامی این سه عرصهٔ دخالت دارد؛ حال آنکه در دانش رجال [مصطلح معاصر ]، تنها عرصۀ نخست، یعنی احراز صدور حدیث، مورد توجه است و از دو عرصه مهم دیگر غفلت می‌شود❗️ اگر ما بنیان‌گذاران رویکرد جدید اعتبارسنجی را پرسش کنیم که شما با چه دلیل و از چه رو از نگاه پیشینیان یا همان اعتبارسنجی قرینه محور، رو گردانديد و رویکردی جدید برگزیدید، با افسوس گویا پاسخی روشن دست‌یابمان نشود❗️ به این معنا می‌توان گفت 👈اعتبارسنجی قرینه محور، بازگشتی به نگاه پیشینیان در حکم به اعتبار احادیث است👉. ✅کوتاه سخن آن که ما در این پژوهش برآنیم تا مجموعه عواملی را که بر رفتار عملی اصحاب ما در دریافت و بازنشر یا همان تحمّل و اداءِ‌حدیث تأثیرگذار بوده است بشناسانیم. در بررسی این سیر تاریخی خواهیم دید که به لحاظ وجود شرایط عینی در جامعهٔ حدیثی شیعه، و نیز در خود راوی، و در نتیجهٔ تعامل عملی اصحاب با یکدیگر، احادیث برخی از اصحاب مورد پذیرش واقع شده و در برابر، احادیث برخی دیگر نیز مردود دانسته شده است. پسان‌تر، این رفتارهای عملی اصحاب با یکدیگر، در ریختِ واژه‌های به کار گرفته شده در نگاشته‌های رجالی نمود یافت و در نتیجه راویان به #ثقه، #ضعیف، #غالی، #كذاب، #عین، #مخلط و جز آن موصوف شدند؛ به عبارت دیگر، هر واژه‌ای که برای شناساندن شخصیت یک راوی به کار می‌رود، دارای پیشینهای تاریخی بوده است که در پرتو بازخوانی آن پیشینه، برای نمونه می‌توان فهمید که آیا خواستنی از #مفهوم_وثاقت ، صِرف راستگویی است یا آنچه تضمین کننده صدور روایت از معصوم علیه‌السلام خواهد بود❓ و یا #مفهوم_ضعف همان دروغگویی است یا مفهومی دیگر❓ برای پاسخ به این پرسش‌ها، نخست بایسته است نگاهی گذرا داشته باشیم به #نگاشته‌های_نخستین_رجالی و در پی آن، آگاهی‌های موجود در این نگاشته‌ها را کمی با ریزبینی بیشتر باز بخوانیم. @Elal_alhadith