میگن اگه ما سُک به آمریکا نزده بودیم، دلیلی نداشت این همه تحریم بشیم. یا اذیتمون کنن و... اگه ما «مرگ بر آمریکا» نمیگفتیم، کاری به کارمون نداشتن😕
قبلا در این باره صحبت کردیم؛
اون روزی که آمریکاییها اومدن و چهل پنجاه هزار عتیقه از تخت جمشید کشیدن بیرون و بزور و تهدید بردن، نه مردم ایران مرگ بر آمریکا میگفتن نه رضاشاه ضدامریکایی بود.
اون روزی که جنگ جهانی شد و انگلیسیها ایران رو اشغال کردن و بعد نیروهای آمریکایی وارد کشور شدن تا مهمات به روسیه برسونن، والا کسی از دیوار سفارت آمریکا بالا نرفته بود.
و مخصوصا؛
اون وقتی که انقلاب نفتی ایران با به کودتای آمریکایی سرنگون شد. اون روز هم نه تنها کسی شعار مرگ بر آمریکا نمیداد، بلکه سردمدار اون انقلاب خودش آغوش برای آمریکاییها باز کرده بود.
نمایندگان مجلس از فرصت استفاده کردن و بحث ملی شدن صنعت نفت رو مطرح کردن. انگلیسیها چمبره زده بودن رو حوض نفت ایران و با همین تسلط بر نفت، کل امور کشور در توی مشت داشتن.
مصدق نخستوزیر شد تا دست انگلیسیها رو از نفت ایران کوتاه کنه. دوسال رفت و اومد و نهایتا انگلیسیها رو توی محاکم بین المللی محکوم کرد و بعد پرتشون کرد از کشور بیرون.
هرچند انگلیسیها محکوم شدن، ولی کسی نفت ایران رو نمیخرید، یعنی کسی جرئت نمیکرد. مصدق بیپول مونده بود و یه عالمه مخارج کشوری. دست آخر رو زد به آمریکاییها که بیاین یه پولی بدین به ما کارمون راه بیفته، حضرت عباسی بعد جبران میکنیم.
آمریکاییها دیدن اگه مصدق موفق بشه دست انگلیسیها رو از نفت ایران کوتاه کنه، فردا بقیه کشورهام هوس میکنن دست آمریکا رو از نفت کشورشون کوتاه کنن.
داستان کودتای ۲۸ مرداد رو اینجا گفتم، نخونده نداشته باشیم👇
https://eitaa.com/emaddavari/2680
صد روز بعد از کودتای ۲۸ مرداد، قرار شد معاون رییس جمهور آمریکا بیاد ایران، دانشگاه تهران ملتهب شد و دانشجوها دست به تحرکات و اعتراضاتی زدن.
نهایتا نیروهای نظامی پهلوی با حمله به دانشگاه، سه تا از دانشجوهای معترض رو به شهادت رسوندن. و فرداش معاون رییس جمهور آمریکا پا شد اومد، دیدارشو کرد و رفت. انگار نه انگار.