پایکوبی صداها روی رگای مغزمُ حس میکنم.

الان حس میکنم یه بیسکوییت پتی‌بورم ک زیاد تو چایی نگهش داشتنو غرق شده

همینقدر قشنگ و باورنکردنی(:

واقعیت اینه دقیقا وقتی براش وقت میزاری ک دیگه از دست رفته..

من گفتم عیبی نداره، اما تا دلت بخواد عیب داشت.

کاش زندگیم به قشنگیِ بک‌گراندم‌ بود.

گریه کردم. هق هق زدم وسط خیابون و بعد کم‌تر از پنج دقیقه انگار که هیچ اتفاقی نیوفتاده باشه رفتم گوشیمو شارژ کردم. فکر می‌کنی زن بودن چه شکلیه؟ و مابقی راه رو به اميد " لاتحزن " طی کردم. دنیا همینه آدمی‌زاد هم همینه

؟

بعضی وقتا یادم میره همه شعور ندارن.

-