‌ فرقش تو یه کلمه است؛ تَجرُبـِـــــــــــه

جوونه هیچ تجربه‌ای نداره، شاگردی هم نکرده، یه سنگ بزرگی هم برداشته میخواد نشونه رو بزنه. سنگه اونقدر برای دستش بزرگه که دارقی وِل میشه می‌خوره تو کله‌اش😐 مرده سی سال تجربه داره از این سی سال حداقل پانزده سال شاگردی کرده به قول بازاریا لگدشو خورده😄 پونزده سال هم خودش کار کرده

مشتری بیاد تو مغازه سلام کنه طرف می‌فهمه چیکارس اگه دیده باشین گاهی وقتا تو یه مغازه مشتری میاد میگه فلان چیزو داری؟ کاسبه میگه نه نداریم. در حالیکه داره چرا میگه نداریم؟ چون از نوع سوال کردن مشتری می‌فهمه قصدش چیه

‌ این تجربه‌هه باعث میشه سر اون مرد ۵۰ ساله کلاه نره که هیچ تازه خودش سر بقیه کلاه بذاره😅

حالا اون جوون بیست ساله می‌تونه بدون شاگردی کردن خودش شروع به کار کنه خودش تجربه کسب کنه خودش ضرر بده، سود کنه، پیش بره زمین بخوره، بلند شه و... تا به سطح لازمی از تجربه برسه می‌تونه هم چند سال بره شاگردی تجربه‌های پنجاه سال کار اون اوستا رو ظَف کنه و بعد خودش کار راه بندازه. اینجوری خیلی از ضررها که باید می‌داد رو نمی‌ده.

‌ تازه یه سری ضررا رو نمیشه ساده‌ از کنارش گذشت یه موقع یه ضرری یکیو از زندگی ساقط می‌کنه

‌ پس ما تاریخ می‌خونیم که ضررهایی که قبلیامون کردن رو ما نکنیم... لطمه‌هایی که اجدادمون خوردن رو ما نخوریم... هزینه‌‌هایی که اونا پرداختن رو ما نپردازیم...

‌ در یک کلمه تاریخ می‌خونیم، که عبرت بگیریم

جدای از این یه آدم تاریخ‌خون سه هیچ از بقیه جلوتره یه آدم تاریخ‌خون نگاه متفاوتی نسبت به بقیه داره، دنیا رو یه جور دیگه می‌بینه زندگی رو یجور دیگه می‌فهمه، تحولات رو یجور دیگه تحلیل می‌کنه، بچه‌اش رو یه جور دیگه تربیت می‌کنه و... چرا؟ چون توی یه ذهنش یه عقبه‌ی چند صد ساله داره.

‌‌ اینارو داشته باشین تا فردا بحث‌مون رو شروع بکنیم از سیصد چهارصد سال پیش...✌️

‌ البته فردا‌ که شب تاسوعاس شاید بهتر باشه بذاریم بعد دهه

‌ یه پیام آماده کردم؛ که برای دوستاتون بفرستین و ازشون دعوت کنین به جمع‌مون اضافه بشن و روایت تاریخ معاصر رو بخونن. البته ناچار شدم یکم توش «تعریف از خود» بکنم، بازار گرمیه دیگه، شما ببخشین😅👇