‌ عرض ادب و سلام مجدد از یکم قبل‌تر شروع می‌کنیم...

تا قبل از سال ۶۸، هم رییس جمهور داشتیم و هم نخست‌وزیر. نخست‌وزیر رو رییس جمهور مشخص می‌کرد و اختیارات اجرایی کشور بین این دو مسئولیت، تقسیم می‌شد. سال ۶۸ قانون اساسی اصلاح شد، منصب نخست‌وزیری حذف شد و اختیارات اجرایی کشور، متمرکز در منصب ریاست جمهوری شد. مثلا قبل از سال ۶۸ به مدت هشت سال آقای خامنه‌ای رییس جمهور و آقای میرحسین موسوی نخست‌وزیر بود. آقای خامنه‌ای با عملکرد میرحسین موافق نبود، نمی‌خواست ایشون نخست‌وزیر دولتش باشه ولی با نظر امام ایشون نخست‌وزیر موند.

سال ۶۸ آقای هاشمی رییس جمهور شد و دو دوره ریاست جمهوری رو بر عهده داشت. سال ۷۶ آقای خاتمی برنده‌ی انتخابات شد و ایشون هم باز دو دوره رییس‌جمهور بود.

ایشون هم یکی از اشخاصی هست که باهاش کار داریم؛ مهدی کروبی همزمان با ریاست جمهوری آقای خاتمی، آقای کروبی هم برای چندسال ریاست مجلس رو بر عهده داشت.

تا اینکه رسیدیم به سال ۸۴ دوران هشت ساله‌ی خاتمی تموم شد و قرار بود رییس جمهور جدید انتخاب بشه. هفت نفر نامزد انتخابات بودن، تعدادی از طیف اصلاح طلب و تعدادی از طیف اصول‌گرا. نامزدهای طیف اصلاح‌طلب خیلی مطرح‌تر بودن، آدمای شاخصی بودن؛ هاشمی خودش قبلا رییس جمهور بود، کروبی هم سابقه‌ی ریاست مجلس رو داشت و...

توی این انتخابات احمدی‌نژاد به عنوان یه پدیده ظهور کرد. گم بود، شناس نبود خیلی، دوسالی بود که شهردار تهران بود. ولی وقتی اومد، برای مردم جذاب به نظر رسید. شعارهاش رو مردم پسندیدن، از عدالت حرف می‌زد، سر و وضع ساده داشت، کاپشن می‌پوشید، بین مردم بود و خلاصه با سیاست مدارهایی که مردم تا اون روز دیده بودن فرق داشت. هم ظاهرش، هم رفتارش، هم حرفاش.

خلاصه سال ۸۴، نامزدها متعدد بودن و هیچ کدوم نتونستن اکثریت آراء رو به خودشون اختصاص بدن. بیشترین رای رو آقای هاشمی با حدود شش میلیون رای داشت و نفر بعد آقای احمدی نژاد بود با حدود پنج میلیون و هفتصد هزار رای. این دو نفر به مرحله‌ی دوم راه پیدا کردن و در مرحله‌ی دوم انتخابات، احمدی نژاد ۱۷ میلیون رای آورد و هاشمی ۱۰ میلیون.

‌ اینارو داشته برای امشب، ادامه‌شو میذاریم برای فرداشب.

فقط بذارین یه نکته رو امشب بگم؛ شما می‌دونین بعد از انقلاب سرعت پیشرفت و توسعه توی‌ کشور ما ده‌ها و در برخی موارد صدها برابر بیشتر از قبل انقلاب بوده. در موارد متعددی سرعت پیشرفتی که ما داشتیم از متوسط جهانی هم بیشتر بوده و در مجموع کارنامه‌ی دوران چهل ساله‌ی انقلاب به شدت روشن و قابل دفاست. حالا با یه عده بچه‌هایی که فکر می‌کنن انقلابی‌ان وقتی صحبت می‌کنیم، میگن؛ هاشمی خوب نبود مرگ بر هاشمی خاتمی هم خوب نبود مرگ بر خاتمی احمدی نژاد هم بعدا خراب کرد مرگ بر احمدی نژاد روحانی هم که اصلا حرفشو نزن مرگ بر روحانی. حالا من یه سوال دارم، اگه «بر همه‌ی اینا مرگ»، اگه همه‌ی اینا بد بودن، پس این حجم وسیع پیشرفت کی اتفاق افتاد؟ پس این حجم عظیم خدمت نتیجه‌ی کار کدوم دولته؟

‌ این سوال باشه خدمتتون تا فردا ادامه بدیم🌱✌️ ادامه‌ی داستان: اینجا

ما دستمون بند پخت سمنوی سالانه‌مونه هرسال ولادت حضرت زهرا یه بساطکی رو می‌کنیم و یه آب و آردی رو آتیش می‌ذاریم. گفتم بذارم شمام ببینین😇

‌ اون سمنویی که شما میگیرین دستتون و قاشق‌قاشق ظرف چند دقیقه تمومش می‌کنین، یه عده سه چهار روز پاش بی‌خوابی می‌کشن😵‍💫