توی بخش قبلی گفتیم که اون قدیما دنیا دو بخش استعمارگرها و مستعمره‌ها قدرت‌های استعماری با زور اسلحه‌ای که داشتن، سرزمین‌های ضعیف رو تصرف می‌کردن، منابعشون رو می‌دزدیدن و محصولاتشون رو بهشون می‌فروختن.

بعد گفتیم هند، اون زمان نگین مستعمرات حساب می‌شد. انگلیسیا از اون‌گوشه‌ی دنیا میومدن این کله و مثل زالو خون سرزمین هند رو می‌مکیدن.

‌ حالا داستان ورود انگلیسیا به هند خودش داستان جالبیه

‌ انگلیسیا اول به بهانه‌ی کار اقتصادی و تجاری وارد هند شدن، اونجا یه شرکتی راه انداختن به نام «کمپانی هند شرقی»

‌ سیصد سال پیش، یکی از حُــــکام محلیِ هـــند که برای جنـــگ پــول لازم داشــت از این کمپانی هند شرقی وام گرفت و در عـوض شهر کلکته‌‌ی هند رو به‌انگلیسیا واگذار کرد.

نیروهای انگلیــسی توی این شهر مستقـر شدن و اونجــا یه ساختمـــــان بزرگی به نام «دژ ویلیام» ساختن. ازهمینجا کم‌کم زمینای تحـت تصــرف خودشـــون رو گسترش دادن.

‌ دژ ویلیام، پایــگاه انگلیســی‌هـا در شهـرِ کلکته‌، سنگ‌بنای امپراتوری انگلسـتان در هند شد و دست آخر، سـرتاســر شبه‌قاره‌ی هندرو در پهنه‌ی مستعمــرات انگلســـتان درآورد

‌ کارای عجیبیم می‌کردن این انگلیسیا بین دو تا خان هندی دعوا راه می‌نداختن بعد به یکیشون اسلحه می‌دادن در مقابل جواهراتش رو می‌گرفتن و به همین شیوه و امثال این شیوه، هرجا هر شاهزاده‌ای، خانی، بزرگی؛ ثروت یا جواهراتی داشت از چنگش می‌کشیدن بیرون.

جواهر لعل نهرو اولین نخست‌وزیر هند بعد از استقلال هنده

این آقای نهرو یه کتابی داره به اسم «نگاهی‌ به تاریخ جهان» که میگن تو زندان نوشته.

آقا بارها کتاب آقای نهرو رو معرفی کردن اینکه میگم بارها واقعا بارها یعنی یادم نیست واقعا چندبار آقا خیلی تاکید دارن بر مطالعه‌ی این کتاب

‌ نهرو توی این کتاب تاریخ حضور انگلیسی‌ها رو توی هند میگه