رضاشاه تصمیم گرفت هرجوری‌ هست این اختلافات رو حل کنه حالا دو تا روایت اینجا هست؛ یکی اینکه حل و فصل اختلافات با فشار انگلیسی‌ها بود،‌ چون می‌خواستن موضع کشورهای منطقه تقویت بشه و از این کشورها سدی در جلوی روس‌ها بسازن یکی هم برعکس یعنی اینکه اتفاقا رضاشاه چون میخواست وابستگیش به انگلیسی‌ها کم بشه تصمیم گرفت با همسایگان خودش رفع اختلاف کنه.

هر چه بود، اختلافات ایران با همسایگان خودش حل و فصل شد، اما در عمده‌ی موارد به ضرر ایران تموم شد. چطور؟

ایران و ترکیه سر این یه ذره جا با هم اختلاف داشتن رضاشاه کوتاه اومد و مالکیت ترکیه رو بر این منطقه به رسمیت شناخت در نتیجه ترکیه با آذربایحان هم مرز شد و مشکلاتی پیش اومد که امروز می‌بینین. داستانش رو قبلا گفتیم: اینجا همچنین منطقه‌ی آرارات کوچیک رو هم به ترکیه واگذار کرد و به این شکل، هشتصد کیلومتر مربع از خاک ایران تجزیه شد. و اینطوری اختلافات ما با ترکیه حل شد😐

سرلشکر ارفع یکی از همراهان #رضاخان در سفر به ترکیه بود. توی خاطراتش می‌گه؛ من مسئول مذاکره برای تعیین مرز با ترکیه بودم، یه روز بحث‌مون با ترک‌ها خیلی بالا گرفت، مامور ترکی گفت: هرچی #رضاشاه بگه ما قبول داریم. من نقشه‌ها و کاغذهارو جمع کردم و یه‌راست رفتم کاخ سلطنتی. شاه تا نقشه‌ها رو دیدن فرمودن موضوع چیه؟ من شروع کردم به توضیح دادن که فلان تپه و فلان منطقه چه اهمیتی برامون داره و چرا مورد نیازمونه. مدتی با حرارت حرف زدم ولی اعلی‌حضرت چیزی‌ نمی‌فرمودن. سرم رو که بلند کردم دیدم شاه با حالت خاصی بهم نگاه می‌کنن. فرمودن: «اختلاف ما با ترکیه به ضرر هر دو کشوره، مهم نیست که این تپه مال کی باشه، این مهمه که ما با هم دوست باشیم.» من شرمنده شدم، کاغذهامو جمع کردم و برگشتم وزارت امور خارجه.🤷‍♂ و خلاصه اینجوری‌ بود که #آرارات کوچولو رو شوهر دادن به ترکیه😐 #عماد_داوری_دولت‌آبادی منبع و عضویت در کانال👇 eitaa.com/joinchat/623706320C1d9f760b11

درباره‌ی مرز ایران و عراق هم؛ دعوا سر اروند رود بود عراقی‌ها میگفتن کلش واس ماس ایرانی‌ها میگفتن نخیر، باید نصف نصف باشه. دولت ایران زیر بار نمی‌رفت تا اینکه نهایتا وزیر امور خارجه‌شون پا میشه میاد ایران، می‌ره پیش رضاشاه، گریه میفته و میگه؛ ما کشور کوچیک و ضعیف و نحیفی هستیم و حتی از شهرهای ایران هم کوچیک‌تریم، هیچ درآمدی هم نداریم. شما این همه دریا دارین، ولی عراق بیچاره‌‌ی بدبخت همین یه راه باریک رو به دریا داره، همینم نباشه خفه میشیم، اینو بدین به ما رضاشاهم میگه بدین بهشون😐 نهایتا با مالکیت عراق بر ۱۸۰۰ کیلومتر از مناطق نفتی به رسمیت شناخته میشه و اروند رود به عراق واگذار میشه. حالا داستان مفصلی داره که یبار میگم براتون

باقر کاظمی وزیر خارجه‌ی رضاشاه میگه؛ بعد از این قضیه، یعنی واگذاری اروند روز به عراق، ما می‌خواستیم استعفا بدیم ولی آقای داور (یکی از وزرا) گفت اینکار موجب حبس ‌و زجر و تبعید شما میشه، مام دیدیم راست میگه منصرف شدیم😂 یعنی‌ خودشون حساب کار دستشون بوده😅

ایران و افغانستان هم اختلافات مرزی زیادی داشتن. رضاشاه میگه یه داور از ترکیه بیاد و بین ما و افغانستان قضاوت کنه. داوره میاد و نهایتا به نفع افغانستان رای میده و نزدیک به ۹۶۰ کیلومتر از خاک ایران تجزیه و به افغانستان واگذار میشه. سفیر وقت ایران در کابل میگه؛ رای داور ترکی اونقدر به نفع افغانهاست که خودشون هم اینقدر ادعا و آرزو نداشتن😐 اینم باز داستان جذابی داره که توی کلاس‌های تاریخ معاصر گفتم ولی باز توی یه مناسبی اینجا هم خواهم گفت.

خلاصه اختلافاتمون با افغانستان هم به این شکل حل و فصل میشه😕

و نهایتا بعد از حل و فصل اختلافات با هر سه کشور، پیمان سعد آباد به امضای چهار کشور همسایه میرسه. نکته‌ی جالب اینه که در کلیه‌ی روند مذاکرات، دولت و وزارت امور خارجه تلاش می‌کنه منافع ایران رو لحاظ کنه و زیر بار واگذاری خاک از ایران نره، ولی با به نتیجه نرسیدن مذاکرات شخص شاه وارد عمل میشه و دستور مستقیم میده که بدین بره بابا، بحث نکنین🤷

البته که روس‌هام مناطقی از شمال کشور رو در زمان رضاشاه اشغال می‌کنن، ولی خب خدابیامرز اصن به روی خودشم نمیاره و اون مناطق هم از ایران جدا میشه. مثل شهرهای بیله‌سوار و بهرام تپه در آذربایجان فعلی

و نکته‌ی جالب دیگه؛ در زمان قاجار بخش وسیعی از خاک ایران تجزیه و جدا شد. قاجارهام هربار جنگیدن ولی شکست خوردن، اینکه چرا شکست خوردن و نقاط ضعفشون چی بود مفصله اما نکته اینه که برای خاک جنگیدن و شکست خوردن. حتی اسم عباس میرزا پسر فتحعلی شاه هم برای همین به نیکی در تاریخ مونده. ولی در زمان پهلوی، هیچ جنگی بر سر خاک نشد و هر دو شاه پهلوی با رضایت و بدون هیچگونه مقاومتی دست از خاک ایران کشیدن. حالا هی به من پیام بدین قاجار بدتر بود یا پهلوی😒

سوال مُوآل؟؟